Πρόεδρος Γαλλικού UPR : «Ο Τσίπρας είναι πράκτορας των Αμερικανών» (video)

Σε μια πολύ σοβαρή καταγγελία προχώρησε ο πρόεδρος του Γαλλικού κόμματος UPR (Union Populaire Républicaine), François Asselineau, χαρακτηρίζοντας τον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα «πολιτικό απατεώνα» και «πράκτορα των Αμερικανών».

Ο κ. Asselineau τόνισε χαρακτηριστικά πως «ο κ.Τσίπρας έκανε τελικά τους Έλληνες να αποδεχτούν τα απαράδεκτα, και θα μείνει στην ιστορία ως εφευρέτης μιας πρωτοφανούς πολιτικής φάρσας : Προκήρυξε δημοψήφισμα καλώντας τον Ελληνικό λαό να μην δεχθεί ένα πρόγραμμα επιβεβλημένο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή… οι Έλληνες είπαν ΟΧΙ κατά 62% και μια εβδομάδα αργότερα αυτός αποδέχτηκε ένα πρόγραμμα πολύ χειρότερο.

Είναι τρελό, είναι ντροπή, είναι… δεν βρίσκω λέξεις για να περιγράψω μια τέτοια προδοσία.

ΕΝΦΙΑ: Ένας παράνομος φόρος που δεν πρέπει επ’ ουδενί να πληρωθεί (όπως και οι υπόλοιποι)

Η πιο δίκαιη πράξη, η πιο έντιμη στάση, η πιο πατριωτική ενέργεια που μπορεί κάποιος σήμερα να πράξει είναι να μην πληρώσει κανένα φόρο.Μαζική άρνηση πληρωμής για την ανατροπή των φαύλων και των κακοποιών που λυμαίνονται την χώρα. Αυτή είναι η λύση, αυτή πρέπει να είναι η απάντηση του ελληνικού λαού. 

Tου Όθωνα Κουμαρέλλα*

Το παρόν άρθρο γράφτηκε και δημοσιοποιήθηκε για πρώτη φορά τον Αύγουστο του 2014, όταν πρωτοκαθιερώθηκε ο ληστρικός ΕΝΦΙΑ. Τότε ένα μεγάλο κίνημα αντίδρασης δημιουργήθηκε και συνέβαλε αποφασιστικά στη πτώση της κυβέρνησης των «σαμαροβενιζέλων» και την υφαρπαγή της ψήφου του ελληνικού λαού από την «πρώτη φορά αριστερά», που πρωτοστάτησε τότε κατά της επιβολής του φόρου, για να έλθει σήμερα ανερυθρίαστα να τον εφαρμόσει μαζί με χιλιάδες άλλα προαπαιτούμενα του 3^ου μνημονίου και να μας λοιδορεί κατάμουτρα για «πενταροδεκάρες». Έτσι, με μερικές προσθήκες το άρθρο αυτό ξαναγίνεται επίκαιρο, τη στιγμή που 6 εκατομμύρια ιδιοκτήτες ακινήτων καλούνται να πληρώσουν μέχρι τέλους του μήνα την πρώτη δόση, με τις συντάξεις να πετσοκόβονται, με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών, με την επιβολή ΦΠΑ ακόμα και στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών και με τόσα άλλα, που η με «κόκκινη» προβιά κυβέρνηση ήλθε για να επιβάλει.

Θα ήταν κοινοτυπία να επαναληφθεί κι εδώ, ότι ο νέος «φόρος» ακινήτων, ο επονομαζόμενος ΕΝΦΙΑ, ήλθε στη συνέχεια και για να καταστήσει μόνιμο και πιο ολοκληρωμένο το περίφημο χαράτσι της ΔΕΗ. Δηλαδή το ΕΕΤΗΔΕ που επεβλήθη το 2011 μέσω της ΔΕΗ, υποτίθεται ως προσωρινό και έκτακτο μέτρο. Αυτό ακριβώς που μετονομάσθηκε κατόπιν σε ΕΕΤΑ, προκειμένου να παρακαμφθούν οι δικαστικές αποφάσεις που τόνιζαν τόσο την παροδικότητα του μέτρου, όσο και την πολύπλευρη αντισυνταγματικότητά του. Ωστόσο η «κεραμίδα» που έπεσε, κατακαλόκαιρο (πέρσι), στο κεφάλι των περισσοτέρων ήταν τέτοια, που είναι αδύνατο να αγνοηθεί το παλιό εκείνο γνωμικό που θέλει την επανάληψη ως μητέρα της γνώσης.

