ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (69) :Manolis Kalomiris: Three Greek Dances (1934)

Aν ο Σύριζα εφάρμοζε κατά γράμμα ένα κανονισμό της ΕΕ για το χρέος…

Του Eric Toussaint*

(Το κείμενο που ακολουθεί είναι η πλήρης εκδοχή του μικρότερου κειμένου που είχαμε δημοσιεύσει πριν από λίγες μέρες, και το οποίο προοριζόταν να δημοσιευτεί -όπως και συμβαίνει ή πρόκειται να συμβεί- σε σημαντικές ευρωπαϊκές εφημερίδες όπως η ισπανική Publico, η γαλλική Le Monde, η βελγική Le Soir, κ.α.)

Από τότε που προκηρύχτηκαν οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, η δυνατότητα του Σύριζα να βγει νικητής από τις κάλπες και να σχηματίσει κυβέρνηση παρουσιάζεται σαν απειλή στη κοινή γνώμη και ειδικά σε εκείνη της Ευρωζώνης. Και όμως, αυτοί που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου γνωρίζουν θαυμάσια πως ο Σύριζα έχει εξαγγείλει ότι δεν θα αναστείλει την αποπληρωμή του χρέους και δεν θα βγει από το Ευρώ όταν θα γίνει κυβέρνηση. Ο Σύριζα προτείνει την αναδιαπραγμάτευση του χρέους σε ευρωπαϊκό επίπεδο και εύχεται να μείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Ωστόσο, ο Σύριζα δεσμεύεται να τερματίσει τα άδικα και αντικοινωνικά μέτρα που έλαβαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και η Τρόικα.

Αυτή η καμπάνια για τις υποτιθέμενες απειλές που εκφράζει ο Σύριζα στοχεύει να φοβίσει τους Έλληνες ψηφοφόρους ώστε να παραιτηθούν από το δικαίωμά τους στην αλλαγή. Στοχεύει επίσης στη περίπτωση νίκης του Σύριζα να στρέψει ένα μέρος της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης ενάντια στον ελληνικό Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς προκειμένου να αποτρέψει το ενδεχόμενο να κερδίσει το Podemos τις ισπανικές εκλογές το φθινόπωρο του 2015. Θα μπορούσαμε να έχουμε και άλλες εκπλήξεις σε χώρες όπως η Πορτογαλία, η Σλοβενία ή Κύπρος αν οι πολίτες εκτιμήσουν ότι αξίζει το κόπο να προσπαθήσουν να αντικαταστήσουν μια υπερσυντηρητική καταστροφική πολιτική με μιαν αριστερή πολιτική. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες και τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα που τους υποστηρίζουν γνωρίζουν ότι η πλειοψηφία του πληθυσμού της Ευρωζώνης κάνει αρνητικό απολογισμό των πολιτικών που ασκούνται τα τελευταία χρόνια και ψάχνει να βρει τρόπο για να στηρίξει δυνάμεις που τάσσονται υπέρ της αλλαγής. Η νίκη του Σύριζα στην Ελλάδα θα συνιστούσε μεγάλη απειλή για τα παραδοσιακά κόμματα, τόσο τα συντηρητικά όσο και τα «σοσιαλιστικά», που φοβούνται ότι η επιδημία θα μπορούσε να εξαπλωθεί και στην Ισπανία.

Ευρώ ή δραχμή;*

Του Όθωνα Κουμαρέλλα

*Το σημείωμα αυτό είναι αναδημοσίευση παλαιότερου άρθρου, που δημοσιεύτηκε το Δεκέμβρη του 2013, αλλά είναι εξ ίσου επίκαιρο όπως τότε. Πολύ περισσότερο είναι επίκαιρο σήμερα, επειδή εν όψει της εκλογικής αναμέτρησης της ερχόμενης Κυριακής 25 Γενάρη του 2015, το περίφημο σενάριο «Grexit», επανήλθε θορυβωδώς, προκειμένου να ενσπείρει τη σύγχυση και τον φόβο στο εκλογικό σώμα. Επανήλθε περισσότερο ως απειλή, παρά ως μια πιθανή δική μας επιλογή για την επίλυση του ελληνικού προβλήματος. Για να εξορκιστεί επίσης, από την άλλη πλευρά, με τον ίδιο δραματικό τρόπο, αφού δεν προβλέπεται τέτοια διαδικασία, αλλά κι επειδή κατά τους «ειδήμονες» κοστίζει ακριβά και δεν συμφέρει κανέναν.

