Τι μπορεί και πρέπει να γίνει με το δημόσιο χρέος της Ελλάδας;

Toυ Δημήτρη Καζάκη

Καθώς έρχονται τα πολύ χειρότερα και η χώρα βυθίζεται σε αχαρτογράφητα νερά, υπό ένα ιστορικά πρωτοφανές - τουλάχιστον για ευρωπαϊκή χώρα - καθεστώς κατοχής των εταίρων της, η μαύρη προπαγάνδα οργιάζει. Μην τολμήσει και η μεγάλη πλειοψηφία του λαού χρησιμοποιήσει τον κοινό νου και αντιληφθεί το αυτονόητο, ουαί κι αλλοίμονο. Έτσι και το κάνει θα μείνει από χαρτί υγείας, θα συλλαμβάνεται καθώς θα ταξιδεύει, θα απαχθεί από τους δανειστές για λύτρα, Θα στερηθεί τα εσώρουχα και τις κάλτσες, θα ζει με βελανίδια και θα ζεσταίνεται με σβουνιές...

Κι όποιος δεν το πιστεύει, παραδίδεται αμέσως στην γκεστάπο των ειδικών. Κι αυτή η δικτατορία των ειδικών που μετατρέπει ακόμη και τα πιο αυτονόητα για τον κοινό νου, σε τεχνοκρατικές ανοησίες, είναι η χειρότερη απ' όλες. 49 κατασκευαστές πλυντηρίων, όπως έλεγε μια παλιά διαφήμιση, μας προτείνουν ευρώ! Η μεγαλύτερη μπούρδα που είναι σε θέση να ξεστομίσει ένας τεχνοκράτης, μέγας ειδικός με ακαδημαϊκές περγαμηνές, αρκεί για μια φυλλάδα όπως η Καθημερινή των Αλαφούζου-Βαρδινογιάννη να γίνει πρωτοσέλιδο.

Ο απλός κόσμος αντιμετωπίζεται όπως αντιμετώπιζαν οι παλιοί αποικιοκράτες τους εύπιστους ιθαγενείς, των οποίων άρπαξαν τη γη των πατέρων τους με αντάλλαγμα φούμαρα. Το ίδιο γίνεται και σήμερα. 

"Η ταχυδακτυλουργία που εστιάζει την προσοχή στις τεχνικές λύσεις, ενώ καλύπτει μέχρι και τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των πραγματικών ανθρώπων είναι η ηθική τραγωδία της ανάπτυξης σήμερα. Τα δικαιώματα των φτωχών, ... είναι ηθικός αυτοσκοπός. Ηθικά ουδέτερη προσέγγιση για τη φτώχεια δεν υπάρχει. Οποιαδήποτε προσέγγιση για την ανάπτυξη, είτε θα σέβεται τα δικαιώματα των φτωχών, ή θα τα παραβιάζει. Κανείς δεν μπορεί να αποφύγει αυτή την ηθική επιλογή με την προσφυγή σε «αντι-ιδεολογικές τεκμηριωμένες πολιτικές» (μια δημοφιλής φράση στην ανάπτυξη σήμερα)." 

Έτσι γράφει ο William Easterly στο The Tyranny of Experts, (New York: 2013), ο οποίος δούλεψε χρόνια για την Παγκόσμια Τράπεζα.

Τίτλοι τέλους για το ευρώ...

Η μερική ή ολική διάλυση της Ευρωζώνης φαίνεται πως έχει ήδη σφραγισθεί, ενώ μάλλον δεν υπάρχει πια κανένας τρόπος για να αποτραπεί, ειδικά επειδή οι Ευρωπαίοι δεν υποστηρίζουν την πολιτική της ένωση – οπότε πράγματι βρισκόμαστε προ των πυλών του χάους.

