Χαρίζεται το παρόν οικόπεδο. Πληροφορίες: κον Τσίπρα...

ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ

Όλη η Ελλάδα ασχολείται - και καλά κάνει - με το καυτό θέμα του ασφαλιστικού, το οποίο αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, το τέταρτο μνημόνιο. Είναι τόσο σοβαρό για την Ελληνική οικογένεια, η οποία συνήθως ζει από τη σύνταξη της γιαγιάς και του παππού, είναι τόσο καταστροφικό για την Ελληνική κοινωνία, που είναι από μόνο του ένα μνημόνιο.  Οι πολυαγαπημένοι μας εταίροι, όμως, δεν θεωρούν το ασφαλιστικό σαν το πρώτο σε σπουδαιότητα ζήτημα για την Ελλάδα. 

Διάβασα ένα άρθρο σε κυριακάτικη εφημερίδα, το οποίο περιείχε ειδήσεις σημαντικές, κατά τη γνώμη μου. Τις φιλτράρω και σας τις μεταφέρω, όπως τις καταλαβαίνω εγώ. 

Κατά την πρόσφατη περιοδεία στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, του πατριώτη ελληνάρα υπουργού Οικονομικών κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου (αυτού με τη μαρτυριάρα υπογραφή), ετέθη από τους συναδέλφους του ευρωπαίους υπουργούς και από στελέχη των δανειστών μας το πιεστικό αίτημα για επανεξέταση του θέματος του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων, ώστε να μεταφερθεί η διαχείρισή του από τους ντόπιους δωσίλογους, απευθείας στο ίδιο το κουαρτέτο των «θεσμών», που μας δολοφονούν καθημερινά. Η δήλωση του αληθινού κυβερνήτη μας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, τα λέει όλα: «υπάρχει και το θέμα που συνδέεται με τη διαμόρφωση του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων. Το ΔΝΤ θεωρεί ως βασικό σημείο, ενόψει της αξιολόγησης, τη διοίκηση του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων». 

Είναι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, ηλίθιε!

Του Δημήτρη Καζάκη

Τα μάθατε; Δεν αρκεί η δόση "Ευρώπης" που μας έχουν χορηγήσει. Χρειάζεται μια νέα ακόμη πιο ισχυρή δόση. Σ' αυτό συμφώνησαν οι Τσίπρας, Βαλς και Σόιμπλε στα πλαίσια συζήτησης στο Νταβός.

Ένα σημαντικό μέρος της αλληλεγγύης στην Ευρώπη, οι ομιλητές συμφωνούν, κρατά την ένωση άθικτη. Δεν πρέπει να επιτραπεί στην Ελλάδα και το Ηνωμένο Βασίλειο να φύγει, λέει Βαλς.

"Θα είναι ένα ιστορικό μοιραίο λάθος για την Ευρώπη να αφήσει την Ελλάδα να βγει από την ευρωζώνη. Αν το Ηνωμένο Βασίλειο εγκαταλείψει την Ευρώπη θα ήταν μια τραγωδία. Και το λέω αυτό ως Γάλλος. Πρέπει να κάνουμε ό, τι μπορούμε για να εξασφαλίσουμε την παραμονή της Βρετανίας."

Ο Αλέξης Τσίπρας συμφώνησε. 

«Για να μπορέσουμε να βρούμε μια λύση για τα προβλήματα της Ευρώπης, χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη», λέει. «Αυτή δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να μιλήσουμε για εξόδους - είτε πρόκειται για Brexit ή Grexit. Δεν υπάρχει πλέον η διαφοροποίηση. Τώρα είναι η ώρα της αλληλεγγύης.»

Αν λοιπόν νομίζατε ότι το να χάνει κανείς τη σύνταξη, τη δουλειά του, ακόμη και τη ζωή του γιατί δεν υπάρχουν νοσοκομεία, φάρμακα, εισοδήματα, ή έστω θέρμανση τον χειμώνα, προκειμένου οι δανειστές να απομυζήσουν ότι ζωτικό υπάρχει σε μια ολόκληρη οικονομία, συνιστά - αν μη τι άλλο - μια άδικη και καταστροφική πρακτική, τότε κάνετε λάθος. Αυτό που βιώνουμε εμείς στην Ελλάδα, αλλά και οι άλλοι λαοί στην ΕΕ, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο, αποκαλείται "ευρωπαϊκή αλληλεγγύη".