Αλλά ας δούμε τι έγραφα τότε, πριν ένα χρόνο και κάτι, το οποίο ισχύει απολύτως και σήμερα, αφού διαισθάνομαι, ότι η συζήτηση αυτή, πολύ σύντομα, θα έλθει ξανά -και επιτακτικά- στο προσκήνιο με εντελώς διαφορετικούς όρους:

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να παρατηρήσουμε, είναι ότι η συζήτηση εξακολουθεί, προσώρας, να γίνεται με έναν εντελώς παραπειστικό τρόπο.

Κι άλλο λαβωμένο γεράκι μάζεψα…

Του Γιάννη Μακριδάκη

Μεσημέρι της Κυριακής 18ης Ιανουαρίου 2015 και ενώ ανηφόριζα το μονοπάτι προς το χωριό, πιάνει η άκρη του ματιού μου μια σταχτόμαυρη φιγούρα να πεταρίζει μέσα σε κάτι ξερόκλαδα.

Πριν προλάβω να σκεφτώ οτιδήποτε συγκεκριμένο, είχα βγάλει την μπλούζα μου διότι δεν φορούσα μπουφάν λόγω της όμορφης λιακάδας. Καβάλησα την ξερολιθιά και μπήκα στο αγριεμένο χωράφι.

Ήταν ένα σαϊνι με πανέμορφα κατακίτρινα και διαπεραστικά μάτια. Με παίδεψε πολύ για να το πιάσω. Προφανώς ήταν φρεσκοχτυπημένο, μάλλον σημερινό κατόρθωμα των κυνηγών που θέλουν να μας συστήσουν και τι να μην ψηφίσουμε, είχε δε πολλά κουράγια και πετούσε από χωράφι σε χωράφι, έκανε καμιά εικοσαριά μέτρα πτήση και ξανακαθόταν στη γη. Κάποτε κατάφερα και το κουκούλωσα με την μπλούζα μου

Eπιτρέπεται στην Αριστερά να κυβερνήσει;

Του Περικλή Κοροβέση

Κυβερνήσεις της Αριστεράς στην Ευρώπη έχουμε δει πάμπολλες. Και όταν λέμε Αριστερά, εννοούμε τη Σοσιαλδημοκρατία, τα κόμματα της Β’ Διεθνούς που είχαν αναφορά στους Μαρξ, Κάουτσκι, Μπερνστάιν και άλλους που θεωρούσαν τον εαυτό τους γνήσιο συνεχιστή του Μαρξ. Μέσα ήταν και ο Λένιν μέχρι τη μέρα που οι κομμουνιστές διασπάστηκαν από τη Β’ Διεθνή για να δημιουργήσουν τη δικιά τους, τη Γ’ Διεθνή, που στην ουσία ήταν όργανο της εξωτερικής πολιτικής της Μόσχας και αυστηρός καθοδηγητής όλων των Κ.Κ. ανά την υφήλιο. Με λίγες εξαιρέσεις, οι σχέσεις αυτών των δύο ιστορικών κινημάτων ήταν εχθρικές και δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που βασικός στόχος των Κ.Κ. ήταν οι σοσιαλιστές, τους οποίους αποκαλούσαν σοσιαλφασίστες. Μακρινό κατάλοιπο αυτής της παλιάς αντίληψης είναι η πολεμική του ΚΚΕ προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Εντούτοις, η Σοσιαλδημοκρατία θριάμβευσε στην Ευρώπη. Τα Κ.Κ. αντίθετα, όσο ισχυρά κι αν ήταν, προϊόντος του χρόνου είτε κατέληξαν σε μικρές σέχτες είτε μεταλλάχτηκαν και εξαφανίστηκαν. Και στην καλύτερη περίπτωση έγιναν η σκιά του παλαιού εαυτού τους. Και εδώ πρέπει να προσθέσουμε μια μικρή ιστορική λεπτομέρεια, που είναι μείζονος σημασίας. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Σοσιαλδημοκράτες έγιναν ο δεύτερος μεγάλος αποδεκτός πυλώνας του συστήματος και μαζί με τους Συντηρητικούς της Δεξιάς διαχειρίζονταν την εξουσία και αναπαρήγαν το ίδιο στάτους κβο.

Οι άνθρωποι που μπέρδεψαν την Ελλάδα με το καπέλο τους

Η νευρολογική διαταραχή των πολιτικών

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ο Όλιβερ Σακς, στο περίφημο βιβλίο του «Ο άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο»(εκδόσεις Καστανιώτη), παρουσιάζει μια ιδιαίτερη περίπτωση οπτικής αγνωσίας.

Σε αυτή ο δρ Π, ένας διακεκριμένος μουσικός και καθηγητής, εξαιρετικά καλλιεργημένος και λειτουργικός κατά τα άλλα, χάνει την ικανότητα να αναγνωρίζει –οπτικά- αντικείμενα καθημερινής χρήσης, καθώς και την ικανότητα να μπορεί να αντιλαμβάνεται την ολότητα αυτών που παρατηρεί.

Μπορεί να αναγνωρίσει τα απλά σχήματα -όπως έναν κύβο, αλλά όταν ο Σακς του δίνει ένα τριαντάφυλλο ο δρ Π, το παίρνει στα χέρια του και το κοιτάει απορημένος.

«Γύρω στις έξι ίντσες μήκος», λέει ο δρ Π. «Μια καμπυλωτή κόκκινη φόρμα με ένα γραμμικό πράσινο στέλεχος.»

«Και τι νομίζετε ότι είναι;» τον ρωτάει ο Σακς.

«Δύσκολο να πεις… Θα μπορούσε να είναι ένα φυτό με τους ανθούς του ή ένα λουλούδι.»

«Μυρίστε ‘το», τον προτρέπει ο Σακς.

Ο δρ Π, το φέρνει στη μύτη του σαν να του είχε ζητήσει να μυρίσει ένα κατσαβίδι.

«Υπέροχο!» λέει αμέσως. «Ένα πρώιμο τριαντάφυλλο! Τι ουράνια μυρωδιά!»

~

Η Ευρωζώνη ξαναμπαίνει στη "ζώνη του λυκόφωτος"

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Προφανώς ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Ο συλλογικός εξορκισμός του GRexit από ποικίλα κέντρα της ευρωπαϊκής ελίτ, έστω κι αν είναι ρητορικός, αποκαλύπτει ότι η ηγεσία της Ευρωζώνης και ιδιαίτερα η γερμανική ηγεσία δεν διαθέτει ένα στέρεο και αποδεκτό από όλες τις πλευρές Plan B για τις επιπτώσεις της επικείμενης πολιτικής στην Ελλάδα.

Πολύ περισσότερο που το εκβιαστικό debate περί εξώθησης της Ελλάδας στην έξοδο σε περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ διεξήχθη σε ένα momentum κατά το οποίο η Ευρωζώνη ξαναμπαίνει στη «Ζώνη του Λυκόφωτος», κι αυτή τη φορά όχι εξ αιτίας της Ελλάδας. Η απόφαση της ελβετικής κεντρικής τράπεζας να σπάσει τον «δεσμό» του φράγκου με το ευρώ είναι το τελευταίο δυνατό σπρώξιμο στην ηγεσία της ΕΚΤ να αναλάβει την υπεσχημένη δράση ποσοτικής χαλάρωσης για να ανακόψει την κατολίσθηση της Ευρωζώνης στον αποπληθωρισμό και στην ύφεση. Έστω κι αν οι Ελβετοί το έκαναν για «πάρτη» τους, ευελπιστώντας ότι διευρύνοντας τον πόλεμο των νομισμάτων μακροπρόθεσμα θα βγουν κερδισμένοι.

ΆΤΥΠΟ ΧΡΟΝΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑ

Με το βλέμμα διαγωνίως στην προεκλογική αναμέτρηση στην Ελλάδα, οι εξελίξεις στο τρίγωνο Βρυξέλλες- Φρανκφούρτη- Βερολίνο, και σε ορισμένες άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, τις προηγούμενες μέρες είχαν μια ενδιαφέρουσα σημειολογία.

