Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014
Η Ελλάδα στο κρεβάτι του Προκρούστη και οι Έλληνες στα…αζήτητα, εκτός και αν….
Του Δημήτρη Κυπριώτη*
Το Παρίσι τελείωσε και μαζί του όλες οι ψεύτικες ελπίδες που είχε καλλιεργήσει η συγκυβέρνηση πολύ καιρό πριν, ότι και καλά οι δανειστές θα την επιβραβεύσουν για τα μεγάλα επιτεύγματα που έχει επιτύχει!
Και είναι αλήθεια, ίσως να το είχαν πιστέψει και οι ίδιοι ότι θα δεχόντουσαν όχι μόνο συγχαρητήρια και λόγια από τους εκπροσώπους της τρόικας, αλλά και κάποιο μικρό «δωράκι», γιατί πράγματι τα επιτεύγματά τους ήταν μοναδικά σε ότι αφορά στο ύψος: του χρέους, της ανεργίας, των κλειστών επιχειρήσεων, των απολύσεων, αλλά και στη διάλυση κάθε δομής κοινωνικής πρόνοιας, ή στην κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος.
Ήταν βέβαιοι οι άνθρωποι, ότι κάτι θα μπορούσαν να «τσιμπήσουν» από την τρόικα σαν επιβράβευση, έστω κάποια μείωση στο πετρέλαιο θέρμανσης, γιατί το να μπορέσεις να οδηγήσεις τη χώρα πολλές δεκαετίες πίσω, κάπου στο 1960, όπως υπολογίζεται από...
έγκριτους οικονομολόγους, δεν είναι κάτι μικρό, χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια. Και να αυτοί που τα κατάφεραν!
Και έτσι αφού δεν μπόρεσαν να εξοικονομήσουν τίποτα που θα μπορούσαν να το επικαλεσθούν ως επίτευγμα στο εσωτερικό, στους "ιθαγενείς" ξέχασαν μονομιάς όλοι αυτοί οι κυβερνητικοί και το…. εκστρατευτικό τους σώμα, τι έλεγαν για τις κόκκινες γραμμές που θα έβαζαν, ύστερα από τις αλλεπάλληλες συσκέψεις που είχαν στο Μαξίμου.
Προώρισται να ζήση
Αν έχεις την τύχη να ταξιδέψεις για αναψυχή στην ενδοχώρα, μακριά απ’ το άστυ, σου προσφέρεται απλόχερα η δυνατότητα να δεις τον εαυτό σου σε άλλο περιβάλλον, άλλο φως, άλλο χρόνο. Κυρίως, να δεις και να ακούσεις τους ανθρώπους, χωρίς πίεση, χωρίς υποχρεώσεις και δεύτερες σκέψεις.
Στην άγνωστη μου Μακεδονία λοιπόν. Με νωπή ακόμη την ευφροσύνη από τις μυρωδιές και τις όψεις του ευλογημένου τόπου. Σκόρπια στιγμιότυπα από πλατείες χωριών.
Το καφενείο το κρατούν τώρα το καλοκαίρι τα δύο παιδιά του ιδιοκτήτη. Στα είκοσι πέντε τους, έχουν τελειώσει τις σπουδές τους, φιλολογία και οικονομικά, δεν έχουν βρει δουλειά, δεν περιμένουν σχεδόν τίποτε, μόνο «κάτι σταζ της κοροϊδίας, ούτε για παρηγοριά, ξεγελιόμαστε ότι δουλεύουμε». Με χαμόγελο και ευγένεια μιλούν.
Στο διπλανό καφενείο, οι ηλικιωμένοι. Νοικοκυρεμένοι, με τα κοντομάνικά τους, αναλύουν τις συντάξεις τους, κερδισμένες στη Γερμανία, το Βέλγιο, την Ελλάδα. Το τελευταίο δεκαήμερο του μήνα αραιώνουν, έχει τελειώσει η σύνταξη, μας λέει ο καφετζής.
Παραγωγή. Παντού πουλιέται «κρασί, τσίπουρο, γράπα». Χύμα. Στις μεγάλες ταβέρνες μάς εξηγούν ότι οι κάβες τους δεν διαθέτουν πια κανένα εμφιαλωμένο κρασί, από τις τόσες εκλεκτές ετικέτες που παράγει ο τόπος. Μόνο χύμα στην καράφα, φτηνή ρετσίνα και μπίρες. Εως πριν δυο-τρία χρόνια είχαν πενηντα και εβδομήντα ετικέτες. Στα οινοποεία το καλό κρασί ονομασίας προελεύσεως πουλιέται 6-8 ευρώ η φιάλη.
Η χρήση στρατιωτικής βίας κατά της Ρωσίας δεν πρέπει να αποκλειστεί
Είναι όλο και πιο δύσκολο να αγνοηθεί η αυξανόμενη στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Οι διπλωματικές και οικονομικές προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών και της ΕΕ έχουν αποτύχει να σταματήσουν την συνεχή κλιμάκωση της Ρωσίας. Έτσι, είναι ανεύθυνο να μην εξεταστεί το πώς η Δύση μπορεί να χρησιμοποιήσει την στρατιωτική της δύναμη για να αποφευχθεί να φέρει η Ρωσία περισσότερο έδαφος της Ουκρανίας υπό τον έλεγχό της. Δεν έχει σημασία πόσο απρόθυμοι είναι οι διατλαντικοί ηγέτες να εξετάσουν τις στρατιωτικές επιλογές, η απλή αλήθεια είναι ότι η Δύση μπορεί να υπερασπιστεί την Ουκρανία από την περαιτέρω ρωσική εισβολή και να το πράξει χωρίς την ανάγκη μιας παρατεταμένης ολοκληρωτικής σύγκρουσης.