Πατριωτικό καθήκον οι μαζικές κινητοποιήσεις του λαού μας.

Ανακοίνωση

Το ΕΠΑΜ χαιρετίζει την άνοιξη του ελληνικού λαού που διαφαίνεται μέσα στο καταχείμωνο. Απέναντι στην ολοκληρωτική επίθεση που δέχεται η χώρα μας, απέναντι στην δοσιλογικό πολιτικό καθεστώς που ξεπερνάει σε υποτέλεια ακόμα και τους δωσίλογους της παλιάς κατοχής, η μόνη βιώσιμη λύση είναι η μαζική κινητοποίηση όλων των κλάδων, όλων των εργαζομένων, όλων των πολιτών που βιώνουν στο πετσί τους την προδοσία που συντελείται εις βάρος τους και την μετατροπή της πατρίδας σε μια τεράστια Ειδική Οικονομική Ζώνη, προς όφελος των πιο αδίστακτων οικονομικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων.

Πρέπει να κατανοηθεί, ότι αν δεν ενωθούμε όλοι μαζί σε πανστρατιά αγώνα ενάντια στα σχέδια υποδούλωσης της πατρίδας, δεν μπορούμε να προσδοκούμε θετικά αποτελέσματα.

Ας γίνει επιτέλους διδαχή, αυτό που βιώσαμε όλες τις προηγούμενες φορές. Ό,τι εγκλωβισμένοι στα επιμέρους αιτήματα κάθε χώρου, επαγγέλματος ή κλάδου δεν υπάρχει πιθανότητα επιτυχίας. Στις τροφοδοτούμενες από το πολιτικό σύστημα συνθήκες κοινωνικού αυτοματισμού, κανένα κλαδικό αίτημα δεν μπορεί να υποστηριχτεί μαζικά και να προσφέρει στην ενότητα του λαού μας, όσο εκλαμβάνεται από τα υπόλοιπα χτυπημένα στρώματα της κοινωνίας ότι επιδιώκει μόνο την δική του εξαίρεση από την μέγγενη των μνημονίων.

"Η πρώτη φλέβα"

Του Γιάννη Μακριδάκη

Από τότε που ξεκίνησε αυτή η ιστορική φάση της κοινής πορείας μας, από το 2010 δηλαδή και μετά, προσωπικά αποτραβήχτηκα από την κοινωνία και το σύστημα και εγκαταστάθηκα κοντά στη γη και το οικοσύστημα. Αυτή η καθημερινή μου λοιπόν επαφή και ενασχόληση με τη γη, τους φυσικούς πόρους και τα άλλα πλάσματα επηρέασε όπως ήταν φυσικό τη ζωή μου, τη σκέψη μου, τη φιλοσοφία μου και πέρασε στη γραφή μου και στο έργο μου, το λογοτεχνικό και το επί της γης.

Στο λογοτεχνικό τα βήματα αυτής της πορείας, αν διαβάσει κανείς τα βιβλία μου αυτής της εποχής, είναι πολύ ευδιάκριτα. Μια πρώτη παρατήρηση είναι ότι δεν γράφω πια μυθιστόρημα αλλά κατασταλάζω στις νουβέλες και αυτό έχει να κάνει προφανώς με μιαν ανάγκη συχνότερης επικοινωνίας με τους αναγνώστες, πιθανότατα λόγω του πολύ πυκνού ιστορικού χρόνου που διανύουμε κατ’ αυτή την περίοδο των συνεχών αλλαγών στη ζωή μας.

Έτσι γράφω το Λαγού μαλλί, που αν και πρώτο στη σειρά, αν και γραμμένο τον Μάιο του ’10, όταν ακόμη δεν είχαμε αντιληφθεί τίποτε από τα όσα θα ακολουθούσαν, θέτει εμπρός μας επιτακτικά, με την ιστορία του καπτά Σίμου του Σφαντού, το απόλυτο διακύβευμα της ιστορικής αυτής περιόδου μας, που δεν είναι άλλο από την αξιοπρέπειά μας ως πρόσωπα, ως πολίτες και ως χώρα.