Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Γκράμσι:Μισώ τους αδιάφορους...


Ο Γκράμσι για τους αδιάφορους

«Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους.

Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Είναι αυτό που διαταράσσει τα προγράμματα, που ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης ύλη που πνίγει την ευφυΐα.

Αυτό που συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει.

Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία λίγα χέρια, που δεν επιτηρούνται από κανέναν έλεγχο, υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, και η μάζα είναι σε άγνοια, γιατί δεν ανησυχεί. Φαίνεται λοιπόν σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους πάντες και τα πάντα, φαίνεται σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο από ένα τεράστιο φυσικό φαινόμενο, μια έκρηξη ηφαιστείου, ένας σεισμός όπου όλοι είναι θύματα, αυτοί που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν, αυτοί που γνώριζαν κι αυτοί που δεν γνώριζαν, αυτοί που ήταν δραστήριοι κι αυτοί που αδιαφορούσαν.

Επεσαν γιατί δεν τους βγήκαν οι μεθοδεύσεις τους ή ρίξαμε την κυβέρνηση με όρους λαϊκού κινήματος;


Του Γ.Γ.

Ας δούμε λίγο ψύχραιμα τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις, απομακρυνόμενοι από το αίσθημα ευφορίας που προκαλεί η πτώση από την κυβερνητική εξουσία του μισητού διδύμου Σαμαρά-Βενιζέλου που πρωταγωνίστησε στην καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας.

Η επίσπευση της εκλογής νέου τελετάρχη δεν οφειλόταν στην «παρατεταμένη εκλογολογία», στην «πολιτική αβεβαιότητα» και σε όσα σχετικά ακούσαμε το τελευταίο διάστημα. Μια χαρά λειτουργούσε η συγκυβέρνηση και εκτελούσε με αφοσίωση όσα τις επέτασσαν ντόπιοι και ξένοι πλουτοκράτες. Το ότι οδηγούμαστε δηλαδή σε πρόωρες εκλογές δεν οφείλεται στην καθοριστική παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα που με δυναμικές μορφές πάλης ανάγκασε το υπηρετικό πολιτικό προσωπικό των αστών να εγκαταλείψει την εξουσία και να επιδιώξει την αιματοδότηση του πολιτικού συστήματος με την προσφυγή στις κάλπες. Απλώς δεν βγήκαν οι πολιτικοί σχεδιασμοί Σαμαρά-Βενιζέλου και φτάσαμε στην σημερινή κατάληξη.

Όπως έχει δημοσιευτεί, σύμβουλοι του Σαμαρά –Δ. Σταμάτης, Χ. Λαζαρίδης- είχαν εισηγηθεί στον πρωθυπουργό να προχωρήσει στην άμεση εκλογή νέου προέδρου της δημοκρατίας, ώστε να μπορεί απερίσπαστος να συνεχίσει για ενάμιση ακόμα χρόνο του εγκληματικό του έργο σε βάρος του ελληνικού λαού.

Το παράνομο χρέος και η εξωσυμβατική ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης


Του Πέτρου Μηλιαράκη

Σοβαρό ζήτημα εγείρεται ως προς τις ευθύνες των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη δημιουργία του υπέρογκου ελληνικού χρέους καθόσον η υπέρβαση του χρέους συναρτάται ευθέως και με το «νόμιμο» του χρέους. Το μη νόμιμο δε του χρέους, αφορά και στην εξωσυμβατική ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τούτα τα δεδομένα, ο γράφων υποστηρίζει τα εξής:

Από τις διατάξεις του άρθρου 126 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) συλλειτουργούν οι παρακάτω διαδικασίες και συνευθύνες:

1) Τα κράτη – μέλη έχουν υποχρέωση και ευθύνη να αποφεύγουν τα υπερβολικά δημοσιονομικά ελλείμματα.

2) Η Επιτροπή έχει τη ρητή υποχρέωση και ευθύνη: α) να παρακολουθεί την εξέλιξη της δημοσιονομικής κατάστασης και το ύψος του δημοσίου χρέους των κρατών – μελών, β) να εντοπίζει τις μεγάλες αποκλείσεις του χρέους, γ) να προβαίνει σε σχετικές εκθέσεις και δ) να ενημερώνει το Συμβούλιο.

3) Το Συμβούλιο έχει τη ρητή υποχρέωση και ευθύνη να αποφασίζει για το υπερβολικό έλλειμμα.

