Γιατί αυτοί που ούρλιαζαν εναντίον της Μακρή, επαινούν τώρα τον Ντράγκι;

Του Δημήτρη Καζάκη

Δεν πέρασαν παρά μόνο λίγα εικοσιτετράωρα από το σάλο που ξεσήκωσε η δήλωση της Ραχήλ Μακρή για τη δήθεν δυνατότητα της χώρας μας να τυπώσει έως και 100 δις ευρώ χρήμα μέσω ELA για να αντιμετωπίσει τις ανάγκες της. Και τι δεν ειπώθηκε εναντίον της Μακρή. Ακόμη κι από το κόμμα στο οποίο προσχώρησε κυνηγώντας μια κοινοβουλευτική έδρα.

Οι οικονομολογούντες παλιάτσοι της ηγεσίας του κόμματός της με ύφος 100 μπουργκράφων την κάλεσαν στην τάξη. Αυτά, της είπαν, δεν επιτρέπονται από τον Ντράγκι της ΕΚΤ και είναι γνωστό ότι οι οικονομολογούντες του ΣΥΡΙΖΑ προτιμούν να αυτοκτονήσουν παρά να κάνουν κάτι που δεν επιτρέπει ο Ντράγκι.

Άκουσα επίσης κάτι σακαφιόρες από το Ποτάμι να μιλούν με ύφος Καρδιναλίου Ρισελιέ για την άτυχη δήλωση της υποψήφιας του ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ οι έκφυλοι της συγκυβέρνησης κυριολεκτικά λύσσαξαν. Όλοι με μια φωνή τσίριξαν: Απαράδεκτο! Τι θέλει η Μακρή να ξεφτυλιστεί το χρήμα!

Όμως, πριν φωνήσει αλέκτωρ τρις, ξεβρακώθηκαν άπαντες. Ο Ντράγκι την Πέμπτη ετοιμάζεται να ανακοινώσει την έναρξη ενός προγράμματος "ποσοτικής χαλάρωσης" (QE). Τι είναι αυτή η "ποσοτική χαλάρωση"; Να ο ορισμός που δίνει η Τράπεζα της Αγγλίας: "Ποσοτική χαλάρωση (QE) είναι μια αντισυμβατική μορφή της νομισματικής πολιτικής, όπου μια Κεντρική Τράπεζα δημιουργεί νέο χρήμα με ηλεκτρονικό τρόπο για να αγοράσει χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία, όπως τα κρατικά ομόλογα. Η διαδικασία αυτή έχει ως στόχο να αυξήσει άμεσα τις δαπάνες του ιδιωτικού τομέα στην οικονομία και τον πληθωρισμό επιστροφή στο στόχο."

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (70) :Νίκος Σκαλκώτας-The Sea - The Trawler (Η Τράτα)

Άνθρωπος δέντρο

Του Γιάννη Μακριδάκη

Ο άνθρωπος όσο προχωρεί στην πορεία προς την συνειδητότητα, τόσο πιο πολύ συναναστρέφεται με τα δέντρα. Στο τέλος της πορείας αυτής, όταν πλέον έχει κατακτήσει την σοφία, γίνεται δέντρο και ο ίδιος.

Οι σοφοί άνθρωποι και τα δέντρα είναι τα μόνα πλάσματα που κάνουν μόνο καλό σε όλα τα άλλα όντα. Διακριτικά, δοτικά, ανιδιοτελή, ευφυή, τρυφερά, δίκαια, πολύτιμα πλάσματα, διδακτικά δίχως να χρειαστεί να αρθρώσουν ούτε λέξη…

Πηγή:http://yiannismakridakis.gr/?p=5717

Στα "σκαριά" αλλαγές στο Ελληνικό πρόγραμμα προσαρμογής

Του Πάνου Κακουρη

Επιτακτική η ανάγκη επανεξέτασης των προοπτικών και στόχων του προϋπολογισμού και του δημoσίου χρέους

Η τρόικα, αμέσως μετά την επανάληψη την συζητήσεων με την ελληνική κυβέρνηση και με βάση το αίτημα για τη διευθέτηση του χρέους, θα συντάξει νέα έκθεση βιωσιμότητας, η οποία θα είναι δυσμενέστερη σε σύγκριση με την υφιστάμενη.