Περί υδάτων

Του Γιάννη Μακριδάκη

Είναι πλέον γνωστό ότι ο Ολάντ ήρθε για να πάρει μεταξύ άλλων και τα νερά. Όχι μόνο τα δίκτυα που υδρεύουν τις μεγάλες και μικρές πόλεις αλλά κυρίως τους υδροφόρους ορίζοντες και τα επιφανειακά ύδατα.

Να βρέχει και να στοκάρει προϊόν προς πώληση η γαλλική εταιρία. Να αντλούμε και να τους πληρώνουμε. Να ζούμε και να κερδίζουνε χρήματα από την πνοή, τη μπουκιά και τη γουλιά μας. Προφανώς όλα τα άλλα πλάσματα πλην των ανθρώπων δεν θα δικαιούνται νερό αφού δεν θα έχουν χρήματα για να δώσουν. θα τα κυνηγούν οι σεκιουριτάδες της εταιρίας άραγε ή θα τα θεωρούν φυσική απώλεια, στατιστικό λάθος ή κάτι παρόμοιο;

Ξαναγράφω ότι το νερό και γενικά οι φυσικοί πόροι είναι αρχέγονα αγαθά κοινοκτημοσύνης όλων των πλασμάτων. Ο καπιταλισμός τα θεωρεί καταναλωτικά προϊόντα, η αριστερά τα θεωρεί κοινωνικά αγαθά. Σφάλλουν άπαντες, ο καθένας για να υπηρετήσει τις ιδέες του.

Η στροφή της ανθρωπότητας στην ανάπτυξη της σμίκρυνσης είναι ο μόνος τρόπος για να έχει μέλλον αυτή στον πλανήτη.

Επιστροφή στο Μέλλον… του Σημίτη

Toυ Αρη Χατζηστεφάνου

«Μελλοντολογικά» μυθιστορήματα και ταινίες, από το «1984» του Οργουελ μέχρι το «Επιστροφή στο Μέλλον», αποτελούν πρώτης τάξεως ευκαιρίες για να κοιτάξει κανείς το παρόν και να αναλογιστεί ποιες από τις προβλέψεις έγιναν πραγματικότητα. Εμείς όμως σκεφτήκαμε να πραγματοποιήσουμε το αντίστροφο ταξίδι στον χρόνο.

"...Είδα το μέλλον, αδερφέ μου. Είναι φόνος..."

Λέοναρντ Κοέν (*)

Η 21η Οκτωβρίου του 2015 ήταν η μελλοντική ημερομηνία στην οποία ταξίδεψαν οι ήρωες της ταινίας «Επιστροφή στο Μέλλον ΙΙ», ερχόμενοι από το μακρινό 1985. Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης αναλώθηκαν σε έναν βλακώδη (αν και ομολογουμένως πολύ διασκεδαστικό) αγώνα δρόμου για να διαπιστώσουν ποιες από τις μελλοντολογικές προβλέψεις της ταινίας έγιναν πραγματικότητα.

Μπορεί λοιπόν να μην έχουμε ιπτάμενα, μη ρυπογόνα αυτοκίνητα (αλλά μόνο οχήματα της Volkswagen που κλέβουν στις μετρήσεις ρύπων) ούτε skateboard που αψηφούν τους νόμους της βαρύτητας, αλλά οι σεναριογράφοι πέτυχαν αρκετούς από τους αυτοματισμούς της σύγχρονης δυτικής πραγματικότητας.

Ο … Μακιαβέλι και τα ανδρείκελα

Του Γιώργου Παπαϊωάννου

«Γνωρίζετε πολλούς ηγέτες που εκλέγονται με ένα πρόγραμμα σαν του Ζαν Αικ Μελανσόν (επικεφαλής του γαλλικού Αριστερού Μετώπου), που οργανώνουν ένα δημοψήφισμα, που το κερδίζουν, που παραμένουν στην εξουσία εφαρμόζοντας μια πολιτική τύπου Ζαν Φρανσουά Κοπέ (γαλλική Δεξιά) και κατορθώνουν να επανεκλεγούν; Ο Τσίπρας είναι ένας πραγματικός Μακιαβέλι – και αυτό αρέσει στον Ολάντ».

Το παραπάνω είναι ένα απόσπασμα πολύ πρόσφατου άρθρου με τίτλο "Τσίπρας και Ολάντ, η ιστορία ενός γάμου συμφέροντος από τη γαλλική εφημερίδα Le Monde".

