Νίκολιτς: «Αν χρειαστεί θα πάω στον πόλεμο με τους γιους μου»

Ιανουάριος 17, 2017. 20:52

Ο πρόεδρος της Σερβίας, Τόμισλαβ Νίκολιτς, δήλωσε ότι είναι έτοιμος να παραιτηθεί από την προεδρία, εάν η Σερβία παραμείνει σιωπηλή σε περίπτωση δολοφονιών Σέρβων στο Κοσσυφοπέδιο.

Τις αντιδράσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων στις δηλώσεις του μετά τη σύνοδο του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Σερβίας, τις αποκάλεσε  ως ‘απάτη’.

«Η ΕΕ θα έπρεπε να αντιδράσει όταν σχεδόν ναρκοθετήθηκε η σιδηροδρομική γραμμή για να μην επιτραπεί η διέλευση του σερβικού τρένου (στη Μιτρόβιτσα). Λοιπόν, εάν ο Γιόχαννες Χαν ότι βλέπει το μέλλον ότι το μέλλον της Σερβίας είναι με ένα ανεξάρτητο Κοσσυφοπέδιο, τότε δεν υπάρχει τίποτε να συζητήσουμε. Όλα είναι μια απάτη και ότι κάνει η ΕΕ είναι μια απάτη», 

δήλωσε ο Νίκολιτς.

«Εμείς δεν χτυπήσαμε με τα όπλα, αλλά θα στραφούμε σε αυτό το επίπεδο εάν απειληθεί ο σερβικός λαός στο Κόσοβο και τα Μετόχια»

Ανέφερε ότι εάν χρειασθεί θα πάει στον πόλεμο με τους γιους του. Σύμφωνα με τον ίδιο θα μπορούσε να υπάρξει συμφωνία για την υπεράσπιση των Σέρβων στο Κοσσυφοπέδιο μεταξύ της κυβέρνησης και του προέδρου.

Ερωτηθείς εάν αυτό σχετίζεται με τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές στη Σερβία, είπε ότι αυτές είναι οι θέσεις του και εξακολουθεί να μην είναι υποψήφιος.

«Μιλώ ως πρόεδρος της Σερβία, όχι ως υποψήφιος. Σε εμένα είναι πιο σημαντικές οι ζωές των Σέρβων στο Κοσσυφοπέδιο και αλλού, δεν κάνω συγκρίσεις», δήλωσε ο Νίκολιτς.

Αίτημα εξοστρακισμού εν έτει 2017!

Toυ Γιάννη Μακριδάκη

Χθες εμφανίστηκε στη μηνιαία συνέλευση του πολιτιστικού συλλόγου Βολισσού ένα μέλος του ΔΣ και έθεσε προς συζήτηση το εξής αίτημα: Να μαζέψουν υπογραφές για να με διώξουν από το χωριό. Δικαιολόγησε δε το αίτημά του αυτό λέγοντας ότι δεν είμαι Βολισσιανός και ότι δημιουργώ κλίμα υπέρ των προσφύγων στο χωριό και στην κοινή γνώμη, αφού γράφω ότι οι Βολισσιανοί έχουν δεχτεί θερμά και βοηθάνε τους πρόσφυγες, γεγονός που κατά την άποψή του δεν ισχύει. Φυσικά έλαβε τις κατάλληλες απαντήσεις από τον Πρόεδρο και τα μέλη του ΔΣ και το αίτημά του δεν έγινε αποδεκτό από τον Σύλλογο.

Η ιστορία αυτή έχει διάφορες παραμέτρους. Η πρώτη είναι η αστεία. Κι εγώ όταν μου το γνωστοποίησαν τα μέλη του Συλλόγου, γέλασα με την τραγική πνευματική και ψυχολογική κατάντια κάποιων, μετρημένων στα δάχτυλα ανθρώπων του τόπου, και του συγκεκριμένου εκφραστή τους στον σύλλογο.

