«Εις το διηνεκές»;

Του Γιώργου Παπαϊωάννου

Το δανειακό καθεστώς και οι… αναγνωρισμένες υποχρεώσεις της χώρας

Τι γίνεται με το θέμα του ελληνικού χρέους και πώς δρομολογείται η αντιμετώπισή του στο πλαίσιο της νέας πολιτικής κατάστασης στη χώρα; Ειδικά μετά τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου τείνει να κατοχυρωθεί η εξής αφήγηση: Ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι ΑΝΕΛ, είχαν προεκλογικά κάποιες «μαξιμαλιστικές» θέσεις για τη διαγραφή του χρέους, αλλά μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης ήρθαν αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα. Έτσι, η κυβέρνηση διατηρεί, με διάφορους τρόπους, μια ρητορική για το θέμα, πιέζοντας για κάποια ευνοϊκή αντιμετώπιση, αλλά είναι υποχρεωμένη να αποδεχτεί τις διεθνείς υποχρεώσεις της, προχωρά σε ενδιάμεσες συμφωνίες και διευθετήσεις με βάση αυτές και θα θέσει ξανά το θέμα όταν η συγκυρία θα είναι περισσότερο ευνοϊκή.

Είναι, όμως, πράγματι «μαξιμαλιστική» η θέση της αμφισβήτησης του χρέους και της διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του; Εκατοντάδες άρθρα, αναλύσεις, συζητήσεις και βιβλία έχουν προσεγγίσει το θέμα ειδικά τα τελευταία χρόνια, έτσι που η επανάληψη των επιχειρημάτων για το γεγονός ότι η χώρα δεν μπορεί να περπατήσει άλλο με αυτό το ζυγό στις πλάτες της, θα ήταν χωρίς νόημα. Η ιστορία των ξένων δανείων και του ρόλου που έπαιξαν στην ακύρωση της ανεξαρτησίας, από τη γέννηση κιόλας του εθνικού κράτους, είναι δεδομένη. Το ίδιο και η πρόσφατη ιστορία του ειδικού ελέγχου που επιβλήθηκε μετά το 2010, καθιστώντας ακόμα πιο αβάσταχτο το δανειακό καθεστώς.

Η κρίση των δικαιωμάτων

Δημήτρης Χριστόπουλος*

Η κρίση των δικαιωμάτων είναι παρακολούθημα της ευρύτερης κρίσης που βιώνει η ελληνική κοινωνία, ενταγμένη σε ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο, το οποίο τη στιγμή των πρώτων μεγάλων οικονομικών τριγμών μετά τη νομισματική του ένωση έδειξε την αδυναμία του να λειτουργήσει ως πολιτική κοινότητα. Τα συμπτώματα στην Ελλάδα υπήρξαν και συνεχίζουν να είναι τα πιο ακραία. Μια κοινωνία στην οικονομική κατάσταση της ελληνικής σήμερα, ένα πολιτικό σύστημα με τα συμπτώματα της βαριάς ηθικής απαξίωσης του ελληνικού, μια δημόσια διοίκηση σε κατάσταση συναγερμού –κάποιοι θα λέγανε κατάρρευσης– δεν μπορεί παρά να οδηγούν και στην επισώρευση προβλημάτων στο κράτος δικαίου. Ωστόσο, δεν πρέπει να αποδοθούν όλα στη συγκυρία μετά το 2009: είναι η κρίση που επικάθεται σε μια δεδομένη ιστορική κληρονομιά και σε μια κυρίαρχη πολιτική κουλτούρα που εντείνει τις ανεπάρκειες στο χώρο των δικαιωμάτων. Στο βιβλίο αυτό, ο συγγραφέας τεκμηριώνει την κρίση των δικαιωμάτων μέσα από παραδείγματα της τρέχουσας επικαιρότητας με τη μέριμνα στρατηγικών για μια βιώσιμη υπέρβασή της.

*Ο Δημήτρης Χριστόπουλος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστήμιου και Αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Διαβάστε το βιβλίο ΕΔΩ (μπορείτε επίσης να το «κατεβάσετε» και να το εκτυπώσετε)

Σε συνεργασία με τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΕΦΕΛΗ 

Πηγη:http://www.chronosmag.eu/index.php/christopoulos-xbook01.html

Ο Θεός

Tου Γιάννη Μακριδάκη

Πάντοτε με συγκλόνιζαν τα φοβισμένα πλάσματα.

Θυμάμαι ένα αδέσποτο σκυλί μια μέρα στο λιμάνι, που τρόμαξε καθώς περνούσε φουριόζος δίπλα του ένας άνθρωπος σέρνοντας τη βαλίτσα, έκανε δύο βήματα πιο κει φοβισμένο, να μην ενοχλεί με την παρουσία του, διασταυρώθηκε το βλέμμα μου με το δικό του, ήτανε ο Θεός.

