Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2021

Άκου γιατρέ...


Του Πέτρου Αργυρίου

Άκου γιατρέ. 

Δουλειά σου δεν είναι το μπατσιλίκι. Δουλειά σου δεν είναι να επιβάλεις ή να υποχρεώνεις. Δουλειά σου είναι να ενημερώνεις, να συμβουλεύεις και να συνδράμεις τον κάθε άνθρωπο στα προβλήματα υγείας του. 

Είμαστε όλοι ατελείς και φθαρτοί. Λέγεται ανθρώπινη φύση. Χρέος σου να το γνωρίζεις αυτό και να απαλύνεις τον πόνο της ύπαρξης. Μην γελιέσαι από το κλίμα ελιτισμού που ταν διάχυτο στη σχολή. Μην επαίρεσαι γιατί οι άνθρωποι γίνονται μικροί απέναντι στον θάνατο κι ανήμποροι στην αρρώστια και σε έτσι σε βλέπουν σαν κάτι το υπεράνθρωπο που χει δύναμη ζωής και θανάτου πάνω τους και πάνω στους δικούς του. 

Να θυμάσαι ότι σε αυτό το παιχνίδι που παίζεται στις πλάτες μας, για τους μεγάλους παίκτες όλα τα κομμάτια της σκακιέρας είναι αναλώσιμα, πλην του βασιλέως. 

Μέρος της δουλειάς σου είναι να καταλαβαίνεις το τι αρρωσταίνει όχι μόνο το σώμα αλλά και το μυαλό και την ψυχή, κι όχι μόνο των ατόμων, αλλά όλης της κοινωνίας. Κι αν τυχόν υπηρετείς τον φασισμό των ημερών μας, φαινόμενο όχι και τόσο σπάνιο, το κάνεις ξέροντας πόσο ο φασισμός αυτός την έχει αρρωστήσει, κάνοντας ακόμη και τα παιδιά, ηλίθια από την κούνια. Χρειάζεται να σου το πούμε ότι ο φόβος αρρωσταίνει όσο και η μοναξιά κι ότι μαζί σκοτώνουν; Πρώτα το μυαλό και την ψυχή κι έπειτα και το σώμα που δεν θέλει έτσι κούφιο να υπάρχει. Μην το ξεχνάς πως και στον ναζισμό του 20ου αιώνα, ήταν πολλοί οι συνάδερφοι σου που συντάχθηκαν μαζί του.