Εκλογές: "Νωπή εντολή" στη νέα "κυβέρνηση Κουίσλιγκ"

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης 

Στήνονται πάλι οι κάλπες για τη διεξαγωγή της ύπατης κοροϊδίας και εξαπάτησης του Λαού: Τις εκλογές!

Ναι! Είναι ύπατη κοροϊδία και εξαπάτηση, καθώς η κοινή λογική (με νυχθημερόν ομοβροντίες προπαγανδιστικού βομβαρδισμού) λοβοτομείται και δεν της επιτρέπεται να σκεφθεί, για να διατυπώσει το αυτονόητο ερώτημα:

“Μπορεί να λειτουργεί η Δημοκρατία, σε καθεστώς κατοχής”;

Με “χειρουργική επέμβαση” επιστημονικής πληρότητας, η κυβερνώσα (για λογαριασμό των κατοχικών δυνάμεων) κομματοκρατούμενη “Κοινοβουλευτική Ολιγαρχία”, δεν επιτρέπει στην κοινωνία να σκεφθεί το απλό αυτό ερώτημα της κοινής λογικής, διότι η απάντησή του είναι, επίσης, αυτονόητη:

Όχι, δεν μπορεί. Διότι, όταν μία κοινωνία βρίσκεται “υπό κατοχή” (στρατιωτική ή οικονομική) δεν της επιτρέπεται (με διάφορους τρόπους) να έχει δική της βούληση, αφού οι κατακτητές αποφασίζουν (βούλονται) για το πώς θα κυβερνηθεί η κατεχόμενη κοινωνία.

Το ότι η Χώρα μας βρίσκεται “υπό (οικονομική) κατοχή” εξωχώριων δυνάμεων (εκπροσωπούμενων από την “Τρόϊκα”) δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ούτε αμφισβήτηση, ακόμη και από αυτούς τους ίδιους που υπέγραψαν τις κατάπτυστες συνθήκες τής “εν λευκώ” παράδοσης τής διαχείρισης τής Εθνικής μας Οικονομίας.

Ο παραλογισμός των προεκλογικών μαχών

Του Γιώργου Κουτσαντώνη

Από την κρίση του 1929, τα χρόνια του μεσοπολέμου και την, ιστορικά αποκαλυπτική, ομολογία του  Ελ. Βενιζέλου: «Αυτά τα ελέγαμε χθές, ήσαν διά να έλθωμεν εις την εξουσίαν. Αυτά τα οποία λέγομεν σήμερον είναι διά να μείνωμεν εις την εξουσίαν», η εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με το τί άλλαξε μέχρι σήμερα, σε πολιτικό επίπεδο, είναι ένα σύνθετο και ασφαλώς δύσκολο -αν όχι ακατόρθωτο- εγχείρημα. 

Αν και δεν υπάρχει (ιστορικά καταγεγραμμένος) λόγος να θεωρήσουμε ότι υπήρξε ποτέ κάποια περίοδος παραδειγματικής λειτουργίας των θεσμών, ωστόσο ένα ασφαλές συμπέρασμα είναι, πως η περίοδος εκείνη του μεσοπολέμου αποτέλεσε ένα κομβικό σημείο για την μετεξέλιξη της πολιτικής επικοινωνίας. Κατά πάσα πιθανότητα η σημερινή ποιότητα των προεκλογικών αντιπαραθέσεων, είναι το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας που ξεκίνησε εκατό χρόνια πριν. Οι προεκλογικοί κομματικοί αγώνες, εξελίχθηκαν σταδιακά σε ένα παράλογο υπερθέαμα αποθέωσης της υποκρισίας και των σκοπιμοτήτων. Σήμερα εν αναμονή των βουλευτικών εκλογών της 25ης Ιανουαρίου 2015, στήνεται μια πανελλήνια αγορά μικρών και μεγάλων συναλλαγών και συμφερόντων.

Ο Έλληνας ψηφοφόρος θα διανύσει μερικές προβληματισμένες εβδομάδες με την (ομολογουμένως φθίνουσα) ψευδαίσθηση ότι θα εκφράσει την ελεύθερη βούλησή του για τη μελλοντική διακυβέρνηση. Θα κληθεί να εκλέξει παλιούς ή νέους πολιτικούς, πάντα περιχαρακωμένους στον εναλλασσόμενο κομματικό τους περίβολο.

