Μαλθουσιανισμός: Οι κοινωνίες ανήκουν στις εκλεκτές μειοψηφίες τους

Του Κωνσταντίνου Θεμελή

Τό Κρεβάτι τοῦ Προκρούστη –σύμβολο τοῦ ἀπωτάτου σκοποῦ τῆς Δημοκρατίας: νά ἐξισώσει τούς πάντες καί τά πάντα!, νά ἰσοπεδώσει ὃλους καί ὃλα!–, μέχρι τήν παρούσα στιγμή τοῦ Ἱστορικοῦ Χρόνου δέν ἒχει πετύχει –οὒτε στό ἐλάχιστο!–, νά καταργήσει τήν πανταχοῦ παρούσα, σέ κάθε κοινωνία, ἱεραρχία τῆς πυραμίδας. Ἡ θεολογική αὐτή ἒννοια (Ἱερή Ἀρχή), καί ὃσα συνεπάγεται, διέπει καί τήν ὀργάνωση τῶν πλειοψηφιῶν καί τήν ὀργάνωση τῶν μειοψηφιῶν – κάθε εἲδους.

Οἱ «καλοί» «ὀρθόδοξοι» Χριστιανοί «Δημοκράτες» τό γνωρίζουν αὐτό ἀπό τό κήρυγμα τοῦ ἀποστόλου τους (Παύλου): «Πᾶσα ἀρχή καί ἐξουσία ἐκ Θεοῦ!». Συνεπῶς: Καί ὁ Μουσσολίνι καί ὁ Χίτλερ καί ὁ Στάλιν καί ὁ Ροῦσβελτ… ἐκ Θεοῦ! Γι’ αὐτό καί οἱ περισσότεροι ἐξουσιαστές, μικροί-μεγάλοι, ὑποκρίνονται ὃτι πιστεύουν στήν ὓπαρξη κάποιου «Θεοῦ» – διότι αὐτός, ἐν τέλει, τούς νομιμοποιεῖ!

Ἀπό τήν ἂλλη πλευρά, οἱ λίγοι –ἀναλογικά-, κοινοτιστές (κομμουνιστές) ὑποκρίνονται ὃτι ἀγνοοῦν τό ἱστορικό γεγονός ὃτι οἱ λαϊκές ἐπαναστάσεις ὁδήγησαν πάντα σέ τυραννίες, οἱ ὁποῖες κατήργησαν ἀκόμα καί τήν κοινοβουλευτική παρωδία, καί συνεχίζουν νά ἐμμένουν στήν ἱδεολογία τους, σάν ὁ κόσμος νά βρίσκεται ἀκόμη στό… 1917. Ἡ ἐμμονή τους εἶναι προσοδοφόρα: Εἰσπράττουν τό μερίδιο τῆς «κρατικῆς πίττας» ἀνάλογα μέ τό ἐκλογικό ποσοστό πού κερδίζουν στίς ἑκάστοτε ἐκλογές. Εἶναι καθεστωτικοί, συστημικοί.

Ἀλλά οἱ κοινωνίες μετασχηματίστηκαν καί μετασχηματίζονται ἀνάλογα μέ τίς κοινωνικές φαντασιακές σημασίες πού θέτει ὡς “ἀξίες” κάθε κοινωνία – δεν ὑπάρχει Πρόοδος στήν Ἱστορία, μέ ἐξαίρεση τήν Τεχνική∙ καθένας πού χρησιμοποιεῖ αὐτήν τή λέξη ἒξω ἀπό τόν τομέα τῆς Τεχνικῆς ἀπατᾶται καί/ἢ ἀπατᾶ. Οἱ κοινωνίες, λοιπόν, μετασχηματίζονται πάντα χάρη στίς ἐκλεκτές μειοψηφίες τους, οἱ ὁποῖες κατέχουν τήν πολιτική, οἰκονομική καί ἂλλη ἱσχύ, πού εἶναι ἀπαραίτητη γιά τήν ἐπιβολή τοῦ συγκεκριμένου μετασχηματισμοῦ.