Σε υποχρεωτικές διευθετήσεις δημόσιου χρέους και πρωτογενών πλεονασμάτων οδηγούν οι αστοχίες, αλλά και οι εφιαλτικές προοπτικές των δημοσιονομικών μεγεθών της χώρας και η επανεξέταση των προοπτικών και των στόχων προϋπολογισμού και δημόσιου χρέους από την ελληνική πλευρά και τους εταίρους είναι επιτακτική.

Ενδεικτικό είναι πως οι πληρωμές τόκων το έτος 2022 εκτοξεύονται στα επίπεδα των 24,5 δισ. ευρώ(!), ο κρατικός προϋπολογισμός πρέπει να επιτυγχάνει πρωτογενή πλεονάσματα άνω των 9 δισ. ευρώ ετησίως από το 2016 και μετά, ενώ το δημόσιο χρέος στο τέλος του 2014 έκλεισε στο 178% του ΑΕΠ.

Εντονος είναι ο προβληματισμός που αναπτύσσεται το τελευταίο διάστημα, ειδικά για το δημόσιο χρέος, από ξένους αναλυτές, αλλά και στους κόλπους των εταίρων, που σημαίνει πως προετοιμάζονται για αλλαγές στο ελληνικό πρόγραμμα.

"Tsiglesias":Στον αστερισμό του νέου αριστερού λαϊκιστικού κινήματος της Ευρώπης

Φέτος η προοπτική μιας εκλογικής νίκης της λαϊκιστικής αριστεράς στην Ελλάδα και την Ισπανία είναι πραγματική. Τόσο πραγματική που οι επιβιώσαντες της παλιάς, μη λαϊκιστικής αριστεράς του 20ου αιώνα έχουν καταλήξει, εκ των προτέρων, ότι η καταστροφή πλησιάζει. Κάνοντας κανείς μια αναζήτηση των λέξεων Podemos και ΣΥΡΙΖΑ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να διαβάσει τόσες κατηγορίες εναντίον τους από την πλευρά της σκληροπυρηνικής αριστεράς όσες είναι και οι κριτικές από τη δεξιά. 

Αν και οι κατηγορίες αυτές είναι ασήμαντες από μόνες τους, η οργή ωστόσο αυτών των ακροαριστερών ομάδων είναι έκδηλο σημάδι ότι κάτι μεγάλο και πραγματικό συμβαίνει στην ευρωπαϊκή πολιτική. Κατά τη γνώμη μου φαίνεται ότι μια νέα μορφή σοσιαλδημοκρατίας γεννιέται- η οποία μάλιστα διαμορφώνεται στα πλαίσια ενός συνόλου προτεραιοτήτων πολύ διαφορετικών από αυτές που καθοδηγούσαν τους Εργατικούς και τις σοσιαλιστικές παραλλαγές τους τον 20ο αιώνα. 

Μάλιστα ο δημοσιογράφος του Bloomberg Joe Wiesenthal επινόησε τον όρο "Tsiglesias" που προκύπτει από τον συνδυασμό του ονόματος του Αλέξη Τσίπρα, ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ, και του Pablo Iglesias,ηγέτη του Podemos. Αλλά τι σημαίνει στην πραγματικότητα "Tsiglesias"; Όταν αυτοί οι δύο βρεθούν στην εξουσία ο συνδυασμός τους πως μπορεί να αντιδράσει; Και αν στεφθεί με επιτυχία μπορεί να αναπαραχθεί και στην υπόλοιπη Ευρώπη; 

Ετοιμάζουν νέα βία και νοθεία;

Ακροδεξιές απειλές απέναντι στην προοπτική μιας κυβέρνησης της Αριστεράς

Toυ globinfo freexchange

Αποδεικνύεται και ιστορικά ότι όταν το κεφάλαιο νιώθει να απειλείται, επιστρατεύει τους ακροδεξιούς μηχανισμούς που έχει στη διάθεσή του. Μετά την αποκάλυψη για τις κωμικοτραγικές "γιάφκες" που στήθηκαν προ των εκλογών (http://failedevolution.blogspot.gr/2015/01/blog-post_18.html), έρχονται και οι δημόσιες απειλές από τον ακροδεξιό βραχίονα της νεοφιλελεύθερης δεξιάς. Από το tvxs:

