Κυριακή 17 Αυγούστου 2014
ΕΝΦΙΑ : Ενας απαράδεκτος ληστρικός φόρος
Του Νίκου Καλογερόπουλου
ή μάλλον Του Όθωνα Κουμαρέλλα**
ΕΝΦΙΑ: Ένας παράνομος φόρος που δεν πρέπει επ’ ουδενί να πληρωθεί !!!!!!!!!!!!!!!
Θα ήταν κοινοτυπία να επαναληφθεί κι εδώ, ότι ο νέος «φόρος» ακινήτων, ο επονομαζόμενος ΕΝΦΙΑ, ήλθε στη συνέχεια και για να καταστήσει μόνιμο και πιο ολοκληρωμένο το περίφημο χαράτσι της ΔΕΗ. Δηλαδή το ΕΕΤΗΔΕ που επεβλήθη το 2011 μέσω της ΔΕΗ, υποτίθεται ως προσωρινό και έκτακτο μέτρο. Αυτό ακριβώς που μετονομάσθηκε κατόπιν σε ΕΕΤΑ, προκειμένου να παρακαμφθούν οι δικαστικές αποφάσεις που τόνιζαν τόσο την παροδικότητα του μέτρου, όσο και την πολύπλευρη
αντισυνταγματικότητά του. Ωστόσο η «κεραμίδα» που έπεσε, κατακαλόκαιρο, στο κεφάλι των περισσοτέρων είναι τέτοια, που είναι αδύνατο να αγνοηθεί το παλιό εκείνο γνωμικό που θέλει την επανάληψη ως μητέρα της γνώσης.
Θα ήταν χρήσιμο βέβαια να κάνουμε ταυτόχρονα μια ανακεφαλαίωση όλης της «σωτήριας» φορολόγησης που επιβλήθηκε επί δικαίων και αδίκων από το πραξικόπημα του Μαΐου του 2010 μέχρι σήμερα, παράλληλα με την καταβαράθρωση των εισοδημάτων, την τεράστια ανεργία και την εξαθλίωση ολοένα και μεγαλύτερων τμημάτων του πληθυσμού. Μια φορολογία παράλογη, χωρίς την παραμικρή ανταπόδοση. Ας μην μας παρασύρει η εικόνα της ευμάρειας που δείχνουν τα κανάλια στα μπίτς πάρτις της Μυκόνου και αλλού. Αφορά μια μικρή μειοψηφία περίπου του 20% του πληθυσμού, αυτό των κομματικών στρατών, των παραοικονομούντων και των παρασιτούντων, που ξεθάρρεψαν από την κινηματική αδράνεια των δύο τελευταίων χρόνων και πίστεψαν ότι «με εντολή Σαμαρά» (και Μέρκελ) μπορούν να ξεσαλώνουν πίνοντας στην «υγεία» των κορόιδων, που πολύ, μα πολύ νωρίς, σκύψαν το κεφάλι και παραδόθηκαν στη μοίρα τους. Θα θύμιζα σε όλους αυτούς το «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά», αλλά ας επιστρέψουμε στο θέμα:
Νέα μείωση των επικουρικών συντάξεων
ΟΔΕΥΟΥΝ ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΠΡΟΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ
ΣΤΟ ΧΕΙΛΟΣ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Με νέα μείωση των επικουρικών συντάξεων, υποδέχεται το Φθινόπωρο τους συνταξιούχους, που για πολλοστή φορά θα δουν το εισόδημα τους να μειώνεται.
Το νέο «τσεκούρι» στις επικουρικές συντάξεις, θα επέλθει μέσα στο 2014 και αποτελεί στην ουσία την εφαρμογή, της «ρήτρας μηδενικού ελλείμματος».
Η κατάργηση των κοινωνικών πόρων που τροφοδοτούσαν τα επικουρικά ταμεία (τα περισσότερα από τα οποία εντάχθηκαν στο ΕΤΕΑ) θα προκαλέσει απώλειες που υπολογίζονται σε 400 – 700 εκ ευρώ ετησίως. Για φέτος, μόνο, το έλλειμμα που υπάρχει στο ΕΤΕΑ, αγγίζει τα 247 εκ. ευρώ
Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, το ΕΤΕΑ καλύπτει περισσότερους από 1 εκατομμύριο ασφαλισμένους, ενώ αναμένεται να ενταχθούν και άλλοι μέχρι το τέλος του έτους.
