Σάββατο 16 Ιουλίου 2016

Ο Ερντογάν «έστησε» το πραξικόπημα


Μια διαφορετική εκδοχή για το αποτυχημένου πραξικόπημα στην Τουρκία παρουσιάζει ο δημοσιογράφος του Politico Ράιαν Χιθ, μεταφέροντας όσα υποστηρίζει μια τουρκική πηγή του περί στημένης επιχείρησης από τον ίδιο τον Ερντογάν.

Όπως αναφέρει στο Twitter, η όλη κατάσταση μοιάζει «περισσότερο με θέατρο παρά με πραξικόπημα».

Αναλυτικά το δημοσίευμα:

«Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με την παράλογη πραγματικότητα της Τουρκίας, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί τους την άποψή μου για όσα έγιναν χθες βράδυ: Δεν επρόκειτο για ένα πραγματικό στρατιωτικό πραξικόπημα! Στήθηκε από τον εκλεγμένο ισλαμιστή δικτάτορα και τις μυστικές υπηρεσίες σε συνεργασία. Ηταν μια μεγάλη παραγωγή αλλά και ένα φθηνό παιχνίδι, κανένας πολιτικός ή επίσημος δεν παραδόθηκε πουθενά! 
Δεν κόπηκε το Ιντερνετ, δεν απαγορεύτηκε το Facebook και το Τwitter (παρά το γεγονός ότι αυτά είναι ρουτίνα για τον Ερντογάν ακόμη και για το πιο λάιτ περιστατικό) μόνο μια φθηνή στρατιωτική επίδειξη,  πιθανότατα κάποιων εξαπατημένων χαμηλόβαθμων αξιωματούχων οι οποίοι μάλλον θα θανατωθούν για ένα ψεύτικο πράγμα που εκείνοι πίστεψαν! Φτωχοί μου... Κάτι τέτοια τα συνηθίζει ο πρόεδρος για να κάνει τον εαυτό του να μοιάζει με «ήρωα και υπερασπιστή της δημοκρατίας», ενώ στην πραγματικότητα είναι το αντίθετο. Οχι μόνο θα πάρει τις απαραίτητες ψήφους αλλά θα κάμψει και ψυχολογικά τους ψηφοφόρους, κάτι που δεν μπορούσε να κάνει με άλλο τρόπο, με σκοπό να γίνει ο «δικτάτορας» ενός ψευδούς προεδρικού συστήματος που προσπαθεί να επιβάλλει και να υποκινήσει ενάντια στην πλειοψηφία.

Με χτυπήματα σαν της Νίκαιας και πραξικοπήματα αλά τούρκα υλοποιείται το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.


Του Δημήτρη Καζάκη

Η Σύνοδος Κορυφής του NATO το 2016, που πραγματοποιήθηκε στο Εθνικό Στάδιο της Βαρσοβίας, στην Πολωνία, στις 8 και 9 Ιουλίου 2016, χαρακτηρίσθηκε και ήταν η πιο σημαντική από την εποχή του ψυχρού πολέμου. Η σύνοδος αυτή ήταν όντως καμπή. Η Συμμαχία αποφάσισε να οργανωθεί με τέτοιον τρόπο ώστε οι ένοπλες δυνάμεις όλων των χωρών μελών - συν της ΕΕ - να συγκροτηθούν σ' ένα λίγο ως πολύ ενιαίο στρατιωτικό σώμα με σκοπό όχι την άμυνα, αλλά την "συλλογική ασφάλεια" εναντίον απειλών όπως η τρομοκρατία και η "επιθετικότητα" της Ρωσίας.

Στη στρατηγική αυτή της έντασης που επέλεξε το ΝΑΤΟ και η συμμετέχουσα για πρώτη φορά επίσημα ΕΕ, αντέδρασε η Γαλλία. Το δόγμα της "συλλογικής ασφάλειας" για τις κορυφές των Γαλλικών ενόπλων δυνάμεων, αλλά και ανώτατων αξιωματούχων του Γαλλικού κράτους, συνιστά οριστική κατάλυση του έθνους κράτους και της εθνικής του άμυνας. Ακόμη και ο Ολάντ - στο περιθώριο της Συνόδου - αναγκάστηκε να ψελλίσει ορισμένες διαφωνίες.

Μόλις 5 ημέρες κατόπιν είχαμε νέο πολύνεκρο τρομοκρατικό χτύπημα στη Νίκαια της Γαλλίας. Στη δεύτερη πιο τουριστική πόλη της Γαλλίας. Ανήμερα της πιο σημαντικής εθνικής εορτής της Γαλλίας. Ο Ολάντ έτρεξε αμέσως να δηλώσει ότι ο δράστης (Γάλλος πολίτης, τυνησιακής καταγωγής) συνδέεται "με τον ένα τρόπο ή τον άλλο με το ριζοσπαστικό Ισλάμ." Κάτι θα ξέρει περισσότερο από τις διωκτικές αρχές της χώρας του. Και φυσικά έσκασε το παραμύθι: "Η Γαλλία θα πρέπει να μάθει να ζει με την τρομοκρατία."