“Με έναν λόγο που θυμίζει... εμφύλιο ο υπ. Υγείας Μάκης Βορίδης και πλέον υποψήφιος βουλευτής με τη ΝΔ ζητά, εν όψει των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου, την ψήφο των πολιτών της περιφέρειας Αττικής. Σε ομιλία του στον Ασπρόπυργο στις 18 Ιανουαρίου 2015 ξεκαθαρίζει 'για να είμαστε όλοι συννενοημένοι' ότι 'η δική μας γενιά δεν θα παραδώσει τη χώρα στην Αριστερά'. 'Δεν πρόκειται να τους αφήσουμε ότι κι αν είναι εκείνο το οποίο θα χρειαστεί να κάνουμε. Ότι υπερασπίστηκαν οι παππούδες μας γενναία με τα όπλα θα το υπερασπιστούμε εμείς με την ψήφο μας την επόμενη Κυριακή' προσθέτει. [...] 'Δεν θα νικήσει η Αριστερά την επόμενη Κυριακή. Αυτό πρέπει να τους πούμε και γι’ αυτό πρέπει να αγωνιστούμε. Αυτό πρέπει να τους μεταδόσουμε' καταλήγει.” (http://tvxs.gr/news/ellada/boridis-den-tha-paradosoyme-ayto-poy-kerdisan-pappoydes-mas-me-ta-opla)

Η επόμενη ημέρα…

Το πρωί της Δευτέρας 26 Ιανουαρίου ο επικεφαλής της Κομισιόν κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ νηφάλιος, παρά το ξενύχτι που θα έχει προηγηθεί για την παρακολούθηση του αποτελέσματος των ελληνικών εκλογών, θα εκδώσει ανακοίνωση που θα συνυπογράφουν όλοι οι ηγέτες της Ε.Ε. κατόπιν υπόδειξης της κ. Ανγκελας Μέρκελ.

Με την συγκεκριμένη ανακοίνωση θα ζητούν από τους ηγέτες των δύο κομμάτων που θα καταλάβουν τις πρώτες θέσεις να δηλώσουν εάν επιθυμούν την παράταση του προγράμματος ή την έξοδο από το ευρώ.

Μ΄ αυτό τον τρόπο σχεδιάζει η Μέρκελ να "απαντήσει" στον Αλέξη Τσίπρα ο οποίος δήλωσε ότι δεν θα διαπραγματευθεί μαζί της αλλά με την Ε.Ε. στο σύνολό της.

Η Μέρκελ θα αντιτάξει στους Σαμαρά-Τσίπρα την ομοθυμία όλων των ηγετών της Ε.Ε. 

Μετά από αυτό δεν θα υπάρχουν πλέον περιθώρια για την Ελλάδα και στην ουσία το δίλημμα που θα θέσει η Μέρκελ είναι ή σχηματίζετε κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ) και συνεχίζετε σε πρόγραμμα με πρώτο πλάνο τις μεταρρυθμίσεις, ή επιλέξτε την έξοδο από το ευρώ διαφορετικά θα κλείσουν οι στρόφιγγες.

Γιατί οι αυθεντικοί δεξιοί πρέπει να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ

Του Νικόλαου Λάου

Η Νέα Δημοκρατία ως κόμμα του μετα-φιλελευθερισμού

Η Νέα Δημοκρατία ιδρύθηκε το 1974 για να διαχειριστεί τη μετάβαση της ελληνικής κοινωνίας στο στάδιο του μετα-φιλελευθερισμού, που προετοίμαζαν επί μακρόν και μεθοδικά οι ατλαντικές ελίτ. Εξ ου και λ.χ. το μετα-φιλελεύθερο ελληνικό πολιτικό δίδυμο Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ανδρέας Παπανδρέου αντιστοιχεί στο γαλλικό μετα-φιλελεύθερο πολιτικό δίδυμο Ζισκάρ Ντεστέν και Φρανσουά Μιτεράν. Από αυτούς τους πρωτεργάτες του μετα-φιλελευθερισμού, φθάσαμε στις ακόμη πιο μετα-φιλελεύθερες καταστάσεις/διακυβερνήσεις του Κώστα Σημίτη, του Κώστα Καραμανλή, του Γιώργου Παπανδρέου, του Λουκά Παπαδήμου και του Αντώνη Σαμαρά. Τι είναι όμως ο μετα-φιλελευθερισμός και σε τι ακριβώς συνίσταται η μετα-φιλελεύθερη πορεία της κοινωνίας;

