ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (53) : Crystal Silence - Chick Corea & Gary Burton Paintings By Leo de Freyne

Η επένδυση

Του Γιάννη Μακριδάκη

Αφαίρεση ξυνίθρας και άλλων “ζιζανίων” από τις φυτοκοινωνίες

“Υψηλής απόδοσης και χαμηλού ρίσκου” επένδυση

Ίσως η μοναδική ουσιαστικά αναπτυξιακή πράξη

Πρίν

Διότι βοηθάει σημαντικά την μοναδική αληθινή ανάπτυξη, την αργή φυσική ανάπτυξη

Διότι κάθε άλλης μορφής ανάπτυξη είναι βίαιη και επιφέρει βιαιότερες τις συνέπειες στο οικοσύστημα και στην ανθρωπότητα

Μετά

Πηγή:http://yiannismakridakis.gr/?p=5099

Η μαύρη Δευτέρα

Του Βασίλη Βιλιάρδου

Σήμερα (19.10.2014), η «επέτειος» της μαύρης Δευτέρας του 1987 – μία από τις πολλές φυσικά επετείους έκτοτε, με μία όμως σημαντική διαφορά: οι συνθήκες μοιάζουν απελπιστικά με αυτές εκείνης της εποχής, ενώ το μέγεθος των προβλημάτων είναι εκθετικά μεγαλύτερο.

Αναλυτικότερα, η μεγάλη πτώση των τιμών των μετοχών την προηγούμενη εβδομάδα, όπου «κάηκαν» περίπου 3,3 τρις $ μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα,  αφού προηγήθηκε ως συνήθως η κάθοδος των τιμών των εμπορευμάτων, ήταν ανατριχιαστική.

Ειδικά όσον αφορά την Ελλάδα, ο δείκτης κατέρρευσε στις 850 μονάδες, άρχισαν ξανά τα σενάρια εξόδου της από την Ευρωζώνη, ενώ τα επιτόκια δανεισμού της εκτοξεύθηκαν, «εν ριπή οφθαλμού», στο 9%. Υποχώρησαν βέβαια αργότερα, το ελληνικό χρηματιστήριο κατέγραψε μία εντυπωσιακή άνοδο πάνω από 7%, ενώ τα διεθνή αναρριχήθηκαν σημαντικά – τόσο στις Η.Π.Α., όσο και στην Ευρώπη.

Εν τούτοις η άνοδος δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως υγιής, αφού οφείλεται κυρίως στην πεποίθηση των επενδυτών ότι, η Fed δεν θα τηρήσει τις εξαγγελίες της – δεν θα σταματήσει δηλαδή τα πακέτα ρευστότητας στα τέλη του μήνα, ενώ θα καθυστερήσει να αυξήσει τα βασικά επιτόκια, παρά το ότι απαιτείται από την εξέλιξη του πληθωρισμού.

Stress tests σκοπιμότητας και εξωραϊσμού του τραπεζικού κεφαλαίου

ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ «ΙΣΟΡΡΟΠΟΥΝ» ΤΕΧΝΗΤΑ ΤΙΣ ΚΕΦΑΛΑΙΑΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ AMK KAI TA ΣΧΕΔΙΑ ΑΝAΔΙΑΡΘΡΩΣΕΩΝ ΤΟΥ 2014

STRESS TEST ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑΣΣΑΖ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΟΧΕΥΣΗ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Ολοκληρώθηκαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τα Stress Test των ευρωπαϊκών τραπεζών, μια διαδικασία την οποία κριτικοί αναλυτές χαρακτήριζαν ως ένα είδος φαρσοκωμωδίας για τη στήριξη και ενίσχυση του επικυρίαρχου ρόλου του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου στην ευρωζώνη και την ΕΕ, πολύ περισσότερο που από το Νοέμβριο η εποπτεία των τραπεζών, που δοκιμάστηκαν με τα stress test, περνάει στα χέρια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζες (ΕΚΤ), στο πλαίσιο του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού (ΕΕΜ).

