Του Γιάννη Μακριδάκη
Βρισκόμαστε μάλλον προ της τελευταίας πράξης του μεταπολιτευτικού μας δράματος. Στα πρόθυρα της κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού όλων των αναξιοπρεπών πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Μιας κυβέρνησης τυπικής, με ρόλο διεκπεραιωτικό, σαν αυλικοί του παλατιού. Μιας κυβέρνησης που υποδηλώνει και αντικατοπτρίζει την πλήρη άλωση και ισοπέδωση της νεοελληνικής κοινωνίας από τις ευτελείς αξίες του καταναλωτισμού που την διαπότισαν εδώ και χρόνια μέχρι τη ρίζα της, όπως και ολόκληρη την Ευρώπη.
Ισοπέδωση προσωπική, ταξική, πολιτισμική, μορφωτική, αξιακή που δημιούργησε μια κοινωνία αταξική κομματικών πελατών και απολιτίκ εκπαιδευμένων ατομιστών, παραγωγών απορριμμάτων ύλης και πνεύματος.
Αυτό ήταν ό,τι καλύτερο μπόρεσαν να πράξουν ατομικά και συλλογικά οι αποχωρούσες γενιές των νεοελλήνων.
