...Η εθνική στρατηγική δεν είναι ούτε “δεξιά” ούτε “αριστερή”, ούτε “εθνικιστική”, ούτε “διεθνιστική”. Είναι τα πάντα, ανάλογα με τις επιταγές της συγκεκριμένης περίστασης. Αλίμονο στη χώρα και την πολιτική της ηγεσία, αν ερμηνεύει την συγκεκριμένη κατάσταση με “δεξιές” ή “αριστερές” προτιμήσεις....
Παναγιώτης Κονδύλης [1]
Η Ελλάδα ως αποικία χρέους είναι υπό κατοχή. Οι Γερμανοί, και όχι μόνο, την θεωρούν και τις συμπεριφέρονται ως προτεκτοράτο τους. Όμως το πρόβλημα δεν είναι πρωταρχικά οικονομικό.
Για το λόγο αυτόν ο αγώνας είναι κατά βάση εθνικοαπελευθερωτικός, όπως ήταν με άλλη μορφή επί κατοχής και μετά ακολουθούν οι κοινωνικοί αγώνες. Ο αγώνας είναι με την έννοια αυτή πατριωτικός, ενάντια σε όλες τις εθνοαποδομητικές δυνάμεις από δεξιά και αριστερά, που θέλουν να διατηρήσουν την Ελλάδα στην εξάρτηση, απαξιώνοντας, συκοφαντώντας και ενοχοποιώντας όλες τις πατριωτικές φωνές, ως δεξιές, εθνικιστικές και αντιδραστικές, για να ακυρώσουν κάθε αντίσταση και υποτάξουν την πατρίδα μας στις δυνάμεις εκείνες, που υπηρετούν εκών άκων ξένα συμφέροντα.