Ειδικοί στα ζητήματα της κοινωνικής ασφάλισης εκτιμούν ότι η επερχόμενη μείωση που θα γίνει μέσα στο φθινόπωρο, θα ανέρχεται τουλάχιστον σε 3%.
Αξίζει επίσης να αναφερθεί, ότι το ΕΤΕΑ, σύμφωνα με το νέο μνημονιακό «νομοθετικό περιβάλλον» για τη λειτουργία των ταμείων, δεν μπορεί να ζητήσει οικονομική υποστήριξη από το κράτος, αλλά πρέπει, όταν παρουσιάζει έλλειμμα, να προχωρά αυτόματα σε περικοπές στις συντάξεις.
«Θα πληρώσω»: Όταν έχω, όσα πρέπει· όχι τώρα, κι όχι όσα μας ζητάτε
Του Βασίλη Ξυδιά
Αγαπητό toportal.gr, το να εκφράσω τη χαρά μου και τα συγχαρητήριά μου για την πρωτοβουλία σου να θέσεις επί τάπητος το ζήτημα της στάσης πληρωμών είναι λίγο. Πιο φυσικό μου φαίνεται να φωνάξω: επιτέλους! Οφείλαμε να το έχουμε ήδη κάνει από το 2011 ή τουλάχιστον μετά τις εκλογές του 2012. ... Εν πάση περιπτώσει· κάλιο αργά παρά ποτέ.
Αντιλαμβάνομαι τη στάση πληρωμών σαν ένα πανεθνικό κίνημα πολιτικής ανυπακοής, του στυλ «ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΩ». Μοιάζει κάπως με το «δεν πληρώνω», αλλά θα έλεγα ότι αυτό ήταν ένας εφηβικός πρόδρομος αυτού που τώρα καλούμαστε να πραγματοποιήσουμε. Όταν πρωτοεμφανίστηκε είχε την αξία του σαν έκφραση της γενικής πρώιμης αγανάκτησης κατά του μνημονίου, είχε όμως, όπως αποδείχθηκε, τα όριά του. Δεν είναι τόσο ότι κατηγορήθηκε υποκριτικά για πολιτική ανευθυνότητα και ατομικιστικό ωχαδερφισμό. Είναι περισσότερο η έλλειψη θετικού αναπροσανατολισμού της αγανάκτησης. Γι’ αυτό και σιγά-σιγά ατόνησε σαν μέρος του ριζοσπαστισμού του 2011-12.
Τώρα δεν αρκεί η απλή έκφραση της αγανάκτησης. Χρειάζεται μια κοινή πράξη μεταποίησης της κοινής μας απελπισίας σε θετική συλλογική διέξοδο. Γι’ αυτό και δεν λέμε «δεν πληρώνω», λέμε «θα πληρώσω»· όταν έχω, όσα πρέπει· όχι τώρα, κι όχι όσα μας ζητάνε. Δεν αρνούμαστε ως πολίτες τις φορολογικές μας υποχρεώσεις από θέση αρχής. Δηλώνουμε την απόλυτη αδυναμία μας να πληρώσουμε τώρα, όντας σε απόλυτη αδυναμία να καλύψουμε τις ζωτικές επιβιωτικές μας ανάγκες· και δηλώνουμε την απόλυτη άρνησή μας να αποδεχθούμε τα υπέρογκα αυτά ποσά, που δεν υπακούουν σε καμία απολύτως φορολογική λογική (είτε από απόψεως δημοσιονομικής, είτε από απόψεως δικαίου), παρά μόνο στον τυραννικό παραλογισμό της ολιγαρχίας και της συγκυβέρνησής της.
Από τη Βεργίνα στην Αμφίπολη: Πρώτα ως τραγωδία, μετά ως φάρσα
 |
| MΠΟΣΤ, «Ο ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΓΟΡΓΩΝΑ» |
Του Γιάννη Χαμηλάκη*
Αμφίπολη Σερρών, Αύγουστος 2014: Η «εθνική αρχαιολογία» σε νέες, ηρωικές περιπέτειες. Ή μήπως όχι και τόσο νέες; 1977-2014, σα να μην πέρασε μια μέρα. Ξανά ένας τύμβος, ένα «μοναδικό» ταφικό μνημείο (γνωστό στους αρχαιολόγους ήδη από τη δεκαετία του ’60), ξανά η βιαστική συσχέτιση με έναν «σημαντικό» νεκρό που εμμέσως πλην σαφώς κατονομάζεται, ξανά οι ομολογημένες ή κρυφές ελπίδες για μια συγκλονιστική αποκάλυψη, ξανά οι από Βορράν εχθροί –αντίπαλοι στη μάχη των συμβόλων– που καραδοκούν.