«Τό συμπέρασμα, συνεπώς, εἶναι ἀδιάσειστο: οἱ κοινωνίες ἀνήκουν στίς ἐκλεκτικές μειοψηφίες καί οὐδέποτε στίς πλειοψηφίες τους.» (Κωστῆς Παπαγιώργης).

Στήν κορυφή τῆς πυραμιδικῆς ἱεραρχίας τοῦ Δυτικοῦ Κόσμου –ναί, ναί, ἐκείνου πού συντίθεται ἀπό τήν (ἀρχαία, ἐννοεῖται) Ἑλληνο-Ρωμαϊκή συνιστῶσα καί τήν Ἰουδαιο-Χριστιανική συνιστῶσα –πράγμα γιά τό ὁποῖο δέν μιλάει σχεδόν κανένας στήν Εὐρώπη–, βρίσκονται οἱ βορειοαμερικανικές καί οἱ βορειοευρωπαϊκές μειοψηφίες πού ὑπερίσχυσαν ἀρειμανίως – ὁ Βορρᾶς. Αὐτές προπαθοῦν νά ἐπιβάλουν σήμερα τήν τρομακτική ἐκδίκηση τοῦ Μάλθους: Ὁ πλανήτης «ἀποδεικνύεται» ἀνεπαρκής γιά τίς διατροφικές, πρωτίστως, ἀνάγκες τοῦ πληθυσμοῦ του. Οἱ πλειοψηφία τῶν ἐπιγείων πληθυσμῶν δέν θά βρεῖ τό δίκιο της, διότι Γίναμε πολλοί! Πρέπει νά ἀραιώσουμε! Καί θά συναινέσετε – εἲτε μέ τό καλό. εἲτε μέ τό ἂγριο! 

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΗ

Τό πεδίο τῆς «ὀρθολογικῆς» («ἐπιστημονικῆς») σκέψης τῶν Κοινωνικῶν Ἐπιστημῶν τοῦ 18ου αἰώνα πού ἀφοροῦσε στήν οἰκονομική σχέση τοῦ Δημοσίου Χώρου μέ τόν Ἰδιωτικό, ὁνομάστηκε «Πολιτική Οἰκονομία» – κατ’ ἀντίθεση μέ τήν «Ἀγροτική Οἰκονομία» καί κατά σύμπτωση μέ τίς ἀστικές κοινωνίες πού διαμορφώνονταν τότε. Οἰκονομική «κρίση» σημαίνει ἀνωμαλία στή λειτουργία τῆς σχέσης Προσφορά-Ζήτηση. Τήν«κρίση» αὐτήν στήν Πολιτική Οἰκονομία τήν προκαλοῦν κάθε εἲδους κερδοσκόποι τοῦ Ἰδιωτικοῦ χώρου – ὁ τραπεζίτης, ὁ ἐπιχειρηματίας, ὁ μεσίτης…

Νά ἓνα παράδειγμα:

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΗ  ( ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΟΥ )

Στιχουργός: Μπέρτολτ Μπρεχτ, συνθέτης: Χάνς Ἀϊσλερ.

Ρύζι έχει κει κάτω, κοντά στο ποτάμι.

Εκεί ψηλά στο βουνό χρειάζονται ρύζι.

Αν το ρύζι το κρύψουμε στις αποθήκες

θ’ ακριβύνει το ρύζι γι’ αυτούς εκεί πάνω.

Οι μαούνες του ρυζιού θα ‘χουν λιγότερο ρύζι

και το ρύζι φτηνότερο θα ‘ναι για μένα.

Τι είναι στ’ αλήθεια το ρύζι;

Πού να ξέρω το ρύζι τι είναι!

Ποιος να το ξέρει τάχα;

Δεν ξέρω το ρύζι τι είναι,

ξέρω την τιμή του μονάχα!

Φτάνει χειμώνας και χρειάζονται ρούχα.

Πρέπει μπαμπάκι λοιπόν ν’ αγοράσουμε

και το μπαμπάκι να μην το πουλήσουμε.

Σαν θα ‘ρθει το κρύο, θ’ ακριβύνουν τα ρούχα.

Τα κλωστήρια πληρώνουν πολύ ψηλά μεροκάματα.

Κι έπειτα υπάρχει πάρα πολύ μπαμπάκι

Τι είναι στ’ αλήθεια το μπαμπάκι;

Πού να ξέρω το μπαμπάκι τι είναι!

Ποιος να το ξέρει τάχα;

Δεν ξέρω το μπαμπάκι τι είναι,

Ξέρω την τιμή του μονάχα!

Κι ο άνθρωπος παρατρώει φαΐ

γι’ αυτό κι ο άνθρωπος όλο ακριβαίνει.

Για να φτιάξεις φαΐ, χρειάζεσαι ανθρώπους.

Οι μάγειροι κάνουν φτηνότερο το φαΐ,

αλλά οι φαγάδες όλο και τ’ ακριβαίνουν.

Κι έπειτα υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι!

Τι είναι στ’ αλήθεια ο άνθρωπος;

Πού να ξέρω ο άνθρωπος τι είναι!

Ποιος να το ξέρει τάχα;

Δεν ξέρω ο άνθρωπος τι είναι,

ξέρω την τιμή του μονάχα.

Ἀπό τό πρῶτο μαρξιστικό θεατρικό κείμενο του Μπρέχτ –ἦταν μόλις τριάντα δύο χρόνων, νεοφώτιστος μαρξιστής πού παρέμενε ποιητής, γι’ αὐτό μιλοῦσε, ἀκόμη, ἒξω ἀπ’ τά δόντια–, Die Massnahme/Ἡ Ἀπόφαση (1930), ἐξοργιστική ἒκφραση τῆς κομμουνιστικής δυσανεξίας στήν ὁποία καταλήγει ἡ ἐπεξεργασία τῆς μαρξιστικῆς διαλεκτικῆς καί προμήνυμα γιά τίς κτηνώδεις Δίκες τῆς Μόσχας πού ἀκολούθησαν μερικά χρόνια ἀργότερα.

Τό τραγούδι αὐτό ἀποτελεῖ λαμπρή ἐξαίρεση μέσα στό κείμενο. Ἡ μετάφραση εἶναι τοῦ Μάριου Πλωρίτη. Ἀλλά ἀκοῦστε τήν ὑπέροχη ἑρμηνεία του, στ’ Αγγλικά, ἀπό τήν Robyn Archer SUPPLY AND DEMAND.

Ο «ΠΡΩΤΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΟΣ»

Ἡ διατροφική προσφορά τῆς ἐποχῆς μας (τέλος τοῦ 18ου αἰώνα) αὐξάνεται μέ ἀριθμητική πρόοδο, ἐνῶ ἡ πληθυσμιακή ζήτηση αὐξάνεται μέ γεωμετρική τέτοια, ὑποστήριξε στό δοκίμιό του πάνω στήν Πληθυσμιακή Ἀρχή (An Essay on the Principle of Population, 1798) ὁ Ἂγλλος κληρικός καί μελετητής τῶν τομέων τῆς νεογέννητης, τότε, Πολιτικῆς Οἱκονομίας καί τῆς Δημογραφίας Τόμας Μάλθους (1766 -1834) καί προέβλεψε τήν ἀναγκαιότητα τῆς ἀποπληθύσμωσης/depopulation (ἐξόντωσης πληθυσμῶν) μέσω πείνας, ἀρρωστιῶν, πολέμων… Ἒγραψε ὃτι ἡ καταστροφή τῆς Ἀνθρωπότητας ἦταν μαθηματικῶς ἀναπόφευκτη, γι’ αὐτό καί χαρακτήρισε τόν ἑαυτό του σάν τόν Πρῶτο Μεγάλο Καταστροφολόγο (Doomsayer).

Ἀποδείχθηκε ὃτι ἒκανε λάθος – τότε!

Ἡ αὒξηση τοῦ ἀνθρωπίνου πληθυσμοῦ, γιά τήν ὁποία ὁ Μάλθους θέωρησε ὃτι εἶχε φτάσει στό ἀπόγειό της στή διάρκεια τῆς ζωῆς του, αὐξήθηκε ἀδυσώπητα καί ταχύτατα τούς δύο τελευταίους αἰῶνες, χάρη στή Βιομηχανική Ἐπανάσταση καί τήν Τεχνική Πρόοδο, πού προσέφεραν ἐπαρκέστατους πόρους γιά τήν ἐπιβίωσή του καί τήν αὒξησή του.

Τό γεγονός ὃτι οἱ σημερινές ἐκλεκτές μειοψηφίες “ἀποδεικνύουν” ὃτι οἱ πόροι δέν ἐπαρκοῦν εἶναι καθαρῶς πολιτικό πρόβλημα.

Ἀλλά ἡ ἰδέα τῆς Ἀποπληθύσμωσης καί οἱ τρόποι ἐπίτευξής της ἦταν ἀρκετά γιά νά ἐρεθίσουν τή φαντασία καί τή σκέψη τῶν μελλοντικῶν ὀπαδῶν του. Οἱ Μαλθουσιανιστές, πού ἂρχισαν νά ἐμφανίζονται μετά τό μέσον τοῦ 20ου αἰώνα, μέ αὐτά πού πρότειναν στίς ἐκλεκτές μειοψηφίες-ἐλίτ κι αὐτές ἂρχισαν νά ἐφαρμόζουν δεκαετίες πρίν, κάνουν τόν Μάλθους νά φαντάζει ἐρασιτέχνης.

ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΜΑΛΘΟΥΣΙΑΝΙΣΜΟΣ

Στή μέση τοῦ 20 αἰώνα, ἀπό τό 1950 καί μετά ἂρχισε νά φαίνεται ὃτι ἡ ἀνάπτυξη πού ἒφερε ἡ βιομηχανική ἐπανάσταση καί ἡ τεχνική πρόδος ὁδηγεῖ τήν Ἀνθρωπότητα στά ὀριά της.

Τό 1968, μέ πρωτοβουλία τοῦ Ἰταλοῦ μεγιστάνα Ἀουρέλιο Πετσέι, μιά ἐκλεκτή (πολυεθνική) μειονότητα βιομηχάνων, ἀκαδημαϊκών καί κυβερνητικών ἀξιωματούχων συγκρότησε τή Λέσχη τῆς Ρώμης, ἡ ὁποία, πομπωδώς, αὐτοανακηρύχτηκε ὡς «Πρόγραμμα γιά τή ἀντιμετώπιση τῆς δυσχεροῦς κατάστασης τῆς Ἀνθρωπότητας». Τά συμπεράσματα τῆς δράσης της δημοσιεύτηκαν σέ ἓνα βιβλίο μέ τίτλο Τά ὂρια τῆς Ἀνάπτυξης καί συνοψίζονται στό διάγρραμμα

τῶν πέντε βασικῶν παραγόντων πού καθορίζουν καί, ἐν τέλει, περιορίζουν τήν Ἀνάπτυξη: τόν πληθυσμό, τούς φυσικούς πόρους, τήν ἀγροτική παραγωγή, τή βιομαχηνική παραγωγή καί τή μόλυνση. Οἱ ἐκλεκτή μειοψηφία τῶν ἐρευνητῶν ἒκρινε ὃτι αὐτοί οἱ παράγοντες αὐξάνονται μέ γεωμετρική πρόοδο καί τό ἐξήγησαν μέ τό ἐξῆς παράδειγμα:

Ἀς ὑποθέσουμε ὃτι ἒχετε μιά λιμνούλα μέσα στήν ὁποία μεγαλώνει ἓνα νούφαρο. Τό φυτό διπλασιάζεται σε μέγεθος κάθε μέρα. Ἐάν τοῦ ἐπιτρέπατε νά ἀναπτύσσεται ἐλεύθερα, μέσα σέ ἓναν μῆνα τό νούφαρο θά εἶχε καλύψει ὁλοκληρωτικά τήν ἐπιφάνεια τῆς λίμνης, ἐξαφανίζοντας κάθε ἂλλη μορφή ζωῆς μέσα στό νερό. Γιά μεγάλο χρονικό διάστημα τό νούφαρο φαίνεται μικρό κι ἒτσι ἀποφασίζετε νά μήν μπείτε στόν κόπο νά τό κόψετε, μέχρι πού βλέπετε ὃτι αύτό καλύπτει τή μισή λίμνη. Πότε θά τό ἀποφασίσετε; Τήν 29η μέρα, βεβαίως! Ἒχετε μία μέρα γιά νά σώσετε τή λιμνούλα σας!

Τό ἲδιο ἒτος, ἓνας ἐντομολόγος εἰδικευμένος στίς πεταλοῦδες (ὂχι στό πασίγνωστο, ἀπό τότε πού ὑπάρχουν ἂνθρωποι, “φαινόμενο τῆς πεταλούδας”, πού ἒκαναν προσοδοφόρα ἐπιστημονική μόδα τίς περασμένες δεκαετίες) ὁνόματι Παόυλ Ἒρλιχ (Paul Ehrlich, 1932-) κυκλοφόρησε ἓνα βιβλίο ἀπό τό ὁποῖο κέρδισε πολλά χρήματα: Ἡ Πληθυσμιακή βόμβα (1968). Ἢταν τό πρῶτο βιβλίο ἐπανεμφάνισης τοῦ Μαλθουσιανισμοῦ.

Τό βιβλίο “ἀπαντᾶ” στό παράδειγμα τοῦ νούφαρου, λέγοντας: “Δέν ἒχετε καμμία μέρα!”

Ἀρχίζει ἒτσι: “Ἡ μάχη γιά τή διατροφή τῆς Ἀνθρωπότητας ἒχει τελειώσει. Στή δεκαετία τοῦ 1970 ἑκατοντάδες ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων θά πεθάνουν ἀπό τήν πείνα, παρά τά πιθανά προγράμματα ἀντιμετώπισης πού θά ξεκινήσουν τώρα. Σ’ αὐτήν τήν ἠμερομηνία τίποτα δέν θά μπορέσει νά σταματήσει μιά σημαντική αὒξηση θανάτων στόν Κόσμο.”

Προβλέψεις τοῦ βιβλίου:

– Μέχρι τό 1980 οἱ Ἠνωμένες Πολιτεῖες θά δοῦν τό προσδόκιμο ζωῆς των νά πέφτει στά 42 χρόνια, καί ἀπό τό 1999 ὁ πληθυσμός της θά μειωθεῖ στά 22.6 ἑκατομμύρια.”

– “Θά στοιχημάτιζα ἀκόμα καί χρήματα ὃτι ἡ Ἀγγλία δέν θά ὑπάρχει τό ἒτος 2000.”

Ἓνθερμος ὑποστηρικτής τῆς κυβερνητικῆς παρέμβασης στόν ἒλεγχο τοῦ πληθυσμοῦ, γράφει: “Πρέπει νά ἒχουμε τόν ἒλεγχο τοῦ πληθυσμοῦ στό σπίτι, μέσω κινήτρων καί κυρώσεων ἢ μέσω ἐξαναγκασμοῦ, ἐάν οἱ θεληματικές μέθοδοι ἀποτύχουν.”

Ἀλλά μερικά χρόνια ἀργότερα θά ξεπεράσει τόν ἑαυτό του, μαζί μέ τή σύζυγό του καί τόν Τζιών Χόλντρεν (John Holdren).

ΟΙΚΟΕΠΙΣΤΗΜΗ – ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ, ΠΟΡΟΙ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

ΤΟ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΕΦΗΡΜΟΣΜΕΝΟΥ ΜΑΛΘΟΥΣΙΑΝΙΣΜΟΥ

Μερικές ἀπό τίς προτάσεις τοῦ βιβλίου γιά τή λύση τοῦ προβλήματος τοῦ ὑπερπληθυσμοῦ.

– Οἱ ὑποχρεωτικές ἀμβλώσεις πρέπει νά εἶναι νόμιμες.

– Ἡ Κυβέρνηση θά μπορεῖ νά παίρνει τά παιδιά τῶν ἀνύπαντρων μητέρων ἢ νά τίς ἀναγκάζει νά κάνουν ἀμβλωση.

