Είσαι και Λεβέντης, είσαι και...Μπογδάνος.

Απο ascordulakos

«Είμαστε εμείς, που ζυμώνουμε και δεν έχουμε ψωμί εμείς, που βγάζουμε το κάρβουνο και κρυώνουμε. Είμαστε εμείς, που δεν έχουμε τίποτα κι ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο». 

 Τάσος Λειβαδίτης

Τέλη δεκαετίας ’80, αρχές δεκαετίας ’90. Τα πολιτικά πάθη είναι άκρως οξυμένα, λόγω του σκανδάλου Κοσκωτά και το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο αρχίζει να δικάζει τα τότε ΠΑΣΟΚικά κυβερνητικά στελέχη.

Ο Δημήτρης Τσοβόλας, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ τότε στη Β’ Εκλογική Περιφέρεια Αθήνας, καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης και σε παρεπόμενη ποινή στέρησης των πολιτικών του δικαιωμάτων του, με αποτέλεσμα να εκπέσει του βουλευτικού αξιώματος. Άπαντες οι επιλαχόντες υποψήφιοι τότε του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι κατά το Σύνταγμα της Ελλάδας θα λάμβαναν τη θέση του, αρνήθηκαν να ορκιστούν βουλευτές κι ως εκ τούτου προκηρύχθηκαν αναπληρωματικές εκλογές στις 5 Απριλίου 1992 στη συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια για αυτήν τη μία έδρα.

Η Νέα Δημοκρατία δεν κατέβασε υποψήφιο και την έδρα διεκδίκησαν, για το ΠΑ.ΣΟ.Κ ο Γεώργιος-Αλέξανδρος Μαγκάκης (ο οποίος την κέρδισε με μεγάλη πλειοψηφία) κι ο γνωστός και μη εξαιρετέος, Βασίλης Λεβέντης, ο οποίος προπηλακίζεται από φανατικούς Παπανδρεικούς στο εκλογικό τμήμα Αγ. Νικολάου στην Καλλιθέα με το σύνθημα «Είσαι και Λεβέντης, είσαι και μαλάκας...» και καταλήγει νοσηλευόμενος στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών.

Το σύνθημα αυτό έμελλε να μείνει ιστορικό!

Να δείτε που ο Βαρουφάκης ετοιμάζει ηρωική έξοδο από την κυβέρνηση.

Toυ Δημήτρη Καζάκη

[Σχόλιο ιστολογίου στο τέλος του άρθρου]

Δείτε την είδηση. Με αφορμή ερώτηση (11/6) του γνωστού δημίου των φορολογουμένων Χ. Θεοχάρη («Ποτάμι») μέσω της οποίας ασκήθηκε κριτική στις κυβερνητικές επιλογές και στους ακολουθούμενους χειρισμούς ακόμη και στο πεδίο της ενημέρωσης του Κοινοβουλίου, ο υπουργός Οικονομικών Βαρουφάκης μίλησε για «πρόβλημα δημοκρατίας στην Ευρώπη», αφού –όπως είπε– για τη μη ενημέρωση της Βουλής και του ελληνικού λαού ευθύνονται οι εταίροι, καθώς έχουν χαρακτηρίσει casus belli το να προβεί η κυβέρνηση σε μια τέτοια ενημέρωση.

Βέβαια δεν ξεκαθάρισε πώς χαρακτηρίζεται ο υπουργός, ή η κυβέρνηση, η οποία θέτει πάνω από την ρητή δέσμευσή τους προς τον λαό, που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί, τις εντολές ξένων κέντρων; Υποταχτικούς; Γιουσουφάκια; Ανάξιους; Εθελόδουλους; Πάντως όχι εθνικά υπερήφανους διαπραγματευτές.

Επίσης δεν ξεκαθάρισε τι σημαίνει casus belli; Οι εταίροι μας, δηλαδή, μας απειλούν με πόλεμο; Κι από πότε στα casus belli, οι σοβαρές κυβερνήσεις σκύβουν το κεφάλι και υπακούουν; Κι αν η στάση απέναντι στα φραστικά casus belli των εταίρων μας, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι λυγίζουν αυχένα και μέση, τότε πώς λέτε να συμπεριφέρονται απέναντι σε χώρες σαν την Τουρκία που τα εννοούν κυριολεκτικά; Καταλάβατε τώρα γιατί με τέτοιες κυβερνήσεις έχουμε ανύπαρκτα σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα;