Η αμφισβήτηση των συνόρων της Ελλάδος

Ενεργούν κατόπιν συνεννοήσεως Ερντογάν και Ράμα;

Από δύο γειτονικές χώρες εκδηλώνεται μια εντεινόμενη προσπάθεια αμφισβητήσεως των συνόρων της Ελλάδος και γενικότερα της περιοχής μας. Θυμίζω τα γεγονότα:

Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν θεωρεί βλαπτική για τη χώρα του τη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923. Πρόκειται για ένα σύνολο 16 κειμένων, ένα εκ των οποίων είναι και η σύμβαση ανταλλαγής των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Επειδή η Σύμβαση της Βιέννης του 1969 περί Διεθνών Συνθηκών προβλέπει ότι οι συνθήκες που καθορίζουν σύνορα κρατών (όπως η Λωζάννη) ουδέποτε λήγουν, ούτε μπορεί ένα κράτος να αποσυρθεί μονομερώς από αυτές, τότε τίθεται το εξής ερώτημα: πέραν των εσωτερικών σκοπιμοτήτων, δηλαδή της αποδυναμώσεως της κεμαλικής ιδεολογίας, μήπως ο Ερντογάν στέλνει κάποιο μήνυμα στην Ελλάδα; Οτι, δηλαδή, σκοπεύει να προκαλέσει μια πολεμική αναταραχή, έστω και με επεισόδιο λίγων ημερών, για να διεκδικήσει αλλαγή συνόρων;

Ο Αυστριακός επίτροπος Διευρύνσεως της Ε.Ε. Γιοχάνες Χαν έκανε λόγο για ύπαρξη «τσαμικού» ζητήματος στις σχέσεις Ελλάδος - Αλβανίας. Λέγεται ότι πρόκειται για κακή ενημέρωση εκ μέρους των συνεργατών του. Μακάρι να έγινε εκ παραδρομής η αναφορά. Πάντως, η Αλβανία δεν έχασε ευκαιρία: έβαλε τον υπουργό Εξωτερικών της να δηλώσει ότι υπάρχει και non paper σχετικό με Τσάμηδες, το οποίο συζητούν τα υπουργεία Εξωτερικών Αθηνών και Τιράνων. Ο κ. Κοτζιάς προέβη σε διάψευση, αλλά το πρόβλημα παραμένει. Είναι σαφές ότι, μέσω των δικαιωμάτων των μουσουλμάνων Τσάμηδων, απογόνων των εγκληματιών πολέμου του 1941-1944, η αλβανική κυβέρνηση ουσιαστικά διεκδικεί τη Θεσπρωτία (την ονομάζει Τσαμερία) και άλλα ελληνικά εδάφη.

Σήμα κινδύνου: Χτίζουν μια άλλη χώρα μέσα στη χώρα

Του Στέλιου Ελληνιάδη

Ο σύντροφος καθηγητής, ο οποίος επί χρόνια κουνούσε σαν ευαγγέλιο τη μελέτη του Πολυτεχνείου για το Ελληνικό και αντιμαχόταν με σθένος την ιδιωτικοποίηση του παλιού αεροδρομίου και την καζινοποίηση της παραλίας της Αγίου Κοσμά, τάσσεται (με κρύα τάχα μου καρδιά) υπέρ του ξεπουλήματος που υπερψήφισε σούμπιτος ο νέος ΣΥΡΙΖΑ μαζί με όλους τους περιχαρείς «εχθρούς» του. Ένα ξεπούλημα που περιλαμβάνει όλα τα δεινά που ο ίδιος με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο κατήγγειλε, ως νέος Μωϋσής. Την αχαλίνωτη δόμηση-οικοπεδοποίηση-τσιμεντοποίηση χιλιάδων στρεμμάτων, την καταπάτηση των ακτών, το καζίνο (ναι, άλλο ένα πιο υπέρλαμπρο καζίνο στην Αθήνα που είναι σε ραγδαία οικονομική και ηθική κατάρρευση), την υπερσυγκέντρωση της εμπορικής δραστηριότητας στην «όαση» του Ελληνικού (με ό,τι αυτό συνεπάγεται για χιλιάδες επιχειρήσεις από το Φάληρο μέχρι το Σούνιο) και πολλά άλλα ακατονόμαστα. 

Και λες: Μπορεί όλο αυτό το πατρονάρισμα μιας δίκαιης πάλης για ένα ευγενή σκοπό να ήταν τόσο πλαστό; Κι αν δεν ήταν, γιατί ένας διακεκριμένος πολίτης που επαινέθηκε για το έργο και τη δράση του για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του Ελληνικού και της αποτροπής τσιμεντοποίησης, καζινοποίησης και αποδιάρθρωσης του κοινωνικο-οικονομικού ιστού της ευρύτερης περιοχής, ξαφνικά μετατρέπεται σε αβανταδόρο του ξεπουλήματος-τσιμεντοποίησης-καζινοποίησης; Πώς άρον-άρον επικεντρώνει την προσοχή του στο δέντρο χάνοντας από το οπτικό του πεδίο το δάσος; 

Ακαδημαϊκό είναι το ερώτημα, γιατί -ως γνωστόν- άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. 

Μακελεύουν την Ελλάδα

Ο Δημήτρης Καζάκης στο Extra Channel γιά 48min...

