Μίλησε κανείς για ολοκληρωτισμό; -3: Τρια ψέμματα της Αμερικάνικης Εξουσίας

Του Κωνσταντίνου Θεμελή

«Η παγκόσμια αμερικανική αυτοκρατορία στηρίζεται σε έναν μεγάλο αριθμό ψευδών που κόβουν την ανάσα και που οι ιστορικοί της αυλής σπανίως τολμούν να αμφισβητήσουν. Θα έλεγε κανείς ότι η ομάδα του Χίτλερ δικαιώθηκε όσον αφορά την ανθρώπινη ευπιστία: όσο μεγαλύτερο είναι το ψέμα, τόσο πιθανότερο είναι να γίνει πιστευτό.

Η ΣΤΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΟΥΣΒΕΛΤ 

ΙΑΠΩΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΠΕΡΛ ΧΑΡΜΠΟΡ

«Στη Χρυσή Εποχή (πού καλύπτει, ουσιαστικά τη δεκαετία από το 1940 ως το 1950, όπως την έβλεπαν οι ηγέτες μας από την Ουάσιγκτον), παρουσιάζω τρεις περιπτώσεις που ενέχουν χοντρά προεδρικά ψέματα. Η πρώτη είναι η περίπτωση του Φράνκλιν Ντελάνο Ρούσβελτ (την εσωτερική πολιτική του οποίου, δηλαδή το New Deal, θαυμάζω απεριόριστα), πού προκάλεσε εσκεμμένα τους Ιάπωνες να μας επιτεθούν στο Περλ Χάρμπορ. Γιατί; Ήδη Από το 1940 ήθελε να μας βάλει στον πόλεμο εναντίον του Χίτλερ, αλλά μετά την απογοήτευση του 1917, το ογδόντα τοις εκατό του αμερικανικού λαού δεν ήθελε πλέον σχέση με κανέναν ευρωπαϊκό πόλεμο. Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να κάμψει ένα εκλογικό σώμα με απομονωτικούς προσανατολισμούς. Ευτυχώς γι’ αυτόν (ίσως και για τον κόσμο), η Ιαπωνία είχε μια στρατιωτική συμφωνία με τη Γερμανία και την Ιταλία. Για πολλά χρόνια, η Ιαπωνία ήταν απασχολημένη με την αυτοκρατορική αποστολή τής κατάκτησης της Κίνας.

Ο Ρούζβελτ ξεκίνησε, μυστικά, μια σειρά προκλήσεων με σκοπό να εξωθήσει τους Ιάπωνες σε αυτό που τελικά εκφράστηκε με την επίθεση εναντίον τού στόλου μας στο Περλ Χάρμπορ, με αναπόφευκτο αποτέλεσμα την άμεση, ολόψυχη είσοδό μας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η βιβλιογραφία πάνω στο θέμα είναι τεράστια και ξεκινά ήδη από το 1941, με το βιβλίο του Τσαρλς Α. Μπίαρντ, Ο Πρόεδρος Ρούσβελτ και η Έλευση του Πολέμου (President Roosvelt and the Coming of War), και συνεχίζει μέχρι σήμερα με την Ημέρα της Απάτης (Day of Deceit) του Ρόμπερτ Μ. Στίνετ, που τώρα (σ.σ. γύρω στο έτος 2000) συζητείται ευρέως στις Η.Π.Α. Ο Στίνετ περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια τα βήματα που οδήγησαν στον πόλεμο τον οποίο προκάλεσε ο Ρούσβελτ με μια σειρά από κινήσεις, συμπεριλαμβανομένου του τελεσιγράφου που απέστειλε στους Ιάπωνες στις 29 Νοεμβρίου 1941 και τους διέταζε να εγκαταλείψουν τα κινεζικά εδάφη και να αποκηρύξουν τη συμμαχία τους με τις δυνάμεις του Άξονα. Έτσι στην Ιαπωνία δεν απέμεινε άλλη εναλλακτική λύση πέραν του πολέμου, που ήταν και ο σκοπός της όλης άσκησης.»

\

«Ο Χούβερ (σ.σ. ο Χέρμπερτ Χούβερ, πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών την τετραετία 1929 -1933, πριν από τον Ρούσβελτ) θεωρούσε δικαίως ή αδίκως, ότι ο Ρούζβελτ ανήκε στο ίδιο ολοκληρωτικό στρατόπεδο με τον Χίτλερ, τον Μουσσολίνι και τον Στάλιν: «Δεν μπορείς να προεκτείνεις την κυριαρχία μιας κυβέρνησης στην καθημερινή ζωή των εργαζομένων ανθρώπων χωρίς να γίνεις ταυτόχρονα κυρίαρχος της ψυχής και της σκέψης τους.» Ο καλύτερος σύγχρονος ιστορικός μας, ο Γουίλιαμ Άπλμαν Γουίλιαμς, στο βιβλίο του Κάποιοι Πρόεδροι: Από τον Γουίλσον στον Νίξον (Some Presidents: From Wilson to Nixon –  1972), σημειώνει ότι ο Χούβερ διαισθανόταν πως στο πρώτο τρίτο του εικοστού αιώνα, ο ιός του ολοκληρωτισμού θα εξαπλωνόταν σε ολόκληρο τον κόσμο και ότι όλοι τους, και ο Χίτλερ με τον δαιμονικό του τρόπο και ο Στάλιν με τη θανατηφόρα γραφειοκρατία και ο Ρούζβελτ με τις ιδέες του περί βελτιοδοξίας, ανταποκρίνονταν στο κοινό πνεύμα της εποχής.»

ΓΙΑΤΙ Ο ΤΡΟΥΜΑΝ ΕΡΙΞΕ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΒΟΜΒΕΣ 

ΣΤΗ ΧΙΡΟΣΙΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ

«Ο δεύτερος μεγάλος μύθος είναι ότι ο Χάρι Τρούμαν, ο διάδοχος του Ρούσβελτ, έριξε τις δύο ατομικές βόμβες του στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι επειδή φοβόταν ότι μια εισβολή στην Ιαπωνία θα κόστιζε χιλιάδες ζωές Αμερικανών (αυτό το ψέμα είχε πει τότε). Ο ναύαρχος Νίμιτς, που βρισκόταν επιτόπου, στον Ειρηνικό, και ο στρατηγός Αϊζενχάουερ, που περί άλλα ετύρβαζε, είχαν διαφορετική γνώμη: πίστευαν ότι οι Ιάπωνες είχαν ήδη χάσει τον πόλεμο. Δεν υπήρχε ανάγκη ούτε για βόμβες ούτε για εισβολή. Επιπλέον, οι Ιάπωνες είχαν ήδη προσπαθήσει να παραδοθούν όταν καταστράφηκε το Τόκυο από τα βομβαρδιστικά Β-29, τον Μάϊο του 1945.»

«Στο ημερολόγιό του, με ημερομηνία 3 Αυγούστου 1945, ο Γουόλτερ Μπράουν σημειώνει μια συνάντηση με τον υπουργό Εξωτερικών Τζέϊμς  Φ. Μπέρνς, τον ναύαρχο Γ. Ντ. Λίχι και τον Πρόεδρο Χάρι Τρούμαν, κατά την οποία και οι τρεις συμφώνησαν ότι «οι Γιαπωνέζοι επιδιώκουν ειρήνη»… Ο Τρούμαν, όμως, ήθελε να ρίξει τη βόμβα∙ και την έριξε. Γιατί; Για να τρομάξει τον Στάλιν, που ήταν πρόσφορος αντίπαλος για τις ΗΠΑ, καθώς επρόκειτο να μεταμορφωθούν από μια συγκεχυμένη δημοκρατία σε ένα κράτος εθνικής ασφάλειας που, σύμφωνα με μια διατύπωση του Τσάρλς Α. Μπίαρντ, βρίσκεται σε κατάσταση «Διαρκούς πολέμου για διαρκή ειρήνη.»

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ 

ΗΤΑΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ, ΟΧΙ ΡΩΣΙΚΗ

«Ο τρίτος μεγάλος μύθος είναι ότι οι Σοβιετικοί ξεκίνησαν τον ψυχρό πόλεμο επειδή, υπό την ηγεσία του παρανοϊκού εξουσιομανούς Στάλιν, που ήθελε να κατακτήσει τον κόσμο, χώρισαν τη Γερμανία στα δύο, αναγκάζοντάς μας να δημιουργήσουμε το κράτος της Δυτικής Γερμανίας, και μετά, όταν ο Στάλιν μας απαγόρευσε, από εμπάθεια, την πρόσβαση στον δικό μας τομέα του Βερολίνου (που ακόμα βρισκόταν υπό την εξουσία των τεσσάρων δυνάμεων, όπως είχε συμφωνηθεί στη Γιάλτα), εμείς τον αψηφήσαμε με την αερογέφυρα. Τότε κι εκείνος έκανε πίσω, αφού παραήταν απορροφημένος με τα σχέδιά του να εισβάλει στη Γαλλία, να περάσει τον Ατλαντικό και λοιπά.»

