Οι τέσσερις διαφορές στη διαχείριση της κρίσης από την Ελλάδα και την Ισλανδία, οι οποίες πιστοποιούν πόσο παράλογοι είναι όσοι πανηγυρίζουν για το νέο δάνειο των 10+2 δις € – μέσω του οποίου δρομολογείται η τραπεζική κλοπή του αιώνα
«Οι Έλληνες ισχυρίζονται ότι θα αμυνθούν, εάν προσπαθήσει κανείς να τους πάρει τα σπίτια τους. Εν τούτοις, όταν τους παίρνουν την πατρίδα τους, δεν αμύνονται καθόλου. Επομένως, δεν θεωρούν πως η πατρίδα τους είναι το σπίτι τους. Από την άλλη πλευρά, πώς είναι δυνατόν να προστατέψουν τα σπίτια τους, όταν έχουν χάσει τη χώρα τους;Όταν τελειώσει λοιπόν η θεατρική παράσταση και ανοίξουν τα φώτα, οι θεατές θα έχουν χάσει όλα όσα είχαν μαζί τους – καταλαβαίνοντας μόλις τότε πως δεν ήταν φτωχοί αλλά πλούσιοι, ενώ κατέληξαν να γίνουν τα ανόητα θύματα μίας καλοστημένης ληστείας.Επιγραμματικά, η Τρόικα είναι η πραγματική κυβέρνηση της Ελλάδας, με σύνταγμα το μνημόνιο – αφού ότι δεν είναι σύμφωνο με τα δολοφονικά μέτρα, είναι κατά την ίδια αντισυνταγματικό, με αποτέλεσμα να καθυστερούν συνέχεια οι δόσεις, μέσω των οποίων εξυπηρετείται μόνο το υφιστάμενο χρέος, αυξανόμενο στο διηνεκές.Η τυπικά αριστερή ελληνική κυβέρνηση είναι ο ιδανικός συνεργάτης της Τρόικας – αφού έχει τη δυνατότητα να δείχνει στους Έλληνες το φεγγάρι, πείθοντας τους πως είναι ο ήλιος. Παράλληλα μπορεί να εκτονώνει την οργή τους, ισχυριζόμενη πως δεν πιστεύει στα μνημόνια – όταν την ίδια στιγμή ψηφίζει τυφλά όλα όσα τις δίνονται, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Προφανώς λοιπόν οι δυνάμεις κατοχής δεν θα κατάφερναν ποτέ να βρουν καλύτερο υποχείριο – οπότε θα τη στηρίξουν όσο μπορούν» (ΒΒ).