Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015

Ξεκαθαρίζει το τοπίο


Του Γιάννη Μακριδάκη

Επιτέλους λοιπόν μάθαμε κι εμείς κάτι από αυτά που συζητά η κυβέρνησή μας τόσον καιρό με τους “εταίρους” μας, ψάχνοντας και αισιοδοξώντας κιόλας για έναν “αμοιβαίο και έντιμο συμβιβασμό”!

Επιτέλους μάθαμε τουλάχιστον τις προτάσεις των “εταίρων” διότι τις δικές μας ακόμη μας τις κρατούν κρυφές.

Ύστερα λοιπόν και από τις τελευταίες εξελίξεις αναρωτιέται κανείς:

Αυτά διαπραγματεύεται κρυφά από τους πολίτες η κυβέρνηση τόσον καιρό; Με βάση αυτές τις απαιτήσεις των δανειστών αναζητούμε “έντιμο συμβιβασμό”; Είναι προφανές ότι ακόμη και στο μισό να “τις ρίξουμε”, είναι δυσβάσταχτες και “γενοκτονικές” για την ελληνική κοινωνία.

Πότε ακριβώς η κυβέρνηση θα μιλήσει στους πολίτες ξεκάθαρα και θα τους ενημερώσει για το ποιες ακριβώς είναι οι επιλογές μας και ποιες αναμένονται οι συνέπειες της κάθε επιλογής;

Δ. Καζάκης:"Πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε με εναλλακτική έναντι του ευρώ..."


[Απομαγνητοφώνηση της πολύ ενδιαφέρουσας συνέντευξης του Δ. Καζάκη στον Αιμίλιο Λιάτσο  στην εκπομπή του «Kontra 24» (26 Μαΐου 2015)...Το video ΕΔΩ]

Διαβάστε αναλυτικά όλη τη συνέντευξη:

Αιμ. Λιάτσος: Λοιπόν, θέλω να αας πω τα εξής, πριν περάσουμε στην οικονομία και στη διαπραγμάτευση. Βάζει λουκέτο το Πεντελικόν, τα οικονομικά προβλήματα λύγισαν το ιστορικό ξενοδοχείο, τέλος εποχής φίλες και φίλοι για ένα από τα πιο ιστορικά ξενοδοχεία της Αττικής.

Το Πεντελικό στην οδό Δεληγιάννη, στην Κηφισιά βάζει λουκέτο έπειτα από 88 χρόνια λειτουργίας λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε.
Το Πεντελικό ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1927 και υπήρξε τόπος συνάντησης αρκετών προσωπικοτήτων με πλούσια πολιτική ιστορία.

Μάλιστα ένας από τους πλέον επιφανείς πελάτες του, υπήρξε ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Το ξενοδοχείο χαρακτηρίστηκε και διατηρητέο κτίριο επί υπουργίας Μελίνας Μερκούρη, από τη δεκαετία του ’80, το Πεντελικό ανήκε στον ομογενή προερχόμενο από την Αυστραλία επιχειρηματία Χάρη Βάρδη, η κρίση χτύπησε το ιστορικό ξενοδοχείο και από τον Φεβρουάριο του 2012, οι περίπου 80 εργαζόμενοι βρίσκονταν σε επίσχεση εργασίας. 

Politico: Η Ελλάδα μπορεί να μην χρωστά 350 αλλά 35 δισ...!


Πόσα χρήματα χρωστάει πραγματικά η Ελλάδα στους δανειστές; Εξαρτάται από το πώς υπολογίζεται... 

Καθώς η ελληνική κρίση χρέους οδηγείται προς μια μεγάλη στάση πληρωμών και μια εν δυνάμει καταστροφή, τα γνωστά πολιτικά διασταυρούμενα πυρά έχουν αναθερμανθεί, σχετικά με την ανευθυνότητα της Νότιας Ευρώπης και την αναλγησία της Βόρειας.