Νέο Λύκειο, τράπεζα θεμάτων και οι ντιρεκτίβες του ΟΟΣΑ

Του Παύλου Χαραμή*

Ήδη από τη δεκαετία του ’60 είχε αρχίσει να προβάλλεται η άποψη από συντηρητικούς κύκλους της παιδαγωγικής ότι σε μια σύγχρονη κοινωνία η εκπαίδευση μπορεί να «ευημερεί» μόνο σε ένα περιβάλλον εξετάσεων.1 Έτσι οι γραπτές, μαζικές και ‘τυφλές’ εξετάσεις (δηλαδή, με καλυμμένο το όνομα των εξεταζομένων, ώστε να εξασφαλίζεται το αδιάβλητο) τις τελευταίες δεκαετίες κατέστησαν αναπόσπαστο χαρακτηριστικό της συνολικής λειτουργίας των περισσότερων σύγχρονων εκπαιδευτικών συστημάτων με καταλυτικές επιδράσεις σε όλες τις βασικές πτυχές τους.

Την τρέχουσα δεκαετία είναι φανερό πως ο ρόλος των γραπτών εξετάσεων κάθε άλλο παρά έχει αποδυναμωθεί. Ταυτόχρονα παρατηρείται μια προσπάθεια αναπλαισίωσής τους, ώστε να αποτελέσουν το βασικό εργαλείο αξιολόγησης των μαθητικών επιδόσεων στο πλαίσιο ενός κυρίαρχου σήμερα νεοφιλελεύθερου εκπαιδευτικού υποδείγματος.

Στην Ελλάδα έχουν επισημανθεί κατά το πρόσφατο παρελθόν ποικίλες απόπειρες επιβολής αυτού του υποδείγματος και αντίστοιχης προσαρμογής, αξιοποίησης και νοηματοδότησης των εξεταστικών διαδικασιών. Φαίνεται πως η πιο συστηματική και επίμονη από αυτές, που συνδέεται με τη θεσμοθέτηση του «Νέου Λυκείου» (Σεπτέμβριος 2013), συμπίπτει, ή ορθότερα συμβαδίζει αρμονικά, με την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών μετά την όξυνση της κρίσης, από το 2009 και εξής, με πρωταγωνιστικό το ρόλο του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Αξίζει, συνεπώς, αυτή η διάσταση του ζητήματος να μας απασχολήσει σοβαρότερα.

Μέτωπο Κεϋνσιανής Διαχείρισης Για Τη «Σωτηρία Της Χώρας» ή Ανεξάρτητη Αντικαπιταλιστική Πολιτική; [των Π.Αυθίνου, Ζ.Μελαμπιανάκη]

Σημείωση ιστολογίου: Στα πλαίσια του διαλόγου μεταξύ πολιτικών οργανώσεων και κινημάτων που έχει ξεκινήσει για την διερεύνηση εύρεσης κοινού τόπου στην κατεύθυνση  δημιουργίας κοινού αντιμνημονιακού μετώπου με απώτερο σκοπό την ανατροπή του δωσιλογικού καθεστώτος εντός και εκτός βουλής, δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο που αφορά δυνάμεις του ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

.......................................................................................................................................

Οι πολιτικές εξελίξεις επιταχύνονται. Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, δεν κατάφερε να διασωθεί και η οσμή των δωροδοκιών και των σκανδάλων σφράγισαν τις τελευταίες μέρες της. 

Η προκήρυξη των εκλογών στο τέλος του Γενάρη είναι πλέον γεγονός, μετά την αποτυχία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας στην τρίτη ψηφοφορία. Τα πολιτικά διλήμματα θα τεθούν αμείλικτα επί τάπητος, για όλες τις πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς. 

• Οι εξελίξεις οπωσδήποτε καθορίστηκαν από την αποτυχία της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου στις τελευταίες διαπραγματεύσεις με την τρόικα, που είχαν σαν περιεχόμενο τον ρυθμό επιβολής των μνημονιακών μέτρων. Αυτή η αποτυχία δεν ήταν τέχνασμα της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αλλά σύμπτωμα και αιτία μιας πραγματικής κυβερνητικής κρίσης. Η ΕΕ αλλά και η ελληνική αστική τάξη, αμφισβήτησαν -και δικαίως- την ικανότητα του κυβερνητικού σχήματος να προωθήσει σκληρά αντεργατικά μέτρα μέσα σε μια παρατεταμένη περίοδο προεκλογικής –κυβερνητικής- αστάθειας μέχρι τα τέλη του Φλεβάρη.

