Ο Προμηθέας στις Βρυξέλλες

Ο Προμηθέας εμφανίζεται μέσα στους αρχαίους μύθους ως ο κατεξοχήν πλάστης των ανθρώπων, που θέλοντας να τους γλυτώσει από τις αδυναμίες τους απέναντι στη φύση, με σχέδιο καλά οργανωμένο αποφασίζει να κλέψει από τους θεούς τη φωτιά (σύμβολο της γνώσης και του λόγου), δωρίζοντάς την στους δεύτερους. Για την πράξη του αυτή, οι θεοί ζητούν εκδίκηση: ο Ήφαιστος θα τον αλυσοδέσει σε μια κορυφή του Καύκασου, ενώ με διαταγή του Δία ένας αετός, ο Κένταυρος Χείρων, κατασπαράζει όλη τη μέρα ζωτικά του όργανα, τα οποία όμως ανανεωνόταν τη νύχτα, ακριβώς για να γίνουν και πάλι βορά του αρπακτικού. Την ίδια στιγμή, με βάση πάλι τον μύθο, ο Προμηθέας είναι πάντα αναγκασμένος να φορά στο κεφάλι στεφάνι και στο δάχτυλο σιδερένιο περιβραχιόνιο, σύμβολα πλήρους υποταγής και ταπείνωσης στο Δία. Η τιμωρία του που είχε καθοριστεί να είναι αιώνια, θα λήξει μόνο με το φόνο του αετού από τον Ηρακλή, ο οποίος θα του ανοίξει μια αιώνια πληγή χρησιμοποιώντας δηλητηριασμένο βέλος.

Ο Προμηθέας λατρευόταν στην αρχαία Αθήνα ως θεός της φωτιάς, ταυτισμένος με τον σπινθήρα της πολιτικής φαντασίας, που δίδαξε στους ανθρώπους πώς να χρησιμοποιούν το λόγο και τη σωφροσύνη, ώστε να ξεφεύγουν από την κυκλική κατάσταση του μόχθου, ωθώντας τους να εξέλθουν από τα έγκατα της γης, και να αντικρίσουν τον ήλιο, το φως της γνώσης και της σοφίας.

Ο υπουργός των Συμβιβασμών

Βαρουφάκης: "Θα άφηνα τα τεχνικά κλιμάκια να μπουν και στην Ακρόπολη..." 

Γράφει η Μαρία Τσολακίδη 

Ο κύριος Βαφουφάκης από την Ρίγα, όπου διεξάγεται το Γιουρογκρούπ, έκανε δηλώσεις που αν τις έκανε εκπρόσωπος άλλης κυβέρνησης σήμερα θα του ζητούνταν η παραίτησή του από την ολομέλεια της Βουλής. Το ένα φάουλ πίσω από την άλλο χωρίς να έχει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα στις διαπραγματεύσεις υπέρ της χώρας. "Θέλουμε συμφωνία, είμαστε έτοιμοι να κάνουμε συμβιβασμούς" δήλωσε ο υπουργός παραδίδοντας τα όπλα για την όποια μάχη αξιοπρέπειας της ελληνικής πλευράς. Σαν να μην έφτανε αυτό ο κ. Βαρουφάκης τόνισε ότι θέλει μια Συμφωνία φτιαγμένη έτσι ώστε να μπορεί να την υπερασπιστεί μέσα στην Βουλή. 

Από την δήλωσή του αυτή έγινε κατανοητό και στον πιο αφελή, ότι ο κύριος Βαρουφάκης ζητά από τους Δανειστές να κάνουν όλη την δουλειά όπως τους συμφέρει και αυτός θα την "υπερασπιστεί" σαν να μην είναι υπουργός της Ελλάδας αλλά υπάλληλος των Θεσμών. Μάλιστα συνέχισε λέγοντας πως από το βήμα της Βουλής την συμφωνία, που θα του δώσουν οι δανειστές, θα την χαρακτηρίσει ως "το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της Ελλάδας". 

Εδώ η Δημοκρατία κάνει πάρτι

Της Χριστιάννας Λούπα

"Η επίμαχη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου τελεί σε προφανή αναντιστοιχία με την συνταγματική τάξη, καθώς...

α) δεν μνημονεύεται ούτε στο σώμα της, ούτε στην αιτιολογία της κανένας λόγος ή καμία εξαιρετική ή απρόβλεπτη περίσταση που οδήγησε στη θέσπισή της. Αντίθετα, η οικονομική αναγκαιότητα της οποίας γίνεται επίκληση μόνον άγνωστη και μόνο αιφνίδια δεν είναι.

β) παρεμβαίνει ανεπίτρεπτα στην οικονομική διαχείριση των πόρων αυτοδιοικούμενων νομικών προσώπων, όπως...

οι Ο.Τ.Α. α΄ ή β΄ βαθμού και τα ΑΕΙ/ΤΕΙ κατά παράβαση των συνταγματικών προβλέψεων που προβλέπουν και την οικονομική αυτοτέλειά τους (άρθρο 102 παρ. 2, 16 παρ. 5 Σ.)".

Η παραπάνω ανακοίνωση εκδόθηκε στις 21 Απριλίου 2015 από το Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών και αφορά τη δέσμευση των διαθέσιμων αποθεματικών των ΟΤΑ και άλλων δημόσιων φορέων από την κυβέρνηση με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) και μάλιστα αναδρομικά. Ως γνωστόν, τα χρήματα θα πρέπει να μεταφερθούν στην Τράπεζα της Ελλάδος και να μετατραπούν σε repos με σκοπό την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού.