Βασανίζομαι: Η λιτότητα σαν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας

Του Αρη Χατζηστεφάνου

Αν σας καλούσαν να επιλέξετε εάν θέλετε να κόψουν τη σύνταξη της γιαγιάς σας ή να την βασανίσουν για μερικές ημέρες στα κεντρικά της Αλεξάνδρας, τι θα διαλέγατε; Η απάντηση εξαρτάται προφανώς από τα αισθήματα που τρέφετε για τη γιαγιά και… το ύψος της σύνταξης. Αρκετοί δικηγόροι πάντως υποστηρίζουν ότι από νομικής απόψεως δεν υπάρχει καμία διαφορά. Η ακραία πολιτική λιτότητας, λένε, δεν είναι πλέον βάσανο. Είναι βασανιστήριο.

Πριν από σχεδόν ενάμιση χρόνο ηλικιωμένοι ομογενείς από την Αλβανία είδαν στα γραμματοκιβώτιά τους μια ειδοποίηση από τον ΟΓΑ που τους ανακοίνωνε ότι η σύνταξή τους θα διακοπεί αναδρομικά από την 1 Ιανουαρίου του 2013 καθώς λάμβαναν σύνταξη και από την Αλβανία. Λογικό θα υποθέσει κάποιος. Το πρόβλημα ήταν ότι η αλβανική σύνταξη έφτανε μετά βίας τα 100 ευρώ ενώ μετά την αφαίρεση της εισφοράς ασθενείας έπεφτε στο μισό.

Το ελληνικό κράτος, δηλαδή, έκρινε ότι υπάρχουν πολίτες του οι οποίοι μπορούν να επιβιώνουν με 50 ευρώ το μήνα. Το μόνο ιστορικό προηγούμενο ανάλογης συμπεριφοράς σε ηλικιωμένους πρέπει να ήταν το λεγόμενο «Κείον Νόμιμον», το εθιμικό δίκαιο που επικρατούσε δηλαδή στην Αρχαία Κέω (Τζια) και καλούσε τους γέροντες, που δεν μπορούσαν να εργαστούν, να αυτοκτονούν πίνοντας κώνειο.

Σε πήλινα πόδια στηρίζονται οι τράπεζες

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Γυμνός αποδείχθηκε ο τραπεζικός βασιλιάς πριν καν συμπληρωθούν τρεις μήνες από τις ζητωκραυγές για τα θετικά, υποτίθεται, αποτελέσματα των τεστ αντοχής που διενεργήθηκαν μάλιστα υπό την αυστηρή επίβλεψη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η αίτηση που κατέθεσαν πρώτα δύο τράπεζες, Γιούρομπανκ, Άλφα, για χορήγηση έκτακτης παροχής ρευστότητας (ELA), ύψους 5 δισ. ευρώ, με την Πειραιώς να ακολουθεί και την φημολογία να εντείνεται πώς μέχρι να εξεταστεί το αίτημα από την ΕΚΤ την ερχόμενη Πέμπτη θα ακολουθήσει κι η έτερη των συστημικών, Εθνική, υπογραμμίζει τα σοβαρά, διαρθρωτικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, παρότι από το 2008 μέχρι τώρα έχουν τεθεί στη διάθεσή τους 211 δισ. ευρώ.

Οι τραπεζίτες, από την μεριά τους, έσπευσαν να αποδώσουν την ανάγκη ρευστού στην πολιτική αβεβαιότητα, όπως εκφράζεται με την μείωση των καταθέσεων. Μόνο τον Δεκέμβρη μειώθηκαν κατά 3 δισ. ευρώ. Αποδίδοντας επίσης την έλλειψη ρευστού στο στράγγισμα της αγοράς από τις εκδόσεις εντόκων του δημοσίου στέλνουν μήνυμα στην επόμενη κυβέρνηση να μην ελπίζει ότι οι τράπεζες θα απορροφήσουν αυξημένες εκδόσεις που θα καλύψουν πιθανά κενά από την χρηματοδότηση των πιστωτών. Οι τραπεζίτες έτσι λειτούργησαν σαν μακρύ χέρι της Τρόικας κι εκτελεστικός μηχανισμός της Συγγρού. Ως χαριστική βολή ωστόσο ενδέχεται να λειτούργησε η απόφαση της κεντρικής τράπεζας Ελβετίας να διακόψει την σύνδεση του ελβετικού φράγκου με το ευρώ, που προκάλεσε απώλειες τουλάχιστον ύψους 1,5 δισ. ευρώ και ποιός ξέρει πόσες άλλες ζημιές σε κερδοσκοπικές τοποθετήσεις.

