When Donald Trump Needs a Loan, He Chooses Deutsche Bank

By ANUPREETA DAS

Updated March 20, 2016 1:35 p.m. ET

One of Donald Trump’s closest allies on Wall Street is a now-struggling German bank.

While many big banks have shunned him, Deutsche Bank AG has been a steadfast financial backer of the Republican presidential candidate’s business interests. Since 1998, the bank has led or participated in loans of at least $2.5 billion to companies affiliated with Mr. Trump, according to a Wall Street Journal analysis of public records and people familiar with the matter.

That doesn’t include at least another $1 billion in loan commitments that Deutsche Bank made to Trump-affiliated entities.

The long-standing connection makes Frankfurt-based Deutsche Bank, which has a large U.S. operation and has been grappling with reputational problems and an almost 50% stock-price decline, the financial institution with probably the strongest ties to the controversial New York businessman.

But the relations at times have been rocky. Deutsche Bank’s giant investment-banking unit stopped working with Mr. Trump after an acrimonious legal spat, even as another arm of the company continued to loan him money.

Ευημερία και Αξιοπρεπής Βίος... Πώς να θυμόμαστε τον Μπάρακ Ομπάμα

Του Σπύρου Στάλια

[Οικονομολόγου Ph.D]

‘Υπάρχουν δυο θεωρίες για την ευημερία και την αξιοπρεπή ζωή: 

Η πρώτη θεωρία είναι να κάνουμε τον πλούσιο πλουσιότερο και έτσι ένα μέρος του πλούτου του θα κατηφορίσει μετά και σε εμάς τους υπόλοιπους.

Η δεύτερη θεωρία – η οποία υποθέτω μας πάει πίσω την εποχή του Νώε- δεν θέλω να πω στον Αδάμ και την Εύα, γιατί ζούσαν σε λιγότερο περίπλοκη κατάσταση- αλλά, τουλάχιστον, πίσω στις μέρες του κατακλυσμού, η δεύτερη θεωρία λοιπόν μας λέει, ότι αν κάνουμε τον μέσο άνθρωπο να νοιώθει οικονομικά άνετος και ασφαλής, τότε ο πλούτος θα αυξηθεί, και θα περάσει και στις ανώτερες τάξεις όπως ακριβώς η μαγιά φουσκώνει το ψωμί...

Αλλά εύκολα ξεχνάμε...

Μόλις η κραυγή της λεγόμενης ευημερίας ηχήσει στη γη, όλους μας καταλαμβάνει ο πανικός, το πνεύμα του Μαμμωνά, που να μην μπορούμε να υπηρετούμε τις επιταγές της κοινωνικής συνείδησης.

Αλλά είμαστε εδώ για να καταλάβουμε ότι το οικονομικά συστήματα είναι ανθρώπινες κατασκευές και κατά συνέπεια δεν μπορούν να επικυριαρχούν απόψεις που δήθεν εκφράζουν απολύτως την δικαιοσύνη και τον Θεό.

«Ο έλεγχος της προόδου μας δεν είναι στο κατά πόσο προσθέτουμε πλούτο σε αυτούς που έχουν πολλά, αλλά στο κατά πόσο προσφέρουμε πολλά σε αυτούς που έχουν πολύ λίγα…»

Φράκλιν Ντελάνο Ρούζβελτ

42ος Πρόεδρος των ΗΠΑ

Αυτή ήταν η απάντηση του Ρούζβελτ στους νεοφιλελεύθερους που προκάλεσαν την μεγάλη κρίση του 1929.

Αυτά μας επανέλαβε και ο Μπάρακ Ομπάμα, απολογούμενος ουσιαστικά από την Αθήνα προς τους Αμερικάνους κυρίως, αλλά και σε όλους εμάς, αφού επί των ημερών του ο πλούτος αυξήθηκε μέν, αλλά πήγε προς τους πλούσιους, ενώ εμείς οι υπόλοιποι είμαστε στην αιώνια αναμονή, ένας μέρος του πλούτου να κατηφορίσει προς τα κάτω. Το κατάλαβε μόλις στο τέλος της θητείας του...