• Τις εξελίξεις καθόρισε η σαφής αν και περιορισμένη αναθέρμανση των κινημάτων. Το καλοκαίρι φέτος ήταν σχετικά θερμό. Η «άγρια» απεργία των εργαζόμενων στην Cosco, στις 18/7, οι κινητοποιήσεις που συνέχισαν οι καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών μαζί με διαθέσιμους εκπαιδευτικούς και σχολικούς φύλακες, το κίνημα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, οι κινητοποιήσεις των απολυμένων της Coca-Cola, η επιτυχημένη μάχη ενάντια στην αξιολόγηση στο Δημόσιο, βρήκαν τη συνέχειά τους το φθινόπωρο.

Ο Αδόλφος στις κάλπες

Του Αρη Χατζηστεφάνου

Λίγους μήνες μετά τις γερμανικές εκλογές του Ιουλίου του 1932, ο Helmut von Wilucki, ένας από τους σημαντικότερους προπαγανδιστές του ναζιστικού κόμματος (NSDAP), παρουσίασε μια εκτενή αναφορά στις μεθόδους που χρησιμοποίησε το κόμμα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Η προεκλογική ρητορική του Χίτλερ ήταν φυσικά στηριγμένη στον φόβο για το μέλλον που θα επιφύλασσαν οι αντίπαλοί του στο γερμανικό λαό, ενώ προέτασσε με κάθε ευκαιρία την ανάγκη εθνικής ενότητας πέρα από πολιτικά και, κυρίως, ταξικά σύνορα. Αυτό που ενδιέφερε όμως τον Helmut von Wilucki ήταν να διερευνήσει τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν για να φτάσει το μήνυμα στους ψηφοφόρους.

Έχοντας ήδη εξασφαλίσει την οικονομική στήριξη μεγάλων βιομηχάνων, όπως ο Κρουπ, η προεκλογική εκστρατεία του Χίτλερ κατάφερε να «πνίξει» τον Τύπο της εποχής με καταχωρίσεις ενώ εμπλουτίστηκε με κινηματογραφικά σποτ, τα οποία μάλιστα περιλαμβάνουν για πρώτη φορά και ήχο (χάρη στη συνεργασία με τη θυγατρική της αμερικανικής FOX Films). «Προγραμματίσαμε τουλάχιστον 200 παρουσιάσει ενώ τοποθετήσαμε τα φιλμ μας και μέσα σε κανονικές προβολές ταινιών» έγραφε ο Wilucki μη μπορώντας να κρύψει τον ενθουσιασμό του για τις προοπτικές που άνοιγε ο ομιλών κινηματογράφος στην προεκλογική προπαγάνδα. «Οι ταινίες με ήχο – έλεγε ο ίδιος – θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην προπαγάνδα μας, ιδιαίτερα όταν μειωθεί το κόστος και καταστούν πιο προσιτές στις τοπικές οργανώσεις».

Aντίβαρο στον φόβο

Του Πέτρου Πιζάνια

Μια ωραία ιστορία λέει πως ο Λουκάς Νοταράς, διοικητής της Κωνσταντινούπολης την περίοδο της πολιορκίας από τους Οθωμανούς, αν και φιλο-οθωμανός ο ίδιος, πριν από την εκτέλεσή του απαίτησε να αποκεφαλιστούν οι δύο γιοι του ώστε να μη βρεθούν στο χαρέμι του Πορθητή. Ιστορίες ανυπέρβλητου θάρρους, σπάνιες εξαιρέσεις, των οποίων μια άλλη όψη είναι πως οι ατομικοί ηρωισμοί είναι συχνά αποτέλεσμα απελπισίας. 

Οι πραγματικοί άνθρωποι κατά κανόνα φοβούνται λίγο ή πολύ. Αυτός είναι ο ιστορικός κανόνας. Και για τούτο η μεγάλη πλειονότητα παραχωρεί ευχαρίστως την εξουσία σε ελάχιστους. Οι πολλοί αποσύρονται στα καθημερινά τους έργα, στις μικρές χαρές, το πολύ στις φιλοδοξίες τους. Υπάρχουν ιστορίες φόβου που ώθησαν σε ταύτιση με τον θύτη οι οποίες προκαλούν σύγκρυο. 