Ο φιλελευθερισμός μετασχηματίζεται, από μια πολιτική θεωρία, σε μια μεταπολιτική στάση και πρακτική. Η πολιτική αγορά δεν έχει πλέον νόημα, διότι ο πολιτικός λόγος και η ηθική έχουν αποδομηθεί. Τα κράτη και τα έθνη δεν έχουν πια νόημα διότι έχουν διαλυθεί μέσα στο χωνευτήριο της παγκοσμιοποίησης. Οι θρησκευτικές και πολιτιστικές κοινότητες και παραδόσεις δεν ορίζουν την ιστορική δράση συλλογικών υποκειμένων, αλλά έχουν είτε φολκλορική αξία, όπως λ.χ. τα τσαρούχια και οι φουστανέλες των Ευζώνων στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, είτε χρησιμοποιούνται από την διεθνοποιημένη διακυβέρνηση ως εργαλεία ψυχολογικής διαχείρισης των μαζών. Η οικονομία, υπό την έννοια της παγκόσμιας καπιταλιστικής αγοράς, υποκαθιστά την πολιτική.

Ούτε βήμα πίσω

Μιλώντας με πολλούς ανθρώπους στις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας αποκόμισα μέχρι στιγμής δύο συμπεράσματα:

Το πρώτο, δεν υπάρχει πλέον φόβος για την πολιτική αλλαγή. Όχι γιατί οι άνθρωποι δεν είναι επιφυλακτικοί ή δεν φοβούνται κιόλας, αλλά γιατί πλέον δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Βρισκόμαστε διαρκώς μπροστά σε ανθρώπους που έχουν ξεπεράσει τα όρια της αντοχής τους. Μια μαζική απελπισία απλώνεται στις λαϊκές γειτονιές του κέντρου, μια απελπισία που δείχνει ότι θα έχει δύο βασικές εκφράσεις. Την ψήφο στον ΣΥΡΙΖΑ από τη μια, την αδιαφορία ή την παραίτηση από την άλλη (πιθανόν στη στάση αυτή να υποκρύβεται και μια συμπάθεια στην Χρυσή Αυγή).

Το δεύτερο, ίσως και το σημαντικότερο συμπέρασμα, είναι ότι η μαζική όπως διαφαίνεται ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ των λαϊκών στρωμάτων, βιώνεται ως ύστατη πράξη διάσωσης, το τελευταίο καταφύγιο ελπίδας. Ο λαός μετακινείται μαζικά στην αριστερά όχι γιατί έχει πειστεί απόλυτα από αυτήν ούτε γιατί έχει οργανωθεί σε αυτήν και ενστερνιστεί τον τρόπο που σκέφτεται και δρα. Περιμένει από αυτήν και ιδίως από τη νέα Κυβέρνηση ένας τέλος σε αυτήν την πολιτική και μια βαθιά αναπνοή. «Θα σας δοκιμάσουμε» είναι η φράση που ακούγεται συνεχώς και έχει κανείς την αίσθηση ότι είναι μια ανάμικτη σχέση ελπίδας και απειλής.

Κύπρος: η εξ Αθηνών «αιρετική λύση» διχοτόμησης και δύο κρατών

Του Σάββα Ιακωβίδη

Περίεργη διατεταγμένη συγχορδία

Ο Σταύρος Λυγερός προτείνει «βελούδινο ημιδιαζύγιο» μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων. Η τουρκική πολιτική κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και δικαίωσης της κατοχής τώρα βρίσκει υποστηρικτές, εκτός από ξένους, και Έλληνες. Ο Στ. Λυγερός πιστεύει ότι με αυτήν τη λύση θα… εκδιώξει (!!) την Τουρκία από το νησί.

