Ο Ταμήλος τώρα δικαιώνεται!!!

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Ως δεδομένη παρουσιάζεται πλέον η με (διαδικασίες fast track) ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Κι είναι αλήθεια πως σε αυτή τη συγκυρία δε διαφαίνεται στον ορίζοντα κάτι που θα μπορούσε ουσιαστικά να την αποτρέψει: ούτε τα «άσφαιρα» ενδοκυβερνητικά πυρά (όπως συμβαίνει με την περίπτωση Σκουρλέτη), ούτε οι προαναγγελίες απεργιών εκ μέρους κάποιων, απαξιωμένων ομολογουμένως στη συνείδηση της κοινωνίας, συνδικάτων (όπως με την περίπτωση της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ).

Πολλώ δε μάλλον, φαντάζει ακόμη περισσότερο αναπόφευκτη, αν λάβει κανείς υπόψη την ανθρωπογεωγραφία της σημερινής Βουλής, όπου η αξιωματική αντιπολίτευση επιτίθεται στην κυβέρνηση επειδή δεν προχωράει με ιδιαίτερη ζέση το εν λόγω ξεπούλημα. Είναι σαφές, όμως, πως ακόμη και στις πλέον σφοδρές δημόσιες αντιπαραθέσεις τους, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο κι η ΝΔ έχουν και στο συγκεκριμένο ζήτημα κοινή συνισταμένη. Άλλωστε, ακόμη κι ο «αντάρτης» Πάνος Σκουρλέτης ήταν στο επίμαχο χθεσινό άρθρο του κάτι παραπάνω από σαφής: «Δεν είμαι οπαδός παρωχημένων αντιλήψεων που δεν αντιλαμβάνεται τις αλλαγές που έχουν συμβεί στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας, της οποίας είμαστε αναπόσπαστο μέλος, ούτε υπερασπίζομαι μονοπωλιακές καταστάσεις και ξεπερασμένα μοντέλα περασμένων δεκαετιών».

Εκρηκτικό πάλι το κλίμα στα Βαλκάνια...

Του Σταύρου Τζίμα

Ηταν 10 Ιουλίου 1878, όταν στην πόλη Πριζρένη (του σημερινού Κοσόβου) συνήλθαν οι Αλβανοί ηγέτες των πέντε βιλαετίων της δυτικής Βαλκανικής για να διεκδικήσουν την αυτονομία τους, στο πλαίσιο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που είχε αρχίσει ήδη να εμφανίζει συμπτώματα αποσύνθεσης. Το 2014, 136 χρόνια μετά, σε μια κίνηση με ισχυρούς συμβολισμούς, πάλι στην Πριζρένη και στο ίδιο σπίτι που έγινε η ιστορική σύναξη επί Οθωμανών, τα κυβερνητικά συμβούλια της Αλβανίας, υπό τον Εντι Ράμα, και του Κοσόβου, υπό τον Χακίμ Θάτσι, πραγματοποίησαν κοινή συνεδρίαση. Το Κόσοβο είχε αποκτήσει ήδη την ανεξαρτησία του και αθόρυβα ερχόταν «εις σάρκαν μία» με τη μητέρα-πατρίδα.

Τώρα, μετά τους Κοσοβάρους, τα Τίρανα ανέλαβαν να φέρουν κοντά τους και τους Αλβανούς της FYROM, το άλλο, μεγάλο, μετά το Κόσοβο «αλύτρωτο» κομμάτι του έθνους. Τούτη η συνάντηση δεν έγινε στην Πριζρένη, αλλά στα Τίρανα. Ελάχιστοι φυσικά πίστεψαν τη δικαιολογία του Ράμα ότι έφερε εκεί τους ηγέτες των αλβανικών κομμάτων της ΠΓΔΜ γιατί «δεν μπορούσαν να συνομιλήσουν απευθείας μεταξύ τους». Απεναντίας εντάθηκαν οι ανησυχίες για τον «δάκτυλο του αλβανικού αλυτρωτισμού» που μετά το Κόσοβο «χαϊδεύει» τώρα στα Σκόπια το «κουμπί» το οποίο μπορεί να προκαλέσει εθνικιστική ανάφλεξη στην περιοχή. Οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί με την απουσία, πλέον, της αμερικανικής ισχύος και την αδυναμία των Ευρωπαίων να υποστηρίξουν τη μεταπολεμική τάξη πραγμάτων, όπως αυτή εγκαθιδρύθηκε μετά τον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο, άνοιξαν τη συζήτηση, ανεπισήμως επί του παρόντος, και φούντωσαν σενάρια για επαναχάραξη του συνοριακού χάρτη.