– Ἡ μαζική στείρωση ἀνθρώπων μέσω ναρκωτικῶν στό προσφερόμενο νερό εἶναι ἐντάξει, ἐάν δέν βλάπτεται τό ζωϊκό βασίλειο.

– Ἡ Κυβέρνηση θά μποροῦσε νά ἐλέγξει τήν ἀναπαραγωγή τῶν γυναικῶν εἲτε στειρώνοντάς τες, εἲτε ἐμφυτεύοντας μακροχρόνιο γεννετικό ἐλεγχο.

– Τό εἶδος τῶν ἀνθρώπων πού προκαλεῖ “κοινωνική ὑποβάθμιση” μπορεῖ νά ὑποχρεωθεῖ νά μήν ἒχει παιδιά.

– Τίποτε δέν εἶναι λανθασμένο ἢ παράνομο γιά τήν κυβερνητική ὑπαγόρευση τοῦ μεγέθους τῆς οἰκογένειας.

– Ἓνα “Πλανητικό Καθεστώς” θά μποροῦσε νά ἐλέγξει τήν παγκόσμια οἰκονομία καί νά ὑπαγορεύσει τόν ἀριθμό τῶν παιδιῶν πού ἐπιτρέπεται νά γεννηθοῦν.

– Εἶναι ἀναγκαῖο νά παραδώσουμε τήν Ἐθνική Κυριαρχία σέ ἒνοπλη διεθνῆ ἀστυνομία.

– Οἱ φιλο-οἰκογενειακές καί φιλο-ἀναπαραγωγικές συμπεριφορές προκαλοῦνται ἀπό τόν ἐθνικό Σωβινισμό.

– Καθώς, σήμερα, τό 1977 ἀντιμετωπίζουμε παγκόσμια καταστροφή ἐξ αἰτίας τοῦ ὑπερπληθυσμοῦ, αὐτό πρέπει νά ἐπιλυθεῖ μέ κάθε κόστος, μέχρι το 2.000.

Συγγραφεῖς τοῦ βιβλίου αὐτοῦ, πού κυκλοφόρησε το 1977, εἶναι ὁ Πάουλ Ἒρλιχ, ἡ Ἃννα Ἒρλιχ (σύζυγος) καί ὁ Τζιών Χόλντρεν.

Συγκρινόμενος μέ αὐτό τό βιβλίο, Ὁ Ἀγών μου τοῦ Χίτλερ εἶναι παραμύθι μέ νεράϊδες! Οἱ ἂνθρωποι αὐτοί εἶναι παρανοϊκοί, ἀλλά ἀσκοῦν πολιτική – ἰδιαίτερα ὁ τελευταῖος.

Ὁ Χόλντρεν, πού, άρχικά, σπούδασε ἀεροναυτική, ἀστροναυτική καί Φυσική Πλάσματος στό  MIT – τό Τεχνολογικό Ἰνστιτοῦτο τῆς Μασσαχουσέτης-, ἦταν 33 χρόνων ὃταν κυκλοφόρησε αὐτό τό βιβλίο. Φανατικός Μαλθουσιανιστής, σήμερα, στά 70 χρόνια του εἶναι Διευθυντής τοῦ Γραφείου Πολιτικῆς στίς Ἐπιστῆμες καί τήν Τεχνολογία, στόνΛευκό Οἶκο – δεξί χέρι τοῦ Μπαράκ Ὀμπάμα καί εἶναι γνωστός στίς Η.Π.Α. μέ τό παρατσούκλι Ὁ Ἐπιστημονικός “Τσάρος”.

Δύο ἀπό τά πολλά video πού κυκλοφοροῦν στό Διαδίκτυο γι’ αύτόν καί γιά το θέμα:

– Τό σχέδιο τῶν ἐκλεκτῶν μειοψηφιῶν (τῆς Ἐλίτ) γιά ἀποπληθύσμωση

– Ἀποπληθύσμωση καί Εὐγονική (Μέ ἑλληνικούς ὑποτίτλους)

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΚΛΕΚΤΕΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΕΣ ΤΟΥΣ – ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΣΤΙΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΕΣ ΤΟΥΣ !

