(ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ)
Οι «ματωμένες εκλογές» στην Τουρκία, προοιωνίζουν ένα βίαιο δικτατορικό καθεστώς, με την αιτιολογία των συνθηκών εκτάκτου ανάγκης – ενώ δεν θα σταματήσουν τα προσφυγικά κύματα, με επόμενα τα αφρικανικά από τη Λιβύη
Οι αγορές αγαπούν τη σταθερότητα, πολύ περισσότερο την απόλυτη, όπως αυτή των δικτατορικών καθεστώτων – γεγονός που αποδεικνύεται από τη σημερινή μεγάλη άνοδο της ισοτιμίας της τουρκικής λίρας, απέναντι στο ευρώ και στο δολάριο (+3,5%). Σε κάθε περίπτωση αντιπαθούν την πολιτική αστάθεια, στην οποία επιμένει η Ελλάδα – όπου όλοι ψηφίζουν το τρίτο μνημόνιο, ενώ αμέσως μετά η κυβέρνηση δηλώνει πως δεν το πιστεύει, με την αντιπολίτευση να καταψηφίζει όλες τις επί μέρους «διατάξεις» του.
Εάν αυτό δεν είναι σχιζοφρενές, το άκρον άωτο της ανοησίας μίας χώρας που δεν ξέρει καν τι θέλει, που δεν έχει αποφασίσει μετά από έξι ολόκληρα χρόνια την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει, τότε τι άλλο θα μπορούσε να είναι; Ακόμη και αν δεν έχει πυξίδα ένα καράβι, όπως ασφαλώς η Ελλάδα, δεν θα πρέπει να γνωρίζει τουλάχιστον ποιός είναι ο προορισμός του, καθώς επίσης τι μπορεί ρεαλιστικά να κάνει, για να φτάσει εκεί;