Μετά άρχισα να αναρωτιέμαι. Άντε και το συνέταξαν το έγγραφο και μάζεψαν και υπογραφές. Με τι τρόπο θα με διώξουν μετά; Πώς θα λειτουργήσουν παρακάτω; Θα το πάνε στον δήμαρχο και θα απαιτήσουν να με εξορίσει; Θα το πάνε στον δεσπότη και θα απαιτήσουν να με αφορίσει και να με πατάξει; Θα το πάνε στην αστυνομία και θα ζητήσουν να με φυλακίσει, θα το πάνε σε λαϊκή συνέλευση και θα απαιτήσουν πυρά στην πλατεία ή θα το φέρουν σε μένα για να φιλοτιμηθώ και να τους αδειάσω τη γωνιά άμα δω και εγγράφως ότι δεν με θέλουν; Τι θα κάνουν τέλος πάντων για να ικανοποιήσουν τα ψυχικά τους τραύματα, την αμορφωσιά και τον κομπλεξισμό της ανικανοποίητης προσωπικότητας και ζωής τους; Ειλικρινά απορώ με την απύθμενη βλακεία κάποιων ανθρώπων.

Ρευστοί καιροί, ρευστή ελπίδα...

Πριν λίγες μέρες, «έφυγε» άλλος ένας μεγάλος διανοητής, ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν, πολλά βιβλία του οποίου έχουν κυκλοφορήσει και στη χώρα μας. Πρόσφατα, όταν του τέθηκε η ερώτηση 

«Με βάση αυτά που μας λες και που έχουν συμβεί, πρέπει να ενταφιάσουμε την Αριστερά;», 

έδωσε την ακόλουθη απάντηση:

«Κάθε άλλο. Σήμερα η Αριστερά έχει πάντα τη δυνατότητα να διατηρήσει και να εδραιώσει την ταυτότητά της. Αναφέρω εδώ δύο μόνο αρχές που συνδέονται αδιάσπαστα με ένα όραμα της Αριστεράς, την ανθρώπινη συνύπαρξη».

Αναλύει δε ως εξής τις δύο αυτές αρχές ο Μπάουμαν:

«Η πρώτη είναι η ευθύνη της κοινότητας για όλα τα μέλη της. Και πιο συγκεκριμένα η ευθύνη να εγγυάται την ασφάλεια κάθε μέλους της απέναντι στις κακοτυχίες της ζωής, τις καταστάσεις άρνησης αξιοπρέπειας, αναπηρίας και ταπείνωσης.
(…) Η δεύτερη αρχή είναι η αξιολόγηση της ποιότητας μιας κοινωνίας – όχι με κριτήριο το μέσο εισόδημα – αλλά με βάση την ευημερία των πιο αδύναμων τομέων της, όπως ακριβώς στην περίπτωση μιας αλυσίδας της οποίας η αντοχή δεν καθορίζεται από τη μέση αντοχή των κρίκων της αλλά από την αντοχή του πιο αδύναμου κρίκου της».

Η ανθρώπινη συνύπαρξη, καθίσταται αδύνατη, εντελώς ρευστή και επικίνδυνη για τον άνθρωπο μέσα στα πλαίσια ενός συστήματος που για να επιβιώνει τρώει τις ίδιες του τις σάρκες. Σε ένα σύστημα, στο οποίο ο παρασιτισμός και η σπατάλη πόρων, δυνατοτήτων, ποικιλίας και της ίδιας της ζωής, έχουν εκτιναχθεί σε σημείο που να μην μπορεί αυτή η πορεία εύκολα να αντιστραφεί.

Σύγκρουση Γερμανίας και Η.Π.Α.

Η καγκελάριος, μετά το λάθος να υπενθυμίσει την ιστορία της χώρας της που μοιάζει με ποινικό μητρώο στους εταίρους της, με την άθλια συμπεριφορά της προς τα κράτη του Νότου, κινδυνεύει να κάνει ένα ακόμη – το οποίο όμως θα ήταν απόλυτα καταστροφικό. 

Άποψη

Η γερμανική οικονομία στηρίζεται κατά 50% στις εξαγωγές – ενώ εκ φύσεως οι Γερμανοί δεν είναι καθόλου ευέλικτοι, όταν τυχόν αλλάξουν οι συνθήκες. Στα πλαίσια αυτά, ο μεγαλύτερος εφιάλτης της χώρας είναι οι δηλώσεις του κ. Trump – αφενός μεν όσον αφορά την Ευρωζώνη, όπου φαίνεται να «πριμοδοτεί» τη διάλυση της, αφετέρου σε σχέση με την επιβολή δασμών στις αμερικανικές εισαγωγές (άρθρο).