ΠΟΙΟ σοβαρό κράτος στον κόσμο συζητά τη διάλυση και την κατάργησή του για να ικανοποιήσει ή να εξυπηρετήσει συμφέροντα του κατακτητή του, άλλων ξένων ή για να κατευνάσει τον εισβολέα; Και ποιοι πολιτικοί θα τολμήσουν να διαλύσουν ένα κράτος για να φτιάξουν δύο μαριονέτες;

Κυβερνήσεις σηκώνουν τα χέρια ψηλά, επειδή δεν επιθυμούν να δυσαρεστήσουν την κατοχική Τουρκία. Ξένοι απεσταλμένοι και Ειδικοί Σύμβουλοι πιστεύουν αφελέστατα ή τους έπεισαν ότι η λύση του Κυπριακού είναι παιγνιδάκι. Διπλωμάτες νομίζουν ότι θα κτίσουν καριέρες πάνω στην πλάτη του κυπριακού λαού. Όλοι αποτυγχάνουν, επειδή δεν αντιμετώπισαν την ουσία του προβλήματος. Και αυτή είναι η τουρκική εισβολή και κατοχή μεγάλου τμήματος του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο εποικισμός, η εθνοκάθαρση του κυπριακού Ελληνισμού από μία χώρα, που έχει το θράσος να θέλει να ενταχθεί στην Ευρώπη.

Έστω κάτι καλύτερο. Οτιδήποτε!...

Υπάρχουν απελπισμένοι ψηφοφόροι, που θα θέλανε να “δοκιμάσουν” και μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μήπως και κάνει “κάτι”. Αυτό το “κάτι” μένει αδιευκρίνιστο. Τι είναι αυτό το “κάτι”: Είναι αποφυγή νέων αντιλαϊκών μέτρων; Είναι αύξηση μισθών και συντάξεων; Είναι μείωση της φορολογίας; Τι είναι τέλος πάντων αυτό το “κάτι”, που μπορεί να περιμένει κανείς; η απάντηση είναι η ίδια: “Δεν ξέρω! Κάτι! Οτιδήποτε!...”

Πρέπει οπωσδήποτε να κάνουμε μερικές σκέψεις και για το “Δεν ξέρω” και για το “Κάτι! Οτιδήποτε”.

“Δεν ξέρω”;.

Τι “δεν ξέρω”; Αυτό θα μπορούσε να το πει κάποιος που μόλις έπεσε με αλεξίπτωτο από τον ουρανό και δεν έχει ιδέα τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Είναι δυνατόν να μην ξέρουμε είτε ψηφίζουμε για πρώτη είτε για πολλοστή φορά; Ξέρουμε και μάλιστα πολύ καλά και πόσο βαθύς είναι ο λάκκος που μας έριξε το κεφάλαιο και ποιοι είναι οι παλιοί και οι φρέσκοι εκπρόσωποί του.

Το “δεν ξέρω” στην προκειμένη περίπτωση σημαίνει δεν μπορώ να διαλέξω. Κι αυτό είναι αποτέλεσμα της εξουθενωτικής πλύσης εγκεφάλου και των εκβιασμών από τα ΜΜΕ και το ίντερνετ, που χρησιμοποιώντας τις Τεχνικές του Ψυχολογικού Πολέμου φροντίζουν με χίλιους δυο τρόπους να κάνουν το μυαλό των ψηφοφόρων κουρκούτι.

Έστω κάτι! Οτιδήποτε!...

Στο σπίτι του κρεμασμένου...

Του Καρτέσιου

Θα έπρεπε να είναι περισσότερο προσεκτικός ο Αντώνης Σαμαράς με τις λέξεις που χρησιμοποιεί. Όμως προσεκτικός μπορεί να είναι μόνο ο ψύχραιμος και ο Αντώνης Σαμαράς είναι πανικόβλητος. Ως εκ τούτου δεν πρέπει να μας παραξενεύει το γεγονός ότι στην τηλεοπτική του συνέντευξη στον ΑΝΤ1δήλωσε πως «Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κάνει τους Έλληνες πειραματόζωα».

