Δευτέρα 18 Ιουλίου 2016
Ποιος «λαός» κατέβηκε στους δρόμους της Τουρκίας;
ΣΧΟΛΙΟ σχετικά με το πραξικόπημα στην Τουρκία απο τον Γ.Γ. του Ε.Πα.Μ. Δημ. Καζάκη και τα μέλη της Π.Γ. Οθωνα Κουμαρέλλα και Θέμη Συμβουλόπουλο στην σημερινή [18 Iουλίου 2016] εκπομπή "Πολιτικοί διάλογοι" στην ΕΡΤopen
***
Μιλάμε για τη χώρα που ο Ερντογάν κέρδισε ψηφοφόρους (όταν δεν ψήφιζαν τα δέντρα) χαρίζοντας ηλεκτρικές κουζίνες σε χωριά που δεν έχει φτάσει ακόμα ο ηλεκτρισμός. Σε ανθρώπους που καίνε καβαλίνες το χειμώνα για να ζεσταίνονται. Φυσικά και είναι πολύ εύκολο να χειραγωγήσεις αυτούς τους πολύ θυμωμένους και φοβισμένους ανθρώπους. Μόλις τους γεμίσεις τα μυαλά με πλάνα εκδίκησης, τους καλείς να αναλάβουν δράση, δίνοντάς τους την ψευδαίσθηση ότι τους υπολογίζεις. Κάπως έτσι δεν έγινε και το 1955 με τα Σεπτεμβριανά της Πόλης;
Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, ξηλώθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες χιλιάδες στρατιωτικοί και δικαστικοί (που κατηγορούνται ότι συμμετείχαν στο πραξικόπημα), ενώ με ακόμα πιο συνοπτικές διαδικασίες η κυβέρνηση Ερντογάν επεξεργάζεται την επαναφορά της θανατικής ποινής. Το θέμα είναι να τελειώνει άμεσα η «δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση» με όλους όσοι την αμφισβητούν, για να περάσει σε ξεκαθαρίσματα με τους Σύρους πρόσφυγες και φυσικά με τους Κούρδους, οι οποίοι για την τουρκική κυβέρνηση και τα ΜΜΕ έχουν μόνο μία ιδιότητα, «τρομοκράτες».
Με τους ακαδημαϊκούς ξεμπέρδεψε πριν από καιρό, το ίδιο και με τους διαδηλωτές του Γκεζί. Τότε, για παραδειγματισμό, κατηγόρησε διάφορους διάσημους ηθοποιούς, που διαδήλωσαν στο Γκεζί, για χρήση ναρκωτικών που ξαφνικά βρέθηκαν στα σπίτια τους. Φυσικά οι συλλήψεις έγιναν viral για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Με την Ergenekon μάζεψε αρκετούς κεμαλιστές, αλλά κάποιοι ξέφυγαν στο εξωτερικό.
Oι ΗΠΑ προειδοποιούν την Τουρκία με "αποβολή" από το ΝΑΤΟ...
Η συμμετοχή της Τουρκίας στη Βορειοατλαντική Συμμαχία μπορεί να κινδυνεύσει, αν αποφασίσει να εγκαταλείψει τις δημοκρατικές αρχές και τους νόμους μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, δήλωσε ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, John Kerry, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις Βρυξέλλες.
"Το ΝΑΤΟ έχει ως προϋπόθεση το σεβασμό απέναντι στη δημοκρατία", πρόσθεσε.
"Προφανώς πολλοί άνθρωποι έχουν συλληφθεί και μάλιστα συνελήφθησαν πολύ γρήγορα", δήλωσε ο Kerry. "Τα επίπεδα επαγρύπνησης και ελέγχου θα είναι καθοριστικής σημασίας τις επόμενες ημέρες. Ας ελπίσουμε ότι μπορούμε να συνεργαστούμε με εποικοδομητικό τρόπο ώστε να αποτραπεί όποια οπισθοδρόμηση".
Η ΕΕ και οι ΗΠΑ καλούν την Τουρκία να σεβαστεί το κράτος δικαίου μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στη χώρα αυτή, δήλωσε, ενώ πρόσθεσε ότι κατέστησε σαφές στην Τουρκία πως πρέπει να παράσχει στοιχεία που να αντέχουν τον έλεγχο για να τεκμηριώσει το αίτημά της για την έκδοση από τις ΗΠΑ του ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν.
