Έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ κωλοτούμπα;

Της Βασιλικής Σιούτη

(και σχόλιο του Γιάννη Μακριδάκη στο τέλος του άρθρου)

Γιατί μια στροφή την έχει κάνει, αλλά 180 μοιρών για την ώρα,  δεν τη λες. Αν θα επιλέξει να την ολοκληρώσει ή αν θα επιστρέψει στις θέσεις του, μένει να το δούμε στο επόμενο διάστημα. Το σίγουρο είναι  -έτσι όπως τρέχει ο πολιτικός χρόνος τελευταία-  πως θα το διαπιστώσουμε  πολύ σύντομα.  

Προς το παρόν, δεν μπορούμε να πούμε λοιπόν ότι έκανε  κανονική κωλοτούμπα, αλλά ας δούμε τι έκανε και πόσο έχει στρίψει.

Ο πρώτος προγραμματικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν: «Ακυρώνουμε τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους». Με την απόφαση της 20ης Φεβρουαρίου του Eurogroup όμως, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να τα σεβαστεί και να μην τα ακυρώσει. Στο εσωτερικό ακροατήριο  υποστηρίζει ότι δεσμεύτηκε μόνο για τέσσερις μήνες, ερμηνεία που δεν τεκμηριώνεται ωστόσο  από τη συμφωνία . Μένει να διαπιστώσουμε αν στην πορεία η κυβέρνηση αποφασίσει να μην τηρήσει όσα υπέγραψε.

Ο άλλος  βασικός  προγραμματικός  στόχος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης και η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους.  Αντί για επαναδιαπραγμάτευση όμως,  κατέληξε να ζητήσει την παράτασή της για τέσσερις  μήνες (και για την ώρα επαναδιαπραγματεύεται  μόνο τα μέτρα του μνημονίου για να κλείσει η αξιολόγηση και να πάρει τη δόση)  ενώ η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους,  ούτε καν διατυπώνεται ως αίτημα μετά  τις 25 Ιανουαρίου μέχρι και σήμερα από την ηγεσία της κυβέρνησης.

Πύρρειαι νίκαι...

Του Λουκά Αξελού

Τα μεγάλα κινήματα του νου είναι περισσότερο σε κινδύνους εκτεθειμένα, όταν αφήνονται στον εαυτό τους κι όταν στερημένα από τη θεωρητική γνώση αστήριχτα κι ανερμάτιστα, παρατιώνται μόνο στην εσώρμητή τους ώθηση και στην άμαθη τόλμη τους γι’ αυτό, όπως πολλές φορές έχουν ανάγκη από κέντρισμα, το ίδιο έχουν ανάγκη κι από χαλινάρι.

Ο ελληνικός λαός στις εκλογές τις 25ης Ιανουαρίου απέρριψε την ολέθρια μνημονιακή πολιτική.

Αυτό που σημειώθηκε, αποτελεί μια σημαντική πολιτική νίκη. Νίκη του λαού, νίκη της Αριστεράς, νίκη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και νίκη προσωπική του προέδρου Αλέξη Τσίπρα. Θα ήταν λάθος λοιπόν να υποβαθμιστεί, στον βαθμό που η ήττα δεν αφορούσε μόνο τη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου αλλά συμπαρέσυρε όλο το μνημονιακό στρατόπεδο αναδεικνύοντας, παρ’ όλη την αντιφατικότητά του, το αντιμνημονιακό μπλοκ, που περικλείει διαφορετικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις υπό την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Υπ’ αυτήν την έννοια, η συγκρότηση κυβερνητικού σχήματος με τους ΑΝΕΛ αποτελεί με βάση τα υπαρκτά δεδομένα μια σωστή επιλογή.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Η νέα κυβέρνηση έχει, αναγκαστικά, να επιλέξει αν θα συγκρουστεί επί της ουσίας με την ευρωπαϊκή αριστοκρατία του χρήματος ή αν θα συμβιβαστεί με αυτήν, διεκδικώντας απλώς ορισμένες παραχωρήσεις διαχειριστικής και επικοινωνιακής υφής.