Πως ο Πούτιν σφράγισε τη θέση της Ελλάδας στην ευρωζώνη

Του Χρυσόστομου Λουκά

Καταιγιστικές οι εξελίξεις στον παγκόσμιο ενεργειακό πόλεμο που μαίνεται από το 2014 και έχει έρθει πλέον για τα καλά και στην Ευρώπη.

Σε μια κίνηση ματ, η Gazprom –με εντολή Πούτιν- έδωσε «διαταγή» στην ΕΕ να ξεγράψει την Ουκρανία ως χώρα διέλευσης ρωσικού φυσικού αεριού  και να κατασκευάσει άμεσα εγκαταστάσεις ώστε να προμηθεύεται ρωσική ενέργεια μέσω Τουρκίας και ελληνο-τουρκικών συνόρων!

Δεν πίστευε στα αυτιά του ο ειδικός απεσταλμένος της ΕΕ, αρμόδιος για την  Ενέργεια Μάρος Σέφκιβιτς όταν άκουγε το αφεντικό της Gazprom να του εξηγεί ότι έχουν οι Ευρωπαίοι «το πολύ δυο χρόνια» για να αναπτύξουν υποδομές προμήθειας αερίου από Τουρκία.

Ο Σέφκοβιτς, με εντολή Μέρκελ και με τις προσευχές του Μπορίσοφ της Βουλγαρίας, είχε πάει στη Μόσχα την Τετάρτη  για να διαπραγματευτεί μια λύση μετά την ακύρωση του αγωγού South Stream, ένα κολοσσιαίο πρότζεκτ που θα έφερνε ρωσικό φυσικό αέριο παρακάμπτοντας την εμπόλεμη Ουκρανία ενώ θα εξασφάλιζε δουλειές σε πολλές  χιλιάδες στην Βουλγαρία η οποία  φυτοζωεί.

Η Ραχήλ-ειος πτέρνα της Μακρή

Του Πέτρου Αργυρίου

Σε ερώτηση δημοσιογράφου για το που θα βρεθούν τα λεφτά αν κόψει τα δάνεια η ΕΚΤ, η μαχητική και κατά τ' άλλα συμπαθέστατή μου πρώην βουλευτής των ΑΝΕΛ και υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Κοζάνη, απάντησε περίπου πως θα τυπωθούν μέχρι και 100 ευρώ δις από την Τράπεζα της Ελλάδας με την ενεργοποίηση του μηχανισμού έκτακτης βοήθειας ρευστότητας (ELA).

Η δήλωση της Ραχήλ ήταν υπερβολική, επιπόλαια και αφελής. Πολύ λιγότερο παραπλανητική όμως από τις πρακτικές των μνημονιακών κυβερνήσεων που έχουν αποκρύψει όλα τα διαπραγματευτικά εργαλεία που θα μπορούσε να διαθέτει η χώρα μέχρι αυτά να περιπέσουν πλήρως σε αχρηστία.  

Ας πούμε όμως τα πράγματα με το όνομα τους: Ο μηχανισμός ELA αποτελεί μια γκρίζα ζώνη της Ευρωπαϊκής νομισματικής πολιτικής για ειδικές περιστάσεις που απαιτούν ευλυγισία. Είναι ένα ανορθόδοξο εργαλείο που δε σχεδιάστηκε ποτέ για την ανορθόδοξη χρήση που περιγράφει η Ραχήλ, αν και έχει χρησιμοποιηθεί μια φορά και για αυτό.  