Το βασικό στοιχείο αυτής της στρατιωτικής επιλογής είναι η διάκριση για την χρήση βίας αποκλειστικά εναντίον των ρωσικών μονάδων που επιτίθενται στην Ουκρανία. Αυτή είναι μια αμυντική στρατιωτική επιλογή για την προστασία της Ουκρανίας και για να σταματήσει η επιθετικότητα της Ρωσίας. Δεν είναι μια επιθετική στρατιωτική επιλογή, όπως απευθύνεται μόνο στις ρωσικές δυνάμεις πέρα από τα σύνορα της Ρωσίας. Δεν θα ήταν μια στρατιωτική απειλή για τη Ρωσία και τον ρωσικό λαό.
Παραλογισμοί...
Του Βασίλη Βιλιάρδου
«Ο διοικητής της ΕΚΤ μοιάζει με εκείνον τον οδηγό, ο οποίος προσπαθεί συνεχώς να γεμίσει με βενζίνη το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου του, παρά το ότι είναι γεμάτο μέχρι επάνω – αδυνατώντας να καταλάβει πως το «όχημα» δεν έμεινε στο δρόμο λόγω έλλειψης βενζίνης, αλλά επειδή χάλασε το κιβώτιο ταχυτήτων του.
Όσο για την διοικητή της Fed, μοιάζει με κάποια που προσπαθεί εναγωνίως να κρατήσει κλειστό το καπάκι ενός καζανιού που βράζει, τροφοδοτώντας συνεχώς με περισσότερα ξύλα τη φωτιά που έχει ανάψει από κάτω του - αδυνατώντας να καταλάβει πως με τον τρόπο αυτό θα προκαλέσει μία, μοναδική στην ιστορία, έκρηξη«.
Άποψη
Είναι αρκετοί αυτοί που πιστεύουν πως ζούμε σε ένα αμιγώς καπιταλιστικό περιβάλλον – με αποτέλεσμα να κατηγορούν το σύστημα της ελεύθερης αγοράς, για όλα τα δεινά που βιώνουν.
Εν τούτοις, από καθαρά οικονομικής πλευράς, ο καπιταλισμός, μετά τον «κανιβαλισμό» που υπέστη από το νεοφιλελευθερισμό, έχει πάψει πια να υπάρχει – με ημερομηνία οριστικού θανάτου του το ξέσπασμα της κρίσης, το 2008, καθώς επίσης με πιθανότερο απόγονο του μία νέα φεουδαρχία.
Facebook: Nαρκισσισμός, αποξένωση και αόρατη εργασία
Αυτή την στιγμή το «facebook» σημειώνει ρεκόρ επισκεψιμότητας με τον αριθμό των χρηστών να ξεπερνά επίσημα το ένα δισεκατομμύριο. Η αρχική ιδέα της δημιουργίας αυτού του πανίσχυρου δικτύου βασίστηκε στην δυνατότητα μετατροπής μιας διαδικτυακής σχέσης σε άμεση ή έμμεση ερωτική/σεξουαλική σχέση. Δυο άγνωστοι άνθρωποι, μεταφέρονται από τον «πραγματικό» κόσμο στο εικονικό κόσμο του διαδικτύου, γνωρίζονται εκεί με την προσδοκία να επιστρέψουν στον «πραγματικό» κόσμο και να σμίξουν …
Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι ανεξαρτήτως αποτελέσματος, η επιστροφή αυτή σπανίως συντελείται και ο χρήστης μένει εγκλωβισμένος στο αχανές χωροχρόνο του διαδικτύου, καρφωμένος στην οθόνη του υπολογιστή, νομίζοντας πως κοινωνικοποιείται, ταξιδεύει, συμμετέχει, δρα πολιτικά… Όλα αυτά συντελούνται στο σύγχρονο κοινωνικό περιβάλλον, όπου οι άνθρωποι απομονώνονται και διαφέρουν όλο και περισσότερο ο ένας απ’τον άλλον και ταυτόχρονα μετατρέπονται σε ουδέτερα ομοιογενή στοιχεία. Ο καθένας και η καθεμία έχει την δυνατότητα να διαλέξει στυλ και άποψη μέσα από μια γκάμα επιλόγων προχωρώντας παράλληλα και στην κατάλληλη κατανάλωση εμπορευμάτων. Το αποτέλεσμα είναι οι έννοιες της ύπαρξης, του νοήματος και της ταυτότητας να γίνονται αντιληπτές μόνο μέσα από τη σκοπιά του εμπορεύματος.
Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ: Tα μνημόνια καταπόντισαν την ανταγωνιστικότητα!
Για να τελειώνουμε με το παραμύθι της χαμηλής ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας και για το πώς τα προγράμματα λιτότητας από το 2010 και εντεύθεν συνέβαλαν στην ανάκτησή της, δεν έχουμε παρά να ρίξουμε μια ματιά στο παραπάνω διάγραμμα.
Σύμφωνα με στοιχεία των ετήσιων εκθέσεων του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) τα οποία είναι διαθέσιμα στην ιστοσελίδα του από το 2006-2007 ώς το 2013-2014, βλέπουμε ότι ο συνολικός δείκτης ανταγωνιστικότητας της χώρας μας βαίνει συνεχώς μειούμενος. Ενώ η ανταγωνιστικότητα την δήθεν περίοδο της ασωτείας, 2006-2007 ήταν στο 4.12, με άριστα το 7 το οποίο παρεμπιπτόντως δεν πιάνει καμια χώρα, πέρσι ήταν στο 3.86, και σήμερα που πηδάμε απ' τη χαρά μας, έχει μόλις πάει στο 3.93.
Αν κοιτάξουμε δε τις κατατάξεις, και πάλι η πτώση τον καιρό των μνημονίων είναι θεαματική.
Από την 61η θέση το 2006-2007, τα επόμενα χρόνια πέφτουμε σταθερά στην 65η, 67η, 71η, 83η, 90η, 96η θέση και φέτος στην 91η. Κι όλα αυτά με την πιο τρομερή εσωτερική υποτίμηση που έχει ποτέ λάβει χώρα.