«Θα παραθέσω ένα απόσπασμα από τη μεγαλύτερη αυθεντία αυτήν τη στιγμή πάνω στο θέμα του τι σχεδίαζε ο Τρούμαν μετά το Πότσνταμ, όταν συναντήθηκε με τον Στάλιν, ο οποίος, έπειτα από τη Γιάλτα, ήλπιζε να ζήσει σε μια κατάσταση σχετικής ισορροπίας με τις ΗΠΑ. Να τι λέει η Κάρολιν Άϊζενμπεργκ στο Χαράσσοντας τα όρια: Η αμερικανική απόφαση για τη διαίρεση της Γερμανίας, 1944-1949 (Drawing the Line: The American Decision to Divide Germany, 1944-1949) (1996):

Με την έναρξη του αποκλεισμού του Βερολίνου, ο πρόεδρος Τρούμαν διετύπωσε μια απλή ιστορία, σύμφωνα με την οποία οι Ρώσοι είχαν καταπατήσει όλες τις συμφωνίες που έγιναν τον καιρό του πολέμου στην ανελέητη προσπάθειά τους να αρπάξουν την πρώην πρωτεύουσα της Γερμανίας. Ο πρόεδρος δεν εξήγησε στον κόσμο ότι οι ΗΠΑ είχαν εγκαταλείψει (μονομερώς – δική μου η προσθήκη) τις συμφωνίες της Γιάλτας και του Πότσνταμ, ότι προωθούσαν τη δημιουργία τού κράτους της Δυτικής Γερμανίας, παρά τις ανησυχίες πολλών Ευρωπαίων, και ότι οι Σοβιετικοί είχαν ξεκινήσει τον αποκλεισμό με σκοπό να αποτρέψουν τη διχοτόμηση.

Αυτό το μεγάλο ψέμα παραμένει ζωντανό ακόμα και σήμερα. Παρακαλώ όχι γράμματα σχετικά με τη φρίκη των γκουλάγκ, τον τρόπο που φέρθηκε ο Στάλιν στα περιφερειακά κράτη τού ανατολικού μπλοκ και τα συναφή. Το θέμα μας είναι η σημαντική παραποίηση της αλήθειας από την πλευρά μας και ο λόγος για τον οποίο, αν η αλήθεια δεν αποκατασταθεί, θα είμαστε καταδικασμένοι να περιφερόμαστε αιωνίως μέσα σε μιαν ομίχλη άγνοιας. Καλημέρα Βιετνάμ!

ΕΝΑ ΚΡΑΤΙΔΙΟ-ΕΠΙΝΟΗΣΗ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ, ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΜΕ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΕΜΒΡΥΟΥΛΚΟ, ΕΜΠΝΕΕΙ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΜΙΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ

“Η στάση της κυβέρνησης Τρούμαν απέναντι στην αλήθεια βρήκε την καλύτερη έκφρασή της από τον τότε υπουργό Εξωτερικών, τον Ντιν Άτσεσον, στα απομνημονεύματά του με τίτλο Παρών κατά τη δημιουργία: Τα χρόνια μου στο Στέϊτ Ντιπάρτμεντ (Present in the Creation: My years in the State Department) (1969). Ο Άτσεσον ήταν εκείνος που έφερε πρώτος στο προσκήνιο την ιδέα της παγκόσμιας αυτοκρατορίας στις 27 Φεβρουαρίου 1947. Τόπος: Το γραφείο του υπουργικού συμβουλίου στο Λευκό Οίκο. Παρόντες: Ο Τρούμαν, ο υπουργός Εξωτερικών Μάρσαλ, ο υφυπουργός Εξωτερικών Άτσεσον και μισή ντουζίνα ηγετικά μέλη του Κογκρέσου. Οι Βρετανοί είχαν, για μία ακόμα φορά, ξεμείνει από χρήματα. Δεν ήταν σε θέση να τηρήσουν τα συμφωνηθέντα, ώστε να κρατήσουν την Ελλάδα προσδεδεμένη στο άρμα τής ελευθερίας. Μήπως θα μπορούσαμε να το αναλάβουμε εμείς; Παρ’ όλο που ο Στάλιν είχε ειδοποιήσει τους Έλληνες κομμουνιστές ότι η Ελλάδα ανήκε στην αμερικανική σφαίρα επιρροής και άρα δεν θα έπρεπε να περιμένουν καμία βοήθεια απ’ αυτόν, ο Τρούμαν ήθελε στρατιωτική παρουσία. Έπρεπε να σταθούμε στο ύψος μας. Ο Μάρσαλ, όμως, δεν κατάφερε να πείσει τους ηγέτες του Κογκρέσου. Ο Άτσεσον, ένας εξαιρετικός δικηγόρος του εταιρικού δικαίου και ιδιαιτέρως ευφυής άνθρωπος, μπήκε στη μέση. Φλεγόταν από πάθος για ελευθερία. Ο ελεύθερος κόσμος βρισκόταν επί ξηρού ακμής. Ναι, στον Αρμαγεδώνα. Εάν οι Ρώσοι καταλάμβαναν την Ελλάδα και μετά την Τουρκία, τρεις ολόκληρες ήπειροι θα βρίσκονταν σε κίνδυνο. Χρησιμοποίησε την αιώνια και κλασική μεταφορά με το ένα σάπιο μήλο στο βαρέλι που μπορεί να… Και στο κάτω-κάτω εμείς δεν ήμασταν οι κληρονόμοι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας; Η Σοβιετική Ένωση δεν ήταν η Καρχηδόνα μας; Δεν είχε ξεσπάσει ο Καρχηδονιακός Πόλεμος; Μη διανοηθούμε να χάσουμε. «Η Αμερική δεν έχει επιλογή. Πρέπει να ενεργήσουμε τώρα για να προστατεύσουμε την ασφάλειά μας… να προστατεύσουμε την ίδια την ελευθερία.» Τότε συμφωνήθηκε ότι αν ο Τρούμαν έβγαζε ένα διάγγελμα με αυτήν τη λογική και έκανε τον αμερικανικό λαό να φοβηθεί, το Κογκρέσο θα χρηματοδοτούσε αυτό που τελικά κατέληξε σε μισόν αιώνα Ψυχρού Πολέμου και μας κόστισε γύρω στα εφτά τρισεκατομμύρια δολάρια μέχρι σήμερα.»

“Αυτοί, λοιπόν, είναι τρεις μεγάλοι μύθοι που οι ιστορικοί τής εποχής ήξεραν ότι είναι μύθοι, οι ιστορικοί της αυλής, όμως, και ειδικά όσοι παίρνουν τον μισθό τους από πανεπιστήμια χρηματοδοτούμενα με ομοσπονδιακά κονδύλια για την έρευνα και την ανάπτυξη, είτε τους αποσιωπούν είτε τους διαψεύδουν συλλήβδην. (…) Σήμερα, οποιαδήποτε αμφισβήτηση των τριών πανίσχυρων μύθων που οι Αμερικανοί και τα τσιράκια τους σε άλλες χώρες υποχρεούνται να αποδεχθούν, θα έθετε σε λειτουργία όλους τούς πυροσβεστικούς μηχανισμούς ασφαλείας.»

Από το βιβλίο Gore Vidal, Dreaming War – Blood for Oil and the Cheney-Bush Junta Όνειρα Πολέμου. Αίμα για πετρέλαιο και η Χούντα των Cheney-Bush. Το βιβλίο κυκλοφορεί στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Scripta, σε μετάφραση Μαργαρίτας Ζαχαριάδου, χωρίς τον αγγλικό υπότιτλο στο εξώφυλλο – δεν ξέρω γιατί.

Το μοντάζ από την εν λόγω μετάφραση είναι δικό μου, όπως και οι πλαγιογραμμίσεις και χρωμμοεμφάσεις.

Πηγή:http://vulcanactiv.wordpress.com/2014/09/12/%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%83-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF-3-%CF%84%CF%81%CE%B9/