WILLIAM MONTAGUE THE 3rd

Γιεά σας. Τ’ ὂνομά μου εἶναι Μόνταγκιου Γουίλλιαμ ὁ Τρίτος

Κι αὐτό πού θά σᾶς πῶ ἐνδέχεται νά σᾶς φανεῖ παράλογο.

Ἀλλά ὃσο λιγότεροι τό πιστέψουν, τόσο τό καλύτερο γιά μένα.

Ἐπειδή, βλέπετε, εἶμαι τραπεζίτης καί μεγαλοεπιχειρηματίας.

Γιά πολύν καιρό ἒχουμε ἐλέγξει τίς ζωές σας

Ἐνῶ ἐσεῖς ἁπλῶς ἀγωνίζεστε καί ὑποφέρετε σέ ἀνταγωνισμούς.

Ἐμεῖς δημιουργήσαμε ὃλα ἐκεῖνα πού δέν χρειάζεστε πραγματικά –

τά σπόρ αὐτοκίνητα, τίς μόδες καί τίς τηλεοράσεις πλάσματος.

Θυμᾶμαι καθαρά πῶς ἂρχισε ὃλο αὐτό:

Οἰκογενειακά μυστικά ἀπό πατέρα σέ γιό.

Κληρονομημένη γνώση, πού δίνει σ’ ἐμένα τό προβάδισμα

ἐνῶ ἐσεῖς χωριάτες –ἂνθρωποι!–, κοιμάστε τή νύχτα στά κρεβάτια σας.

Ἐμεῖς ἐλέγχουμε τό χρῆμα, πού ἐλέγχει τή ζωή σας

ἐνῶ ἐσεῖς θαυμάζετε ψεύτικα εἲδωλα καί δέν μπορεῖτε οὒτε νά ξανασκεφτεῖτε

τήν πώληση τῆς ψυχῆς σας γιά μιά θέση στόν Ἦλιο.

Πράγματα πού δέν μετροῦν ὃταν ἒρθει ἡ ὣρα σας.

Ἀλλά ὃσο αὐτά βρίσκονται ἐκεῖ γιά νά ἐλέγχουν τίς μᾶζες

Ἐγώ κάθομαι ἀναπαυτικά καί ἐπιθεωρῶ τήν περιουσία μου.

Ἀσφαλής μέσα στή γνώση ὃτι ἐγώ τά ἒχω ὃλα

ἐνῶ ἐσεῖς, κοινοί θνητοί, χάνετε τίς δουλειές σας.

Βλέπετε, τρέφω γιά σᾶς τήν ἒσχατη περιφρόνηση.

Ἀλλά τό χαμόγελο στό πρόσωπό μου, ὀρθῶς, μέ ἀπαλλάσει.

Ἐπειδή ἐγώ κατέχω τό ὂπλο τῆς παγκόσμιας τηλεόρασης

Πού μᾶς φέρνει σέ ἐπαφή καί προκαλεῖ συναισθηματική συμμετοχή.

Θά πιστεύατε ὃτι ἐμεῖς ἐνδιαφερόμαστε γιά σᾶς.

Ἀλλά ἐμεῖς, Τραπεζῖτες και Χρηματιστές, εἲμαστε λίγοι.

Ἀλλά ἐάν τό βλέπατε αὐτό, θά παίρνατε πίσω τήν Ἐξουσία.

Συνεπῶς, καθημερινοί τρόμοι γιά να σᾶς κάνουν ὃλους δειλούς.

Πανικός, δυστυχήματα, πόλεμοι καί ἀρρώστιες

πού σᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τό νά βρεῖτε  τήν πνευματική σας ὁλοκλήρωση.

Ἐμεῖς στήνουμε τό παιχνίδι κι ἐμεῖς ἐξαγοράζουμε καί τίς δύο πλευρές.

Γιά νά σᾶς κρατήσουν φυλακισμένους στίς ἀξιοθρήνητες ζωές σας.

Λοιπόν, βγεῖτε ἒξω καί δουλέψτε, ἐνῶ τό σωματικό σας ρολόϊ φθείνει.