Ειδικότερα, εάν τυχόν διαλυθεί η Ευρωζώνη, μεταξύ άλλων λόγω της εξόδου κινδύνου που άνοιξε η Βρετανία μετά το δημοψήφισμα για την αποχώρηση της από την ΕΕ, τότε η Γερμανία θα αναγκασθεί να επιστρέψει στο μάρκο – με αποτέλεσμα τη ραγδαία ανατίμηση του, οπότε τη μείωση των εξαγωγών, με την ταυτόχρονη αύξηση των εισαγωγών. Έτσι θα έχανε σε χρόνο μηδέν τα τεράστια πλεονάσματα της, τα οποία πλησιάζουν τα 300 δις € ετησίως – όσο δηλαδή το δημόσιο χρέος της Ελλάδας.

ΕΚΘΕΣΗ ΚΟΛΑΦΟΣ ΤΟΥ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΔΙΧΩΣ ΤΕΛΟΣ...

Είναι απίστευτα αυτά που βλέπουμε και διαβάζουμε απο την έκθεση του ελεγκτικού συνεδρίου σχετικά με τον απολογισμό χρήσης της κεντρικής διοίκησης του κράτους..Τα οικονομικά σκάνδαλα της πολιτικής και τραπεζικής μαφίας εις βάρος της χώρας δια στόματος του πιο επίσημου φορέα ελέγχου.

Ειναι απίστευτο το γεγονός πως δεν υπάρχει καμιά πολιτική παρέμβαση απο κανένα κοινοβουλευτικό κόμμα επάνω στην εν λόγω έκθεση δεν υπάρχει καμιά πολιτική παρέμβαση απο κανένα εξωκοινοβουλευτικό κόμμα στα εγκλήματα που γίνονται στην χώρα...

Η πολιτική σκηνή της χώρας αποτελείται απο μιζαδόρους που αντικαθιστούν μιζαδόρους και κάνουν πλιάτσικο σε έναν ολόκληρο λαό...

Δείτε την αποκαλυπτική έκθεση:

H πηγή για την έκθεση: 
https://www.elsyn.gr/sites/default/files/book_files/%CE%94%CE%99%CE%91%CE%94%CE%97%CE%9B%CE%A9%CE%A3%CE%97_%CE%9F%CE%99%CE%9A_%CE%95%CE%A4%CE%9F%CE%A5%CE%A3_2015.pdf


http://bankstersae.blogspot.com/2017/01/blog-post_14.html

Το «τρένο του μίσους» απειλεί να «εκτροχιάσει» τις σχέσεις Σερβίας – Κοσσόβου

Το τρένο αναχώρησε λίγο πριν το μεσημέρι χθες από τον σιδηροδρομικό σταθμό του Βελιγραδίου με προορισμό το βόρειο Κόσσοβο και ήταν γεμάτο συμβολισμούς.

Η εξωτερική πλευρά των βαγονιών καλυπτόταν από την ζωγραφισμένη σερβική σημαία,  οι εσωτερικές αίθουσες  ήταν διακοσμημένες με… αγιογραφίες, όλος ο συρμός είχε κατασκευαστεί στη Ρωσία και επιβάτες ήταν υπουργοί,  κρατικοί αξιωματούχοι, μυστικοί αστυνομικοί και φυσικά τηλεοπτικά συνεργεία.

«Θεέ μου τα βαγόνια έμοιαζαν με φέρετρα», είπε στην Κ» δυτικός διπλωμάτης  που  αντίκρισε  την επιβατική αμαξοστοιχία «ειδικού σκοπού».

Για τους Σέρβους όμως ήταν το «τρένο του έθνους». Αυτό που θα  έδενε-  και σιδηροδρομικά- την πρωτεύουσα της «μητέρας πατρίδας», με τον βόρειο τομέα του Κοσόβου, όπου ζουν σε  μια de facto προωθημένη αυτονομία, στα όρια του  νεόκοπου κράτους του Κοσόβου, γύρω στους εκατόν είκοσι χιλιάδες «αλύτρωτοι αδερφοί» Σέρβοι.

Σιδηροδρομική γραμμή  που συνδέει την Σερβία με τον σερβικό τομέα στο Βόρειο Κόσσοβο, προϋπήρχε και κάπου-κάπου εκτελούσαν δρομολόγια με ελάχιστους επιβάτες μερικοί παμπάλαιοι σερβικοί συρμοί.

Τούτη η κίνηση του Βελιγραδίου, όμως,  να δρομολογήσει ειδική αμαξοστοιχία, με σημαίες και αγίους και πρώτους επιβάτες  υπουργούς, όμως, ξέφευγε κατά πολύ από την συνήθεις μεταξύ όμορων κρατών συγκοινωνιακές πρακτικές.