«Εκεί που έπεσε ο σπόρος»: Μια ταινία από μαθητές για την κατάργηση των μεταλλαγμένων

Μια εκπληκτική μικρού μήκους ταινία, γυρισμένη σε στυλ παλιού, βωβού, ασπρόμαυρου κινηματογράφου δημιούργησαν οι μαθητές της Γ” Δημοτικού του 4ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Αλικαρνασσού, προκειμένου να παρουσιάσουν όλη την διαδικασία της καλλιέργειας αλλά και τους παράγοντες που επηρεάζουν την παραγωγή.

"Άραγε τι εννοούμε όταν λέμε «γεωργική παραγωγή»; Τι ακριβώς είναι οι καλλιέργειες; Ποιοι είναι οι παραδοσιακοί σπόροι; Τι είναι οι μεταλλαγμένοι σπόροι; Από ποιους παράγοντες επηρεάζεται η παραγωγή; Τι σημαίνει για μια επιχείρηση ή ένα άνθρωπο η έκφραση «παίρνω δάνειο»; Τι σημαίνει πληρώνω τόκους στην τράπεζα; Πώς κερδίζουν δηλαδή οι τράπεζες; Πώς πτωχεύει μια επιχείρηση ή ένα νοικοκυριό; Τι σημαίνει εγκατάλειψη της παραγωγικής γης; Και πώς μπορούμε να κάνουμε τον τόπο μας και τη χώρα μας ακόμη πιο παραγωγικούς;

Αυτές τις ερωταπαντήσεις διαχειρίστηκε η Τρίτη (Γ) Δημοτικού του 4ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Αλικαρνασσού, στα πλαίσια του εκπαιδευτικού προγράμματος «Πώς θα γίνει ο κόσμος μας Αν..» δημιουργώντας και παρουσιάζοντας την ταινία «Εκεί που έπεσε ο σπόρος...»

Το «βήμα της Κυριακής» (9/11) παρεμβαίνει ωμά για στροφή του σύριζα στο κέντρο

«ΣΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΟΙ ΟΥΣΙΩΔΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΝΔ ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑ»

Το πρωτοσέλιδο άρθρο του Στ. Ψυχάρη στο Βήμα της Κυριακής αποτελεί ωμή επέμβαση κατά κύριο λόγο, αν όχι εντελώς αποκλειστικά, στα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ.

Το Βήμα, συνηθισμένο να ποδηγετεί τις πολιτικές εξελίξεις, απαιτεί εκ νέου και εντελώς απροκάλυπτα να αρθούν τα «εσωτερικά» εμπόδια (βλέπε κυρίως «Αριστερή Πλατφόρμα»), που πάντα κατά το Βήμα, δεν επιτρέπουν τη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς τη «μαύρη συστημική τρύπα» του λεγόμενου Κέντρου.

Φτάνει μάλιστα ο εκδότης του «Βήματος» να διατείνεται ότι ουσιώδεις πολιτικές διαφορές ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχουν, παρά μόνο στη φαντασία ορισμένων «ιδιότυπων στελεχών των κομμάτων».

Ο καθένας και η καθεμία ας βγάλουν, αν νομίζουν ότι πρέπει να βγάλουν, τα δικά τους συμπεράσματα για τα παρόντα και τα μελούμενα.

Ολόκληρο το αποκαλυπτικό άρθρο του Βήματος της Κυριακής, έχει ως εξής:

Η ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ

Του Σταύρου Π.Ψυχάρη

Η κατάσταση θα ήταν διασκεδαστική αν δεν ήταν πολλαπλώς επικίνδυνη.

Ο κ. Αντ. Σαμαράς βαδίζοντας στη δεξιά όχθη του ποταμού προσπαθεί να συγκλίνει προς το Κέντρο, αλλά τον φρενάρει το φάντασμα της Ακροδεξιάς.

