Του Απόστολου Αποστολόπουλου
Προ ημερών πέρασε ασχολίαστη «στα ψιλά» η πληροφορία ότι οι ΗΠΑ έχουν δυσαρεστηθεί για τα πάρε-δώσε με τους Κινέζους (COSCO) και τις προσοδοφόρες δουλειές με τα ελληνικά λιμάνια. Αργότερα, ακολούθησε με μεγάλα γράμματα και διθυραμβικούς τόνους, η πληροφορία ότι αναμένεται στην Αθήνα ο Πρόεδρος της Γαλλίας Μακρόν με την σύζυγό του, πηγή ποικίλων σχολίων και αντιδράσεων στη γαλλική πρωτεύουσα. Η Γαλλία είναι ο πιο φιλοαμερικανός από τους δυτικοευρωπαίους εταίρους, επιδιώκοντας έτσι να αντισταθμίσει την ισχύ της Γερμανίας. Ένας βασικός στόχος της επίσκεψης Μακρόν είναι, σύμφωνα με τα ΜΜΕ, να μπει η Γαλλία μέτοχος στην πώληση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης έτσι ώστε τουλάχιστον να ελεγχθεί η δυναμική της κινεζικής διείσδυσης από την Ελλάδα προς την Ευρώπη αλλά και να εξισορροπηθεί το ενδιαφέρον της Γερμανίας για το λιμάνι.
Ο Πειραιάς είναι πολύτιμος λίθος αλλά η Θεσσαλονίκη και το Λιμάνι της είναι καθαρό διαμάντι. Εντάξει. Η μερίδα του λέοντος θα πάει στους ξένους φίλους, κάτι θα μείνει στους ντόπιους άρχοντες, πρωτευουσιάνους και της συμπρωτεύουσας, προφανώς και τα απαραίτητα λίγα για το εργατικό προσωπικό. Όπως λένε και στην κυβέρνηση με την αγιαστούρα δεν γίνονται δουλειές, το χρήμα ανοίγει παράθυρα και πόρτες αν και ενίοτε κλείνει σπίτια. Σπανίως στον τόπο μας, είναι η αλήθεια. Αλληλοκάλυψη και αλληλοσυγκάλυψη είναι διαχρονικοί και διακομματικοί πυλώνες του Συστήματος.
