Πέμπτη 17 Μαρτίου 2016

Σε υπερταμείο προς εκποίηση και με συνδιοίκηση ξένων ΟΛΟΣ Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ...


ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΠΟΙΚΙΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΣΕ ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΟΣΟΙ ΣΥΝΥΠΟΓΡΑΨΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ 
Μάλλον, χωρίς προηγούμενο, ακόμη και για τη χειρότερη αποικία είναι η συμφωνία για συγκρότηση υπερ-Ταμείου που θα συγκεντρώσει όλον, ανεξαιρέτως, τον δημόσιο πλούτο και το οποίο υπερ-Ταμείο θα διοικούν ουσιαστικά οι ξένοι αφού θα χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη τους για τη διοίκηση και τη διαχείρισή του, ενώ ο πρόεδρος του εποπτικού συμβουλίου του Ταμείου για τη διαχείριση του δημόσιου πλούτου θα ορίζεται από τους δανειστές.  
Έχουμε να κάνουμε με πραγματικό κατάντημα χώρας που τελεί υπό κατοχή, ενώ όσοι συνυπογράψουν για ένα τέτοιο υπερ-Ταμείο θα πρέπει να περάσουν από ειδικό δικαστήριο με την κακουργηματική κατηγορία της απιστίας.
Στη συνέχεια η Iskra δημοσιεύει με κάθε επιφύλαξη σχετικό ρεπορτάζ από το Capital.gr του Ν. Χρυσικόπουλου.  
ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ  
Του ΝΙΚΟΥ ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΥ*  
Σε κοινό έδαφος προχωρούν οι διαπραγματεύσεις του οικονομικού επιτελείου με τους θεσμούς για το ζήτημα της δημιουργίας και λειτουργίας του νέου υπερταμείου αποκρατικοποιήσεων, ένα από τα βασικότερα προαπαιτούμενα για την αξιολόγηση. 

"Προδιαγραφές" προσφύγων, σύμφωνα με τους κεφαλαιούχους, τους ιδιοκτήτες πολυεθνικών και τους βιομήχανους.


Γράφει ο mitsos175

Όταν γίνεται ένα έγκλημα ένα από τα πράγματα που αναζητάνε για να το διαλευκάνουν είναι το κίνητρο. Η ηγεσία των κρατών της ΕΕ δημιούργησε το προσφυγικό σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ. Οι πρόσφυγες είναι οι λούμπεν προλετάριοι που θα προσφέρουν τα φθηνά εργατικά χέρια, θα δουλεύουν σε συνθήκες απάνθρωπες χωρίς κανένα απολύτως δικαίωμα.

Η ανάπτυξη τόσο της Γερμανίας όσο και των ΗΠΑ οφείλονταν στα εκατομμύρια εξαθλιωμένων μεταναστών. Αλλά γιατί τότε κλείνουν τα σύνορα; Για το κέρδος. Οι Γερμανοί και άλλα κράτη σύντομα θα αναζητήσουν νέους σκλάβους. Όμως αυτοί θα πρέπει να τηρούν κάποιες "προδιαγραφές" σύμφωνα με τους κεφαλαιούχους, τους ιδιοκτήτες πολυεθνικών και τους βιομήχανους.

Η Ελλάδα έχει λοιπόν επιλεγεί ως τόπος διαλογής και ξεκαθαρίσματος των προσφύγων! Όλοι οι πρόσφυγες προωθούνται από κυκλώματα στη χώρα μας, παρόλο που ελάχιστοι από τους φτωχούς συνανθρώπους μας θέλουν να παραμείνουν στην Ελλάδα. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης θα έχουν αυτό το σκοπό:

Η παντοδυναμία των θεσμικών τοκογλύφων


Οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες της Δύσης λειτουργούν ως ο θεματοφύλακας των συμφερόντων του χρηματοπιστωτικού κτήνους – επίσης ως ο μη εκλεγμένος δεσμοφύλακας των Πολιτών, στην υπηρεσία της διεθνούς ελίτ
«Το πρώτο στάδιο του καπιταλισμού ήταν η αποικιοκρατία, το δεύτερο η βιομηχανική επανάσταση, το τρίτο η ληστεία των φυσικών πόρων του πλανήτη, το τέταρτο η εμπορευματοποίηση, το πέμπτο οι αποκρατικοποιήσεις των πάντων και το έκτο η εγκατάσταση μίας κεντρικά κατευθυνόμενης οικονομίας των ελίτ – με την πλήρη κατάργηση των ιδιωτικοποιημένων πλέον κρατών» (Α.Ο.).

Άποψη

Τυπικά, οι κεντρικές τράπεζες αποτελούν ένα μέρος του κράτους – μία τέταρτη, ανεξάρτητη εξουσία, με βασικό αντικείμενο τη νομισματική πολιτική, παράλληλη στις υπόλοιπες τρεις (εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική). Ιστορικά και πρακτικά όμως, χαρακτηρίζονται ως εκπρόσωποι των ενδιαφερόντων των ελίτ, καθώς επίσης ως οργανώσεις που υπηρετούν τις μεγάλες εμπορικές τράπεζες – προωθώντας τα συμφέροντα τους.

Ζούμε την κατάρρευση του ελληνικού αμυντικού δόγματος και ανέμελα παρατηρούμε!!!


Του Δημήτρη Μηλάκα

Μεταξύ των ελληνικών κομμάτων εξουσίας κυρίαρχη είναι ακόμη η άποψη  ότι η ασφάλεια της χώρας είναι δεδομένη  από τη συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Η άποψη αυτή θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι διαρθρώνεται στην πράξη ως το δόγμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και άμυνας. Στο πλαίσιο αυτού του δόγματος οι ελληνικές κυβερνήσεις καταβάλλουν ανελλιπώς την πανάκριβη (πολιτικά) και εξουθενωτική (οικονομικά) συνδρομή για τη συμμετοχή της χώρας στους ευρύτερους δυτικούς πολιτικούς- οικονομικούς- στρατιωτικούς συνασπισμούς και συμμαχίες.
Στην (οδυνηρή) πραγματικότητα  ωστόσο, όπως αυτή αποκαλύπτεται σε περιόδους αστάθειας και εντάσεων σαν  αυτή που διανύουμε, γίνονται ολοένα και πιο φανερές  οι αδυναμίες του ελληνικού αμυντικού δόγματος:
Πρώτον: η συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ δεν την προστάτευσε από τα δεινά μιας τεράστιας οικονομικής κρίσης. Αντίθετα η χώρα χρησιμοποιήθηκε ως ανάχωμα για την κάλυψη των ζημιών των μεγάλων γερμανικών και γαλλικών κατά κύριο λόγο τραπεζών.