Ε.ΠΑ.Μ. - Ο Δημήτρης Καζάκης στο EXTRA - 10 Οκτ 2016

Η πορεία του Ε.ΠΑ.Μ. και η προοπτική του, στηρίζονται στην βάση των θεμελιωδών στοιχείων της πολιτικής συμφωνίας που έχει ξεκινήσει το Μέτωπο, για την λύτρωση της xώρας και του έθνους από τα οικονομικά δεσμά τους.

Πιο συγκεκριμένα, ο κύριος στόχος είναι ν' απελευθερωθεί η χώρα, όντας πλέον συνειδητοποιημένη η νέα κατοχή κι από τους έως πρότινος αμφισβητίες.

Ενδεχομένως μάλιστα ο ιστορικός του μέλλοντος να καταγράψει πως το τωρινό καθεστώς κατοχής είναι χειρότερο και πιο στυγνό από το παλαιό ναζιστικό, καθώς εκτελείται με σύγχρονα οικονομικά μέσα, τα οποία εν τέλει στην πράξη αποδεικνύονται μακράν πιο ύπουλα και αργόσυρτα, πιο... σαδιστικά από τα πολεμικά μέσα.

Τη Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016 και ώρα 22.00 στο τηλεοπτικό κανάλι EXTRA, o Γ.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ. Δημήτρης Καζάκης συζήτησε με τον δημοσιογράφο Μάριο Γκότζια στην νέα εκπομπή του «Τα Εν Δήμω», όλα τα θέματα της τρέχουσας επικαιρότητας, αναπτύσοντας, ταυτόχρονα, τις θέσεις του Μετώπου και τις λύσεις που προτείνει σχετικά την αδιέξοδη Ελληνική πραγματικότητα.

Σπύρο, καλά τους έκανες!

Του Θοδωρή Αθανασιάδη

– Σπύρο, κάνε ένα τσιγάρο και μετά ξεκινάμε…

Ο Σπύρος… "μιλούσε" με τις εκφράσεις του. Ο Σπύρος μπορούσε να κινηθεί. Η αρχική διάγνωση ήταν αφασία κινητικού τύπου, με μπλοκαρισμένο το κέντρο της κίνησης και της ομιλίας, εξαιτίας του εγκεφαλικού που προκλήθηκε από βίαιο χτύπημα στην καρωτίδα.

Το τσιγάρο γλιστράει από το χέρι του που τρέμει και κυλάει στο πάτωμα… Το πρόσωπο του Σπύρου αρχίζει να "μιλάει"…

Το μάτι του φυσιοθεραπευτή "κλέβει" τις εκφράσεις του Σπύρου, αλλά συνεχίζει να κάνει τη δουλειά του.

Απέναντι, η δεκάχρονη Ολγίτσα συνεχίζει τον δικό της Γολγοθά στο φυσιοθεραπευτήριο του ΚΑΤ.

Ο Σπύρος δεν μπορεί να πιάσει το τσιγάρο. Νευριάζει. Εξοργίζεται. Αρχίζει να βγάζει άναρθρες κραυγές.

– Σπύρο, πιάσ’ το μόνος σου, του απαντά κοφτά ο φυσιοθεραπευτής.

Ο Σπύρος έχει ήδη κοκκινίσει. Τα κατεστραμμένα νευρικά κύτταρα δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις εντολές του εγκεφάλου.

– Τι περιμένεις, Σπύρο; ΠΙΑΣ’ ΤΟ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ… Κοίτα την Ολγα τι κάνει, φωνάζει σχεδόν ουρλιάζοντας πια ο φυσιοθεραπευτής…

Η επόμενη τραπεζική επίθεση

Του Αρη Οικονόμου

Στην Ιταλία διαπιστώνεται ένα bank run σε αργή κίνηση που παίρνει συνεχώς μεγαλύτερες διαστάσεις, προμηνύοντας τη διάλυση της Ευρωζώνης – ένα πολύ πιθανό ενδεχόμενο, το οποίο θα προκαλούσε ένα παγκόσμιο χρηματιστηριακό κραχ τεραστίων διαστάσεων

«Το πλέον αποτελεσματικό μέχρι σήμερα σύστημα ήταν ο ανθρωπιστικός καπιταλισμός – η πραγματικά ελεύθερη αγορά δηλαδή, με κοινωνικό πρόσωπο, σε ένα περιβάλλον μικτής οικονομίας. Αυτό σημαίνει ότι, όλες οι επιχειρήσεις οφείλουν να ανήκουν στον ιδιωτικό τομέα, με εξαίρεση όμως τις κοινωφελείς, τις στρατηγικές και τις μονοπωλιακές κερδοφόρες (ανάλυση) – οι οποίες πρέπει να είναι υποχρεωτικά δημόσιες, διοικούμενες ασφαλώς με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Φυσικά το σύστημα αυτό δεν έχει σχέση ούτε με τον κρατισμό, ούτε με τη δικτατορία των πολυεθνικών ομίλων ή/και των αγορών – επειδή τότε καταστρέφεται εντελώς η έννοια της ελεύθερης αγοράς, αφού δημιουργούνται εν πρώτοις ολιγοπώλια και στη συνέχεια μονοπώλια. Οφείλει δε να μην επιτρέπει τη δημιουργία κεντρικά κατευθυνόμενων οικονομιών με τη βοήθεια των κεντρικών τραπεζών, καθώς επίσης να περιορίζει τις δυνατότητες των τραπεζικών ιδρυμάτων (διαχωρισμός τους σε επενδυτικά και εμπορικά, παροχή δανείων με εγγυήσεις στην κεντρική τουλάχιστον του 20%, έτσι ώστε να διατηρείται λογική η μόχλευση κοκ.).