Τετελεσμένα θέλει να επιβάλει ο Ερντογάν με την απειλή των όπλων

Δεν μπορεί να επαναπαύεται η Αθήνα στην ψευδαίσθηση κατευνασμού της Άγκυρας -Ανεβαίνει επικίνδυνα το «θερμόμετρο» σε Αιγαίο, Κύπρο και Θράκη 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τσάκαλος 

Κατά μέτωπο επίθεση, με τη Θράκη, το Αιγαίο και την Κύπρο να βρίσκονται στο στόχαστρο, επιχειρεί η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν, καθώς εκτιμά ότι η «αναμπουμπούλα» στη Συρία και στο Ιράκ ευνοεί την προσπάθειά της για επιβολή τετελεσμένων.

Στην Κύπρο το «θερμόμετρο» θα παραμείνει υψηλά όλο το επόμενο διάστημα και δυστυχώς δεν διαφαίνεται μία αξιοπρεπής οδός αποκλιμάκωσης, αφού η Τουρκία εμμένει στην παύση των εργασιών στην Κυπριακή ΑΟΖ προκειμένου να αποσύρει το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Barbaros».

Η Λευκωσία, έχοντας τη στήριξη της Αθήνας (που μάλλον με δυσφορία την προσφέρει), δεν έχει άλλη επιλογή από το να συνεχίσει τις έρευνες και να αναζητήσει κάποια λύση (αξιοπρεπή) για την επόμενη ημέρα της εξ αναγκασμού επαναφοράς της στο τραπέζι των συνομιλιών. Τώρα φαίνεται πόσο λανθασμένη και βεβιασμένη ήταν η απόφαση του Ν. Αναστασιάδη να εμπλακεί στη διαδικασία των συνομιλιών στη βάση του Κοινού Ανακοινωθέντος της 11ης Φεβρουαρίου.

Περίοδος τραγικής γελοιότητας

Του Γιάννη Μακριδάκη

Σε αυτή τη μεταβατική φάση της πορείας της προς την συνειδητότητα η ανθρωπότητα φαντάζει τραγικά γελοία. Διότι έχει μπλέξει πλήρως μέσα στις αντιφάσεις της, που αποδεικνύουν καθημερινά όχι μόνον ότι ο βασιλιάς είναι ολόγυμνος “το παίζει ντυμένος”, σφυρίζει δηλαδή αδιάφορα, δήθεν σαν να μην συμβαίνει τίποτε αλλά και ότι δεν υπάρχει “μικρός” για να το φωνάξει!!

Ας επικεντρωθούμε στην Ελλάδα:

1. Αυτές τις μέρες αποκαλύφθηκε ένα ακόμη διεθνές σκάνδαλο φοροαποφυγής μεγάλων εταιριών και πολυεθνικών, με συγκεκριμένες ελληνικές συνιστώσες και πιθανή διαπλοκή συγκεκριμένων κρατικών λειτουργών κατά την πρότερη φάση της καριέρας τους, όταν ήσαν στελέχη του ιδιωτικού τομέα, προτού δηλαδή αναλάβουν τις θέσεις τους στο δημόσιο, το οποίον φυσικά δεν έχουν σε καμίαν εκτίμηση ως φιλελεύθεροι, σπουδαγμένοι αμόρφωτοι και εραστές της πλήρους ιδιωτικοποίησης των πάντων, ακόμη και των φυσικών πόρων που, όπως έχουμε πει και γράψει πολλές φορές αποτελούν αγαθά κοινοκτημοσύνης όλων των πλασμάτων του οικοσυστήματος. Βεβαίως, καθ’ όλο το διάστημα το λεγόμενο ως “περίοδος οικονομικής κρίσης” έχουν αποκαλυφθεί και άλλα πολλά τέτοια παρόμοια σκάνδαλα όπως η υπόθεση “λίστα Λαγκαρντ”

Οι μπούρδες του Στέλιου Ράμφου και τα Ποταμίσια ΤΟΥΒΛΑ που τον άκουγαν… ψαρωμένα (νέο video)

Σήμερα έφτιαξα ένα σύντομο νέο video (διάρκειας κάτω από 2 λεπτά) για την εκδήλωση του “Ποταμιού” στις 2-11-2014:

Ράμφος: “. . . το ’74 όταν έφυγε η χούντα, άφησε μηδένδημόσιο χρέος, απολύτως μηδέν! . . .”

Ο Τατσόπουλος… ψαρωμένος (στο video) μαζί με άλλες… ποταμίσιες προσωπικότητες

Όμως…

“…το 1974 το δηµόσιο χρέος είχε ανέβει στο 20,8% επί του ΑΕΠ, στα 114 δισ. δρχ. εκείνη τη χρονιά, µε τον εσωτερικό κι εξωτερικό δανεισµό να γιγαντώνονται. Το χρέος ξεκίνησε από 37,8 δισ. δρχ. το 1967, ενώ το 1973 ήταν ήδη στα 87 δισ., µε το έλλειµµα στο εµπορικό ισοζύγιο να είναι 4,5 φορές ψηλότερο και τις καταθέσεις, παρά τις διαρκείς τονωτικές ενέσεις των Ελλήνων µεταναστών, να µειώνονται δραµατικά µετά το 1970. Ο πληθωρισµός κάλπαζε, το πραγµατικό εισόδηµα µειωνόταν, οι φόροι έκαναν επέλαση, το ίδιο και η ακρίβεια..”

Ο Νίκος Ρωμανός ξεκινάει απεργία πείνας για το νόμιμο δικαίωμά του να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο

Ασφυξία για μια ανάσα ελευθερίας

Την περασμένη άνοιξη έδωσα πανελλήνιες εξετάσεις μέσα από τη φυλακή και πέρασα σε μια πανεπιστημιακή σχολή στην Αθήνα. Με βάση τους δικούς τους νόμους, λοιπόν, από τον Σεπτέμβρη δικαιούμαι να αρχίσω να παίρνω εκπαιδευτικές άδειες από τη φυλακή για να παρακολουθώ το πρόγραμμα της σχολής.

Όπως είναι λογικό, οι αιτήσεις που έχω κάνει έχουν καταλήξει στα αζήτητα, γεγονός που με οδηγεί να διεκδικήσω αυτό το αίτημα με οδόφραγμα το σώμα μου.

Σε αυτό το σημείο είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίσω το πολιτικό μου σκεπτικό ώστε να μπει ένα πλαίσιο γύρω από την επιλογή που πραγματοποιώ.

Οι νόμοι, εκτός από εργαλεία ελέγχου και καταστολής, αποτελούν ταυτόχρονα και μια διατήρηση ισορροπιών ή αλλιώς αυτό που επιγραμματικά ονομάζουμε κοινωνικά συμβόλαια, αντανακλούν κοινωνικοπολιτικούς συσχετισμούς και διαμορφώνουν τμηματικά ορισμένες θέσεις διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου.

Γι’ αυτό και η επιλογή που κάνω θέλω να είναι όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη: δεν υπερασπίζομαι τη νομιμότητά τους· αντίθετα, απευθύνω έναν πολιτικό εκβιασμό ώστε να κερδίσω ανάσες ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη του εγκλεισμού.

Αναβαλλόμενη Φορολογική Υποχρέωση ή αλλιώς Εγγυημένη Κερδοφορία Τραπεζών στις πλάτες της κοινωνίας

Το blog έχει επανειλημμένα ασχοληθεί με το ζήτημα των φορολογικών ασυλιών που έχει εξασφαλίσει το κεφάλαιο σε όλες του τις μορφές (τραπεζικό, εφοπλιστικό, βιομηχανικό) κάτι που αποτυπώνεται στην ολοένα και μικρότερη ποσοστιαία συνεισφορά του στην άμεση φορολογία. Προηγούμενα άρθρα μπορείτε να βρείτε εδώ , εδώ και εδώ. Σε αυτό το άρθρο θα αναφερθούμε διεξοδικότερα για το τελευταίο κατόρθωμα της κυβέρνησης Σαμαρά που θεσμοθέτησε τη λεγόμενη αναβαλλόμενη φορολογική υποχρέωση για τις συστημικές τράπεζες καθώς και για εταιρίες leasing. Χοντρικά, η αναβαλλόμενη φορολογική υποχρέωση για τις συστημικές τράπεζες αποτελεί μια εγγύηση της μελλοντικής κερδοφορίας των τραπεζιτών από το κράτος, δηλαδή την κοινωνία και επιπλέον ένα επίσημο τρόπο να χειραγωγούν τα στοιχεία τους οι τράπεζες για να αντεπεξέλθουν σε stress test.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Η τελευταία προσπάθεια του καπιταλιστικού κράτους να στηρίξει τις συστημικές πτωχευμένες τράπεζες στην Ελλάδα εις βάρος της κοινωνίας και της επιβίωσης του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού υλοποιήθηκε με ένα νομοσχέδιο στη βουλή από τον υπουργό οικονομίας Χαρδούβελη που εισήγαγε την αναβαλλόμενη φορολογική υποχρέωση για τις συστημικές τράπεζες στις 24 Σεπτεμβρίου 2014. Με βάση το νόμο αυτό “το δημόσιο εγγυάται ότι θα καταβάλλει τον αναβαλλόμενο φόρο στην περίπτωση που οι τράπεζες δεν παρουσιάσουν κέρδη τα επόμενα 30 χρόνια“. Σήμερα η αναγνώριση του αναβαλλόμενου φόρου δεν επιβαρύνει το δημόσιο χρέος. Αυτό θα συμβεί μόνο στην περίπτωση που οι τράπεζες δεν εμφανίσουν κέρδη και τελικά απαιτηθεί το δημόσιο να καταβάλλει το ποσό που έχει αναγνωριστεί ως φορολογική υποχρέωση. Κοινώς, το δημόσιο εγγυήθηκε την κερδοφορία των τραπεζών είτε με τον έναν είτε με τον άλλο τρόπο.

Η “ελληνική ιδιαιτερότητα” ως τρόπος επιβολής πολιτικών της εξουσίας

Το ζήτημα της ανάδειξης της “ελληνικής ιδιαιτερότητας” από την έναρξη της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης αποτέλεσε την πρώτη γραμμή άμυνας των απολογητών του “μαζί τα φάγαμε” για την ενοχοποίηση των κατακτήσεων της κοινωνίας, των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των δημόσιων αγαθών ως τις αιτίες της κρίσης στην Ελλάδα. Ακόμα κι όταν ήταν εμφανές ότι κι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) πλήττονταν από την κρίση, η επίσημη γραμμή της προπαγανδιστικής εκστρατείας από την κυβέρνηση, τα φιλικά της ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους, ομοκρέβατους της εξουσίας, ήταν ότι την κρίση προκάλεσαν τοπικές “ιδιαιτερότητες” του ελληνικού καπιταλιστικού συστήματος που έπρεπε να διορθωθούν μέσω αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων.

Φυσικά οι “ιδιαιτερότητες” αυτές δεν ήταν σε καμία περίπτωση οακατάσχετος πλουτισμός του κρατικοδίαιτου κεφαλαίου που δεκαετίες καταλήστευε το δημόσιο πλούτο μέσω της παράδοσης σε αυτό των δομών και υπηρεσιών που ανήκαν στο κράτος, ούτε ήταν “ιδιαιτερότητα” η ταχυδακτυλουργική αποφυγή φόρων του βιομηχανικού και εφοπλιστικού κεφαλαίου που μάλιστα είχαν ενσωματωθεί ακόμα και στο σύνταγμα της χώρας ώστε να μην μπορούν να αλλάξουν! Ούτε ήταν “ιδιαιτερότητα” η λειτουργία ΜΜΕ χωρίς άδειες για συχνότητες αλλά και με αναβαλλόμενες τις φορολογικές τους υποχρεώσεις ακόμα και σήμερα.

Επιθεωρητής Λοβερδό

Του Στρατή Μπουρναζό

Σε μια περίοδο πυκνή από γεγονότα, το γεγονός της εβδομάδας είναι, κατά τη γνώμη μου, το κίνημα των μαθητικών καταλήψεων. Για πολλούς λόγους. 

Πρώτον, σε μια μακρά περίοδο σχετικής νηνεμίας (ή, έστω, όπου οι αγώνες δεν καταφέρνουν να «συνολικοποιηθούν», για να θυμηθώ μια παλιά αγαπημένη κινηματική φράση), οι μαθητές και οι μαθήτριες εισβάλλουν μαζικά, κινηματικά και πανελλαδικά στο προσκήνιο. 

Δεύτερον, επειδή οι μαθητικές καταλήψεις θέτουν ζητήματα σε πολλά επίπεδα μαζί: από το πιο καθημερινό (ελλείψεις σε καθηγητές, προβλήματα θέρμανσης) μέχρι τη λειτουργία του σχολικού συστήματος (το εξετασιοκεντρικό «νέο λύκειο») και ακόμα γενικότερα ζητήματα (τη συνολικότερη απογοήτευση ή θυμό των παιδιών, για το παρόν και το μέλλον τους· η Γεωργία Βαλωμένου, που τα ξέρει αυτά από πρώτο χέρι ως καθηγήτρια, το έγραψε ωραία στα προηγούμενα «Ενθέματα»). 

Τρίτον, επειδή, παρακολουθώντας την κυβερνητική στάση, τις δηλώσεις περί «υποκίνησης» των καταλήψεων (από ποιον άλλο; τον ΣΥΡΙΖΑ ασφαλώς), τις νουθεσίες προς τη μαθητιώσα νεολαία, καταλαβαίνουμε, για άλλη μια φορά, πόσο η κυβέρνηση έχει πάρει διαζύγιο από την πραγματικότητα: από την πραγματικότητα των σχολείων, των μαθητών και των μαθητριών, των δασκάλων και των καθηγητών, από τις αγωνίες, τις ελπίδες και τους φόβους τους.

Ο Ρόλος των Big 4

ThePressProject | Κώστας Εφήμερος

Αν το παγκόσμιο σύστημα των υπεράκτιων συναλλαγών είναι λαβύρινθος, οι παγκόσμιοι ελεγκτικοί γίγαντες είναι οι αρχιτέκτονές του οικοδομήματος και ταυτόχρονα αυτοί που δείχνουν το σωστό δρόμο στις εταιρίες που εμπλέκονται στα σκάνδαλα των offshore.

Για περισσότερο από μια δεκαετία οι γκουρού της PricewaterhouseCoopers βοήθησαν την ανάδοχο εταιρία του Αμερικανικού Ναυτικού για τα βαρέα οχήματα να μεταφέρει τα κέρδη της από την προσοδοφόρα επιχείρηση των ανταλλακτικών από τις ΗΠΑ σε μια μικρή θυγατρική στην Ελβετία.

Λίγα πράγματα άλλαξαν στην πραγματικότητα, εκτός από την διαφορετική τήρηση των λογιστικών βιβλίων. Τα ανταλλακτικά συνέχισαν να αποστέλλονται από τους παραγωγούς σε μια αποθήκη στο Morton του Illinois και από εκεί στις αποθήκες των ανεξάρτητων εμπόρων. Η μόνη διαφορά ήταν ότι τα κέρδη εγγράφονταν σε μια θυγατρική της με έδρα την Ελβετία, η οποία καταβάλλει φόρους κάτω από 6% κάθε χρόνο, αρκετά μικρότερο δηλαδή από το 29% που θα έπρεπε να δίνει στις ΗΠΑ.

Το 2008 όμως οι εταίροι των τεσσάρων μεγαλύτερων λογιστικών εταιριών (γνωστοί και ως Big 4) ανησύχησαν ότι η επιχειρηματική στρατηγική τους απειλούταν από την απόφαση της Caterpillar να μεταφέρει κάποιους από τους διευθυντές από την Ελβετία στις ΗΠΑ, αφού μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να μεγαλώσει το μικρό αποτύπωμα που άφηνε η επιχείρηση των ανταλλακτικών στον φορολογικό παράδεισο της Ελβετίας.

Ως πότε θα μας περνάνε για κουτορνίθια;

Του Δημήτρη Καζάκη

Η Ελλάδα από μόνη της δεν μπορεί να κάνει τίποτε. Ζούμε υπό καθεστώς παγκοσμιοποίησης και δεν μπορεί μια χώρα να τα καταφέρει μόνη της. Θα πρέπει να υποτάσσεται σε υπερεθνικές διαδικασίες και ολοκληρώσεις. Ξέρετε πόσο παλιά είναι αυτή η αντίληψη; Όσο και το ελληνικό κράτος.

Από την πρώτη στιγμή που συγκροτήθηκε αυτό το ρημαδοκράτος, βάλθηκαν οι ντόπιοι και ξενόφερτοι φραγκολεβαντίνοι της κακιάς συμφοράς να μάθουν στον ρακένδυτο ραγιά, που μόλις είχε κατορθώσει να απαλλαγεί από τον Οθωμανικό ζυγό, ότι δεν μπορούσε εκ φύσεως να είναι ελεύθερος. Επειδή αυτός είναι ανατολίτης κι ως τέτοιος είναι εκ φύσεως απολίτιστος, θα πρέπει να αναλάβουν οι πολιτισμένοι Ευρωπαίοι να τον εκπολιτίσουν. Να τον κάνουν κι αυτόν Ευρωπαίο.

Στην αρχή μας είπαν ότι φταίνε οι κλιματολογικές συνθήκες που κάνουν τον Έλληνα νωθρό, ανόητο και ανεπρόκοπο. Ενώ οι ψυχροί Ευρωπαίοι ήταν ότι πρέπει για να εκπολιτίσουν. Του κάκου προσπαθούσαν τα λίγα φωτεινά μυαλά αυτού του τόπου να πείσουν ότι για τα προβλήματα δεν φταίει το κλίμα, ούτε η φύση του Έλληνα.

Διαπλεκόμενος και με δικαστική βούλα ο Χρ. Πάχτας (όλη η απόφαση)

Yπενθυμίζουμε ότι ο Χρήστος Πάχτας έχει κάνει μηνύσεις και αγωγές και σε ουκ ολίγους δημότες Αριστοτέλη…

B11XmnjIUAEcNm-Διαπλεκόμενος αποδεικνύεται ο πρώην δήμαρχος του δήμου Αριστοτέλη Χρ. Πάχτας σύμφωνα με την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά το οποίο εκδίκασε την αγωγή του πρώτου εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ με την οποία ζητούσε αποζημίωση 240.000 ευρώ για ηθική βλάβη που, όπως ισχυρίζεται, υπέστη από ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ στις 18 Φεβρουαρίου 2013, σχετικά με τις κινητοποιήσεις των κατοίκων κατά της ανοιχτής εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής.Ο κ. Πάχτας την ημέρα της Δίκης τον Αύγουστο του 2014 περιόρισε τις οικονομικές του απαιτήσεις από την ηθική βλάβη στο ποσό των 50.000 ευρώ.

Πρόκειται για την ανακοίνωση που εξέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ με την οποία απαντάει στις δηλώσεις του Χρ.Πάχτα λίγες μέρες μετά τον εμπρησμό του εργοταξίου στις Σκουριές, δηλώσεις που υποδεικνύουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως υπευθύνου για τα γεγονότα.

Ο Χρ. Πάχτας σε ραδιοφωνικούς σταθμούς που αναπαράχθηκαν στη συνέχεια και σε ηλεκτρονικές ιστοσελίδες δήλωνε τότε ότι «Οι κουκουλοφόροι είναι γνωστοί, είναι ντόπιοι και ξένοι, τους έχουμε δει, ξέρουμε ποιοι είναι… ενώ η κοινωνία έχει αγκαλιάσει την επένδυση, υπάρχει μια μειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ και κάποιων δυνάμεων που δεν είναι δυνατόν να υποκαταστήσουν τους νόμους του κράτους…

Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο 6/11/2014. Δεν συμμετείχε το ΚΚΕ!

Απο http://kerasiakrinoi.blogspot.gr/2014/11/6112014.html

Το Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 6 Νοεμβρίου. Ξεκίνησε από τα Προπύλαια και κατέληξε στη Βουλή των Ελλήνων. Συμμετείχαν μαθητές και φοιτητές καθώς και λίγοι εκπαιδευτικοί, ΔΟΕ και ΟΛΜΕ.Δεν συμμετείχε το ΜΑΣ, η φοιτητική οργάνωση του ΚΚΕ, η οποία είχε καλέσει 2 ώρες νωρίτερα. Στις 3.30 μ.μ. περίπου που έφτασε η πορεία στο Σύνταγμα, δεν υπήρχε πουθενά συγκέντρωση του ΚΚΕ! 

Το μέγεθος της διαδήλωσης ήταν τέτοιο που γέμιζε ολόκληρη τη Σταδίου, από την αρχή της κοντά στην Ομόνοια μέχρι το τέλος της στην πλατεία Συντάγματος. Μπαίνοντας στο Σύνταγμα η πορεία χειροκρότησε τις καθαρίστριες που στέκονταν με πανό και σημαίες στην Καραγιώργη Σερβίας και φώναζαν συνθήματα. 

Ματ δεν ήταν ορατά σε όλη τη διαδρομή. Μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη ήταν αναπτυγμένα τα γνωστά κάγκελα. Εκεί μια ομάδα πιτσιρικάδων με κουκούλες και μαντήλια στα πρόσωπα άρχισε να πετάει κάποια νεράτζια και να κουνάει τα κάγκελα και τότε κατέβηκαν από τα ψηλά της Βουλής, δεξιά και αριστερά δυο σειρές ματατζήδες και παρατάχθηκαν. Αμέσως τα φοιτητικά μπλοκ έκαναν αλυσίδες και κατέβηκαν την Πανεπιστημίου με παρουσία ματατζήδων στα γνωστά σημεία.

Luxleaks-κόκκινα δάνεια: Πως Ελληνίδα από τη Ν.Φιλαδέλφεια βρέθηκε να χρωστάει στο… Λουξεμβούργο

Ανυπολόγιστες επιπτώσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση προκαλούν οι αποκαλύψεις για τον φορολογικό παράδεισο του Λουξεμβούργου. Τη μαύρη τρύπα των φορολογικών εσόδων που χάσκει εδώ και δεκαετίες στην καρδιά της Ευρώπης φέρνει στο φως έρευνα της Διεθνούς Σύμπραξης Δημοσιογράφων ICIJ.

Τα ντοκουμέντα αποδεικνύουν μυστικές συμφωνίες του Λουξεμβούργου με διεθνείς επιχειρήσεις που οδηγούν σε απώλειες εκατομμυρίων ευρώ για τα υπόλοιπα κράτη – μέλη και εκθέτουν τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος κατηγορείται ότι ως πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου υπέθαλπτε επί δύο δεκαετίες το εν λόγω καθεστώς.

Στην έρευνα έλαβαν μέρος συνολικά 80 δημοσιογράφοι από 26 χώρες, εφημερίδες όπως η Guardian και η Monde, καθώς και μεγάλοι ειδησεογραφικοί οργανισμοί όπως οι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί CBC στον Καναδά και NRD στη Γερμανία.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της αυστριακών συμφερόντων εταιρίας Zeus Recovery Fund, με έδρα το Λουξεμβούργο, η οποία αγόρασε από τράπεζες χρέη ελληνικών νοικοκυριών στο 4,5% της αξίας τους κι έβγαλε κέρδη που άγγιξαν το 100% της επένδυσης.

