Για να θέλει ο κ. Renzi να αποφύγει τον τραπεζικό πανικό (Bank runs)...

...χορηγώντας 150 δις € έκτακτη βοήθεια στις ιταλικές τράπεζες, σημαίνει πως είναι πράγματι χρεοκοπημένες

Σύμφωνα με τη WSJ (πηγή), ο πρωθυπουργός της Ιταλίας βρήκε τρόπο να αποφύγει το βέτο της Γερμανίας (άρθρο), όσον αφορά τη στήριξη του χρεοκοπημένου τραπεζικού συστήματος της χώρας του – με την παροχή κρατικών εγγυήσεων (πρόγραμμα στήριξης της ρευστότητας των τραπεζών), για τις οποίες δεν έφερε αντίρρηση ούτε η ευρωπαϊκή επιτροπή, ούτε η ΕΚΤ. Εύλογα επειδή ο διοικητής της ΕΚΤ είναι απόλυτα υπεύθυνος για την άθλια κατάσταση του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Ιταλίας – από την προηγούμενη θέση του.

Εν τούτοις, με κόκκινα δάνεια της τάξης των 360 δις €, όλες οι τράπεζες της Ιταλίας είναι χρεοκοπημένες – οπότε είναι θέμα χρόνου να πανικοβληθούν οι μέτοχοι τους, οι ομολογιούχοι και οι καταθέτες τους. Φυσικά χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση της Ιταλίας το BREXIT, ως δικαιολογία της ανάγκης στήριξης των τραπεζών της – κάτι που προφανώς δεν ισχύει, αφού η οικονομία της χώρας είναι σε άθλια κατάσταση από πολλά χρόνια πριν (άρθρο).

Brexit, Μαρινόπουλος «στραγγίζουν» τη ρευστότητα

Φόβοι για επιδείνωση της κατάστασης στο μέτωπο της ρευστότητας εκφράζουν παράγοντες της αγοράς. Τα νέα δεδομένα που δημιουργούν Μαρινόπουλος-Brexit. Τα εμπόδια που δημιουργούνται και στην άντληση πόρων από το εξωτερικό.

Σε μια περίοδο που αναμενόταν ότι η αποπληρωμή μέρους των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του δημοσίου θα έδινε κάποιες ανάσες ρευστότητας στις ελληνικές επιχειρήσεις, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στο Ηνωμένο Βασίλειο και η προσφυγή του Μαρινόπουλου στις διατάξεις του άρθρου 99 έρχονται για να μεταβάλουν επί τα χείρω τις σχετικές προσδοκίες.

Ήδη, ο πρόεδρος της Κρητών Άρτος κ. Μανόλης Δαμιανάκης ήταν αποκαλυπτικός στη χθεσινή συνέντευξη που παραχώρησε στο Euro2day.gr, σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι:

Πρώτον, οι αρνητικές επιπτώσεις δεν περιορίζονται ούτε μόνο στον ίδιον τον όμιλο Μαρινόπουλου, ούτε μόνο στους εκατοντάδες προμηθευτές του, αλλά επεκτείνονται στις τράπεζες και σε πλήθος εταιρειών που καμιά συναλλαγή δεν είχαν μαζί του.

Και δεύτερον, η υπόθεση θα επιφέρει και άλλες μεγάλες παρενέργειες στην οικονομία συνολικότερα, όπως για παράδειγμα η έλλειψη εμπιστοσύνης που θα επικρατεί στην αγορά και το πλήγμα που θα δεχτούν οι επί πιστώσει πωλήσεις.

Δ. Καζάκης: Τι σημαίνει για την Ελλάδα το BREXIT - Maximum 93.6. ‎‎29 ‎Ιουνίου ‎2016.

Δημήτρης Καζάκης: Για την Ελλάδα η έξοδος της Μ.Βρετανίας σημαίνει εκποίηση, επιβολή, σκληρότερα μέτρα.

Τηλεφωνική επικοινωνία του οικονομολόγου και γ.γ. του Ε.ΠΑ.Μ. στο Maximum FM 93.6 (Αλεξανδρούπολη), στην εκπομπή του δημοσιογράφου Δημήτρη Κολιού ''Ξυπνήστε γιατί χανόμαστε. ‎‎Τετάρτη, ‎29 ‎Ιουνίου ‎2016.

.................................................................

Διάβασε επίσης:Μετά το Brexit ζητούν να δημιουργηθεί ευρωπαϊκός στρατός

Όσο οι καταθέσεις μειώνονται, τόσο πιο πολύ κινδυνεύουν...

Δεν έχει αποφευχθεί ούτε η διάσωση των τραπεζών από τους καταθέτες, ούτε η χρεοκοπία, ούτε η δραχμή...

«Η Ελλάδα είναι μία οικογένεια στην οποία οι νέοι άνθρωποι,τα ικανά, έντιμα, σωστά εκπαιδευμένα και εργατικά παιδιά της δεν μπορούν να επιβιώσουν –εμποδίζονται να εξελιχθούν, εκμηδενίζονται, απογοητεύονται και τελικά την εγκαταλείπουν για να μεταναστεύσουν οπουδήποτε αλλού, νοσταλγώντας όμως πάντοτε την πατρίδα τους. Στη θλιβερή αυτή οικογένεια, η μεγαλύτερη δύναμη βρίσκεται στα χέρια ανεύθυνων θείων και κατάκοιτων θείων. Πρόκειται για μία οικογένεια που ελέγχεται από τα λάθος μέλη της» (παράφραση από το βιβλίο του Orwell, «Το λιοντάρι και ο μονόκερως»).

Η υπαγωγή της Μαρινόπουλος σε προσωρινό καθεστώς χρεοκοπίας, ο φόβος των 13.000 εργαζομένων της για την επόμενη ημέρα και η απελπισία των προμηθευτών της, είναι ένα μόνο παράδειγμα για το τι θα επακολουθήσει – ενώ η επιμονή των δανειστών για την άμεση εφαρμογή των μέτρων, τα οποία μοιάζουν με ένα ακόμη πιο δηλητηριώδες κώνειο για την ελληνική οικονομία, λόγω των φόβων του BREXIT, σκοτεινιάζει ακόμη περισσότερο τον ορίζοντα.

Πόσο μάλλον όταν η ύστατη πηγή εσόδων της Ελλάδας, ο τουρισμός, υποχωρεί για πρώτη χρονιά, παρά τα προβλήματα των γειτονικών κρατών – ενώ το τελευταίο που θα έπρεπε να αποζητάμε είναι η κατάργηση των ελέγχων κεφαλαίων, αφού κάτι τέτοιο θα έδινε τη χαριστική βολή στις τράπεζες.