Βλέπετε, πριν ένα χρόνο το BBC διαπίστωνε εντυπωσιασμένο ότι ένα «Άνευ προηγουμένου οικονομικό πείραμα στο εργαστήριο διάσωσης της ευρωζώνης εξακολουθεί να είναι η Ελλάδα, παρά τα βελτιούμενα στατιστικά στοιχεία και τη νεόκοπη αισιοδοξία». Στο ίδιο άρθρο αναφερόταν η βαθιά ανισότητα, οι στρατιές ανέργων και μια ολόκληρη γενιά νεόπτωχων Ελλήνων ως επιπτώσεις αυτού του πειράματος που η Τρόικα σχεδίαζε και η κυβέρνηση Σαμαρά εκτελούσε!

Το 2011 στην εφημερίδα «ΒΗΜΑ» δημοσιευόταν άρθρο με τίτλο «Το ψυχολογικό πείραμα του Μίλγκραμ: Η Ελλάδα υπό καθεστώς υπακοής» στο οποίο μεταξύ άλλων διαβάζουμε «Ένας ακόμα λόγος είναι η εθελοντική υποταγή του θύματος στο σύστημα του ερευνητή, όπως για παράδειγμα το “βάζω πλάτη” ως σύνθημα υπακοής του Ελληνικού λαού για να πετύχει το σχέδιο σωτηρίας, καθώς μέχρι τώρα δεν έχει παρουσιαστεί κάποια συστηματική και οργανωμένη διαμαρτυρία».

Ο Μ.Βορίδης κηρύσσει εκ νέου …εμφύλιο! (VIDEO)

Πατρίς-Θρησκεία- Οικογένεια. Δεν παραδίδουμε την χώρα στην Αριστερά «ότι κι αν χρειαστεί να κάνουμε»(;) γιατί την «υπερασπίστηκαν οι παππούδες μας με τα όπλα»!

Όχι, το video αυτό δεν «τραβήχτηκε» στην 5ετία 1941-1946, αλλά στις 18 Ιανουαρίου 2015 στον Ασπρόπυργο, δηλαδή στην περιφέρεια Αττικής που πολιτεύεται ο υπουργός Υγείας, Μαυρουδής Βορίδης και αναρτήθηκε στο διαδίκτυο.  Οπωσδήποτε όμως υπάρχουν πολλές ομοιότητες: Ενα κρεμασμένο  σε περίοπτη θέση εθνόσημο, η προτομή (του Μεγαλέξανδρου, η του «τέως» δεν ξεχωρίζω) πίσω από ένα κρασομπούκαλο και οι cult φάτσες των δύο καθήμενων "πραιτοριανών". Η μεγαλύτερη ομοιότητα όμως αφορά τον πολιτικό λόγο που εκφέρει ο πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας...

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Ο Μ.Βορίδης, φροντίζει τα τελευταία χρόνια να αποστασιοποιείται από το ακροδεξιό παρελθόν του. Διαμορφώνει ένα σαφώς πιο αποδεκτό για το αστικό πολιτικό σύστημα προφίλ προσέχοντας τους λόγους και τις εμφανίσεις του. Φαίνεται όμως πώς … «κάτι του έκανε» τόσο το περιβάλλον στο καφενείο του Ασπρόπυργου όπου μίλησε, όσο και το ακροατήριό του. Ιδιαιτέρως δεκτικό σε πολώσεις εμφυλιοπολεμικού τύπου όπως διαπιστώνει κανείς. Ισως πάλι να φταίει και η πολιτική συγκυρία, η σχεδόν βέβαιη ήττα της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές της ερχόμενης Κυριακής.

Πως η τρόικα κυβερνούσε με mail (Ε-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ)

Τις "ειδικές σχέσεις τρίτου τύπου" ανάμεσα στην απερχόμενη κυβέρνηση και την τρόικα καταδεικνύουν mail μεταξύ του πρωθυπουργικού γραφείου, υπουργικών γραφείων και εκπροσώπων της τρόικας. Οι τελευταίοι διατυπώνουν τις απαιτήσεις τους με mail, ενώ κύριο μέλημα της κυβέρνησης είναι τα μέτρα τα οποία παίρνονται να μην τίθενται υπό την έγκριση του Κοινοβουλίου και να πλασσάρονται καταλλήλως στην κοινή γνώμη.

Πρωταγωνίστρια στα mail , που έφερε στη δημοσιότητα το περιοδικό Hot Doc,  είναι η γενική γραμματέας του υπουργείου Εργασίας, Άννα Στρατινάκη, η οποία, παραγκωνίζοντας τον ίδιο τον υπουργό Γιάννη Βρούτση, γίνεται προνομιακός συνομιλητής του Αντώνη Σαμαρά. 