Αν εξαιρέσουμε τη (συζητήσιμη) αναφορά στον Μακιαβέλι, περιγράφει με επιτυχία τους ακροβατισμούς του Έλληνα πρωθυπουργού ώστε να κυριαρχήσει στα πολιτικά πράγματα και να κρατηθεί στην εξουσία. Υπάρχει όμως ακόμα ένα μεγάλο «αλλά». Ποιος είναι, στην πραγματικότητα, ο κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού στη χώρα;

Έχει περάσει μόλις ένας μήνας από τις εκλογές που ανέδειξαν τον νέο, μεταλλαγμένο (και κατά Μοσκοβισι πλέον) ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Τότε, ο Αλέξης Τσίπρας εμφανιζόταν κυρίαρχος και έτοιμος να κρατήσει το «τιμόνι της χώρας» για μια τετραετία, αφού η διαφορά από τη -δεύτερη-Νέα Δημοκρατία ήταν μεγαλύτερη της αναμενόμενης και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες βρέθηκαν -διαψεύδοντας επίσης τα προγνωστικά- στη Βουλή.

Κώστας Βάρναλης : "Κρασοψιχιά"

Είναι στην κυριολεξία «διαμάντια» τα χρονογραφήματα που έχει γράψει στην περίοδο της Κατοχής ο μεγάλος κομμουνιστής παιδαγωγός Κώστας Βάρναλης. Και όπως σημειώνεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου που τα περιέχει –κυκλοφορεί σήμερα μαζί με την εφημερίδα «Εθνος»- στην εποχή που γράφτηκαν στην εφημερίδα «Πρωία», «μια λέξη κοινωνικής κριτικής παραπάνω μπορούσε να οδηγήσει τον χρονογράφο στο κολαστήριο του Χαϊδαρίου».

Παρ’ όλα αυτά όμως, ο Κώστας Βάρναλης «κατόρθωσε με τις στήλες του στην εφημερίδα να συμπαρασταθεί στον κόσμο που δεινοπαθούσε, να αποφορτίσει την ατμόσφαιρα στις πιο δραματικές ώρες και να αναδείξει στα τραγικά γεγονότα το ενυπάρχον κωμικό στοιχείο» σημειώνει ο Γιώργος Ζεβελάκης που είχε την επιλογή κειμένων και την επιμέλεια του βιβλίου.

Μια γεύση απ’ αυτά τα χρονογραφήματα του Κώστα Βάρναλη στο παρακάτω κείμενο:

Κρασοψιχιά

Μια ψίχα ψωμιού, μουσκεμένη στο κρασί, αποτελεί κατάπλασμα για τα πρηξίματα - κατά τη λαϊκή ιατρική. Αλλά και μια φέτα ψωμί, βουτημένη σε «άκρατον οίνον», αποτελούσε το «πρωινό ρόφημα» των αρχαίων Ελλήνων (όθεν και «ακράτισμα» λεγότανε το πρόγευμα), αλλά κι αποτελεί ακόμα το πρωινό ρόφημα των νεότερων Ελλήνων της υπαίθρου.

Wiener Cello Ensemble 5+1: Bolero

Τι δεν καταλαβαίνουμε από το Νομοσχέδιο για τα ΜΜΕ;

Tου Θεμιστοκλή Συμβουλόπουλου*

Πολύς ντόρος γίνεται για το νομοσχέδιο που κατέβασε η κυβέρνηση και ο υπουργός Ν. Παππάς στην βουλή για τα ΜΜΕ. Ενα νομοσχέδιο που ούτε κατά διάνοια ξεκαθαρίζει το τοπίο στο ραδιοτηλεοπτικό χώρο, αλλά αντίθετα προετοιμάζει και διαιωνίζει την απολυταρχία που επικρατεί στον χώρο της ενημέρωσης και της υποκουλτούρας στην ψυχαγωγία, με νέους όρους που επιβάλλουν την ενίσχυση και την αναδιανομή της πίττας των οικονομικών και επιχειρηματικών συμφερόντων σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών, και βέβαια της δημοκρατίας.

Με το νομοσχέδιο ουσιαστικά επιχειρείται να ελεγχθεί κυβερνητικά το νέο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο με κεκαλυμμένες ευνοϊκές ρυθμίσεις για την ντόπια και ξένη ολιγαρχία, με συμφωνημένες ανταλλαγές πίσω από κλειστές πόρτες, να ενισχυθεί περαιτέρω η χειραγώγηση της ενημέρωσης μέσω της πλήρους διαπλεκόμενης σχέσης του κράτους με την μονοπωλιακή επιχειρηματική και εμπορική δραστηριότητα, να εξαλειφθεί η έννοια του όρου ψυχαγωγία από την ελληνική μιντιακή πραγματικότητα, να μηδενιστεί η συμμετοχή της κοινωνίας και ο δημόσιος έλεγχος στο ραδιοτηλεοπτικό γίγνεσθαι, και τέλος να διαλυθούν οι εργασιακές σχέσεις και να μειωθούν οι θέσεις εργασίας στον χώρο των ΜΜΕ.

Ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά.