[Βουλή 4 Οκτ. 2015]
Η μεγάλη απάτη για τις τράπεζες
Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου
Ένα από τα ελάχιστα σημεία των προγραμματικών δηλώσεων του Αλέξη Τσίπρα που προκάλεσε χειροκροτήματα των κυβερνητικών βουλευτών ήταν η αναφορά του στις τράπεζες. Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε την επικείμενη ανακεφαλαιοποίηση- την οποία θα φορτωθεί και πάλι ο ελληνικός λαός, μέσω της αύξησης του χρέους- ως τελευταία ευκαιρία διάσωσης του τραπεζικού συστήματος. Για να προλάβει τη δικαιολογημένη δυσφορία των φορολογουμένων, υποσχέθηκε ότι αυτή τη φορά, όποιες τράπεζες χρειαστούν ανακεφαλαιοποίηση με χρήματα του δημοσίου, θα έχουν το αντίστοιχο management.
Οι κυβερνητικοί βουλευτές ενθουσιάστηκαν, πιστεύοντας, ενδεχομένως, ότι αυτό ισοδυναμεί με έλεγχο της κυβέρνησης, του δημοσίου, της κοινωνίας πάνω στις εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσες τράπεζες. Το μόνο που αποδεικνύει αυτή η ελαφρότητα, είναι ότι οι περισσότεροι εξ αυτών δεν έχουν καν διαβάσει το τρίτο Μνημόνιο, που με συνοπτικές διαδικασίες ψήφισαν. Γιατί αυτό που δρομολογεί, με άτεγκτη ακρίβεια, το Μνημόνιο είναι μια ανακεφαλαιοποίηση- «εξυγίανση» που θα παραδώσει τον έλεγχο των ελληνικών τραπεζών στο ευρωπαϊκό (κυρίως γαλλογερμανικό) χρηματιστικό κεφάλαιο.