Ωστόσο, όπως σημειώνει σε άρθρο του στο Politico ο Jacob Soll, καθηγητής Ιστορίας και Λογιστικής στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, με την προοπτική του Grexit να γίνεται ολοένα και πιο πιθανή, σοβαρά επιχειρήματα έχουν αρχίσει να επικεντρώνονται στη λογιστική, δηλαδή «πόσα πραγματικά χρήματα οφείλει η Ελλάδα και ποιος ακόμη το καθορίζει αυτό;».

Όπως σημειώνει ο Jacob Soll, η απάντηση φαίνεται εύκολη, όμως το μόνο απλό σχετικά με το ελληνικό χρέος είναι το «πόσο σύντομες είναι οι λέξεις» και προσθέτει ότι όταν εξετάσουμε προσεκτικά τι συμβαίνει στην Ελλάδα, θα αρχίσουμε να βλέπουμε μια ανησυχητική τρύπα στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα εργαλεία της ελίτ...


Του Αρη Οικονόμου

Τα κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνων

Τα «hedge funds» αποτελούν ένα ιδιαίτερο είδος επενδυτικών κεφαλαίων, τα οποία διακρίνονται από έντονα κερδοσκοπικές τοποθετήσεις – προσφέροντας μεγάλες ευκαιρίες, σε συνδυασμό με εξ ίσου μεγάλους κινδύνους. Το τυπικό χαρακτηριστικό ενός hedge fund είναι η χρήση παραγώγων προϊόντων, καθώς επίσης ανοιχτών πωλήσεων. Ακριβώς εδώ οφείλεται η «παραπλανητική»  ονομασία τους, αφού η ύπαρξη των συγκεκριμένων χρηματοπιστωτικών προϊόντων, επιτρέπει την ασφάλιση (hedging) των επενδύσεων σε μετοχές ή σε άλλα αξιόγραφα.

Για παράδειγμα, εάν αγοράσει κάποιος μετοχές, ευελπιστώντας στην άνοδο της τιμής τους, έχει τη δυνατότητα να ασφαλισθεί απέναντι σε ενδεχόμενη πτώση τους – εάν ταυτόχρονα συνάψει ένα «πτωτικό» συμβόλαιο παραγώγων ή πουλήσει κάποιες άλλες, αφού προηγουμένως τις δανειστεί από τον ιδιοκτήτη τους.

Το πρώτο επενδυτικό κεφάλαιο αυτού του είδους ιδρύθηκε το 1949 από τον κ. W. Jones, ο οποίος πούλησε «ανοιχτά» μετοχές που δανείσθηκε από τους ιδιοκτήτες τους (επιβαρυνόμενος με τόκους), για να τις αγοράσει αργότερα σε χαμηλότερη τιμή (προφανώς, περίμενε πτώση της τιμής τους) και να τις επιστρέψει – κερδίζοντας τη διαφορά. Ο Jones, με τα χρήματα που εισέπραξε από τις μετοχές που πούλησε, αγόρασε άλλες, για τις οποίες ανέμενε άνοδο της τιμής τους.

Κι αυτό “πρώτη φορά αριστερό”;…

Toυ Νίκου Μπογιόπουλου

Πρώτο: Ενώ η κυβέρνηση διαπραγματεύεται στις Βρυξέλλες έναν «έντιμο συμβιβασμό» που για τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα προεξοφλείται ήδη – από τους ίδιους τους υπουργούς της - ως «επώδυνη συμφωνία», ενώ οι πληροφορίες μιλούν για νέα φορολογικά βάρη στα λαϊκά στρώματα και για επιβολή ακόμα δυσμενέστερων ρυθμίσεων σε ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, στην Αθήνα υπογράφονται τέτοιες αποφάσεις:

 Όπως εντόπισε ο κ.Σωτήρης Κούκιος, στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης (ΦΕΚ Β 977) της 28/5/2015 έχουμε ένα τυπικό δείγμα «συνέχειας του κράτους» όσον αφορά την φορολόγηση των πλοιοκτητριών εταιρειών.