Και τίθεται το ερώτημα; Θα είμαστε ευχαριστημένοι αν πιάσουμε την ανταγωνιστικότητα του τρισκατάρατου 2006? Προφανώς, γιατί δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Και πάλι καλά να λες.
Ειναι δυνατόν να είμαστε τόσο τυφλοί; Υπάρχει σήμερα κάποιος, έστω ένας που δεν πανηγυρίζει;
Μεγάλοι κερδισμένοι οι «εθνικοί» εργολάβοι
Της Χαράς Τζαναβάρα
Το περίφημο «λεφτά υπάρχουν» ισχύει στο ακέραιο για τους «εθνικούς» εργολάβους, οι οποίοι, από τις αρχές του χρόνου που ξεπάγωσαν τα έργα στους αυτοκινητόδρομους, βλέπουν τα κέρδη τους να αυξάνονται. Αυτό δείχνουν τα οικονομικά στοιχεία από τους απολογισμούς των μεγάλων κατασκευαστικών για το πρώτο εξάμηνο του 2014. Η «Ελλάκτωρ» του Γ. Μπόμπολα καταγράφει αύξηση κύκλου εργασιών κατά 16% σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2013. Επιστρατεύουν μάλιστα ένα τρικ για να εμφανίσουν τα κέρδη ως… ζημιές. Στον τομέα των κατασκευών περιλαμβάνονται και οι συμμετοχές σε εταιρείες μεταλλείων που προκαλούν ζημιές εκμετάλλευσης 32,7 εκατ. ευρώ.
Στην έκθεση του ομίλου σημειώνεται ότι «εξαιρουμένης αυτής της έκτακτης απομείωσης, τα αποτελέσματα εκμετάλλευσης για το πρώτο εξάμηνο του 2014 του κλάδου κατασκευής θα ανερχόταν σε κέρδη 12,9 εκατ. ευρώ, αυξημένα κατά 32% έναντι λειτουργικών κερδών 9,8 εκατ. ευρώ κατά το πρώτο εξάμηνο της προηγούμενης χρήσης»! Στον ίδιο παράγοντα αποδίδονται και οι ζημιές προ φόρων που ανέρχονται σε 37,3 εκατ. ευρώ, έναντι 4,6 εκατ. στο πρώτο εξάμηνο του 2013. Αν έλειπαν τα μεταλλεία, θα υπήρχαν κέρδη 8,3 εκατ. ευρώ. Από τα έργα παραχώρησης, όπως είναι τα διόδια από τους αυτοκινητόδρομους, τα έσοδα ήταν 101,1 εκατ. ευρώ, παρουσιάζοντας μείωση 4% σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο, αλλά τα αποτελέσματα εκμετάλλευσης διαμορφώθηκαν στα 37,7 εκατ. και έχουν αύξηση 37%. Εχει ενδιαφέρον ότι ο τελευταίος δείκτης περιλαμβάνει και μια άγνωστη αλλά εγκεκριμένη αποζημίωση 9 εκατ. ευρώ για τον αυτοκινητόδρομο Κορίνθου-Τρίπολης-Καλαμάτας.
Το Πατριαρχείο κατατρώει τη δημόσια γη με …«Χρυσόβουλλα»
Toυ Ουνούφριου Σκώπτη
Βοήθεια μας, αδελφοί…
Νάτο, ψήνεται σιγά-σιγά το νέο σκάνδαλο Βατοπαιδίου. Τώρα, που τίθενται εκ νέου οι βάσεις για την αρπαγή δημόσιας γης, τα τηλεοπτικά κανάλια σιωπούν. Όταν χρειαστεί, για πολιτική αξιοποίηση, ένα σκάνδαλο οι τηλεοπτικοί αστέρες μας θα φρυάξουν, με πολύωρες εκπομπές, με «αποκαλύψεις» και δραματική μουσική υπόκρουση, χωρίς ποτέ να φτάνουν στην ουσία του ζητήματος. Για την ώρα κάνουν γαργάρες …Τριερβελέρ.
Από τη χθεσινή διαδικτυακή ειδησεογραφία – για όποιον θέλει να καταλάβει – διαφαίνεται με ποιόν τρόπο το ελληνικό δημόσιο απογυμνώνεται, «νομότυπα», από τα δικαιώματα του:
«Παρέμβαση κατά του Δημοσίου και υπέρ της ισχύος τωνΧρυσοβούλλων Λόγωνκαι των Πατριαρχικών Σιγγιλίων της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου, κατέθεσε τη Δευτέρα, 1η Σεπτεμβρίου, στο Εφετείο Θράκης για τη γνωστή υπόθεση, το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.Στο δικαστήριο αυτό δικάζεται τον Οκτώβριο η έφεση της Ιεράς Μονής κατά της πρωτόβαθμης απόφασης, η οποία είχε αποφανθεί κατά πλειοψηφία το 2008 ότι οι τίτλοι της Μονής, δηλαδή οι Αυτοκρατορικοί Χρυσόβουλλοι Λόγοι, αλλά και τα Πατριαρχικά Σιγγίλλια, που τους ερμηνεύουν και εφαρμόζουν, δεν προσπορίζουν κυριότητα, πριν συμπληρωθούν οι προϋποθέσεις της χρησικτησίας».
Στο όνομα της Μονσάντο: καλλιέργειες Γενετικά Τροποποιημένων Οργανισμών (ΓΤΟ) στην Ουκρανία, τον σιτοβολώνα της Ευρώπης και της Κίνας
Του Joyce Nelson (μτφ. Κριστιάν)
Τελικά, αποκαλήφθηκε και μια δευτερεύουσα πτυχή της ουκρανικής κρίσης.
