της ΘΕΚΛΑΣ ΚΙΤΤΟΥ
[προέδρου της ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ]
Στις 13 αυτού του μήνα ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς από το Παλάτι των Εθνών στην παγωμένη Γενεύη, εύχαρις πληροφόρησε την Διεθνή Κοινότητα που έτρεξε να λύσει το Κυπριακό ότι:
« θέλουμε να λύσουμε ένα ιστορικό πρόβλημα, το οποίο δεν το έχει κατασκευάσει η δικιά μας γενιά. … Ο Πρωθυπουργός μας γεννήθηκε το 1974 και από τη στιγμή της γέννησής του ζει με το Κυπριακό πρόβλημα …. αλλά η ιστορία δεν πρέπει να είναι φυλακή. Θέλουμε αυτή η λύση που θα βρούμε … να ακολουθεί το πνεύμα και το γράμμα του καταστατικού χάρτη … του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών »… προχώρησε δε σε πρόταση Φιλίας μεταξύ Κύπρου, Τουρκίας και Ελλάδας [1].
Πριν περάσουν 24 ώρες από την συγκινητική αυτή δήλωση του Νίκου Κοτζιά, ο Ερντογάν ξεκαθάρισε ότι, προκειμένου να επιστρέψει στους Έλληνες το δικό τους Βαρώσι που είχε αρπάξει ο Τουρκικός στρατός το 1974, οι Έλληνες θα πρέπει να του παραχωρήσουν ένα ακόμα δικό τους κομμάτι, ώστε να ενώσει τα Κόκκινα με την Μόρφου, τα οποία είχε επίσης αρπάξει [2].
Εδώ προκύπτει μια ερώτηση: κατά πόσον ο Έλληνας πρωθυπουργός που γεννήθηκε το 1974 και ο οποίος από τότε ζει με το άλυτο Κυπριακό πρόβλημα, γνωρίζει πού είναι τα Κόκκινα και αν αντιλαμβάνεται τι σημαίνει ακριβώς η πρόταση του Ερντογάν. Και μια δεύτερη ερώτηση, άν ο Υπουργός Εξωτερικών πιστεύει, αλήθεια, ότι μπορεί να υπάρξει ένα Σύμφωνο Φιλίας μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας και Ελλάδας.