Η "αγία τράπεζα" και οι παρθένες του Σάλλα

Του Δημήτρη Μηλάκα

Κοιτώντας πιο προσεκτικά την αγαθοεργία του καλού (τραπεζικού) Σαμαρείτη θα διαπιστώσει κανείς ότι πρόκειται για μια απλή λογιστική κίνηση η οποία υπαγορεύεται από την κοινή (τραπεζική) λογική: ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος. Με πιο απλά λόγια, ο φιλεύσπλαχνος τραπεζίτης διέγραψε αυτά που με κανέναν τρόπο και με καμία δύναμη δεν θα μπορούσε να πάρει.

Για να φτάσουμε όμως σ αυτήν την απροκάλυπτη κοροϊδία ενδεδυμένη μάλιστα με το πέπλο της αγαθοεργίας προηγήθηκαν και συνεχίζονται:

• Θαλασσοδάνεια σε γνωστούς και φίλους (πχ media)
• Αρπαγές (τράπεζες, Κύπρου, Αγροτική)
• Ανα-κεφαλαιοποιήσεις με δανεικά του δημοσίου

Αυτό το τελευταίο σημείο αξίζει την προσοχή μας: Το Δημόσιο,  με δάνεια από το ευρωσύστημα ανέλαβε να πληρώσει για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που έγινε απαραίτητη λόγω της κερδοσκοπικής και χαριστικής δανειοδοτικής πολιτικής τους προς μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, εξαιτίας της αυθαίρετης λογικής «κουρέματος» του χρέους μέσω PSI και εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών, που έσπρωξαν στο «κόκκινο» εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες.

ΑΝΑΒΙΩΝΕΙ Η ΦΡΙΚΗ ΤΟΥ ΑΟΥΣΒΙΤΣ ΚΑΙ ΤΟΥ GUANTANAMO

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ  ΤΟΥ ΝΑΤΟ 

ΚΑΙ ΤΗΣ  Ε.Ε. ΣΕ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΕΔΑΦΟΣ

Του Ανδρέα Ζαφείρη

Εβδομήντα ακριβώς χρόνια μετά το τέλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, ΝΑΤΟ και Ε.Ε. χτίζουν και λειτουργούν στρατόπεδα συγκέντρωσης σε ευρωπαϊκά εδάφη.

Ήδη σε Πολωνία, Λιθουανία, Ρουμανία, πΓΔΜ, Κοσσυφοπέδιο και Βουλγαρία έχουν λειτουργήσει και κατασκευαστεί φυλακές του ΝΑΤΟ και της CIA , στα πλαίσια του πολέμου «κατά της τρομοκρατίας».

Η φυλακή στο Βουκουρέστι  βρίσκεται σε ένα κτίριο που στεγάζει το Ρουμανική Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών- ORNISS, στην οδό Mures 4.  Η Κωδική ονομασία της CIA για τη μυστική φυλακή στο Βουκουρέστι ήταν «Φωτεινό Φως».(“Bright light”).  Την τοποθεσία αποκάλυψαν δημοσιογράφοι της Süddeutsche Zeitung .

Η ελβετική εφημερίδα SonntagsBlick , επικαλούμενη  fax που είχαν υποκλέψει οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας και διέρρευσε, ανέφερε ότι  μυστικές φυλακές είχαν επίσης εγκατασταθεί  στην πρώην στρατιωτική βάση Μιχαήλ Κογκαλνιτσεάνου-(Mihail Kogalniceanu) , στα νοτιοανατολικά της χώρας.

Οι συμφωνίες δεν τηρούνται!

Του Λεωνίδα Βατικώτη

«Οι συμφωνίες έχουν νόημα μόνο εφόσον τηρούνται. Σε διαφορετική περίπτωση, η εμπιστοσύνη καταστρέφεται». Τα συγκεκριμένα λόγια ειπώθηκαν από τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας λίγες μέρες μετά την ανάληψη των πρωθυπουργικών καθηκόντων από τον Αλ. Τσίπρα και τις φιλολαϊκές δηλώσεις των πρωτοκλασάτων υπουργών του, σε μια προσπάθεια να αποσύρει η ελληνική πλευρά το αίτημα της επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους και του προγράμματος λιτότητας.

Είναι όμως έτσι; Πράγματι, οι συμφωνίες γράφονται για να τηρούνται;

Οι συμφωνίες πριν καν γραφτούν δεν είναι ποτέ, ή σχεδόν ποτέ, προϊόν της ελεύθερης βούλησης των μερών που την υπογράφουν. Σε κάθε τους παράγραφο κι ειδικά στα πιο επίμαχα σημεία τους αποτυπώνεται ο συσχετισμός δύναμης κι οι άνισες σχέσεις των συμβαλλομένων, έστω κι αν αυτή η ωμή πραγματικότητα συγκαλύπτεται πίσω από εύηχες κενολογίες που υμνούν τη συνεργασία, την αλληλεγγύη, κ.α. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ευρωζώνη. Η εικονική πραγματικότητα των ισότιμων κρατών κονιορτοποιείται από την διαφορά μεγεθών μεταξύ των κρατών, προϊόν διαφορετικής κλίμακας οικονομιών, ιστορικών καταβολών, κ.α.