Συγκεκριμένα, οι ίδιοι αναλυτές τόνιζαν ότι η διαδικασία των stress test περισσότερο αποβλέπει στο να ξορκίσει τα μείζονα προβλήματα και να εξωραΐσει την εικόνα των ευρωπαϊκών τραπεζών στην κοινή γνώμη, παρά να διασφαλίσει την ασφάλεια και την ακεραιότητα του τραπεζικού συστήματος. Ταυτόχρονα, οι ίδιοι αναλυτές τόνιζαν πως σε αρκετό βαθμό τα stress test κινήθηκαν και με πολιτικά κριτήρια, που κυμαίνονταν από χώρα σε χώρα αλλά ακόμα και από τράπεζα σε τράπεζα εντός της ίδιας της χώρας.

Από την αγροτική οικογένεια στην παγκοσμιοποίηση

Του Χαράλαμπου Κασίμη***

Η αγροτική μεταρρύθμιση στην Ελλάδα καθυστέρησε σημαντικά και δεν ολοκληρώθηκε παρά μόνο μετά τη μαζική εισροή των προσφύγων της Μικράς Ασίας το 1922. Η καθυστερημένη ενοποίηση του ελληνικού κράτους είχε συνέπεια την επιβράδυνση στην εισαγωγή ενός ενιαίου καθεστώτος νομικών και θεσμικών ρυθμίσεων που θα αφορούσαν τις σχέσεις γαιοκτησίας. Ετσι αφενός η καθυστέρηση στην εγκαθίδρυση των αστικών σχέσεων γαιοκτησίας με τη διανομή των τσιφλικιών και αφετέρου ο κατατεμαχισμός του κλήρου προσδιόρισαν τους ρυθμούς της συγκέντρωσης και της μεγέθυνσης οδηγώντας συγχρόνως στη γένεση σοβαρών διαρθρωτικών περιορισμών. Αν προσθέσει κανείς τους κοινωνικοπολιτισμικούς παράγοντες (προικοδότηση, κληρονομιά) που επιβραδύνουν τη συγκέντρωση της γης, τότε εξηγείται καλύτερα η ως σήμερα κυριαρχία της μικρής οικογενειακής εκμετάλλευσης.

Ο συμβατικός ορισμός της αγροτικής κοινωνίας δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο δέσιμο και την εξάρτηση του αγρότη από τη γη, τη γεωργική εργασία και παραγωγή, τη σχετική αυτονομία και αυτάρκεια της αγροτικής κοινότητας και την έλλειψη ανεπτυγμένων σχέσεων με τον αστικό χώρο. Αναφέρεται δηλαδή σε μια αγροτική «καθαρότητα» σε ό,τι αφορά τη λειτουργία και αναπαραγωγή του αγροτικού νοικοκυριού.

Μαλθουσιανισμός: Οι κοινωνίες ανήκουν στις εκλεκτές μειοψηφίες τους

Του Κωνσταντίνου Θεμελή

Τό Κρεβάτι τοῦ Προκρούστη –σύμβολο τοῦ ἀπωτάτου σκοποῦ τῆς Δημοκρατίας: νά ἐξισώσει τούς πάντες καί τά πάντα!, νά ἰσοπεδώσει ὃλους καί ὃλα!–, μέχρι τήν παρούσα στιγμή τοῦ Ἱστορικοῦ Χρόνου δέν ἒχει πετύχει –οὒτε στό ἐλάχιστο!–, νά καταργήσει τήν πανταχοῦ παρούσα, σέ κάθε κοινωνία, ἱεραρχία τῆς πυραμίδας. Ἡ θεολογική αὐτή ἒννοια (Ἱερή Ἀρχή), καί ὃσα συνεπάγεται, διέπει καί τήν ὀργάνωση τῶν πλειοψηφιῶν καί τήν ὀργάνωση τῶν μειοψηφιῶν – κάθε εἲδους.

