Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016

Η άφιξη της καταιγίδας


Του Βασίλη Βιλιάρδου

Όταν έλθει η πρώτη κλήση περιθωρίου, η οποία δεν θα είναι δυνατόν να απαντηθεί θετικά, τα πάντα θα καταρρεύσουν σαν ένας τεράστιος, χάρτινος πύργος – ενώ δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσε να στηρίξει το παγκόσμιο σύστημα
«Ανεξάρτητα από ποιά οπτική γωνία παρατηρεί κανείς αυτά που συμβαίνουν στον πλανήτη, από χρηματοπιστωτική, γεωπολιτική, μακροοικονομική ή μικροοικονομική πλευρά, η πίστωση καθορίζει τα πάντα – αφού χωρίς δανεισμό δεν κατασκευάζεται τίποτα, δεν διεξάγονται πόλεμοι ή επενδύσεις, ενώ δεν παράγεται, δεν εμπορεύεται, δεν μεταφέρεται και δεν καταναλώνεται κανένα προϊόν.
Από την άλλη πλευρά, ο εκάστοτε δανειολήπτης πρέπει να διαθέτει κάποιο είδος εγγύησης, για να μπορεί να δανείζεται. Οι εγγυήσεις αυτές μπορούν να είναι είτε υλικής, είτε χρηματοπιστωτικής φύσης – ενδεχομένως να στηρίζονται απλά και μόνο στην εμπιστοσύνη του δανειοδότη ή στην  θετική πιστοληπτική του αξιολόγηση.
Περαιτέρω, αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε ένα σημείο εξέλιξης, το οποίο έχει σημαντικές ομοιότητες με την κατάσταση που επικρατούσε το Φθινόπωρο του 2008 – με κάποιες όμως πολύ βαρύνουσες εξαιρέσεις.
Ειδικότερα, ο πλανήτης ευρίσκεται πριν από μία παγκόσμια κλήση περιθωρίου (margin call) – όπου θα ζητηθούν νέα χρήματα ή εγγυήσεις για τη λήψη καινούργιων δανείων, για να εξυπηρετηθούν τα ληξιπρόθεσμα παλαιότερα.Σήμερα όμως δεν έχει απομείνει κανένας κυρίαρχος οργανισμός ή Θεσμός, ο οποίος να διαθέτει έναν ισοσκελισμένο Ισολογισμό – έτσι ώστε να είναι σε θέση να δανείζεται, παρέχοντας εγγυήσεις.
Δεν διαθέτουν ούτε οι κεντρικές τράπεζες περισσότερα εργαλεία, έτσι ώστε να είναι σε θέση να ασκούν/ελέγχουν τη νομισματική πολιτική. Έχουν ήδη θέσει σε λειτουργία την ηλεκτρονική εκτυπωτική μηχανή,ακολούθησε ο μονεταρισμός των χρεών, ενώ τα βασικά επιτόκια είτε είναι μηδενικά, είτε αρνητικά. Όπως δήλωσε δε ο πρώην πρόεδρος της Fed του Ντάλας (πηγή), έχουν χρησιμοποιηθεί όλα τα πυρομαχικά, χωρίς αποτέλεσμα.
Φυσικά τα επιτόκια μηδενίσθηκαν, για να είναι δυνατή η εξυπηρέτηση των βουνών χρεών που έχουν δημιουργηθεί – κάτι που δυστυχώς δεν έχει επιτευχθεί παρά την πτώση των επιτοκίων, αφού τα χρέη συνεχίζουν να αυξάνονται ανεξέλεγκτα. Από την πλευρά της μακροοικονομίας λοιπόν, η πραγματική αγορά δεν είναι σε θέση να παράγει σε ικανοποιητικό βαθμό μετρητά χρήματα (κέρδη, φορολογικά έσοδα) – έτσι ώστε να είναι δυνατή η εξυπηρέτηση των συσσωρεμένων χρεών.
Επί πλέον, δεν υπάρχουν πια επαρκείς εγγυήσεις, μέσω των οποίων να είναι σε θέση ο πλανήτης να δανείζεται νέα κεφάλαια, για να εξυπηρετεί τα παλαιότερα – κατά το ποσόν που δεν παράγει. Με απλά λόγια, τα ληξιπρόθεσμα τοκοχρεολύσια δεν μπορούν να πληρωθούν εξ ολοκλήρου με τα παραγόμενα έσοδα και με τα δάνεια – ενώ οι εγγυήσεις, είτε είναι μετοχές, είτε ομόλογα, είτε ακίνητα, είτε απλά «εμπιστοσύνη», έχουν «καταναλωθεί» πια.
Επομένως, όταν έλθει η πρώτη κλήση περιθωρίου, η οποία δεν θα είναι δυνατόν να απαντηθεί θετικά, τα πάντα θα καταρρεύσουν – σαν ένας τεράστιος, χάρτινος πύργος» (B. Holder).

Ανάλυση

Οι αποστολές άνθρακα (λιγνίτη) στους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας έχουν μειωθεί, ως αποτέλεσμα του φθηνότερου φυσικού αερίου, καθώς επίσης των αυστηρότερων περιβαλλοντικών κανονισμών. 

Δεν γίνεται έτσι "σύντροφοι" ...

Του system failure

Αυτή τη φορά το πράγμα δεν είναι στημένο. Δεν είναι ότι μας φόρτωσαν ένα σωρό ενοχές και φταιξίματα οι γραφειοφασίστες των Βρυξελλών και το διευθυντήριο του Βερολίνου μαζί με την εγχώρια διαπλοκή, προκειμένου να σώσουν τα τραπεζικά παράσιτα που συνεχίζουν να πίνουν το αίμα των Ελλήνων (και όχι μόνο) πολιτών. Αυτή τη φορά δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν ξέραμε. Είναι δική μας υπόθεση ως λαός, αν υπάρχει πράγματι "λαός", τουλάχιστον με την κλασική έννοια.

Ναι, ο Τσίπρας υποχώρησε ατάκτως και έκανε τριπλή και τετραπλή κωλοτούμπα. Σίγουρα δεν μπορεί να θεωρείται Αριστερά ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το θέμα είναι αλλού. Πρέπει και μεις ως "λαός" κάποια στιγμή να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Και πάλι, όχι για τις αμαρτίες που μας φορτώνει το σύστημα για να θάψει τις δικές του και να βγει λάδι, αλλά για πράγματα που αφορούν τον ιδεολογικό μας προσανατολισμό και την αποφασιστικότητά μας να συγκρουστούμε αληθινά, ουσιαστικά, με αυτό το απάνθρωπο σύστημα που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του.

ΚΑΚΛΑΜΑΝΟΣ-ΚΑΖΑΚΗΣ: (Οπως παληά;;; ΟΧΙ βέβαια...)


Κακλαμάνος στο "ΧΩΝΙ": Δείτε από τι γλίτωσαν οι συντάξεις των Ελλήνων


Το καλοκαίρι έγινε μια συμφωνία με τους Θεσμούς. Και στη συμφωνία μπήκε ως δημοσιονομικός στόχος... το 1% (επί του ΑΕΠ) από το ασφαλιστικό.
Αυτή ήταν λοιπόν η εξίσωση που θα έπρεπε να λύσει ο επόμενος υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, είτε ήταν αυτός ο Βρούτσης (αν κέρδισε τις εκλογές του Σεπτεμβρίου η ΝΔ) είτε ο Κατρούγκαλος (που είναι τώρα, επειδή κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ).

Πάντως, εκ των πραγμάτων, ένας από αυτούς τους δύο θα ήταν, σωστά;

Το πώς σκέφτηκε να αντιμετωπίσει αυτό το 1% επί του ΑΕΠ ο Κατρούγκαλος, είναι πλέον γνωστό, μιας και η κυβερνητική πρόταση για το ασφαλιστικό κατατέθηκε πρώτα στο λαό και μετά στους Θεσμούς.

Για να έχουμε την απόλυτη σύγκριση, λοιπόν, θα έπρεπε να βρούμε κάπου καταγεγραμμένη και τη σκέψη του κυρίου Βρούτση, για το πώς μπορεί να εξοικονομηθεί αυτό το 1,8 δις. ευρώ από το ασφαλιστικό.

Και τη βρήκαμε!