Κι ὃταν τελειώσουν ὁλα, λίγα χρόνια πρίν ἀπό τόν τάφο

θά κοιτάξετε πίσω σέ ὃλο αὐτό καί ἀκριβῶς τότε θά δεῖτε

ὃτι ἡ ζωή σας ἦταν ἓνα τίποτα, μιά καθαρή φνατασίωση.

Ὑπάρχουν πολύ λίγα πράγματα πού δέν ἐλέγχουμε σήμερα.

Τό νά ἒχουμε Δικηγόρους καί τήν Ἀστυνομία ἦταν πάντα ἐπιτυχία.

Γιά νά κάνουν τή δουλειά μας ἐνῶ ἐσεῖς διαμαρτύρεστε στούς δρόμους.

Ἀλλά δέν συνειδητοποιοῦν ποτέ ὃτι εἶναι ἁπλῶς πρόβατα.

Ἐπειδή ἡ πραγματική ἐξουσία βρίσκεται στά χέρια λίγων.

Ἐσεῖς ψηφίζετε γιά κόμματα – τί ἂλλο θά μπορούσατε νά κάνετε;

Ἀλλά αὐτό πού δέν ξέρετε εἶναι ὃτι ὃλοι εἶναι τό ἲδιο:

Ὁ φθαρμένος Γκόρντον παρέδωσε τήν Ἐξουσία στόν λιγότερο φθαρμένο Ντέιβιντ!

Καί θ’ ἀκολουθήσετε τόν ἠγέτη πού ψηφίσατε!

Ἀλλά τό δικό σας αἷμα εἶναι κόκκινο, ἐνῶ τό δικό μας εἶναι μπλέ.

Ἁπλῶς δέν βλέπετε ὃτι ὃλα εἶναι μέρος τοῦ παιχνιδιοῦ.

Ἂλλος ἓνας περισπασμός ὃπως τό Χρῆμα καί ἡ Φήμη.

Ἑτοιμαστεῖτε γιά πολέμους στό ὂνομα τῆς Ἐλευθερίας

ἐμβολιασμούς γιά ἀσθένειες πού ποτέ δέν θά ὑπάρξουν

τή βίαιη ἐπίθεση στά εὐεπηρέαστα μυαλά τῶν παιδιῶν σας

καί ἓναν κόσμο μαϊκροτσίπ – θά τόν δεχθεῖτε ἀμαχητί !

Ἡ πληροφοριακή καταστολή θά σᾶς κρατήσει σέ ἐγρήγορση.

Ἠ ἀποπληθύσμωση χωριατῶν ἦταν πάντα ἐπιτυχία μας.

Ἀλλά ἡ Εὐγονική δέν ἦταν αὐτό πού ἐλπίσαμε ὃτι θά εἶναι.

Ὧ, ναί! Ἐμεῖς χρηματοδοτήσαμε τούς Ναζί!

Ἀλλά ὃσο κατέχουμε καί ὃλα τά Media

αὐτό πού πραγματικά συμβαίνει, δέν σᾶς ἐνδιαφέρει!

Λοιπόν, συνεχίστε νά παρακολουθεῖτε τηλεόραση πλάσματος

καί ὁ Κόσμος θά γυρίζει ἀπό ἐκείνους πού δέν μπορεῖτε οὒτε νά δεῖτε!

Ποίημα τοῦ Craig-James Moncur

Μετάφραση ἀπό τό Ἀγγλικό πρωτότυπο: Κωνσταντῖνος Θεμελής

Παρακολουθεῖστε το ἑρμηνευμένο  ἐδῶ: WILLIAM MONTAGUE  THE 3rd

Οἱ καλλιτέχνες σᾶς τά λένε.
Ἀλλά ἐσεῖς, “ντίπ” !

Πηγή:http://vulcanactiv.wordpress.com/

Σημείωση ιστολογίου: Μπορείτε να κατεβάσετε στον υπολογιστή σας τα παραπάνω βιβλία στην Αγγλική γλώσσα:

An Essay on the Principle of Population, 1798

The population bomb

Ecoscience : Population-Recources-Environment

H εισαγωγική φωτο δικής μου επιλογής