Ο Τραμπ έρχεται, η ΕΕ φεύγει
Του Απόστολου Διαμαντή
Όπως δείχνουν τα πράγματα, στις κρίσιμες εκλογές του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ το μεγάλο φαβορί είναι πλέον ο Ντόναλντ Τράμπ. Οι λόγοι είναι πολλοί, αλλά ο βασικότερος είναι πως ο Τραμπ εκφράζει ριζοσπαστικές θέσεις, ένα κοινωνικό ρεύμα σύγκρουσης με το πολιτικό και κοινωνικό κατεστημένο της Ουάσινγκτον. Το ότι το ρεύμα αυτό είναι συντηρητικό, εθνικιστικό και νεοφιλελεύθερο δεν έχει και τόση σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ο ριζοσπαστισμός του, δηλαδή η διατύπωση ενός αιτήματος αλλαγής. Προς τα δεξιά.
Ο Τραμπ απευθύνεται στα λαϊκά στρώματα και ισχυρίζεται πως θα ξανακάνει την Αμερική ισχυρό κράτος. Αυτό σημαίνει πως θα δωθεί έμφαση όχι στην ανοιχτή κοινωνία, που ήταν το σήμα κατατεθέν των ΗΠΑ, αλλά στην ενίσχυση της κρατικής δομής, παράλληλα με την μείωση του ρόλου του κράτους στην οικονομία. Ο Τραμπ εκφράζει τη λαϊκή Αμερική, αλλά και ένα αίτημα προστασίας του αμερικανικού εμπορίου και της παραγωγής, δηλαδή ένα αίτημα παράκαμψης βασικών παραμέτρων της εποχής της παγκοσμιοποίησης.
Αυτό που αλλάζει αυτή τη στιγμή παγκοσμίως είναι η στροφή όλου του δυτικού κόσμου προς την ενίσχυση των εθνικών κρατικών δομών, έναντι των υπερθενικών. Εκφραστής αυτής της στροφής είναι η λαϊκή δεξιά στην Ευρώπη και οι ρεπουμπλικάνοι στις ΗΠΑ και στόχος είναι η υλοποίηση περιοριστικών πολιτικών. Πλευρά αυτού του νέου πολιτικού ρεύματος είναι η αντιμετώπιση της ισλαμικής τρομοκρατίας, που έχει κυριολεκτικά διαλύσει τα συστήματα ασφάλειας στις ευρωπαϊκές χώρες και τείνει να διαταράξει επικίνδυνα την κοινωνική και πολιτική ειρήνη σε όλο τον δυτικό κόσμο.
Θα υπάρχουν ελληνικές ένοπλες δυνάμεις μετά το 2018;
Του Δημήτρη Καζάκη
Μάλλον όχι, αν κρίνουμε από το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ. Στην πιο σημαντική σύνοδο του ΝΑΤΟ μετά τον ψυχρό πόλεμο, όπως διαφημίστηκε η πρόσφατη σύνοδος ηγετών του στη Βαρσοβία, η Ουάσινγκτον πέρασε αυτά που ήθελε.
Και τι ήταν αυτό που ήθελε;
Το ΝΑΤΟ να επαναπροσδιορίσει την αποστολή του. Από την κατά προτεραιότητα αντιμετώπιση της "τρομοκρατίας" και των απειλών "χαμηλής έντασης", όπως έλεγε το ίδιο, στην αντιμετώπιση πιθανής απειλής "υψηλής έντασης" από την Ρωσία.
Δηλαδή με άλλα λόγια το ΝΑΤΟ προετοιμάζεται ακόμη και για μετωπική αναμέτρηση με τη Ρωσία, την οποία μάλιστα για πρώτη φορά χαρακτηρίζει επίσημα ως τη Νο 1 απειλή, μετά τους χαλιφάτους. Έτσι το ΝΑΤΟ επαναφέρει επίσημα πια την εποχή του ψυχρού πολέμου εναντίον της Ρωσίας. Και μάλιστα θεωρεί ως πιθανό θέατρο αναμέτρησης με τη Ρωσία, την Ευρώπη.
Με τον τρόπο αυτό το ΝΑΤΟ πήρε δυο πολύ σημαντικές αποφάσεις:
- Αφενός την ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην Ευρώπη.
- Αφετέρου, την ενοποίηση των αμυντικών χώρων ευθύνης των κρατών μελών της συμμαχίας, σε έναν ενιαίο επιχειρησιακό χώρο υπό την ευθύνη του ΝΑΤΟ.
Στα πλαίσια αυτά το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ έδωσαν το πράσινο φως και για την δημιουργία του λεγόμενου ευρωστρατού στα πλαίσια της ΕΕ, προκειμένου να λειτουργήσει συμπληρωματικά στη συμμαχία. Με τον τρόπο αυτό τα επιτελεία του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ επιδιώκουν την ουσιαστική κατάργηση των εθνικών πολιτικών άμυνας και τη δημιουργία ενός ενιαίου - λίγο ως πολύ - στρατιωτικού σώματος υπό υπερεθνική διοίκηση με ισχύ αριθμών και πυρός ικανή να αντιμετωπίσει τη Ρωσία.
Νικητές και χαμένοι μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία
Του M. K. Bhadrakumar*
Η αιματηρή απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία από μια μερίδα του στρατού απέτυχε και η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών είναι έτοιμη να ξεκινήσει. Η γεωπολιτική του πραξικοπήματος καθιστά αναπόφευκτο το ότι οι επιπτώσεις του θα γίνουν αισθητές πολύ πέρα από την Τουρκία.
Το αφήγημα ότι πρόκειται για μια έκρηξη δυσαρεστημένων στρατηγών και συνταγματαρχών που εξεγέρθηκαν ενάντια σε έναν αυταρχικό ηγέτη είναι πολύ απλουστευτικό. Ο στόχος ήταν αναμφίβολα ο Ερντογάν, όμως η ατζέντα είναι πολύ πιο περίπλοκη.
Τα δραματικά γεγονότα αναπόφευκτα θα επηρεάσουν τον περιφερειακό και διεθνή ρόλο της Τουρκίας σε όλες του τις διαστάσεις.
Ένα πράγμα μπορεί να ειπωθεί με απόλυτη βεβαιότητα ευθύς εξαρχής: δεν πρόκειται για απόπειρα πραξικοπήματος από τους «κεμαλιστές» οι οποίοι προσπάθησαν με μια κίνηση απελπισίας να ανακόψουν την επικράτηση του πολιτικού Ισλάμ και να απομακρύνουν τον πρόεδρο Ρετσέπ Ερντογάν από την εξουσία. Οι δύο κύριοι ηγέτες της αντιπολίτευσης, του βασικού κεμαλικού και του εθνικιστικού κόμματος αντίστοιχα, εξέφρασαν την βαθιά αλληλεγγύη τους στις δημοκρατικές δυνάμεις.
Η τραγωδία των ιταλικών τραπεζών λύνεται με μια κρουαζιέρα για τον Μπαρόζο;
Του Κωνσταντίνου Βέργου*
Σε 12 μέρες, και συγκεκριμένα στις 29 Ιουλίου, θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα των stress tests των ευρωπαϊκών τραπεζών. Αν οι Ιταλικές τράπεζες δεν βρουν κεφάλαια πριν την προθεσμία, θα υπάρξει θέμα, ένα σοκ και μια νέα κατάρρευση. Γι' αυτό η ιταλική πολιτική ηγεσία θέλει να λύσει το θέμα άμεσα, σε 12 μέρες. Πώς όμως θα γίνει αυτό;
Το σχέδιο για την άμεση λύση του προβλήματος στις ιταλικές τράπεζες έχει δύο σκέλη:
Πρώτον, θα μειωθούν οι συμμετοχές και τα «θαλασσοδάνεια» των ιταλικών τραπεζών! Αυτό θα γίνει καταρχήν με μια γιγαντιαία και ταχύτατη πώληση, σε «κοράκια της αγοράς», δανείων ύψους πάνω από 10 δισ. της μεγαλύτερης ιταλικής τράπεζας, και μιας από τις πιο προβληματικές, της Unicredit! Θα επιτευχθεί και με το ξεπούλημα, όσο - όσο, θυγατρικών της. Ήδη εκποιείται η πολύ πετυχημένη θυγατρική Bank Pekao και η Fineco Bank καλύπτοντας το 10% των άμεσων αναγκών της τράπεζας, αλλά μάλλον θα χρειαστεί να πουληθούν και θυγατρικές στη Γερμανία, Αυστρία, Τουρκία και Ανατολική Ευρώπη. Οι τράπεζες αυτές θα εκχωρηθούν ταχύτατα στον ανταγωνισμό, ίσως σε γερμανικές ή αυστριακές τράπεζες, ώστε να καλυφθούν τα κενά. Αυτό όμως είναι μόνο ένα σκέλος της στρατηγικής.
Δεύτερον, θα αναζητηθεί από την ιταλική κυβέρνηση ένα σχήμα, ή σωστότερα ενός λόμπι, που θα αναλάβει να πείσει και να βρει επενδυτές που να φέρουν άμεσα 50 τουλάχιστον δισ. στις μικρές ιταλικές τράπεζες!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)