Αντιστρέφοντας την καταστροφή: Πως φθάσαμε και πως φεύγουμε απ’ εδώ;


Tου Πέτρου Αργυρίου

Πάνε πέντε χρόνια από τότε που ο Γιώργος Παπανδρέου μας κήρυξε τον πόλεμο. Έκτοτε βρέθηκαν ακόμη πιο φανατικοί διάδοχοί του στον πόλεμο των αγορών κατά των κοινωνιών με την κλίμακα γελοιότητας και απανθρωπιάς να κλιμακώνεται κατακόρυφα με κάθε επόμενη κυβέρνηση.

Ένας από τους πνευματικούς πατέρες αυτών των πειραματιστών που είχαν μητέρες τις ακόλαστες τράπεζες, δε θα μπορούσε παρά να είναι ο Μένγκελε
«Όσα περισσότερα σας κάνουμε, τόσο λιγότερο φαίνεται να πιστεύετε ότι μπορούμε να σας τα κάνουμε», έτσι περιέγραφε την ψυχολογική αντίδραση των θυμάτων του ο άγγελος του Θανάτου. Και μετά την συντριβή του κινήματος των πλατειών, έτσι ακριβώς αντιδράσαμε και εμείς όντας πειραματόζωα.

Ήταν αναμενόμενο πως οι πρόθυμοι βασανιστές θα βρισκόντουσαν εύκολα:
Από τη πτώση της Σοβιετίας και μετά, οι αμερικάνοι εξαπέλυσαν επίθεση διαφθοράς με χρηματοπιστωτικές φούσκες και η παραγόμενη χρηματοπιστωτική δραστηριότητα ήταν υπεραρκετή για να λαδώσει τα περισσότερα κόμματα και πολλούς δημοσιογράφους σε όσες περιοχές οι αμερικάνοι θέλαν υπό την πατρωνία τους.

Ιδιαίτερα στις χώρες της πρώην Σοβιετίας, οι αμερικάνοι για να ρεφάρουν βάζαν τις κυβερνήσεις να βγάζουν στο κλαρί το συσσωρευμένο δημόσιο πλούτο.
Αυτό είναι ο νεοφιλελευθερισμός και αυτή είναι η δουλειά του ΔΝΤ: Μια κομπίνα και τίποτε παραπάνω για να εξαπατώνται λαοί και να εκχωρούν ότι έχουν και δεν έχουν.

Θύματα εκμετάλλευσης οι νεομετανάστες


«Εψαχνα μια σανίδα σωτηρίας, όταν μου πρότεινε μια γνωστή να την ακολουθήσω στη Γερμανία», διηγείται η 53 χρονη Σία Βλάχου, η οποία, μολονότι είχε διαγνωστεί με ασθένεια που έχρηζε άμεσης επέμβασης, επέλεξε να μεταναστεύσει στη Γερμανία για να εργαστεί. «Πούλησα μέχρι και το τελευταίο χρυσαφικό της μάνας μου για να αγοράσω το εισιτήριο», ομολογεί. «Eυελπιστούσα ότι θα είχα Ελληνες γύρω μου, που θα με βοηθούσαν». Οι προσδοκίες της, όμως, διαψεύστηκαν, όταν στην πρώτη της δουλειά σε καθαριστήριο Ελληνα πληρωνόταν αρχικά με 5 ευρώ την ώρα και, κατόπιν «διαπραγματεύσεων», με 6 ευρώ (το κατώτατο ωρομίσθιο στη Γερμανία έχει ορισθεί στα 8,5 ευρώ). Οταν έξι μήνες αργότερα ανακοίνωσε ότι η ασθένεια «ξαναχτύπησε», ο εργοδότης της υπέγραψε αυθημερόν την απόλυσή της.

Μετά την ανάρρωση η επόμενη εργασιακή εμπειρία σε συνεργείο καθαρισμού, πάλι υπό ελληνική διεύθυνση, επίσης έληξε εξίσου άδοξα. «Πληρωνόμουν για δύο ώρες, δούλευα πέντε συν υπερωρίες. Οι Ελληνες εδώ μας βλέπουν με μισό μάτι, πιστεύουν ότι ήρθαμε να τους πάρουμε τα πρωτεία», σημειώνει από το Ratingen, όπου σήμερα κατοικεί και εργάζεται.