Να πας και εσύ δεθελοντής

Του  Παναγιώτη Κάτσικα

Να πας κι εσύ εθελοντής

Γιατί αν δεν έρθεις μπορεί να σε ψάχνουνε

Να πας κι εσύ εθελοντής

Στου Καλατράβα τον τάφο μας θάβουνε

Να πας κι εσύ εθελοντής

Λόττο χαπάκια συσσίτιο μοιράζουνε

Από την έναρξη της σχολικής χρονιάς η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας διατυμπανίζει τις προθέσεις της για διενέργεια ΑΣΕΠ και διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών. 

Βρεθήκαμε από νωρίς σε ένα πρωτοφανές μπαράζ ανακοινώσεων, υποσχέσεων στα πλαίσια της "Λοβερδιάδας", αλληλοαναιρούμενων δηλώσεων που δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ο τρόπος με τον οποίο το Υπουργείο Παιδείας θα συμβίβαζε τις περικοπές του φθηνού σχολείου και της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών με την πολιτική διάσωση του μάγου της επικοινωνίας Ανδρέα Λοβέρδου ο οποίος γνώριζε την τύχη των προηγούμενων διαχειριστών  της θέσης στην οποία προΐσταται.

Τα τελευταία χρόνια για να καλυφθούν τα κενά, αντί για διορισμούς εκπαιδευτικών, είδαμε την αύξηση αριθμών μαθητών στα τμήματα, την αύξηση ωραρίου, την κατάργηση και συγχώνευση σχολείων, την αποδιάρθρωση των υποστηρικτικών δομών. 

Παράλληλα κατέκλυσαν την εκπαίδευση και ευρύτερα το δημόσιο τα προγράμματα ΕΣΠΑ – κοινωφελής , τα προγράμματα «εκτάκτων αναγκών», «ειδικών συνθηκών και ειδικών διαδικασιών», καταστώντας το  ως το πιο βάρβαρο και στυγνό εργοδότη διαμορφώνοντας μισθούς 420 και 490 ευρώ.

25 χρόνια πριν: η πτώση του Τείχους και η «χλωμή μητέρα»

Του Κώστα Αργυρού

Όταν είσαι δημοσιογράφος υπάρχουν στιγμές, που αισθάνεσαι ότι δεν υπάρχουν οι λέξεις, που θα έκαναν «ρεπορτάζ» αυτό που βιώνεις ως πραγματικότητα. Μπορείς να το αντιμετωπίσεις σαν επαγγελματική πρόκληση, αλλά σίγουρα οφείλεις να το χαρείς ως προσωπικό δώρο…

Ένα τέτοιο «δώρο» μου έγινε και μένα εκείνο το υγρό, γεμάτο ομίχλη βράδυ στις 9 Νοέμβρη, πριν από 25 ακριβώς χρόνια στο Βερολίνο. Κάτι που ξεκίνησε ως «παρεξήγηση», με τον εκπρόσωπο του καθεστώτος, Γκύντερ Σαμπόφσκι, να μας ανακοινώνει πριν την ώρα του, ότι το «τείχος ανοίγει άμεσα και για όλους», κατέληξε σε μια γιορτή, που έκανε τους Γερμανούς να μοιάζουν με παραζαλισμένους Λατίνους.

Ολοι όσοι έζησαν εκείνη τη νύχτα στο Βερολίνο, μπορεί να μην το επεξεργάζονταν εκείνη τη στιγμή συνειδητά, αλλά ένοιωθαν ότι ζουν κάτι ιστορικό, που δεν πρόκειται ποτέ να ξαναζήσουν. Κάτι που θα αλλάξει για πάντα τη ζωή τους. Το συναίσθημα αυτό το επιβεβαίωσα 11 μήνες αργότερα, τότε που η επίσημη επανένωση των δύο Γερμανιών, στις 3 Οκτωβρίου του 1990, προσπάθησε εμφανώς αποτυχημένα να μιμηθεί την αυθόρμητη γιορτή εκείνου του Νοέμβρη.