Στις 28 Ιουλίου, το Oakland Institute, με έδρα τη Καλιφόρνια, κυκλοφόρησε μια έκθεση που αποκαλύπτει ότι η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), σύμφωνα με τους όρους του δάνειου τους των 17 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς την Ουκρανία, θα ανοίξουν αυτή τη χώρα για τις γενετικά τροποποιημένες (ΓΤ) καλλιέργειες, καθώς και στους ΓΤΟ στη γεωργία.
Η έκθεση τιτλοφορείται «Ιδωμένο από τη Δύση: η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ στην Ουκρανία» . [1]
Στα τέλη του 2013, ο τότε πρόεδρος της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, απέρριψε τη σύνδεση με την Ευρωπαϊκή Ένωση που σχετίζεται με το δάνειο των 17 δισεκατομμυρίων δολαρίων, εκ του οποίου οι όροι μόλις αποκαλύφθηκαν.
Αντ “αυτού, ο Γιανουκόβιτς είχει επιλέξει την ρωσική βοήθεια 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σε συνδυασμό με μια μείωση της τιμής του φυσικού αερίου.
Η απόφασή του ήταν ένας σημαντικός παράγοντας για τις θανατηφόρες διαμαρτυρίες που ακολούθησαν που τον ανέτρεψαν από την εξουσία το Φεβρουάριο 2014 όπως και της συνεχιζόμενης κρίσης.
Η ζωή εν τάφω...
Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο ταιριαστό για τη σημερινή Ελλάδα από την αναζήτηση ενός τάφου. Είναι κάτι το εκπληκτικό, ένα αριστούργημα εμπνευσμένο από τα πιο απροσδόκητα σενάρια της ζωής.
Μία ολόκληρη χώρα ψάχνει να μάθει λεπτομέρειες για έναν αρχαίο τάφο, που όσο όμορφος και αν είναι σαν κατασκευή και σαν διακόσμηση, είναι απλά ένας τάφος που στην καλύτερη των περιπτώσεων κρύβει ένα σπουδαίο πτώμα. Και όσο πιο σπουδαίο είναι το πτώμα τόσο το καλύτερο για την κυβέρνηση, τους ψηφοφόρους της, αλλά και αυτούς που ανέχονται το να βλέπουν την καταστροφή μίας χώρας χωρίς να κάνουν τίποτα.
Ο Σαμαράς, σαν άλλος Ιντιάνα Τζόουνς, έκανε λεπτομερείς δηλώσεις για τον τάφο στην Αμφίπολη, τα τηλεοπτικά κανάλια έδειξαν πόσο λατρεύουν τη νεκροφιλία και, μετά απο καιρό, η χώρα ελπίζει βάσιμα σε κάτι. Σε τι; Μα στο μόνο πράγμα που μπορεί να ελπίζει, δηλαδή σε ένα καλύτερο παρελθόν.
Αν δούμε το σήμερα της χώρας θα μας πιάσει μελαγχολία. Αν κοιτάξουμε το αύριο της χώρας, αυτό θα είναι γεμάτο γεροσάψαλα, φασίστες, άτομα που είναι φασίστες, αλλά ξέχασαν να τους το πουν και μία ατελείωτη μιζέρια. Επομένως, η ελπίδα της Ελλάδας είναι το ένδοξο παρελθόν της και τα πτώματα που βρίσκονται στα εδάφη της.
Απίστευτο και όμως τόσο ελληνικό...
Πηγή:http://imf-fuck-off.blogspot.gr/2014/09/blog-post.html
Φοροδιαφυγή εκατομμυρίων ευρώ μέσω υποτιμολογήσεων απο αντιπροσωπείες γερμανικών αυτοκινητοβιομηχανιών στην Ελλάδα ...
Φάκελος του ΣΔΟΕ καταλογίζει πρόστιμα 600 εκατ ευρώ σε αντιπροσωπείες των BMW, MERCEDES και OPEL για διακίνηση πολυτελών αυτοκινήτων με παραποιημένα στοιχεία.
Μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγή μέσω υποτιμολογήσεων απο αντιπροσωπείες γερμανικών αυτοκινητοβιομηχανιών στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας FM Voice, παλαιότερα δημοσιεύματα του γερμανικού Spiegel αλλά και του 105,5 Στο Κόκκινο, το ΣΔΟΕ έχει ήδη καταλογίσει φοροδιαφυγή η οποία μαζί με τα σχετικά πρόστιμα υπολογίζεται σε 600 εκατ. ευρώ και αφορά αντιπροσωπείες της BMW , Mercedes και OPEL στην Ελλάδα την περίοδο 2011-2014.
Οι αντιπροσωπείες εισήγαγαν με υποτιμολόγηση πολυτελή μοντέλα αυτοκινήτων απο τη Γερμανία στην Ελλάδα με τιμές 10.000 ευρώ για αυτοκίνητο που κόστιζε 90.000-100.000 με αποτέλεσμα να αποφεύγουν το αντίστοιχο ΦΠΑ και το φόρο πολυτελείας.
Λάθος βάσεις!
Όπως συμβαίνει παραδοσιακά, την ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα ακολούθησε μια ομοβροντία «αναλύσεων» στον ημερήσιο τύπο, συνοδευόμενη από παρεμβάσεις «ειδικών» της μέσης εκπαίδευσης, κυβερνητικών παραγόντων και εκπροσώπων της αντιπολίτευσης.
Το φαινόμενο αυτό, που είναι ανήκουστο για ευρωπαική χώρα του εικοστού πρώτου αιώνα, μπορεί κανείς να το ερμηνεύσει κατά δύο τρόπους: είτε ως εκδήλωση μιας τριτοκοσμικής νοοτροπίας που καλλιεργήθηκε από την πληθωριστική πολιτική που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ στα εκπαιδευτικά από το ’81 και μετά, είτε ως έκφραση ενός πρωτογενούς «κοινωνικού άγχους» που συντηρείται λόγω υστέρησης φάσης, αφού η ανώτατη εκπαίδευση έχει παύσει εδώ και δεκαετίες να λειτουργεί ως μηχανισμός κοινωνικής ανέλιξης και βιοτικής ανόδου.
Είναι προφανές ότι οι πανελλαδικές εξετάσεις αποτελούν μια επώδυνη ψυχολογική δοκιμασία για τους εφήβους και έχουν σημαντικό οικονομικό κόστος για τις οικογένειές τους. Εκείνο όμως που είναι ακόμα πιο βασικό είναι ότι η προσπάθεια που καταβάλλουν οι μαθητές τις περισσότερες φορές αποβαίνει άκαρπη και είναι δυσανάλογα μεγάλη σε σχέση με το μαθησιακό κέρδος που αποκομίζουν προετοιμαζόμενοι για τις εξετάσεις. Αλλιώς, ακόμα και μια σκληρή δοκιμασία αυτού του τύπου μπορεί να άξιζε τον κόπο.
Ένα ταμείο για όλους από το 2017...
Τη λειτουργία από το 2017 ενός ταμείου συντάξεων για όλους με ενιαίο κανονισμό ασφάλισης και παροχών αποφάσισε και προωθεί η κυβέρνηση, σύμφωνα με την εφημερίδα Τα Νέα. Πρόκειται για το Ενιαίο Εθνικό Ασφαλιστικό Ταμείο (ΕΕΑΤ) για τους συνολικά 11,5 εκατ. άμεσα και έμμεσα ασφαλισμένους και συνταξιούχους της χώρας.
Το μέτρο, που προβλέπεται, ως εναλλακτικό σενάριο και στο προσχέδιο της μελέτης του ΚΕΠΕ για τη διοικητική ενοποίηση των φορέων κοινωνικής ασφάλισης, έχει ήδη συζητηθεί με την τρόικα η οποία και το υποστηρίζει, όπως αναφέρει το δημοσίευμα.
Στο νέο ταμείο θα υπάρχουν ενιαίοι κανόνες σε ό,τι αφορά τις γενικές παροχές και τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης. Το ίδιο θα ισχύει για την είσπραξη εισφορών, την οικονομική διαχείριση και την απονομή συντάξεων.
Θα αφορά 5.972.215 ενεργούς ασφαλισμένους και 2.657.568 συνταξιούχους, αλλά και τα έμμεσα ασφαλισμένα μέλη των οικογενειών τους. Ήδη προς την κατεύθυνση της δημιουργίας του ΕΕΑΤ προωθούνται τα παρακάτω δύο μέτρα:
1. Δημιουργία Ενιαίου Κέντρου Απονομής Συντάξεων. Ο νέος φορέας θα απονέμει συντάξεις για όλα τα Ταμεία, ενώ θα υποστηρίζεται από το πληροφοριακό σύστημα Άτλας, που θα περιλαμβάνει ψηφιοποιημένο, ολόκληρο τον εργασιακό βίο και τις διαδοχικές αλλαγές στο ασφαλιστικό καθεστώς κάθε ασφαλισμένου.
Η ανάγκη ενός κινήματος που απουσιάζει
Του Απόστολου Αποστολόπουλου
Πολλοί από πολλές μεριές διαπιστώνουν ότι υπάρχει ζωτική ανάγκη για ένα λαϊκό Κίνημα. Υποστηρίζουν ότι μια κυβέρνηση της Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα το ριζοσπαστικό αν δεν υπάρχει λαϊκό Κίνημα να τη στηρίξει και ότι αν το επιχειρήσει χωρίς ενεργό λαϊκή στήριξη, θα πέσει ή θα αναγκαστεί να υποταχθεί.
Δεν είναι λίγοι όσοι καταλογίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ ευθύνες για την ανυπαρξία αυτού του λαϊκού Κινήματος. Τον κατηγορούν ότι ασκεί μια πολιτική αποκλειστικά εντός του Κοινοβουλίου, αδιαφορεί για τον λαϊκό παράγοντα. Δεν έχουν κι άδικο εδώ που τα λέμε σ’ αυτό το τελευταίο. Αλλά, προς υπεράσπιση, μπορεί κανείς να καταγράψει ότι πέραν των τυπικών περιπάτων Ομόνοια-Σύνταγμα υπό την πατρική εποπτεία των γνωστών επαναστατών της ΓΣΕΕ ουδείς άλλος έχει εν τη πράξη κινηθεί προς την κατεύθυνση της λαϊκής κινητοποίησης. Μόνο οι καϋμένες οι καθαρίστριες έχουν απομείνει, μόνες κι έρημες, να αναρωτιούνται, αυτές κι εμείς, που περνάνε τη μέρα τους τόσοι και τόσοι άνεργοι, μια βόλτα να περνούσανε ήσυχα και ειρηνικά από το Υ/Οικ, ίσα για καλημέρα, να πούνε καλό κουράγιο σ’ αυτές τις γυναίκες, η κυβέρνηση θα άλλαζε εσώρουχα. Ούτε φωνή, ούτε περίπατος.
Γιατί "Παρών" κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ για τις μεμονωμένες φοροαπαλλαγές μοναχών;
Του Σπύρου Γουδέβενου
Τι αφορούσε η τροπολογία για το Άγιο Όρος που πήρε το ''Παρών'' του ΣΥΡΙΖΑ
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας αναφέρεται πως είναι «άνευ αντικειμένου και σκοπού» η κατάθεση φορολογικών δηλώσεων Ε9, δεδομένου ότι προβλέπεται ήδη η απαλλαγή από τον ΕΝ.ΦΙ.Α των νομικών προσώπων και οντοτήτων των γνωστών θρησκειών και δογμάτων, για κτίρια που χρησιμοποιούνται από τους ίδιους για λατρευτικό, θρησκευτικό ή κοινωφελή σκοπό, όπως και για τις Ιερές Μονές του Αγίου Όρους που υπόκεινται σε ειδικό συνταγματικό καθεστώς, όσο και για τα ακίνητα ιδιοκτησίας του, ακόμη και εάν δεν βρίσκονται εντός Αγίου Όρους.