Οἱ «καλοί» «ὀρθόδοξοι» Χριστιανοί «Δημοκράτες» τό γνωρίζουν αὐτό ἀπό τό κήρυγμα τοῦ ἀποστόλου τους (Παύλου): «Πᾶσα ἀρχή καί ἐξουσία ἐκ Θεοῦ!». Συνεπῶς: Καί ὁ Μουσσολίνι καί ὁ Χίτλερ καί ὁ Στάλιν καί ὁ Ροῦσβελτ… ἐκ Θεοῦ! Γι’ αὐτό καί οἱ περισσότεροι ἐξουσιαστές, μικροί-μεγάλοι, ὑποκρίνονται ὃτι πιστεύουν στήν ὓπαρξη κάποιου «Θεοῦ» – διότι αὐτός, ἐν τέλει, τούς νομιμοποιεῖ!

Ἀπό τήν ἂλλη πλευρά, οἱ λίγοι –ἀναλογικά-, κοινοτιστές (κομμουνιστές) ὑποκρίνονται ὃτι ἀγνοοῦν τό ἱστορικό γεγονός ὃτι οἱ λαϊκές ἐπαναστάσεις ὁδήγησαν πάντα σέ τυραννίες, οἱ ὁποῖες κατήργησαν ἀκόμα καί τήν κοινοβουλευτική παρωδία, καί συνεχίζουν νά ἐμμένουν στήν ἱδεολογία τους, σάν ὁ κόσμος νά βρίσκεται ἀκόμη στό… 1917. Ἡ ἐμμονή τους εἶναι προσοδοφόρα: Εἰσπράττουν τό μερίδιο τῆς «κρατικῆς πίττας» ἀνάλογα μέ τό ἐκλογικό ποσοστό πού κερδίζουν στίς ἑκάστοτε ἐκλογές. Εἶναι καθεστωτικοί, συστημικοί.

Ακόμα έχουμε πατρίδα… Ψηλά τις καρδιές! Ψηλά το κεφάλι!

Σήμερα, ολόκληρα έθνη ρημάζονται

Εκεί που πριν υπήρχε μια σημαία, σήμερα υπάρχει ένα εμπορικό κέντρο.

Εκεί που υπήρχε μια ιστορία, σήμερα υπάρχει ένα φαστφουντάδικο.

Εκεί που άνθιζαν λουλούδια, σήμερα υπάρχει ένας έρημος τόπος.

Εκεί που υπήρχε μνήμη, σήμερα υπάρχει λήθη.

Στη θέση της δικαιοσύνης, ελεημοσύνη.

Στη θέση της Πατρίδας, ένας σωρός ερείπια.

Στη θέση της μνήμης, το άμεσο και το εφήμερο.

Στη θέση της ελευθερίας, ένας τάφος.

Στη θέση της δημοκρατίας, ένα διαφημιστικό σποτ.

Στη θέση της πραγματικότητας, οι αριθμοί.

Αυτοί, οι από πάνω, μάς λένε: αυτό είναι το μέλλον που σας υποσχόμαστε. Απολαύστε το. Αυτό μας λένε και ψεύδονται. Αυτό το μέλλον μοιάζει πολύ με το παρελθόν. Κι αν κοιτάξουμε με προσοχή, ίσως δούμε ότι οι από πάνω είναι οι ίδιοι με χτες. Αυτοί που, όπως και χτες, μας ζητάνε σήμερα υπομονή, ωριμότητα, λογική, παραίτηση και παράδοση. Αυτά τα έχουμε ήδη δει και τα έχουμε ακούσει και πριν.

Σήμερα, ο νέος και σύνθετος μανδύας με τον οποίο ντύνεται η βία των κερδών για τους λίγους εις βάρος των πολλών, φέρνει στο προσκήνιο έναν πραγματικό παγκόσμιο πόλεμο ενάντια στην ανθρωπότητα.

Ολόκληρα έθνη ρημάζονται.

Εδάφη κατακτούνται.

Γιατί άραγε, θα πρέπει να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ;

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η σταχυολόγηση κάποιων από τις αποφάσεις που πήρε η Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόσφατη σύνοδό της (18-19/10/2014), προκαλεί σοβαρότατα ερωτήματα, ως προς το τι μέλει γενέσθαι, αν και όταν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης λάβει κυβερνητική εντολή.

Η «συμπολιτευόμενη» πλειοψηφία των μελών της Κ.Ε. απέρριψε πρόταση της αριστερής πλατφόρμας για την υιοθέτηση δέσμης μέτρων που – κατά την άποψη των εισηγητών – «θα αντιμετωπίζει τα πιο καυτά και οξυμμένα προβλήματα επιβίωσης του ελληνικού λαού και ταυτόχρονα θα εισάγει ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, ριζικής αναδιανομής σε βάρος του κεφαλαίου, δημοκρατικών αλλαγών στο κράτος, πλήρους και σταθερής εργασίας και αποκατάστασης των κοινωνικών δικαιωμάτων».

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι οι προτάσεις που τελικά καταψηφίστηκαν, αφενός μεν συμπεριλαμβάνονται στην πολιτική απόφαση του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, αφετέρου δε κατατέθηκαν στη σύνοδο της Κ.Ε. αμέσως μετά την εξαγγελία του κυβερνητικού προγράμματος του κόμματος, στην ΔΕΘ. Εκεί όπου ο κ. Τσίπρας πέταξε στο καλάθι των αχρήστων τις αποφάσεις του συνεδρίου, μεταθέτοντας την υλοποίησή τους στις ...ελληνικές καλένδες.

Συγκεκριμένα:

Σκληρή κριτική στην κυπριακή κυβέρνηση από αντιστασιακούς για τιμές σε καταδρομείς του '74

Αγανάκτηση και αποτροπιασμό εκφράζει ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Δημοκρατικών Αντιστασιακών για την απόφαση της κυβέρνησης του Νίκου Αναστασιάδη να αποδώσει πολιτειακές και στρατιωτικές τιμές στους καταδρομείς «που σκοτώθηκαν στις 15 Ιουλίου 1974 όταν επιτέθηκαν κατά του Προεδρικού Μεγάρου για να δολοφονήσουν τον Πρόεδρο Μακάριο». Αναφέρει, δε, ότι «στην Κύπρο συντελέστηκε στις 15 Ιουλίου 1974 η μεγαλύτερη προδοσία στην σύγχρονη ιστορία» και πως «κάποιοι έκαναν την προδοσία, που έχουν και όνομα και επίθετο». «Δυστυχώς» συνεχίζει «η Κυβέρνηση και ο ΔΗΣΥ που στέγασε τους πραξικοπηματίες επιχειρούν να εξισώσουν τους θύτες με τα θύματα και να διαγράψουν το προδοτικό ρόλο της ΕΟΚΑ Β’».  

Η επίκληση της «διατεταγμένης αποστολής» δεν δίνει συγχωροχάρτι και δικαίωμα σε κανένα να δαφνοστεφανώνει με στρατιωτικά αγήματα αυτούς που κατέλυσαν την Δημοκρατία, τονίζει ο Σύνδεσμος, τα μέλη του οποίου εκφράζουν «την αγανάκτηση μας γιατί οι δώδεκα καταδρομείς θα κηδευτούν σήμερα με στρατιωτικές τιμές και μάλιστα ο Υπουργός Εσωτερικών θα εκφωνήσει και επικήδειο. Αλήθεια τι μπορεί να πει ένας Υπουργός γι’ αυτούς που με όπλα κατέλυσαν την Δημοκρατία; Επιτέθηκαν στο Προεδρικό το κατέλαβαν και το έκαψαν» αναφέρει.