Για τις ομαδικές απολύσεις

Στην ηλεκτρονική αλληλογραφία μεταξύ Στρατινάκη και Σαμαρά το μεγαλύτερο μέρος αφορά στις ομαδικές απολύσεις. Η Στρατινάκη προτείνει στον Σαμαρά χειρισμούς για να βγάλουν την κυβέρνηση από το αδιέξοδο των ομαδικών απολύσεων, που ζητάει η τρόικα. Δηλαδή, προτείνει κινήσεις, ώστε το θέμα να μην κριθεί στο Κοινοβούλιο, αλλά το τελευταίο να παρακαμφθεί. Προτείνει, μάλιστα, στον πρωθυπουργό το "αφήγημα" που θα χρησιμοποιηθεί ώστε να παραπλανηθεί η κοινή γνώμη. Για το θέμα των απολύσεων υπάρχει και σχετικό mail του Ματίας Μορς, του επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην τρόικα, στις 12 Δεκεμβρίου 2013, ο οποίος δίνει οδηγίες για τον τρόπο που θα ρυθμιστεί το θέμα.

Η ΕΕ αποστομώνει… τους εγχώριους αρνητές του λογιστικού ελέγχου για το χρέος!

Σχόλιο «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ-ΕΠΑΜ»: Ολοένα και περισσότερο πληθαίνουν οι φωνές τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό που δικαιώνουν την εξ αρχής θέση του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ) περί του παράνομου και καταχρηστικού του χρέους και του καθεστώτος που επιβλήθηκε με πρόσχημα αυτό στη χώρα μας σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, αλλά και τις ίδιες τις συνθήκες της Ε.Ε.. Αυτό ακριβώς τρέμουν τόσο οι δωσίλογοι στο εσωτερικό, όσο και τα αφεντικά τους στην Ε.Ε. και δίνουν τον «υπέρ πάντων αγώνα» για να μην αλλάξει τίποτα με τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Επειδή γνωρίζουν πόσο έωλο και παράνομο είναι όλο αυτό το κατασκεύασμα σε βάρος της πατρίδας μας και του ελληνικού λαού και πόσο εύκολα μια κυβέρνηση, που δεν ελέγχεται από τους ίδιους, μπορεί να τινάξει πανεύκολα τα πάντα στον αέρα οδηγώντας στη δικαιοσύνη τους υπεύθυνους της προδοσίας και απαιτώντας τεράστιες αποζημιώσεις από τους μηχανισμούς της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Του Μωυσή Λίτση

Και όμως η ίδια η ΕΕ δίνει τη δυνατότητα να διενεργηθεί λογιστικός έλεγχος για το δημόσιο χρέος! Όπως αναφέρει σε πρόσφατο άρθρο του που δημοσιεύθηκε σε μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες, ο Ερίκ Τουσέν, πρόεδρος του βελγικού τμήματος της Επιτροπής για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM), ο κανονισμός της ΕΕ δίνει τη δυνατότητα ή μάλλον επιβάλει σε μία κυβέρνηση να προχωρήσει σε λογιστικό έλεγχο για το πώς και το γιατί του δημόσιου χρέους.

Συγκεκριμένα ο κανονισμός της ΕΕ που ψηφίστηκε τον Μάιο του 2013(αριθ. 472/2013), και αφορά την ενίσχυση της οικονομικής και δημοσιονομικής εποπτείας των κρατών μελών στη ζώνη του ευρώ, τα οποία αντιμετωπίζουν ή απειλούνται με σοβαρές δυσκολίες αναφορικά με τη χρηματοοικονομική τους σταθερότητα, αναφέρει στο σημείο 7 του άρθρου 9: «Τα κράτη μέλη που υπόκεινται σε πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής διεξάγουν πλήρη έλεγχο των δημόσιων οικονομικών τους προκειμένου να εκτιμήσουν, μεταξύ άλλων, τους λόγους που οδήγησαν σε υπερβολικά υψηλά επίπεδα χρέους και να εντοπίσουν οποιαδήποτε πιθανή παρατυπία» (βλέπε επίσημο κείμενο)