που πλέον έγινες κι εσύ ένα προϊόν;
Που έγινες ένα "πράγμα" που σε σκανάρουν
όπως τα τρόφιμα στα σούπερ μάρκετ
για να δουν την ημερομηνία λήξης σου;
Σε βόλεψε;
Αισθάνεσαι ελεύθερος;
Πως θα σου φαινόταν αν αύριο
με το ίδιο barcode θα βλέπουν την τιμή σου;
Πως θα σου φαινόταν αν αύριο
δεν μπορείς να αγοράσεις, ούτε να πουλάς
χωρίς αυτό?
Είναι εντυπωσιακή η ανοχή της κοινωνίας στην παρατεταμένη στέρηση ελευθεριών και ατομικών-ανθρώπινων δικαιωμάτων που βιώνουμε εδώ και 20 μήνες, που παρουσιάστηκε από την αρχή ως επιχείρηση προστασίας και κατέληξε πλέον και σε επιχείρηση ελευθερίας. Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι να παρουσιάζεται η σταδιακή και μερική αποκατάσταση των αυτονόητων ελευθεριών ως “προνόμια”. Πολλοί είναι εκείνοι που επαίρονται κουβαλώντας την ταμπέλα του “προνομιούχου” και του “ πρωταγωνιστή”, ενώ στην πραγματικότητα έχουν καταντήσει να κουβαλούν παραμάσχαλα ένα πιστοποιητικό και μια ταυτότητα για να αποδείξουν την υγειονομική τους αθωότητα. Απέναντι τους έχουν εκείνους που καταδικάζονται σε ισόβια περιθωριοποίηση και σε κοινωνικό αποκλεισμό, οι λεπροί του 21ου αιώνα.
Τα εμβόλια για τον SARS-CoV-2, ως γνήσια θύματα μιας ακραίας πολιτικής εργαλειοποίησης, συνδέθηκαν με μια υποτιθέμενη “επιχείρηση ελευθερίας” (αντί να αποτελούν εργαλείο προαγωγής της υγείας) και με απόψεις ότι οι ελάχιστοι δίνουν ελευθερίες στους λίγους που εκείνοι κρίνουν ότι το δικαιούνται (δηλώσεις πρωθυπουργού: https://tinyurl.com/pxy67mvr). Από κορυφαία κατάκτηση της επιστήμης, έγιναν πλέον πολιτικό εργαλείο. Σήμερα, αυτές οι σοκαριστικές για δημοκρατική χώρα του 21ου αιώνα, δηλώσεις περί ελευθερίας, γίνονται πράξη με τον αδίστακτο και χυδαίο τιμωρητικό αποκλεισμό και περιθωριοποίηση των μη-εμβολιασμένων από τις κοινωνικές και οικονομικές δραστηριότητες (ακόμη και από την εργασία), τον εκβιασμό ανθρώπων με ελάχιστο κίνδυνο από τον ιό, και την καταστροφή σημαντικών κλάδων της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, με ανυπολόγιστες μακροχρόνιες αρνητικές συνέπειες.