Οι Εβραίοι, οι ομοφυλόφιλοι, οι Τσιγγάνοι έσκαβαν οι ίδιοι τους μαζικούς τάφους τους, ορισμένοι επιτηρούσαν ως άλλοι αστυνομικοί την ουρά των συνανθρώπων τους που ανέμεναν το εκτελεστικό απόσπασμα ήσυχοι σαν να περίμεναν για ψωμί στον φούρνο, και στο τέλος κάθονταν και οι επιτηρητές στο χείλος της τάφρου για να τους θερίσουν τα πολυβόλα των ναζί. Το ίδιο γινόταν και στις ατελείωτες ουρές αναμονής για τους θαλάμους αερίων.

Κάποιες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και κάποια πράγματα που δείχνουν πως δεν πάμε καλά

Γράφει ο Παναγιώτης Ήφαιστος 

Αντί σε αναφορά με κάποιες στάσεις και θέσεις να υπάρχει ανταγωνισμός για το πώς εκατέρωθεν θα επιτύχουν καλύτερο αποτέλεσμα γίνονται αντικείμενο φτηνής εάν όχι κατάπτυστης προπαγάνδας, εκφοβισμών και εκβιαστικών διλημμάτων.

Η κριτική του ενός κατά του άλλου σε αυτό τον πολιτικά παρηκμασμένο τόπο μερικές φορές φτάνει τα όρια της αήττητης ηλιθιότητας. Έτσι με αφορμή κάποιο εδάφιο προγραμματικών θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ ακούγονται κριτικές που υποδηλώνουν απόλυτη ανεπάρκεια σε όλο το φάσμα.

Υποδηλώνουν επίσης ότι οι ασκούντες κριτική στα «μέσα» δεν μιλούν με γνώμονα στοιχειώδη ορθολογικά και λογικά κριτήρια αλλά γραμμικά ως και να φορούν παρωπίδες. Ο παραλογισμός και η παράκρουση πολύ περισσότερο η κακοπιστία με γνώμονα την φτηνή προπαγάνδα δεν μπορεί να δημιουργούν πλαίσιο δημόσιου διαλόγου που παράγει πολιτικό ορθολογισμό και σωστές αποφάσεις.

Τι λάθος για παράδειγμα βλέπει κανείς στην κατωτέρω δήλωση προθέσεων για την διαπραγματευτική στρατηγική κάποιων που θέλουν να αναλάβουν την διακυβέρνηση: «η διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές αναφέρει μεταξύ άλλων ότι: (θα επιδιωχθεί ως κατ’ αρχάς διαπραγματευτική θέση)

Οι… φιλεύσπλαχνοι τραπεζίτες φροντίζουν να μας απαλλάξουν από τα βάρη της ιδιοκτησίας

Ή πως θα σώσετε το σπίτι σας απ’ τους… κομμουνιστές!

Όχι δεν είναι αστείο, ούτε κάποια υπόγεια συνωμοσία του ΣΥΡΙΖΑ ή των δεδηλωμένων εραστών της… «δραχμής». Διαβάστε το παρακάτω άρθρο της κας Νένας Μαλλιάραστο «capital.gr» με τίτλο: «Από ιδιοκτήτες... ενοικιαστές», και βγάλτε μόνοι τα συμπεράσματά σας:

Αλλαγές στο καθεστώς ιδιοκτησίας, αλλά και κληρονομικού δικαίου, θα επιφέρει σταδιακά στην ελληνική αγορά η ενεργητική διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων στεγαστικών δανείων των τραπεζών.

Σύμφωνα με εξειδικευμένα στελέχη τραπεζών, η ενεργητική διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων στεγαστικών δανείων θα καταστήσει τον σημερινό ιδιοκτήτη ενοικιαστή του σπιτιού του, καταργώντας σταδιακά την έννοια της ιδιοκτησίας και αντικαθιστώντας την με την έννοια της ιδιοχρησίας.

Ειδικότερα, αυτό που θα γίνει στην πράξη μετά τη μεταβίβαση των «κόκκινων» στεγαστικών σε κοινοπραξίες ελληνικών τραπεζών και ξένων funds είναι ότι η ιδιοκτησία του ακινήτου για το οποίο έχει συναφθεί το δάνειο θα περνάει στην κυριότητα της κοινής εταιρίας στην οποία ο υπόχρεος δανειολήπτης θα μεταβιβάσει με συμβολαιογραφική πράξη το ακίνητο. Στη συνέχεια η εταιρία θα του εκμισθώνει το ακίνητο και αυτός θα μένει μέσα στο σπίτι καταβάλλοντας μηνιαίο ενοίκιο που θα συμφωνηθεί από τις δύο πλευρές, σε αντικατάσταση της δόσης του δανείου που δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει.

Ημερίδα Διαγραφής Χρέους και Εθνικού Νομίσματος στο Γαλάτσι — Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014 (video)

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η ημερίδα-ανοικτή συζήτηση με θέμα «ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΧΡΕΟΥΣ & ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ» την Κυριακή 28/12, στις 18:00, στην αίθουσα Εκδηλώσεων του ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ .

Στην Ημερίδα συμμετείχαν οι:

Νεγρεπόντη-Δελιβάνη Μαρία

Καθηγήτρια Οικονομικών, π. Πρύτανης

Πανεπιστημίου Μακεδονίας

Βατικιώτης Λεωνίδας

Οικονομολόγος (μέσω Skype)

Ιγγλέσης Νίκος

Οικονομολόγος – Δημοσιογράφος

(ο οποίος είχε και ρόλο συντονιστή της Ημερίδας – ανοιχτής συζήτησης)

Καζάκης Δημήτρης

Οικονομολόγος

Λαβδιώτης Σπύρος

Οικονομολόγος

Αναγνώστηκε επίσης σύντομος χαιρετισμός του Καθηγητή Οικονομικών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου Κώστα Λαπαβίτσα.

Οι εισηγητές παρουσίασαν τις θέσεις τους για τη σωτηρία της χώρας από τα δεσμά του χρέους και την αναγκαιότητα μετάβασης στο εθνικό νόμισμα, ώστε η Ελλάδα να αποκαταστήσει την εθνική κυριαρχία της. Προτάσεις και ιδέες που η συστημική προπαγάνδα δεν θέλει να γνωρίζουμε και γι’ αυτό τις αποσιωπά και τις παραποιεί με κάθε τρόπο, σχετίζοντάς τις με ευφάνταστα καταστροφικά σενάρια.

Εκδρομή με το ΠΑΣΟΚ !

Του Γιάννη Μακριδάκη

 Αναδημοσιεύω τιμής ένεκεν για την ίδρυση του νέου κόμματος ΓΑΠ, ένα διήγημα που είχα γράψει τότε, τον Μάρτιο του 2012, όταν το Πασόκ έκανε εσωκομματικές εκλογές για να ανακηρύξει τον Βενιζέλο Πρόεδρο! Σας υπενθυμίζω, για την καλύτερη κατανόηση της ιστορίας, ότι ψήφιζαν τα μέλη του κόμματος σε εκλογικά κέντρα στημένα ειδικά για την περίπτωση και πλήρωναν 2 ευρώ ως ενίσχυση του κόμματος.

Εκδρομή με το Πασόκ

Χτες ήτανε μια πολύ ωραία Κυριακή. Ανοιξιάτικη. Πήρα την οικογένεια και κάναμε μια πολύ ωραία εκδρομή. Αλωνίσαμε το νησί από πάνω ως κάτω. Είχαμε πολύ καιρό να βγούμε να ξεσκάσουμε, όλο το χειμώνα μέσα στο σπίτι τον φάγαμε, ούτε να πάμε σε μια ταβέρνα μια Κυριακή μεσημέρι δεν βγήκαμε ποτέ, κι έτσι, ευκαιρίας δοθείσης με το κόμμα εχτές, το προγραμματίσαμε, καιρού επιτρέποντος είχαμε πει βέβαια, αλλιώς θα πηγαίναμε μονάχα στο εκλογικό κέντρο της πόλης, αλλά μόλις είδαμε την πρωινή λιακάδα, το κάναμε πράξη το σχέδιο και περάσαμε ζάχαρη παρόλο το έξοδο.

Βέβαια σε ταβέρνα πάλι δεν πήγαμε, ένεκα το έξοδο ήτανε πολύ μεγάλο, βενζίνες και τόσα δίευρα, ένα εγώ και ένα η κυρά, σύνολο τέσσερα ευρώπουλα σε κάθε εκλογικό τμήμα, επί οχτώ φορές που ψηφίσαμε, γενικόν σύνολον δεκάξι ευρώ έκαστος, τριάντα δύο οικογενειακώς, μόνο για το κόμμα, και δίχως απόδειξη, βάλε και τις βενζίνες κι από ένα καφέ και δυο γαριδάκια με κοκακόλες που πήρανε τα τέκνα στην πλατεία του Πυργιού σαν κάτσαμε να ξαποστάσουμε και να ξεπιαστούνε τα οπίσθιά μας, πάει το πενηντάρικο.

Τα βαθύτερα αίτια χρεοκοπίας της Ελλάδας

Του Δαμιανού Βασιλειάδη, 

(εκπαιδευτικού, συγγραφέα, συνεργαζόμενου από μέρους των Πατριωτικών Στελεχών του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ με τους Ανεξάρτητους Έλληνες)

Προσπάθησα να αναλύσω τα αίτια της χρεοκοπίας της Ελλάδας, από την στιγμή της παραίτησής μου το 1977 από το ΠΑΣΟΚ, για τα οποία ισχυριζόμουν και ισχυρίζομαι ότι δεν είναι μόνο ή πρωταρχικά οικονομικά, αλλά και ή πρωταρχικά πολιτισμικά, με την έννοια της απαξίωσης και καταρράκωσης των ηθικών και πνευματικών αξιών και των καλύτερων παραδόσεων του τόπου στην μακραίωνα ιστορία του. Η παραδοχή αυτή δεν αποτελεί φτηνή ηθικολογία, αλλά μια αλήθεια, με όποια οπτική γωνία κι αν την δει κανείς, νεοφιλελεύθερη ή μαρξιστική.

Θα αναφέρω δύο παράγοντες που συνετέλεσαν σ’ αυτήν την καταστροφική πορεία, κοντά στις άλλες που κατά διαστήματα έχω καταθέσει και που διατύπωσα στον παρελθόν και η μετέπειτα πραγματικότητα ήλθε δυστυχώς να επιβεβαιώσει τόσο τραγικά. Πρέπει να έχει κάποιος θάρρος ήρωα για να παραδεχτεί κάποιες αλήθειες, οι οποίες όμως θα ήταν σωτήριες, μπροστά στην υποκρισία και τον απύθμενο λαϊκισμό. Όσοι ευνοήθηκαν από το σύστημα ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, ασφαλώς δεν θέλουν να ακούσουν την αλήθεια. Τους βολεύει η αυταπάτη ή το προσωπικό συμφέρον ή και τα δύο μαζί!

Η Ελλάδα, προτεκτοράτο των εσωτερικών δυνάμεων;

«Είμαι 86 ετών. Έχω γράψει 40 βιβλία αλλά μόνο τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω τις βαθιές παθογένειες της χώρας. Είναι θαύμα που επιβιώνει αυτό το κράτος»

Ξενοφών Ζολώτας[1]

Το θαύμα ωστόσο στο οποίο προσέβλεπε ο ίδιος δεν επαληθεύθηκε. Η Ελλάδα χρεοκόπησε και το ομολογεί και ο ίδιος: 

«Παιδί μου, είπε (προσφιλής προσφώνηση του Καθηγητή στους στενούς του συνεργάτες ανεξαρτήτως ηλικίας) δεν υπάρχει πλέον ενιαίο κράτος στην Ελλάδα. Το κράτος είναι κάτι σαν αδειανό πουκάμισο για τα μάτια του κόσμου.

Το ΕΠΑΜ διαψεύδει εκλογικές συνεργασίες

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ. στο πλαίσιο των αποφάσεων του Γ‘ Συνεδρίου του Μετώπου έχει κλείσει ένα πρώτο κύκλο επαφών με όσες αντιμνημονιακές δυνάμεις ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του, για την εύρεση κοινών θέσεων με στόχο την δημιουργία ενός ευρύτερου εθνικοαπελευθερωτικού Μετώπου.

Συγκεκριμένα, συναντήσεις έγιναν με ΣΥΡΙΖΑ, κόμμα της Δραχμής, Σχέδιο Β’, Κίνημα «Δεν Πληρώνω - Ενιαίο Μέτωπο», και ΑΝΕΛ, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μας.

Εκκρεμεί απάντηση από ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΚΚΕ στους οποίους έχουμε κάνει ανάλογο κάλεσμα για μια πρώτη συνάντηση.

Όλες οι επαφές έγιναν σε θετικό κλίμα και με πλήρη διαφάνεια, γι αυτό άλλωστε όλες είχαν κοινό ανακοινωθέν προς ενημέρωση κάθε ενδιαφερομένου.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων θα πρέπει να ενημερώσουμε κατηγορηματικά ότι οι συναντήσεις αυτές δεν αποτελούν κανένα είδος συμφωνίας για κοινή κάθοδο στις προσεχείς εκλογές.

Συνεπώς ότι διαρρέει στον τύπο ως φήμη για εκλογική συνεργασία, δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα.

Αθήνα, 02/01/2015

Το γραφείο τύπου του Ε.Πα.Μ.