Παρά τις έστω και καθυστερημένες αντιδράσεις των ανασκαφέων και την ανακοίνωση του Υπουργείου Πολιτισμού που τονίζει πως, σ’ αυτό το στάδιο τουλάχιστον, «οποιαδήποτε ταύτιση με ιστορικά πρόσωπα στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης και είναι παρακινδυνευμένη», άλλη μια κάθοδος στον κόσμο των «επιφανών» νεκρών προετοιμάζεται· άραγε, άλλο ένα δράμα δημόσιας ονειρικής αρχαιολογίας βρίσκεται εν τη γενέσει; Πάντως η στιγμή της αποκάλυψης προετοιμάζεται με «γοργό ρυθμό γιατί [η ανασκαφή] γίνεται με σκαπτικά μηχανήματα και δεν απαιτεί τη γνωστή κοπιαστική αρχαιολογική λεπτολόγηση», όπως γράφτηκε — φράση που θα εξέπληττε τους περισσότερους φοιτητές αρχαιολογίας. Βέβαια, το δράμα της αποκάλυψης θα παιχτεί χωρίς τον εθνάρχη αυτή τη φορά, όμως κυβερνητικοί βουλευτές ήδη συρρέουν στη θέση και κάνουν παρεμβάσεις στον υπουργό Πολιτισμού (που και ο ίδιος επισκέφθηκε την ανασκαφή την περασμένη βδομάδα), ενώ ο Καραμανλής ο νεώτερος έχει, λέει, ένα χωραφάκι εκεί κοντά…
ΔΕΗ: Σφάλματα δισεκατομμυρίων με τα ΑΠΕ
Για μεγάλο χρονικό διάστημα ακούω παράπονα απο πολύ κόσμο για την αξιοπιστία των ΑΠΕ αλλά και την απόδοσή τους στο δίκτυο. Έχοντας υπόψη μου την τεχνολογική ανεπάρκεια στη χώρα, την αντιπαράθεση των ντόπιων ολιγαρχών απέναντι στην πολιτική Μέρκελ και Σόιμπλε, καμμία εκ των οποίων δεν δρά υπέρ των Ελληνικών συμφερόντων αποφάσισα να διερευνήσω περισσότερο το θέμα παρουσιάζοντας κάποιες παραμέτρους που δεν έχουν συζητηθεί.
Του καθηγητή Γ. Ζουγανέλη
Οι μεταφορείς του φυσικού αερίου και των πετρελαιοειδών, όπως και οι έμποροι Αραβικού πετρελαίου φυσικά θα είναι "αντίπαλοί" μου με όλα τα κυκλώματα που "ταίζουν", αφού δεν επιθυμούν την ανάπτυξη των ΑΠΕ και άλλων πηγών ενέργειας, γιατί θα μειώσουν την αγορά τους. Ευτυχώς για τη χώρα δεν με ενδιαφέρει τι σκέφτεται ο καθένας. Αρχή μου είναι να βαδίζω πάντα πάνω στο "σωστό" και πάνω σε αυτό να εξαναγκάζω τους υπόλοιπους να "επενδύουν". Σε μερικούς αυτό δεν είναι αντιληπτό γιατί δε το έχουν ζήσει. Για όλους και για όλα υπάρχει πάντα η πρώτη φορά.
Μια επένδυση πάνω στο "σωστό" αποδίδει περισσότερα απο άρπα-κόλα επενδύσεις τύπου Σαμαρά που κτίζονται συνέχεια πάνω στο "λάθος", δρά υπέρ των πολλών αλλά και υπέρ των επενδυτών, αφού αν σχεδιασθεί σωστά μπορεί να αποδώσει πολλαπλάσια κέρδη, να διευρύνει την αγορά και να φέρει ανάπτυξη.
Μια επένδυση της οποίας η φορολόγηση των κερδών είναι δίκαιη επιτρέπει να υπάρχουν παροχές εκεί που χρειάζονται. Αυτές οι παροχές πρέπει όμως να οδεύουν κατα προτεραιότητα στις υποδομές και στη παραγωγή, ώστε να δημιουργούνται μόνιμες θέσεις εργασίας. Οι περιστασιακές παροχές μέσα απο προγράμματα της ΕΕ δεν δημιουργούν μόνιμες θέσεις εργασίας αλλά θέσεις μόνιμης εξάρτησης με το πολιτικό σύστημα, αφού είναι για κάποιους μήνες και όχι μόνιμα.
“Το μπλόκο της Κοκκινιάς”: Σαν σήμερα...
Σαν σήμερα πριν από 70 χρόνια – Αφιέρωμα – Τι έγιναν οι
πρωταγωνιστές της σφαγής
 |
| 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1944 «Το μπλόκο της Κοκκινιάς» |
Ετσι το γράφει στην ιστορία. Σαν ένα από τα πιο μαρτυρικά γεγονότα στη διάρκεια της απελευθερωτικής πάλης του λαού μας από τη φασιστική – ναζιστική κατοχή,«Μπλόκο της Κοκκινιάς». Ας δούμε σε συντομία τα τραγικά εκείνα γεγονότα, που επίσης αποκαλύπτουν την αγαστή συνεργασία του ντόπιου καθεστώτος και των δολοφονικών οργάνων του με τους γερμανούς κατακτητές.
Εβδομήντα χρόνια πριν, σαν σήμερα, το αίμα 315 πατριωτών πότισε τη «Μάντρα της Κοκκινιάς». Ηταν χαράματα Παρασκευής. Πριν ακόμα φέξει το πρώτο φως του ήλιου, η προσφυγούπολη, εργατομάνα Κοκκινιά βρέθηκε κυκλωμένη απ’ όλες τις μεριές. Γερμανοί και γερμανοτσολιάδες ρίχνονται με λύσσα να εκδικηθούν το λαό της που στάθηκε πρωτοπόρος στον αγώνα για τη ματαίωση της επιστράτευσης.
Σοφία, να ένα ροδάκινο...
Η μαμά φώναξε στη μικρή Σοφία:
- Έλα, Σοφία, έλα, ροδάκινο.
- Όσι, ζε σέλω!
είπε η μικρή Σοφία και στραβομουτσούνιασε.
- Γιατί παιδί μου δεν τρως ροδάκινα;
ρώτησε η μαμά με αγωνία.
- Πώς θα μεγαλώσεις και θα αποκτήσεις νου και γνώση άμα δεν τρως τις βιταμίνες σου;
- Ζε σέλω σου λέω, να το πετάτσεις στα σκουπίδια.
- Μα δεν είναι σωστό παιδί μου να πετάμε τον κόπο των ανθρώπων στα σκουπίδια. Είναι ο καρπός της γης.
- Όσι, να το πετάτσεις, να το πετάτσεις, να το πετάτσεις! Ζε με νοιάζει!
- Παιδί μου, μεθαύριο που θα μεγαλώσεις και θα γίνεις μια μεγάαααλη κυβερνητική εκπρόσωπος, έτσι θα μιλάς για την αγροτική παραγωγή; Τι θα σκέφτεται για σένα ο άνθρωπος που κοπιάζει για να παράξει την τροφή σου;
Μια άποψη για το Ισραήλ
Από τη Σίσσυ Αρβανιτίδου για το insideoutborders.com
«Σε 10 χρόνια από τώρα το Ισραήλ θα πάψει να υπάρχει». Δεν είναι απειλή της Τεχεράνης ούτε προσδοκία των Αράβων.
Είναι κατηγορηματική δήλωση του εβραϊκής καταγωγής, βετεράνου της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, Χένρι Κίσινγκερ, που έγινε το 2012 και αναφέρεται σε απόρρητη κοινή έκθεση 82 σελίδων, της CIA και των άλλων 15 αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, με τίτλο "Preparing for a Post-Israel Middle East".
Δεν πρόκειται για κάποια δυσοίωνη προφητεία ούτε για ευχή ορκισμένων εχθρών του ισραηλινού κράτους.
Είναι μια στεγνή και γεμάτη βεβαιότητα δήλωση του «γερόλυκου» της πολιτικής και της διπλωματίας, Χένρι Κίσινγκερ, που είχε δημοσιευτεί το 2012 σε αμερικανικά μέσα ενημέρωσης και αναμεταδόθηκε σε όλο τον κόσμο, ενώ τώρα προβάλλει ιδιαίτερα επίκαιρη, καθώς είναι σε εξέλιξη άλλη μια εθνοκάθαρση των Παλαιστίνιων από το στρατοκρατικό Ισραήλ.
Η δήλωση εκείνη σχολιάστηκε τότε, είτε επικριτικά από Ρεπουμπλικανούς, που κατηγορούσαν τον Ομπάμα για ψυχρή πολιτική απέναντι στο Ισραήλ, είτε από εντυπωσιασμένους Άραβες αναλυτές.
Μαίανδρος: Διακοσμητικό σχέδιο ή σύμβολο;
Του Γιώργου Καλλέργη
Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα, Έλληνες και αλλοδαποί, πιστεύουν ότι ο μαίανδρος είναι κάποιο διακοσμητικό σχέδιο ελληνικής επινόησης, που μπορούν να τον παρατηρήσουν σε αρχαία ελληνικά μνημεία, παραδοσιακά υφαντά ή κεντήματα, διακοσμητικά πιάτα, κοσμήματα και σε αρκετά τουριστικά είδη και φολκλόρ.
Τι είναι όμως ο μαίανδρος; Είναι ένα παραδοσιακό διακοσμητικό σχέδιο που θυμίζει Ελλάδα ή είναι κάτι βαθύτερο που αγγίζει τη σφαίρα των συμβολισμών; Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για σύμβολο που έχει το σχήμα και τις διαστάσεις ενός καλλίμορφου διακοσμητικού σχεδίου. Στην εποχή μας, επειδή η δύναμη των συμβόλων έχει ατονήσει λόγω της ροπής του σημερινού ανθρώπου στον υλισμό και της έλλειψης πνευματικής αναζήτησης, ο μαίανδρος χρησιμοποιείται περισσότερο ως σήμα παρά ως σύμβολο από κάποια σωματεία, εταιρείες, οργανώσεις, ακόμη και από πολιτικά κόμματα.
Πρέπει να ειπωθεί με σαφήνεια και σοβαρότητα ότι όποιος επιθυμεί να τον χρησιμοποιεί σαν σύμβολο, ας κατανοήσει πρώτα τη βαθύτερη σημασία του. Το σύμβολο αυτό, όπως και κάθε σύμβολο, είναι μορφή συμπυκνωμένης ενέργειας, θετικής κυρίως, που εκφράζεται με την απεικόνιση γενικά του συμβόλου.
Προσκλητήριο ενάρετων γρηγορούντων
Του Λεωνίδα Αποσκίτη
[Απόσπασμα από παλιότερη ομιλία στην εκδήλωση για τα 7 χρόνια του Hellenic Nexus, στην Στοά του Βιβλίου, 08/04/2011]
Η αυτο-οργάνωση των ίδιων των λαϊκών δυνάμεων θα φέρει την τελική συντριβή του καθεστώτος χρεοκρατίας
«Οι ανύποπτοι αθώοι, πολύ εύκολα πλήττονται και συντρίβονται, από τη γρηγορούσα πολυμήχανη κακία. Οι αμοραλίστες κατισχύουνε. Αλλά θαρθούνε άλλοι ενάρετοι, γρηγορούντες αυτοί, από τα παθήματα των ανύποπτων να τους τιμωρήσουνε. Δεν διαφεύγουνε την τιμωρία οι κακοποιοί, η «μάχαιρα» που δώσανε, τους ανταποδίδεται… Οι φαύλοι επικρατούνε και συντρίβουνε τους αθώους, κατόπιν έρχονται άλλοι επιζώντες και τους τσακίζουνε. Κάποιος λαθεμένος υπολογισμός, κάποια λεπτομέρεια που δε μελετήθηκε καλά και, παράλληλα, η πληγωμένη αίσθηση της αρετής, συνεγείρει και συντάσσει τις αντίρροπες τάσεις που κινητοποιούνε τις αμυντικές κοινωνικές δυνάμεις για την τελική συντριβή των σκοτεινών δυνάμεων».
[«Μάκβεθ» του Σαίξπηρ, εισαγωγή Στάθη Πρωταίου, Εκδόσεις Δαρεμά, 1963]
Η ελληνική κοινωνία και το ελληνικό έθνος έχουν υποστεί μια βαριά ήττα, αποτέλεσμα της ενσυνείδητης προδοσίας του πολιτικού κατεστημένου.
Οι συνθήκες που βιώνουμε σήμερα είναι πρωτόγνωρες και οι όροι της ζωής όλων μας θα αναθεωρηθούν εκ βάθρων, προς την χειρότερη οργουελλική δουλοκρατία, αν δεν αντισταθούμε.
Οι Έλληνες βρισκόμαστε στην πιο κρίσιμη αναμέτρηση της νεώτερης ιστορίας μας και οφείλουμε να αγωνιστούμε για να πάρουμε πίσω την πατρίδα μας, αλλιώς θα χαθούμε σαν ελεύθερο έθνος και θα αφομοιωθούμε ξανά για αιώνες σε νέους υπερκρατικούς μηχανισμούς (νέα τάξη, νεο-οθωμανισμός).
Πλην Ελλήνων
Του Κώστα Βεργόπουλου
Σε πρόσφατη εξομολόγησή του, ο Αμερικανός δικαστής Τόμας Γκρίεζα, που καταδίκασε σε δεύτερο βαθμό την Αργεντινή να πληρώσει κατά προτεραιότητα τα «κερδοσκοπικά ταμεία», προτού αποπληρώσει τους δανειστές που είχαν αποδεχθεί την απομείωση κατά 70% των απαιτήσεών τους, παραδέχεται ότι εξ αρχής στόχος του ήταν όχι τόσο να λειτουργήσουν τα CDS υπέρ των κερδοσκόπων, όσο κυρίως να θέσει την οφειλέτρια χώρα σε καθεστώς «επιλεκτικής χρεοκοπίας». Με αυτό τον τρόπο, η Αργεντινή δεν αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση, αλλά η μεταχείρισή της από τους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς θεσμούς εγκαινιάζει νέα φάση στην εξέλιξη της τρέχουσας κρίσης.
Ο νομπελίστας Τζοζέφ Στίγκλιτς και 100 Αμερικανοί οικονομολόγοι επισημαίνουν ότι η κήρυξη της Αργεντινής σε «επιλεκτική χρεοκοπία» αποτελεί βόμβα στη λειτουργία του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και της διεθνούς οικονομίας.
Στην επιδίωξή του να τιμωρήσει τη χώρα χαρακτηρίζοντάς την «αναξιόχρεη», ο δικαστής βρήκε σύμμαχο τη Διεθνή Ένωση Σουάπς και Παραγώγων (ISDA), η οποία έσπευσε να υιοθετήσει τον χαρακτηρισμό, τον οποίο πρόθυμα ακολούθησαν οι υποβαθμίσεις πιστοληπτικής ικανότητας από τους οίκους Moody's και S&P. Το ζήτημα είναι ότι σε υπεράσπιση της Αργεντινής απέναντι στις επιθέσεις των αρπακτικών κερδοσκόπων είχαν προστρέξει οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Γαλλίας, όπως επίσης η Λέσχη των Παρισίων, που πρόσφατα είχε επικυρώσει τον συμβιβασμό μεταξύ Αργεντινής και της συντριπτικής πλειοψηφίας των δανειστών της.
Αλλαγή
.png)
Του Βασίλη Βιλιάρδου
«Ο άνθρωπος πρέπει να δει πως τίποτα δεν είναι πραγματικό, αλλά ότι τα πάντα γίνονται συνεχώς και αλλάζουν. Τίποτα δεν μένει στάσιμο – όλα γεννιούνται, αναπτύσσονται και πεθαίνουν. Τη στιγμή ακριβώς που ένα πράγμα φτάνει στο αποκορύφωμα του, αρχίζει να παρακμάζει – ο φυσικός νόμος του ρυθμού λειτουργεί αδιάκοπα.
Δεν υπάρχει πραγματικότητα – σε τίποτα δεν συναντάται μόνιμη ποιότητα, σταθερότητα ή υλικότητα. Τίποτα δεν μένει σταθερό, όλα αλλάζουν. Ο άνθρωπος πρέπει να δει ότι όλα τα πράγματα πηγάζουν από άλλα και διαλύονται μέσα σε άλλα.
Είναι μία αδιάκοπη δράση ή αντίδραση, εισροή ή εκροή, σύνθεση ή αποσύνθεση, δημιουργία ή καταστροφή – γέννηση, ανάπτυξη και θάνατος. Τίποτα δεν είναι πραγματικό και τίποτα δεν διαρκεί, εκτός από την αλλαγή. Τα πάντα «ρέουν», δεν μπορεί κανείς να μπει δύο φορές στο ίδιο ποτάμι, όλα έχουν το αντίθετο τους, αυτοαναιρούμενα, όπως έγραφε ο Ηράκλειτος – ο φιλόσοφος της διαρκούς, αέναης αλλαγής«.
Από την παραπάνω οπτική γωνία, τα πράγματα αποκτούν ένα εντελώς διαφορετικό νόημα – το οποίο όμως πολύ σπάνια μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε, επειδή ασχολούμαστε κυρίως με την κάλυψη των αναγκών που νομίζουμε ότι έχουμε. Μία από αυτές είναι η ασφάλεια, ένα βασικό σημείο του πολιτισμού μας – οι πολλαπλές ανάγκες ασφάλειας, τις οποίες θεωρούμε ουσιαστικές, απαραίτητες, σχεδόν υποχρεωτικές.
Πρόκειται φυσικά για «εθισμούς», τους οποίους μαθαίνουμε να υπηρετούμε από άλλους ενήλικες – από τους γονείς, από τους συγγενείς, από το περιβάλλον μας, από όλους αυτούς που είναι εθισμένοι στις ανάγκες ασφάλειας.
Ερχεται η καταστροφή της Τουρκίας
Tου Νίκου Χειλαδάκη*
Το μέλλον του Ερντογάν δεν έχει ροδοπέταλα, αλλά πάρα πολλά "αγκάθια"
Την πρόβλεψη ότι ο νεοεκλεγείς μετά την θριαμβευτική του νίκη στις προεδρικές εκλογές της Τουρκίας, στις 10 Αυγούστου, Ταΐπ Ερντογάν, θα είναι και ο μοιραίος ηγέτης για την Τουρκία και ότι πολύ σύντομα θα αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα που θα αντιστρέψουν με δραματικό τρόπο το θριαμβευτικό κλίμα που έχει επικρατήσει μετά την νίκη του, κάνει ο γνωστός Αμερικανός στρατηγικός αναλυτής του πανίσχυρου αμερικανικού, «Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων», Daniel Pipes.
Το Συμβούλιο αυτό γνωστό ως CFR είναι n δεξαμενή σκέψεων που καθορίζουν στον μένιστο βαθμό την αμερικανική εξωτερική πολιτική γι' αυτό και οι δηλώσεις του σε τουρκική επιθεώρηση αποκτούν μεγάλη σημασία ιδιαίτερα μετά τα μεγαλοπρεπή επινίκια του Ερντογάν και την αναρρίχηση του στην τουρκική προεδρία.
Να σημειωθεί επίσης ότι ο Daniel Pipes είναι μέλος του πανίσχυρου Εβραϊκού Συμβουλίου των ΗΠΑ, ιστορικός και ακαδημαϊκός, γι αυτό και οι δηλώσεις του έχουν προκαλέσει μεγάλη αίσθηση στην Τουρκία.
Η γενική πεποίθηση είναι ότι η «ακροβασία» του Ερντογάν ανάμεσα σε Ευρώπη, ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα, ανάμεσα σε NATO, Ευρασιατική Ένωση, Σύμφωνο της Σαγκάης, κλπ, ενώ φιλοδοξεί πάντα να ηγηθεί του ισλαμικού κόσμου στηρίζοντας τζιχαντιστικά κινήματα, θα τον φέρει αναπόφευκτα σε πολλαπλά αδιέξοδα που θα κλονίσουν σοβαρά τον ίδιο αλλά και την χώρα του. Με την Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δημιουργήσει κλίμα εχθρικής καχυποψία. Με το Ισραήλ εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλο πρόβλημα προσέγγισης παρά την επιθυμία πολλών παραγόντων και στις δυο χώρες εξ' αιτίας της υπερφίαλης αντιισραηλινής ρητορικής του Ερντογάν που δεν προβλέπεται να την αλλάξει τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)