Είναι τυχαίο ότι η Γαλλία έχει γίνει στόχος τόσο τακτικών και πολύνεκρων τρομοκρατικών χτυπημάτων; Είναι τόσο μεγάλη η στρατιωτική εμπλοκή της στη Μέση Ανατολή, ή στην Αφρική, ώστε να δικαιολογεί τέτοια στοχοποίηση από την οργανωμένη τρομοκρατία; Γιατί δεν στοχοποιείται εξίσου και η Γερμανία, η οποία με απλή απόφαση του κοινοβουλίου της τον περασμένο Δεκέμβρη έχει στείλει μια ταξιαρχία ειδικών δυνάμεων στο πόλεμο εναντίον του Άσαντ; Ή γιατί δεν γίνεται κάτι τέτοιο στη Βρετανία;

Πραξικόπημα «οπερέτα», ή κάτι άλλο;


Tου Όθωνα Κουμαρέλλα*

Πριν καν "καθίσει ο κουρνιαχτός" πολλά λέγονται και ακούγονται για το πραξικόπημα στην Τουρκία, τη δύναμη του λαού, που αντιστάθηκε στα τανκς -σε αντιπαραβολή με τους Έλληνες, που παραμένουν παθητικοί σε αυτό που τους συμβαίνει- και την ακόμα μεγαλύτερη δύναμη του internet.

Το ότι ήταν ένα προκατασκευασμένο πραξικόπημα οπερέτα με άγνωστους υποκινητές και επίσης άγνωστες -μέχρι στιγμής- στοχεύσεις, με τα 3/4 –τουλάχιστον- του στρατού ξηράς υπό τον έλεγχο και πιστά στον Ερντογάν, καθώς επίσης με το ναυτικό και την αεροπορία, με την τελευταία να καταρρίπτει τα ελικόπτερα των πραξικοπηματιών και χωρίς να έχουν -οι επίδοξοι πραξικοπηματίες- την παραμικρή πρόσβαση στην αστυνομία και στον κρατικό μηχανισμό -τουλάχιστον απ’ ό,τι φάνηκε-, μας περνάει καθόλου από το μυαλό;

Η μόνη παρουσία του στρατού στην Κωνσταντινούπολη ήταν στις δύο γέφυρες, το κρατικό κανάλι και το αεροδρόμιο, με τους φαντάρους να μην ξέρουν τι τους γίνεται, χωρίς σχέδιο και σαφείς εντολές.

Κι αναρωτιέμαι:
1. Γίνονται πραξικοπήματα απόγευμα προς βράδυ με ανοικτά τα μαγαζιά και τον κόσμο στους δρόμους; Και μόνο η κυκλοφοριακή συμφόρηση που υπήρχε θα εμπόδιζε τους πραξικοπηματίες να καταλάβουν τις θέσεις που έπρεπε, χωρίς να καταφύγουν σε λουτρό αίματος. Η εικόνα (από νωρίς) με τον ένα κλάδο της μιας γέφυρας κατειλημμένο από τον στρατό άδειο και τον άλλο κλάδο με ατέλειωτες ουρές ακινητοποιημένων οχημάτων και χιλιάδες κόσμο να κυκλοφορεί είναι απολύτως χαρακτηριστικό και -για όποιον καταλαβαίνει- έδειχνε που θα πήγαινε το πράγμα....

Τουρκία: και τώρα τί;;;

Το "μίνι" πραξικόπημα φαίνεται ότι λήγει άδοξα. Τα προβλήματα της Τουρκίας τώρα οξύνονται

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Το πραξικόπημα που εκδηλώθηκε λίγες ώρες πριν το μεσονύκτιο στην Τουρκία, φαίνεται όπως όλα δείχνουν, ότι θα έχει  άδοξο τέλος για αυτούς που το σχεδίασαν και το εκτέλεσαν.

Από νωρίς, από την αρχή της εκδήλωσή του φάνηκε, τουλάχιστον για εμάς  εδώ που το κρατήσαμε σαν επιφύλαξη, ότι δεν θα ήταν εύκολο να επικρατήσει, ότι οι στρατιωτικές δυνάμεις που το στήριζαν δεν απηχούσαν το σύνολο των Ενόπλων Δυνάμεων.

Τουλάχιστον αυτό φάνηκε από τις εξόδους των ελαχίστων αρμάτων και των στρατιωτικών δυνάμεων στους δρόμους και στα κεντρικά σημεία που ήθελαν να ελέγξουν. Μάλλον στήριξη μέρους της αεροπορίας διέθεταν  και οπωσδήποτε, οι σχεδιαστές τους δεν έλεγχαν τους διοικητές του συνόλου των Στρατιών. Για το Ναυτικό ούτε λόγος να λέγεται.Τίποτα δεν ακούστηκε.

Επομένως ήταν ζήτημα χρόνου και εντυπώσεων αν θα μπορούσε να επιβληθεί. Και αυτό θα μπορούσε να γίνει, αν κατόρθωναν οι εμπνευστές του πραξικοπήματος να κρατήσουν τον κόσμο μακριά και κλεισμένο  στα σπίτια του. Για αυτό φρόντισαν να κηρύξουν στρατιωτικό νόμο, αλλά οι πολίτες τελικά τους αγνόησαν και άκουσαν την έκκληση του Δημάρχου Κωνσταντινουπόλεως στην αρχή, του Ερντογάν και άλλων αξιωματούχων στη συνέχεια και ξεχύθηκαν στους δρόμους.