Ανάλυση

Όπως έχουμε ήδη αναφέρει (πηγή), η κακοδιαχείριση των οικονομικών της Ελλάδας εκ μέρους των διεφθαρμένων κυβερνήσεων μετά το 1980 που διαστρέβλωσαν το Σύνταγμα υπέρ των δικών τους συμφερόντων, η καταναλωτική και δανειακή συμπεριφορά των Ελλήνων, η γερμανική πολιτική του μισθολογικού dumping, σε συνδυασμό με τη νομισματική πολιτική της ΕΚΤ που ήταν ανέκαθεν προσαρμοσμένη στις ανάγκες της Γερμανίας, καθώς επίσης η εξαγωγή της κρίσης των ενυπόθηκων δανείων χαμηλής εξασφάλισης από τις Η.Π.Α., οδήγησαν την Ελλάδα στην κρίση του 2009 – όπου η χώρα υπερχρεώθηκε, ενώ τα «δίδυμα» ελλείμματα της (ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, προϋπολογισμός) έφτασαν στο ζενίθ.

Ας δεχθούμε όμως πως η αιτία δεν ήταν τα παραπάνω, αλλά όλα όσα μας κατηγορούν οι άλλες χώρες και ιδίως οι Γερμανοί – όπως το ότι ζούσαμε πάνω από τις δυνάμεις μας, πως καταναλώναμε υπερβολικά με δανεικά χρήματα, ότι φοροδιαφεύγαμε ασύστολα, πως η διαφθορά τόσο των κυβερνήσεων, όσο και των Πολιτών ήταν ανεξέλεγκτη, ότι πολιτικοί και πολίτες εκμεταλλεύονταν με κάθε τρόπο το δημόσιο κοκ.

Sun Ra - My Favorite Things...

"My Favorite Things"

Composed By – Rodgers - Hammerstein

Piano : Sun Ra

Tenor Saxophone, Percussion : John Gilmore

Trumpet, Percussion : Michael Ray

Drums : Luqman Ali

(1978)

Σόρος, ο αγαπημένος εχθρός των Βαλκανίων...

Oυγγαρία, Σερβία, Ρουμανία, ΠΓΔΜ, Βουλγαρία. Χώρες των Βαλκανίων που τελευταία ρέπουν ολοένα περισσότερο προς τον ολοκληρωτισμό. Το παράλογο όμως της όλης υπόθεσης δεν είναι ότι φοβούνται την αντιπολίτευση, ούτε καν την κατακραυγή των ψηφοφόρων. Κοινός εχθρός είναι πια οι δεκάδες βαλκανικές ΜΚΟ για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα που στηρίζονται οικονομικά από τον αμερικανό δισεκατομμυριούχο Τζορτζ Σόρος.

Η εξήγηση είναι μία. Τα σκάνδαλα διαφθοράς και οι πολυάριθμες ανοιχτές ποινικές υποθέσεις που εκκρεμούν σε βάρος προσώπων από όλα τα κόμματα στα Βαλκάκια βρίθουν, με αποτέλεσμα να δημοσιοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά από ανεξάρτητους μη κυβερνητικούς φορείς. Για το λόγο αυτό οι ΜΚΟ βρίσκονται στο στόχαστρο.

Στην Ουγγαρία εδώ και ένα χρόνο μαίνεται ένας μιντιακός «εμφύλιος» στα κανάλια που στηρίζουν την κυβέρνηση Όρμπαν κατά του Τζορτζ Σόρος και των οργανώσεων που αυτός στηρίζει. Ο πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν έχει μάλιστα ανακηρύξει το 2017 «έτος απομάκρυνσης του Σόρος» και  ο έμπιστός του Τσίλαρντ Νέμεθ θέλει επίσης με κάθε τρόπο «να καθαρίσει» τη χώρα από τις οργανώσεις του Σόρος. Οι θεωρίες συνομωσίες έχουν την τιμητική τους. 

Δαιμονοποίηση του Σόρος από παλιούς ευεργετηθέντες

Στην ΠΓΔΜ η κυβέρνηση του Νίκολα Γκρουέφσκι επιδίδεται επίσης σε μιαν αντίστοιχη «καμπάνια» κατά του Σόρος.