Αυτό που δεν γίνεται κατανοητό σχεδόν από το σύνολο του πολιτικού κόσμου είναι ότι η υποχρεωτικότητα των εμβολίων δεν αφορά μόνο τους μη εμβολιασμένους πολίτες και είναι μόνο επιφανειακά θέμα δημόσιας υγείας. Προσβάλλει τον πυρήνα των δικαιωμάτων του πολίτη και την ίδια την αξία του ανθρώπου και αποτελεί τομή ως προς τη δυνατότητα του κράτους να παρεμβαίνει στη ζωή των πολιτών.
Το παράδοξο είναι ότι στο εγχείρημα αυτό η κυβέρνηση έχει βρει συμμάχους πέρα από τα γνωστά κέντρα που μέχρι τώρα στήριζαν την πολιτική της και έχει εξασφαλίσει την συναίνεση ή έστω την ανοχή και τη σιωπή δυνάμεων της αριστεράς, αλλά και τη στήριξη μεγάλης μερίδας πολιτών αυτού του πολιτικού χώρου που πιστεύουν αφελώς ότι η υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών έχει στόχο την προστασία της δημόσιας υγείας. Η στήριξη αυτή είναι το βασικό πλεονέκτημα της κυβέρνησης στους αγώνες που έρχονται και οφείλεται στο πετυχημένο προπαγανδιστικό αφήγημα της «συλλογικής ανοσίας» και των «αρνητών» ή «ψεκασμένων» πολιτών.