Συνάντηση αντιπροσωπείας του ΕΠΑΜ με Π. Καμμένο

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σήμερα 30/12/2014 στα γραφεία του Κινήματος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, συναντήθηκε αντιπροσωπεία της Πολιτικής Γραμματείας του ΕΠΑΜ αποτελούμενη από τον Α’ Συντονιστή κ. Θ. Συμβουλόπουλο και Β’ Συντονιστή κ. Γ. Αθανασιάδη, με τον πρόεδρο των Ανεξάρτητων Ελλήνων κ. Π. Καμμένο. Η συζήτηση έγινε σε καλό κλίμα και αφορούσε την δυνατότητα συνεργασίας των δύο πολιτικών φορέων.

Αθήνα 30/12/2014
Το Γραφείο Τύπου του ΕΠΑΜ

Το 2015 κατ' εμέ


Του Ροβήρου Μανθούλη,
σκηνοθέτη

Μου είναι πιο εύκολο να γράψω για τα χρόνια που έχω ζήσει παρά για ένα 2015 που θα ζήσω, αν ζήσω. Και δεν είμαι ο μόνος. Αυτή τη φορά η μελλοντολογία έχει καταστεί άθλος ηράκλειος. Είναι τόσα τα προβλήματα που μας περιβάλουν. Και ποιο θα είναι το "πέλαγος κακών" που μας περιμένει, ούτε ο Αισχύλος μπορεί να μας το πει, που έτσι το ονομάζει στους "Πέρσες" ούτε ο Σαίξπηρ που δανείστηκε τον στίχο αυτόν του Αισχύλου για να ονομάσει και ο Άμλετ "πέλαγος" το δικό του "κακό". Με λιγότερα λόγια, μόνο δεινά μας περιμένουν. Απ' ότι οσφραίνομαι. Και όχι μόνο για το 2015. Και δεν είμαι ο μόνος. Ρωτήστε και τον αστρολόγο σας.

Ποια είναι τα προβλήματα που μας περιβάλλουν; Που μας περιβάλλουν όχι μόνο από τα Εξάρχεια μέχρι τον Άγνωστο Στρατιώτη, αλλά από τη Βόρεια Κορέα και το ισλαμικό Ιράκ μέχρι την Παλαιστίνη και την Ουκρανία. Και κυρίως από τις Βρυξέλες μέχρι τον εναέριο χώρο μας πάνω από τη Λέσβο, τη Σάμο και την Κω. Ο οποίος χώρος, ειρήσθω εν παρόδω, είναι σε μόνιμο κίνδυνο. Περιέργως. Για είναι κι' αυτός ενωμένος με την Ενωμένη Ευρώπη. Αλλά, τέλος πάντων, δεν είναι το μόνο πρόβλημα αυτής της τελευταίας. Στην περιφέρεια λοιπόν αυτή τα πρώτα μαντάτα που περιμένουμε όλοι είναι μείωση του εισοδήματος και παράλληλη αύξηση των φόρων και της ανεργίας. Ψέματα;

Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους!!!


Του Αντώνη Παπαντωνίου*

Επί τέλους η Μεγάλη Ημέρα έφτασε και είναι στο χέρι μας να μην γίνει η Μεγάλη Νύχτα. Η Συμμορία έπεσε!! Αρκεί όμως αυτό;

Πιστεύω να συμφωνούμε όλοι ότι απλώς είναι η Αρχή του Αγώνα από καλύτερες, όμως, θέσεις! Από τώρα θα πρέπει να απαιτήσουμε κάποια βασικά πράγματα, κυρίως από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, όχι μόνον για επίλυση άμεσων και βασικών προβλημάτων, αλλά και για να δώσουμε το μήνυμα ότι δεν θα συμβιβαστούμε με απλές υποσχέσεις που θα παραπέμπουν στο αόριστο μέλλον. Ότι δηλαδή θα είμαστε εδώ παρόντες και αποφασισμένοι να πάρουμε πίσω τη Ζωή μας, την Αξιοπρέπειά μας, την Πατρίδα μας. Πρέπει λοιπόν να απαιτήσουμε τουλάχιστον:

1.-Να καλέσουν την Αστυνομία και ειδικότερα τούς Γενίτσαρους (ΜΑΤ) να εξαφανιστούν άμεσα και να τούς κάνουν γνωστή την απόφασή τους ότι θα λογοδοτήσουν όλοι τους και κυρίως οι επί κεφαλής τους για τις αθλιότητες τους κατά του Λαού.

2.- Να καλέσουν τον Λαό, όχι βέβαια τούς επιβήτορες, να παγώσουν τις όποιες ληστρικές...
επιβαρύνσεις προς Εφορίες, Τράπεζες, Ασφαλιστικά Ταμεία μέχρι να επανεξεταστούν με βάση, τουλάχιστον, τις διατάξεις του Συντάγματος.

Κυβέρνηση της Αριστεράς


Toυ Γιάννη Μακριδάκη

Επαναδημοσιεύω άρθρο μου γραμμένο προ μία εβδομάδα, σχετικό με την κυβέρνηση της Αριστεράς, η οποία επιβάλλεται όχι μόνο να έρθει αλλά και να επιτύχει. Διότι αν δεν έρθει, γνωρίζουμε πολύ καλά τι μας περιμένει και αν δεν επιτύχει, αυτό που θα μας περιμένει δεν μπορούμε να φανταστούμε τι θα είναι. Διότι απλώς εντός των νεοφιλελεύθερης αγοράς πολιτικών, το μέλλον είναι το αδιανόητο του παρόντος.

Κυβέρνηση της Αριστεράς

“Όποιος έχει την δυνατότητα να παρακολουθεί όσο το δυνατόν από ανεξάρτητες πηγές ενημέρωσης και να επεξεργάζεται λογικά τα δεδομένα της συνθήκης, την οποίαν βιώνουμε αυτή την εποχή, τα βασικότερα των οποίων είναι η αδιάλλακτη στάση των δανειστών και η εμμονή τους σε νέα ισοπεδωτικά μέτρα, δεν μπορεί παρά να δει τα εξής ενδεχόμενα για το άμεσο μέλλον:

1. Οι δωσιλογικές κυβερνήσεις οι οποίες εγκλώβισαν τη χώρα στις δανειακές συμβάσεις, στα μνημόνια και στο αγγλικό δίκαιο, μετακυλίοντας το χρέος που δημιούργησαν οι πολιτικές τους στις πλάτες των πολιτών, οι οποίοι βεβαίως δεν είναι άμοιροι ευθυνών, θα συνεχίσουν να υφίστανται με υπερψήφιση ΠτΔ από τους απαραίτητους φιλοτομαριστές με δήθεν θεωρητικό υπόβαθρο, ώστε να ολοκληρώσει κατόπιν το έργο της.

2. Η Αριστερά θα έρθει στην κυβέρνηση κατόπιν εκλογών λόγω αδυναμίας εκλογής ΠτΔ, οπότε θα βρεθεί εξαρχής αντιμέτωπη με την αδιαλλαξία και την σκληρή στάση των δανειστών και μάλιστα έχοντας πολύ λίγο χρόνο στην διάθεσή της ώστε να αλλάξει πλεύση.

Καλή αρχή..


Του Γιάννη Μακριδάκη

Με μία εξαιρετική ομιλία του Αλέξη Τσίπρα άνοιξε η προεκλογική περίοδος. Τα είπε όλα. Για τις ευθύνες του παρελθόντος, οι οποίες θα αποδοθούν και για την συν-ευθύνη του μέλλοντός μας, την οποία θα αναλάβουν όλοι όσοι το θελήσουν. Για το χρέος μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, η οποία θα κόψει οριστικά κάθε συνδιαλλαγή με τα γνωστά και κραταιά επί χρόνια διαπλεκόμενα επιχειρηματικά συμφέροντα και με τους επαγγελματίες πολιτικάντηδες. Για την αξιοπρέπεια και το αίσθημα ευθύνης των Αριστερών.

Αν και έχω σταθεί πολλές φορές επικριτικός απέναντι στον Σύριζα τα τελευταία δύο χρόνια και ακόμη είμαι και θα είμαι φυσικά, απόψε άκουσα τον Αλέξη Τσίπρα και ένιωσα να με διακατέχει ένα παράξενο αίσθημα ικανοποίησης και ελπίδας. Ένιωσα ότι επιτέλους μπορεί να ξημερώσει μια νέα περίοδος για τον πολιτικό μας βίο, για τις ζωές και για τη χώρα μας, μια περίοδος συμμετοχική, καθαρή, αξιοπρεπής και πάνω απ’ όλα δίκαιη.

Πηγή: http://yiannismakridakis.gr/?p=5558

ΔΕΣ ΚΑΙ:Κυβέρνηση της Αριστεράς