Επίσης η τροπολογία προβλέπει τη μη υποχρεωτική υποβολή φορολογικών δηλώσεων για τους κανονικούς - μη δόκιμους - μοναχούς οι οποίοι εισπράττουν συντάξεις με ετήσιο ύψος έως 9.500 ευρώ. Να σημειωθεί ότι το ποσό αυτό είναι αφορολόγητο χωρίς την απαίτηση προσκόμισης αποδείξεων. Στην αιτιολογική έκθεση σημειώνεται πως το ποσό των 9.500 είναι χαμηλό και ότι τα χρήματα χρησιμοποιούνται ως επί τον πλείστον για επισκευαστικές εργασίες σε κελιά.
Επιπλέον προβλέπεται η απαλλαγή τέλους χαρτοσήμου για τις Ιερές Μονές, όπως επίσης δε θα γίνεται παρακράτηση φόρου για τα μισθωτά πρόσωπα που παρέχουν κάθε είδους εργασία στις Ιερές Μονές.
Μαριάς στο Ευεωκοινοβούλιο:"Οφείλετε να μας αποζημειώσετε..."
"Οφείλετε να μας αποζημειώσετε..." είπε σε μία πολύ ενδιαφέρουσα παράμβασή του στο Ευρωκοινοβούλιο ο Νότης Μαριάς απευθυνόμενος προς τον Γερούν Ντάισελμπλουμ, θυμίζοντάς του την καταστροφή που υπέστη ο Ελληνικός λαός κατα την διάρκεια των μνημονίων. Ακούστε το σχετικό ηχητικό ολιγόλεπτης συνέντευξης στον RealFm πριν λίγο:
Θυμίζουμε βέβαια οτι το θέμα αυτό το ανέδειξε πρώτο το Ε.ΠΑ.Μ. πρίν τις Ευρωεκλογές με σχετική επιστολή προς όλες τις πρεσβείες της Ε.Ε. και της Ρωσίας...
Διαβάστε το σχετικό Δελτίο Τύπου του Ε.ΠΑ.Μ.:
Δελτίο Τύπου
Εν όψει των επικείμενων Ευρωεκλογών, το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο ενημέρωσε τους Πρέσβεις της Ε.Ε. και της Ρωσίας για τις θέσεις του έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ειδικότερα ο Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος, Πρέσβης ε.τ. και μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.Πα.Μ. και ο Θανάσης Λασκαράτος, μέλος του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου και υπεύθυνος των Διεθνών Σχέσεων του Ε.Πα.Μ., συναντήθηκαν με τους αντίστοιχους Πρέσβεις των χωρών, Αυστρίας, Πορτογαλίας, Ρουμανίας, Ρωσίας, Βελγίου και Ολλανδίας. Σε όλους επιδόθηκε και αναπτύχθηκε επιστολή του Γενικού Γραμματέα του Ε.Πα.Μ. Δημήτρη Καζάκη. Η επιστολή εστάλη ηλεκτρονικά και ταχυδρομικά στους υπόλοιπους Πρέσβεις με τους οποίους δεν υπήρξε συνάντηση.
Οι Τροιζήνιοι λένε ΟΧΙ στον ΕΝ.Φ.Ι.Α
Την Παρασκευή 8 Αυγούστου, πραγματοποιήθηκε από πολίτες και κάτοικους της Τροιζηνίας, συγκέντρωση στην Καλλονή, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α), τον φόρο που επιβάλλεται σε όλα τα ακίνητα ανεξάρτητα αν πρόκειται για κτίσματα (σπίτια, καταστήματα κ.λπ.) ή για εδαφικές επιφάνειες (οικόπεδα, χωράφια, βοσκοτόπια κ.λπ.) εντός ή εκτός σχεδίου.
Στη συγκέντρωση της Καλλονής, συντάχθηκε από τους πολίτες και τον Δήμο Τροιζηνίας – Μεθάνων, το παρακάτω Ψήφισμα, το οποίο κυκλοφορεί στη περιοχή για συλλογή υπογραφών. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθυνθούν στο Δήμο Τροιζηνίας.
ΨΗΦΙΣΜΑ
Οι κάτοικοι των οικισμών του Δήμου Τροιζηνίας-Μεθάνων συγκεντωθήκαμε στον οικισμό Καλλονής σήμερα Παρασκευή 8 Αυγούστου 2014 και ώρα 19:00, προκειμένου να διαμαρτηρηθούμε για τον ΕΝ.Φ.Ι.Α., μετά τη λήψη των <<στοιχείων εκκαθάρισης>> του εν λόγω φόρου για καθέναν από εμάς.
Ο ΕΝ.Φ.Ι.Α με τις εξωφρενικές αξίες των ακινήτων που προβλέπει για την περιοχή μας είναι:
Παράνομος και άδικος αφού καταστρατηγεί την αρχή της αναλογικότητας των φορολογικών βαρών σε σχέση με το εισόδημα και την περιουσία.
Παράλογος διότι είναι αδύνατον να εισπραχθεί από πολίτες που δεν έχουν χρήματα, αφού ήδη επί 5ετία στενάζουν κάτω από το βάρος των επιπτώσεων της δημοσιονομικής πολιτικής όσων κυβέρνησαν τη χώρα.
Κατόπιν τούτων δηλώνουμε αδυναμία πληρωμής φόρου επί της περιουσίας μας μεγαλύτερο του επιβληθέντος Φόρου Ακίνητης Περιουσίας 2013.
Αλλαγές χρωμάτων και αισθήματος
Του Θ. Σκαμνάκη
Μαζεύουν σιγά-σιγά τα τραπεζοκαθίοματα, οι ομπρέλες αποσύρονται σταδιακά, και κάποια μπόρα στα ψηλότερα δεν είναι πλέον δροσιά αλλά προανάκρουσμα των επόμενων μικρών ημερών. Αποσύρονται οι φωνές από τις αμμουδιές, μένουν μονάχα έρμαια κάτι σπασμένες πλαστικές καρέκλες, σακούλες νάιλον, κάποιες ψάθες που ολοκλήρωσαν την αποστολή τους. Στους λίγο πριν πολυσύχναστους δρόμους των μικρών πόλεων έχουν αρθεί οι απαγορεύσεις της κυκλοφορίας και τα μαγαζιά με τα γλυκά του κουταλιού, τα μέλια και τα αναμνηστικά έχουν βγάλει έξω στο δρόμο καρέκλες, καιρός να μιλήσουν μεταξύ τους πλέον οι γείτονες, οι ξένοι που απέμειναν στη βόλτα είναι όλο και πιο λίγοι.Έτσι αποσύρεται ο καιρός, μετατρέπεται σε ένα ακόμη παρελθόν, ένα τέλος. Το ίδιο και το φως. Γίνεται λιγότερο, αλλάζει χρώματα και αποχωρεί νωρίτερα.
Πόσο αλλιώς ήταν τρεις μήνες, τέσσερις πριν! Η ίδια ερημιά στις εξοχές, οι παραλίες με λιγοστούς πιστούς, τα μαγαζιά ακόμα κλειστά και οι καρέκλες στους δρόμους έξω, σε δρόμους με ελάχιστους ξένους. Αλλά τότε όλα ήταν μπροστά. Ακόμα κι οι βροχές μύριζαν αλλιώς. Δεν σε τρομοκρατούσαν.
Κάπως έτσι γίνεται πάντα με όλες τις πορείες. Κι αν πούμε, όπως λέμε πάντα, πως αυτός είναι ο αέναος κύκλος της ζωής, κι αν εξαντλήσουμε όλες τις δόσεις αισιοδοξίας που διαθέτουμε στις εφεδρείες της σκέψης μας, και πάλι δεν θα γλιτώσουμε από τη λύπη των απωλειών. Γιατί το καλοκαίρι υποσχέθηκε μια αθανασία. Και τώρα δείχνει ανίκανο να υπερασπίσει τις υποσχέσεις του. Κι εμείς τότε δεν είχαμε μυαλό παρά για τρεχούμενα νερά, γαλάζιες και πράσινες ημέρες και αναστολή χρεών πάσης φύσεως. Εύπιστοι σε κάθε προσδοκία που μας παρείχε.
Σαράντα αλησμόνητα χρόνια
Σήμερα κλείνουν σαράντα χρόνια από την ίδρυση του ΠαΣοΚ. Κλείνουν σαράντα χρόνια από εκείνη την αλησμόνητη βραδιά τού 1974, οπότε ο αλησμόνητος Ανδρέας Παπανδρέου ενεργοποίησε το πρώτο στην ελληνική ιστορία σοσιαλιστικό κίνημα μ' εκείνη την αλησμόνητη "Διακήρυξη τής 3ης Σεπτέμβρη". Το ιστολόγιο, συμμετέχοντας στους περίλαμπρους εορτασμούς, καταθέτει μερικές από τις αλησμόνητες στιγμές που, χάρη στο ΠαΣοΚ, ζήσαμε αυτά τα αλησμόνητα σαράντα χρόνια.
(1) Τον Οκτώβριο του 1974 προσχωρεί στο ΠαΣοΚ η αντιδικτατορική οργάνωση Δημοκρατική Άμυνα. Όμως, η σύγκρουση των "αμυνιτών" με τον αρχηγό τού ΠαΣοΚ δεν αργεί. Τελικά, στις 6 Ιουνίου 1975, παραιτούνται από την κεντρική επιτροπή τού κόμματος οι 45 "αμυνίτες" που συμμετέχουν σ' αυτή. Ο Ανδρέας δεν διστάζει να διαγράψει όλα τα μέλη (πλην ενός) που προέρχονταν από την Δημοκρατική Άμυνα. Ανάμεσά τους: Σάκης Καράγιωργας (ο αρχηγός τής Δ.Α.), Αστέρης Στάγγος, Βασίλης Φίλιας, Πέτρος Ευθυμίου, Μελίνα Μερκούρη, Αμαλία Φλέμινγκ, Χρήστος Ροκόφυλλος, Νίκος Κωνσταντόπουλος (ο μετέπειτα πρόεδρος του Συνασπισμού), Λαοκράτης Βάσσης, Θοδωρής Καλούδης (τότε μέλος τής ΠΑΣΠ και μετέπειτα γνωστός δημοσιογράφος), Αγγέλα Κοκκόλα (η κατοπινή πιστή ιδιαιτέρα τού Ανδρέα!) κ.ά. Ο ένας που δεν φαγώθηκε εκείνη την ημέρα ήταν ο Κώστας Σημίτης, ο οποίος είχε προλάβει να διορθώσει το βιογραφικό του, δηλώνοντας ότι προέρχεται από το...ΠΑΚ (!). Αργότερα, πολλοί από τους διαγραμμένους θα επιστρέψουν στο ΠαΣοΚ ως μέλη.
Η Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου
Πολιτικοστρατιωτικό κίνημα, που εκδηλώθηκε στην Αθήνα στις 3 Σεπτεμβρίου 1843, με σκοπό την παραχώρηση Συντάγματος από τον Όθωνα. Μέχρι τότε, ο βασιλιάς κυβερνούσε ως απόλυτος μονάρχης, χωρίς να λογοδοτεί στους υπηκόους του («ελέω θεού μοναρχία»).
Στις αρχές του 1843 είχαν ωριμάσει οι συνθήκες για την εισαγωγή του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος στη χώρα μας, το οποίο προϋπέθετε την ύπαρξη Συντάγματος. Ήταν ένα αίτημα που είχε τεθεί από τα φιλελεύθερα στοιχεία του Αγγλικού και Γαλλικού Κόμματος ήδη από την εποχή του Καποδίστρια. Σύνταγμα ζητούσαν και οι παραγκωνισμένοι από τον Όθωνα πρόκριτοι και αγωνιστές του '21, που ανήκαν κυρίως στο Ρωσικό Κόμμα και ήθελαν μέσω των κοινοβουλευτικών διαδικασιών να ακουστεί και πάλι η φωνή τους. Η ιδέα του Συντάγματος έθελγε και τις λαϊκές μάζες, που είχαν μεν μια θολή εικόνα για το τι αυτό αντιπροσώπευε, αλλά πίστευαν ότι ήταν το αναγκαίο μέσο για να λυθούν τα οξυμένα προβλήματά τους.
Την ίδια εποχή, η Ελλάδα βρισκόταν υπό τη δαμόκλειο σπάθη των πιστωτών της. Από την αρχή του χρόνου αδυνατούσε να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις και οι πιστωτές τής επέβαλαν μια δυσβάστακτη οικονομική συμφωνία («μνημόνιο» θα λέγαμε σήμερα), που περιλάμβανε μείωση των κρατικών δαπανών, περικοπές μισθών και απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, αθρόες αποστρατεύσεις αξιωματικών (όχι όμως και των Βαυαρών) και κλείσιμο πρεσβειών.
Άρχισε την Τετάρτη 3/9 το τριήμερο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ στο ΑΠΘ
H Αναμέτρηση με τον παλιό κόσμο για τις νέες κοινότητες των κοινών
Για άλλη μία χρονιά το Φεστιβάλ Άμεσης Δημοκρατίας θα διεξαχθεί στο χώρο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στις 3, 4 και 5 Σεπτεμβρίου. Με γενική θεματική: «η Αναμέτρηση με τον παλιό κόσμο για τις νέες κοινότητες των κοινών», το Φεστιβάλ Άμεσης Δημοκρατίας 2014 περιλαμβάνει πλήθος πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων όπως: συζητήσεις και workshops με διεθνείς συμμετοχές, συναυλίες, προβολές ταινιών – ντοκυμανταίρ, θεατρικές παραστάσεις, παιδότοπο, άμεση διάθεση προϊόντων, τουρνουά πινγκ πονγκ και kick boxing, κουζίνα κ.α. Μετά το τέλος του τριημέρου, το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου (εν όψει ΔΕΘ) καλείται πορεία αντίστασης στο νέο ολοκληρωτισμό με προσυγκέντρωση στις 18.30 στο Συντριβάνι). «Από το Ferguson μέχρι τις Σκουριές, από το Guantanamo μέχρι την Αμυγδαλέζα, ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στις φυλακές υψίστης ασφαλείας, στον τρομονόμο και στην ποινικοποίηση των κινημάτων».
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την επίσημη ιστοσελίδα του φεστιβάλ: www.ablocfest.gr
Για το Αναλυτικό πρόγραμμα εκδηλώσεων fest άμεσης δημοκρατίας 2014, ΔΙΑΒΑΣΤΕ τη ΣΥΝΕΧΕΙΑ…
1η μέρα: Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014
• Workshop στις 18.00: Για τη Διαβαλκανική συνεννόηση για το νερό
Συμμετέχουν: Κίνηση 136, SOSτε το νερό, Κίνηση Πολιτών για το νερό, Κίνηση για την προστασία του Αώου (Protect Aoos), Πανελλαδική Κίνηση ενάντια στην εκτροπή του Αχελώου
Ο Άνταμ Σμιθ και η εξουσία της καταναλωτικής ισχύος
Του Θανάση Μπαντέ
Ο Άνταμ Σμιθ στο έργο του «Έρευνα για τη φύση και τις αιτίες του πλούτου των εθνών» παραθέτει τον ορισμό της φτώχειας και του πλούτου ως εξής: «Κάθε άνθρωπος είναι φτωχός ή πλούσιος, ανάλογα με το βαθμό στον οποίο είναι σε θέση να απολαμβάνει τα αναγκαία αγαθά, τις ανέσεις και τις χαρές της ανθρώπινης ζωής». (σελ. 59).
Αντιλαμβανόμενοι ότι ο πλούτος – και κατ’ επέκταση και η φτώχεια – είναι καθαρά υλικό μέγεθος, αφού καθορίζεται από τα αναγκαία αγαθά και τις ανέσεις που μετουσιώνονται σε χαρές της ζωής, δε μένει παρά να καθοριστεί σε τι ακριβώς συνίσταται αυτό που ονομάζουμε αναγκαία αγαθά και ανέσεις: «Ωστόσο, μετά την ολοκληρωτική εμπέδωση του καταμερισμού εργασίας, ο άνθρωπος μπορεί με την προσωπική του εργασία να προσφέρει στον εαυτό του μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό από τα παραπάνω. Το μεγαλύτερο μέρος τους θα πρέπει να το αντλήσει από την εργασία άλλων ανθρώπων, οπότε θα είναι πλούσιος ή φτωχός ανάλογα με την ποσότητα αυτής της εργασίας που μπορεί να ελέγχει (tocommand) ή που είναι σε θέση να αγοράσει». (σελ. 59).
Με δυο λόγια το ζήτημα του πλούτου δεν είναι τίποτε άλλο από τη δυνατότητα αγοράς προϊόντων που παράγουν άλλοι ή, αλλιώς, από τη δυνατότητα ελέγχου της ξένης εργασίας. Γιατί κάθε προϊόν εμπεριέχει την εργασία της παραγωγής του, η οποία, σε τελική ανάλυση, είναι και η αξία του. Αυτός που μπορεί να ιδιοποιηθεί προς ιδία τέρψη το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας των άλλων είναι και ο πλουσιότερος: «Επομένως, η εργασία είναι το πραγματικό μέτρο της ανταλλάξιμης αξίας όλων των εμπορευμάτων». (σελ. 59).
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)