Ένα βατράχι σήμερα στην άκρη του δρόμου, μαζεύτηκε φοβισμένο καθώς πέρασα με τις γαλότσες μου από δίπλα του, στάθηκα από πάνω του και το κοίταξα για λίγο που κρατούσε ακόμα και την ανάσα του, ήτανε ο Θεός.

Ένα τσιγκανάκι ξυπόλυτο στην Πανεπιστημίου, ατμόσφαιρα εορταστική, διαβάτες με σακούλες τριγύρω και εκείνο με βλέμμα φοβισμένο, διότι είχε χάσει το χέρι του πατέρα του, έψαχνε να τον βρει, ήτανε ο Θεός.

Όλα τα ταπεινά πλάσματα έχουν στο βλέμμα τον Θεό την ώρα που φοβούνται...

Πηγή:http://yiannismakridakis.gr/?p=6527

Να εθνικοποιηθούν εδώ και τώρα τα κοιτάσματα της Χαλκιδικής και να εκδιωχθεί η Ελληνικός Χρυσός.

Του Δημήτρη Καζάκη

Το άγος της λεγόμενης επένδυσης χρυσού από την Ελληνικός Χρυσός στην Χαλκιδική έχει πάρει νέα τροπή. Με τις πλάτες της κυβέρνησης και προκειμένου να συγκαλυφθούν οι υπόγειες διασυνδέσεις με τα κυκλώματα που νέμονται τα μεταλλεία στις Σκουριές, ο κόσμος στην Χαλκιδική οδηγείται σε εμφύλια σύρραξη. Έτσι εκτός από τις δυνάμεις καταστολής που έχουν αναλάβει εργολαβικά την φύλαξη των ιδιωτικών συμφερόντων της Ελληνικός Χρυσός, εμφανίστηκαν μαζί τους και ομάδες "εργαζομένων" της εταιρείας να συγκρούονται με κατοίκους που αντιδρούν στη λεγόμενη επένδυση.

Πρόκειται για ένα περίεργο είδος "εργαζομένων" με φόρμες παραλλαγής, σφεντόνες και μάσκες , οι οποίοι με μένος συγκρούονταν με τους κατοίκους της περιοχής. Φυσικά, τα κανάλια του κυκλώματος που εμπλέκεται στα μεταλλεία, φρόντισαν να εμφανίσουν αυτούς τους περίεργους "εργαζόμενους" ως θύματα της τρομοκρατίας των κατοίκων που παλέβουν για την ίδια τη ζωή τους στη Χαλκιδική.

Κουβέντα για την τρομοκρατία των απρόσωπων δυνάμεων καταστολής. Εκείνων με τις μαύρες στολές και τον πολεμικό οπλισμό που εισέβαλλαν με το έτσι θέλω στα σπίτια όσων αντιδρούσαν και προσήγαγαν με όλους τους κανόνες εμπλοκής μισθοφόρων στο Ιράκ μέχρι και ανήλικα παιδιά. Αλήθεια, τι θα κάνει η κυβέρνηση γι' αυτούς; Θα μάθουμε ποιοι κρύβονταν πίσω από τις μάσκες; Θα οδηγηθούν στη δικαιοσύνη - έστω σ' αυτή που υπάρχει - όσοι έδωσαν διαταγή για την άσκηση τρομοκρατίας σε βάρος πολιτών;

Στο El Dorado της άγριας Χαλκιδικής. Σκουριές | έρευνα και φωτορεπορτάζ

Τι συμβαίνει στις Σκουριές; Όλη σχεδόν η Ελλάδα γνωρίζει ότι στην περιοχή αυτή της ΒΑ Χαλκιδικής οι κάτοικοι αντιστέκονται στην παρουσία μίας εταιρείας που θέλει να εξορύξει χρυσό και άλλα ορυκτά. Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι ο αγώνας αυτός των κατοίκων είναι δίκαιος. Υπάρχουν ακόμα πολλοί όμως που πιστεύουν ότι πρόκειται για κάποιους τρελούς. Πολλοί αναρωτιούνται. Μα τι θέλουν; Δεν θέλουν δουλειές; Δεν θέλουν ανάπτυξη; Δεν θέλουν να εκμεταλευτούμε τα ορυκτά μας και να κερδίσει όλη η χώρα από τον πλούτο αυτό; Αποφάσισα λοιπόν να βρεθώ για μία βδομάδα στο σημείο εκείνο, να συναντήσω ανθρώπους και από τις δύο πλευρές, να μιλήσω και με αυτούς που αντιστέκονται ώστε να καταλάβω ακριβώς ποια είναι τα αιτήματα και οι ενστάσεις τους αλλά και αυτούς που υπερασπίζονται την εταιρεία και τις εξορύξεις. Να ακούσω τα επιχειρήματα και των δύο πλευρών ώστε να φτάσω σε ένα συμπέρασμα.

Τι συμβαίνει στις Σκουριές; Σε αυτό το σημείο της ΒΑ Χαλκιδικής πάνω στο βουνό Κάκκαβος που θεωρείται ένα από τα πιο πλούσια σε φυσική παρουσία της Ελλάδας.