Τι διακυβεύεται στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου;

΅

Του Γιάννη Μαύρου*

Τα κόμματα που έφεραν τη Χώρα στο σημερινό καταστροφικό αδιέξοδο και με περίσσιο θράσος και υποκρισία διεκδικούν ξανά την ψήφο του Ελληνικού Λαού για να συνεχίσουν να τον …‘σώνουν’, σείουν διαρκώς την απειλή της εξόδου από το Ευρώ και τα δεινά που παραμονεύουν αν δεν τους ψηφίσουμε. Το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης προτείνει μια ριζική αλλαγή οικονομικής πολιτικής, αποφεύγοντας όμως να διατυπώσει «σχέδιο Β» για την περίπτωση που, ως κυβέρνηση, συναντήσει τείχος στο Βερολίνο, τις Βρυξέλλες και την Φρανκφούρτη. 

Έτσι όμως δείχνει να απευθύνεται περισσότερο στις «αγορές» και τα διεθνή κέντρα εξουσίας, επιδιώκοντας τον κατευνασμό τους, αντί στον Ελληνικό Λαό, την ψήφο του οποίου διεκδικεί. Ανεξάρτητα από τους λόγους που υποβάλλουν ή επιβάλλουν μια τέτοια τακτική, το αποτέλεσμα είναι ότι δεν πείθει τον σκεπτόμενο πολίτη και εγείρει υποψίες περί μυστικών συμφωνιών ή εκατέρωθεν διαβεβαιώσεων.... Οι υποψίες αυτές ενισχύονται από το γεγονός ότι έχει υποβαθμισθεί το μεγάλο θέμα της διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Ήδη στο “Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης” αναφερόταν μόνο το Κατοχικό Δάνειο ενώ απουσίαζαν παντελώς οι πολεμικές επανορθώσεις, οι αποζημιώσεις προς τις οικογένειες των θυμάτων της Κατοχής και οι κλεμμένοι αρχαιολογικοί θησαυροί. Στο πρόσφατο όμως “Διαρκές Συνέδριο” και αυτή ακόμη η αναφορά στο Κατοχικό Δάνειο απαλείφθηκε από την ομιλία του Προέδρου. Το χειρότερο είναι ότι τόσο ο Πρόεδρος όσο και ο Γραμματέας του κόμματος δεν  έκρυψαν την ενόχλησή τους στην επισήμανσή μου.

Οργανώνουν "Γαλάζια προβιά" για αντίσταση σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ!

Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου. Όπως τότε, με την ΕΔΑ. Έτοιμοι για επιχειρήσεις προβοκάτσιας. Να κλάψει, ή να γελάσει κανείς;

Από το tvxs:

“Σύσκεψη επωνύμων της διανόησης και των social media πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, στην οποία συμμετείχαν ανησυχούντες από μια πιθανή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Το θέμα της συνάντησης ήταν 'τι θα κάνουμε αν έρθει ο Τσίπρας'.”

“Στην είσοδο της 'γιάφκας' του Λυκαβηττού, όπου πραγματοποιήθηκε η συνάντηση, σύμφωνα με δημοσίευμα των 'Νέων' του Σαββατοκύριακου, ο οικοδεσπότης είχε τοποθετηθεί 'μελαψός κύριος' ο οποίος υποδεχόταν τους καλεσμένους. Πολλοί από όσους πήραν μέρος έχουν περάσει από την αριστερά αλλά τώρα είναι σφόδρα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ.”

“Στην συνάντηση τέθηκε μεταξύ των άλλων το ερώτημα 'πως θα επικοινωνούμε με ασφάλεια' και προτάθηκαν τρόποι επικοινωνίας και προστασίας των υπολογιστών των μελλοντικών αντιφρονούντων από 'κατασκόπους' της αριστερής κυβέρνησης. Σύμφωνα με τον συντάκτη της εφημερίδας πρόκειται για κωμικοτραγική ιστορική επανάληψη της επιχείρησης 'Κόκκινη Προβιά', του διαβόητου δικτύου Gladio που είχε στηθεί από την CIA στην Ευρώπη μετά το 1945, σε περίπτωση που επικρατούσαν οι κομουνιστές στην Ελλάδα ή σε άλλη χώρα της Ευρώπης.”