Η αρχειοθέτηση της υπόθεσης χρηματισμού Χαικάλη, αποτελεί ένα ανοιχτό δικαστικό πραξικόπημα. Ο Εισαγγελέας Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος, αφού δεν έκανε δεκτό ως μη νόμιμο το αποδεικτικό στοιχείο του βίντεο που παρέδωσε ο Παύλος Χαικάλης, κατέφρε στη συνέχεια να δημιουργήσει μια νομικίστικη ακολουθία που κατέληξε στην αθώωση Αποστολόπουλου.
Το αποδεικτικό υλικό προφανώς και είναι νόμιμο αφού δεν προκειται για υλικό που αποδεικνύει απλώς μια παρανομία (εν προκειμένω χρηματισμό) αλλά μια καθαρή προσπάθεια παραχάραξης της λαικής βούλησης και του Συντάγματος. Δεν έγινε προσπάθεια εξαγοράς με αντάλλαγμα κάποιο ρουσφέτι, αλλά καθαρή προσπάθεια να αποτραπεί η ύψιστη δημοκρατική λειτουργία που είναι να εκφραστεί η βούληση των πολιτών μέσω εκλογών.
Στόχος λοιπόν και διακύβευμα ήταν το δημόσιο συμφέρον το οποίο σύμφωνα με το Σύνταγμα υπερτερεί κάθε προσωπικού συμφέροντος. Με αυτή την ξεκάθαρη νομική θέση οι Εισαγγελείς θα μπορούσαν να κάνουν αποδεκτό το υλικό, σταθμίζοντας ποιό είναι το ύψιστο συμφέρον. Δεν έκαναν αποδεκτό ούτε το αίτημα να αρθεί το απόρρητο των επικοινωνιών για να διαπιστωθεί με ποιούς μιλούσε ο Αποστολόπουλος, ιδιαίτερα την κρίσιμη μέρα που θα έκανε το τελικό ραντεβού.
