ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (59) :Terence Blanchard - In Time Of Need

Οι Λαοί της Γης μπορούν να συντρίψουν την εξουσία των αργυραμοιβών

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

«Οι τραπεζίτες, τα γκόλντεν μπόϊς και οι διαχειριστές κεφαλαίων hedgefunds, οι ελίτ των πολυεθνικών και της παγκοσμιοποίησης, είναι η σύγχρονη εκδοχή των ειδωλολατρών Ισραηλιτών που προσκυνούσαν το χρυσό μοσχάρι. Η λάμψη του πλούτου τους θαμπώνει, σπρώχνοντάς τους όλο και πιο γρήγορα στην καταστροφή. Θέλουν να κάνουν και εμάς να λατρέψουμε τον βωμό τους. Όσο κυριαρχεί η απληστία, γινόμαστε συνένοχοι και σιωπούμε. Αλλά μόλις αρνηθούμε την θρησκεία του αχαλίνωτου καπιταλισμού, μόλις απαιτήσουμε μια κοινωνία που να υπηρετεί τις ανάγκες των πολιτών και του οικοσυστήματος στο οποίο ζουν και όχι τις ανάγκες της αγοράς, μόλις μάθουμε να μιλάμε με ταπεινότητα και να ζούμε με μια νέα απλότητα, μόλις αγαπήσουμε τον διπλανό μας, θα σπάσουμε τις αλυσίδες μας και θα βρούμε ξανά την ελπίδα».

[Ομιλία του δημοσιογράφου Chris Hedges μπροστά από την Bank of America στην Νέα Υόρκη, στις 15 Απριλίου 2011]

Τα γεγονότα προχωρούν με τρομερή ταχύτητα, η παγκοσμιοποίηση ξεγυμνώνεται και οι λαοί της γης αφυπνίζονται. Μια σπίθα αρκεί για να γίνει η έκρηξη σε πολλές χώρες όπου υπάρχει η κρίσιμη συσσώρευση κοινωνικής οργής. Κι αυτό παρατηρείται για πρώτη φορά σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, από την Μέση Ανατολή μέχρι το Φαρ Ουέστ.

Το εξεγερσιακό ντόμινο που έχει ξεκινήσει από το 2011 είναι ο φόβος και ο τρόμος για τους μηχανισμούς των υπερεθνικών νεοταξικών κέντρων. Κι αυτό που φοβούνται οι μηχανισμοί αυτοί θα προσπαθήσουν όχι μόνο να το καταστείλουν αλλά και να το ελέγξουν, να το χειραγωγήσουν, να το εκτρέψουν όπου θέλουν και όποτε μπορούν.

Τουρκία, το τέλος των Ελληνικών ψευδαισθήσεων

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης 

Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος 

Στα τέλη Μαΐου του 2010 πετούσα από την Θεσσαλονίκη προς την Λέσβο για να μιλήσω σε μια εκδήλωση υπό την αιγίδα των δυο μητροπόλεων της μεγαλονήσου με θέμα, τα «Σημάδια Ορθοδοξίας στην Σημερινή Τουρκία». Το αεροπλάνο έκανε μια στάση στην Λήμνο. Αφού κατέβηκαν οι επιβάτες που είχαν προορισμό αυτό το νησί περιμέναμε για να απογειωθούμε με κατεύθυνση την Μυτιλήνη. Η ώρα περνούσε και το αεροπλάνο έμεινε καθηλωμένο στο τοπικό αεροδρόμιο. Κάποια στιγμή αποφάσισα να μάθω γιατί δεν φεύγουμε. Κατευθύνθηκα προς το πιλοτήριο και έπιασα συζήτηση με τους δυο πιλότους. 

Αυτή την στιγμή, όπως μου ανέφεραν, γίνονται αλλεπάλληλες αερομαχίες στον εναέριο χώρο μεταξύ ελληνικών και τουρκικών μαχητικών γι’ αυτό δεν μπορούμε να απογειωθούμε. Εκείνη την στιγμή, «καπάκι» στην συζήτηση μας ακούστηκε εκκωφαντικός θόρυβος από αεροπλάνα που πετούσαν με μεγάλη ταχύτητα πάνω από το νησί χωρίς να μπορώ να εξακριβώσω αν ήταν ελληνικά ή τουρκικά. Αυτή η κατάσταση, όπως μου ομολόγησε ο ένας πιλότος, εκείνη την περίοδο συνέβαινε πολύ συχνά με αποτέλεσμα να υπάρχουν καθυστερήσεις στα αεροπορικά δρομολόγια.

Το Κομπάνι δεν πρέπει να πέσει, το Κομπάνι πρέπει να νικήσει!

Της Νάντιας Βαλαβάνη

Τουρκοσυριακά σύνορα, βραδινό της 28ης Οκτωβρίου στη «νεκρή ζώνη» έξω από ένα χωριό δίπλα στο Σουρούτς, 3 χιλιόμετρα απέναντι από το «ελεύθερο πολιορκημένο» Κομπάνι. Το απόλυτο σκοτάδι της νύχτας – στο Κομπάνι επικρατεί συσκότιση, από την εδώ πλευρά δεν υπάρχει φωτισμός – σπάνε μόνο μικρές φωτιές διάσπαρτες πάνω στη χωμάτινη «έρημο». Γύρω απ’ την καθεμιά, πάνω σε τσιμεντόλιθους, κάθεται κι από μια μικρή ομάδα ανθρώπων: Στη «Νυχτερινή Περίπολο» του Ρέμπραντ, που μου έρχεται στο μυαλό συνειρμικά, απεικονίζονται ανώτεροι αξιωματικοί που φρουρούσαν τη βασίλισσα. Αυτή εδώ η πολιτική φρουρά όμως, περίπου 500 άνθρωποι κάθε βράδυ, απαρτίζεται από πολίτες της περιοχής, αλλά κι από άλλους από τόσο μακριά όσο απ’ την Πόλη, που έχουν παρατήσει τις δουλειές τους για να φυλάνε άγρυπνη σκοπιά καθημερινά απ΄ τις 5 το απόγευμα που νυχτώνει μέχρι τις 5 το πρωί που χαράζει.

Και «φρουρούν» όχι βασίλισσες, αλλά τις 2000 νεαρές μαχήτριες και μαχητές απέναντι: Παρατηρώντας και καταγράφοντας με κάμερες ότι συμβαίνει κατά μήκος των πιο κρίσιμων 3 χιλιομέτρων των συνόρων από και προς τη Συρία – βγάζοντας κάθε τόσο «λαυράκια», αλλά λειτουργώντας και με μόνη την παρουσία τους επίσης αποτρεπτικά. Ταυτόχρονα οι φωτιές τους είναι ορατές απ’ το Κομπάνι: Οι μαχητές τις περιμένουν μόλις πέσει το σκοτάδι – για να ξέρουν έτσι πως δεν είναι ξεχασμένοι, πως στην αγρύπνια τους μέσα στον κλοιό που τους σφίγγει από τρεις μεριές δεν είναι μόνοι, ότι από απέναντι τους «φυλάνε».

Φωτιά που «τραγουδά» στη «νεκρή ζώνη» απέναντι από το Κομπάνι (28.10.2014)

Μπήκαμε, χωρίς επιστροφή, στο μονοπάτι του πολέμου...

 

Η Τουρκία, εκτός από τις διεκδικήσεις της στην Κυπριακή ΑΟΖ, που αποσκοπεί σε οικονομική συνεκμετάλλευση, επιδιώκει να εξασφαλίσει με κάθε τρόπο την απαραίτητη γεωπολιτική υποδομή που θα την καταστήσει κορυφαία ναυτική δύναμη, από το Αιγαίο μέχρι την Αδριατική και το Ιόνιο, και τη σημαία αυτής της διεκδίκησης, δεν είναι διατεθειμένη να την υποστείλει...

Του Κ. Κυριακόπουλου

Η Τουρκία λοιπόν απειλεί με πόλεμο. Και δυστυχώς αυτό τον πόλεμο θα τον κάνει, όποιο και αν είναι το τίμημα για την ίδια. Και θα τον κάνει διότι η Τουρκία έχει διπλή στρατηγική στόχευση, ενώ από την άλλη μεριά η Ελλάδα, παραμένει εγκλωβισμένη στα σαγόνια μιας τριπλής μέγγενης που της συνθλίβει τα σωθικά…

Πρώτον: Δε διαθέτει καμία στρατηγική στόχευση. Για την ακρίβεια έχει αναγορεύσει σε στρατηγική στόχευση τον ταπεινωτικό συμβιβασμό, με ότι της επιτρέψουν τα συμμαχικά της αποκούμπια. Φοβικά σύνδρομα λοιπόν, διαρκής υποχωρητικότητα, σπασμωδικοί και αποσπασματικοί χειρισμοί, είναι τα μοναδικά εργαλεία μιας χώρας που βολοδέρνει στη γεωπολιτική πιάτσα, με τη ψυχολογία της ηττοπάθειας και τη συμπεριφορά του δαρμένου σκυλιού που αναζητεί εναγωνίως καταφύγιο για να τρυπώσει.

Δεύτερον: Δε διαθέτει συμμάχους. Για την ακρίβεια αναγορεύει σε συμμάχους, μια συμμορία γεωπολιτικών ατζέντηδων, που τη χρησιμοποιούν κατά το δοκούν για να προωθήσουν τις δικές τους γεωστρατηγικές επιδιώξεις. Στα πλαίσια αυτού του επικίνδυνου παραλογισμού, άγεται και φέρεται χωρίς σκοπό και με μηδενικές στρατηγικές και τακτικές επεξεργασίες, προσβλέποντας αποκλειστικά και μόνο στον οίκτο των ισχυρών, μη ξέροντας τι πρόκειται να ξημερώσει την επόμενη μέρα.

CHUCK HAGEL, ΥΠ.ΑΜΥΝΑΣ ΗΠΑ: «Να ετοιμαστούμε για τη νέα εποχή των ατέλειωτων πολέμων...»

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΥΠ. ΑΜΥΝΑΣ: «Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ 

ΤΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ»

Οι Ηνωμένες Πολιτείες «πρέπει να είναι έτοιμες για μια καινούργια εποχή–την εποχή των ατέλειωτων πολέμων»! Πρόκειται για δήλωση που την έκανε ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Τσακ Χάγκελ, μάλιστα λίγες μόνο μέρες πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές της 4ης Νοεμβρίου τις οποίες ο Λευκός Οίκος χαρακτηρίζει «κρίσιμες για την πορεία (της Αμερικής) σε ένα συνεχώς αναταρασσόμενο κόσμο».

Ο Τσάκ Χάγκελ τόνισε με ιδιαίτερη έμφαση: «Έχω τη γνώμη ότι ζούμε σε καιρούς ιστορικούς και καθοριστικούς», δήλωσε ο υπουργός. Και πρόσθεσε: «Βλέπουμε μια νέα τάξη πραγμάτων να δημιουργειται – την μεταπολεμική, την μετασοβιετικη. Και προβάλουν πολλά ερωτήματα, κυρίως από τον αμερικανικό λαο. Ποιος είναι ο ρόλος της Αμερικής σε αυτόν τον καινούργιο κόσμο που βρίσκεται σε εξέλιξη; Πρέπει να έχουμε έναν ρόλο; Τι θα ήταν σωστό να γίνει;» 

Τονίζοντας ότι η Αμερική ως παγκόσμιος ηγέτης «θα συνεχίσει να εμπλέκεται σε απειλές του εξωτερικού και στο ορατό μέλλον» απέναντι στην διεθνή "τρομοκρατία" και τα "τυραννικά" καθεστώτα. Ο κ. Χαγκελ δεν έκρυψε ότι αυτό «συνιστά μακρόχρονη εμπλοκή» της Αμερικής σε «συνεχόμενη πολεμική δράση».

Μπράβο στο ΚΚΕ!!!

Γενικά δεν αρέσκομαι να ασκώ κριτική στο ΚΚΕ, συνδεδεμένο καθώς είναι με τους εργατικούς και όχι μόνο αγώνες.

Μα εδώ και δεκαετίες συμπεριφέρεται σαν ξεπεσμένος αριστοκράτης που ξεκοκκαλίζει την πατρική περιουσία επικαλούμενος την ταξική του ανωτερότητα για να επικαλύψει την έλλειψη της ηθικής του.

Μια χώρα γεμάτη αναχρονισμούς, φαντάσματα και άλλοθι έχει το ΚΚΕ που της αξίζει.

Του Πέτρου Αργυρίου

Η χθεσινή μέρα θα μείνει στην ιστορία ως η μέρα που έκανε την μεγαλειώδη του πορεία το ΚΚΕ!

3 μέρες μετά την παρέλαση του ΟΧΙ, τέσσερα χρόνια μετά από το πανηγύρι των ατελείωτων ΝΑΙ, το ΚΚΕ κούνησε το μυώδες δάχτυλό του.

Τρέμει ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος το ΚΚΕ fest. Τύφλα να χει το gay pride.

Ναι , το ΚΚΕ απέδειξε ότι έχει  δύναμη. Μεγαλύτερη δύναμη από το ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ, τη ΝΔ, το ΛΑΟΣ και τη Χρυσή Αυγή μαζί.

Ότι έχει και μηχανισμό και κομματικό στρατό όπως και τα μεγάλα κόμματα μονάχα που το ΚΚΕ δε χρειάζεται να λαδώνει τα μολυβένια στρατιωτάκια του.

Μας απέδειξε το ΚΚΕ αυτό που γνωρίζαμε πάντα: ότι το ΚΚΕ είχε τη δύναμη να ανατρέψει το σύστημα. Τη δύναμη την είχε. Τη βούληση δεν την είχε ποτέ.

Που τους βρήκαμε ρε γαμώτο;

Toυ Καρτέσιου

Συνέντευξη στον Real fm έδωσε η Σοφία Βούλτεψη και η ερώτηση είχε σχέση με την ανακοίνωση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, σύμφωνα με την οποία δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί ένα εθνικό πρόγραμμα για την εποχή μετά το τρέχον μνημόνιο. Ε, ακούστε μόνοι σας τι απάντησε η κυβερνητική εκπρόσωπος.

Είπε δηλαδή ότι κακώς ασχολούμαστε με το θέμα διότι αυτές οι ανακοινώσεις δεν βγαίνουν για εμάς, αλλά μόνο για τους βουλευτές. Όμως γαμώ την υποκρισία για ανάγκη διαφάνειας, γίνεται το κακό και κυκλοφορούν τα νέα στην πιάτσα. Μακάρι πάντως να σταματούσε εκεί η κυβερνητική εκπρόσωπος. Ακούστε την λίγο ακόμη.

Επιμένει η Real για το «τελεσίγραφο Σόιμπλε σε Χαρδούβελη» «Καυτός» Διάλογος

Ο υπουργός Οικονομικών, Γκίκας Χαρδούβελης, έσπευσε να διαψεύσει το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της Real News που αναφέρεται σε «τελεσίγραφα» του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ωστόσο από την εφημερίδα, με την οποία επικοινώνησε το Tvxs.gr, επιμένουν για την αξιοπιστία και την εγκυρότητα των πληροφοριών και υπογραμμίζουν: «Οι εξελίξεις θα το δείξουν».

Σύμφωνα με την εφημερίδα κατά τη συνάντηση του Γκίκα Χαρδούβελη με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο Βερολίνο, ο Έλληνας υπουργός οικονομικών είπε πως «χρειαζόμαστε ανάσες για να διατηρηθεί η πολιτική και κοινωνική σταθερότητα στην Ελλάδα». «Δεν μας ενδιαφέρουν τα εσωτερικά σας, ούτε καν οι ανάγκες σας για τις εκλογές. Τελειώστε με όσα έχετε δεσμευτεί», απάντησε ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας.

Νέο γύρο λεηλασίας του δημόσιου χρήματος ετοιμάζουν οι τράπεζες

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Στην αντεπίθεση πέρασε η τραπεζική ελίτ, πριν καν κλείσει μια εβδομάδα από την δημοσίευση των αποτελεσμάτων των «τεστ αντοχής» από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αξιοποιώντας στο έπακρο το σκανδαλωδώς ευνοϊκό για τα συμφέροντά της κλίμα που έχει διαμορφωθεί. Έτσι, στο εβδομαδιαίο οικονομικό δελτίο που εξέδωσε μόλις προχθές Παρασκευή 31 Οκτωβρίου η Άλφα Μπανκ χαρακτηρίζει ως επιτακτική την ανάγκη «ταχείας αποκατάστασης του ιδιωτικού ιδιοκτησιακού χαρακτήρα» των τεσσάρων συστημικών τραπεζών. Ταυτόχρονα ανοίγει και την ατζέντα του επόμενου διαστήματος που σχεδόν μονοπωλείται από το στόχο άντλησης εκείνων ακριβώς των κεφαλαίων για κάθε μία τράπεζα που θα μειώσουν την συμμετοχή του δημοσίου σε επίπεδα κάτω του 50%.

Ωστόσο ούτε η Άλφα Μπανκ, ούτε καν η κυβέρνηση που έσπευσε να οικειοποιηθεί τα θετικά αποτελέσματα των «τεστ αντοχής» χαρακτηρίζοντάς τα πειστήρια του success story, θυμήθηκαν ότι αν σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν αυτές οι τέσσερις τράπεζες το οφείλουν στα λεφτά των φορολογουμένων! Πακτωλοί δημόσιου χρήματος, που προέρχονται από τις τσέπες των φορολογουμένων και υπό οποιαδήποτε μορφή (ρευστού ή εγγυήσεων) δόθηκαν στους τραπεζίτες από την αρχή της κρίσης προκειμένου να μην καταρρεύσουν οι τράπεζες. Στην Ελλάδα μόνο από το 2008 άντλησαν 211,5 δισ. ευρώ. Στις 27 χώρες της ΕΕ από το 2008 μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2012 τέθηκε στη διάθεση τους το αστρονομικό ποσό των 5 τρισ. 86 δισ. ευρώ που αντιστοιχεί στο 40,3% του ΑΕΠ του 2011. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία του καπιταλισμού δεν υπήρξε κλάδος επιχειρηματικής δραστηριότητας που να είναι τόσο αεριτζίδικος, τόσο προβληματικός κι εν τέλει τόσο κρατικοδίαιτος όσο οι τράπεζες.

«Τύμπανα πολέμου» στην Ανατολική Μεσόγειο - Σε κλοιό Ελλάδα και Κύπρος

Του Γιώργου Παυλόπουλου

Μπορεί η Μεσόγειος να είναι η ομορφότερη και η πιο ευλογημένη (από τη φύση) θάλασσα του πλανήτη, όμως η ειρήνη και η ηρεμία είναι δύο λέξεις σχεδόν άγνωστες στο ανατολικό άκρο της. Εκεί, δηλαδή, όπου η ατμόσφαιρα εδώ και αρκετές εβδομάδες μυρίζει κυριολεκτικά μπαρούτι, ενώ είναι μάλλον απίθανο η οσμή αυτή να απομακρυνθεί στο άμεσο μέλλον -χωρίς να αποκλείεται, μάλιστα, να γίνει ακόμη πιο έντονη...

Δεν χρειάζονται κανενός είδους αναλύσεις προκειμένου να πείσουν για του λόγου το αληθές -αρκούν τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα. Ο χώρος γύρω από την Κύπρο έχει μετατραπεί το τελευταίο διάστημα σε ένα απέραντο πεδίο βολής για την Τουρκία, το Ισραήλ, τη Ρωσία, τη Βρετανία, αλλά και το ΝΑΤΟ. Η δύναμη πυρός η οποία έχει συγκεντρωθεί εκεί αρκεί, από μόνη της, για να προκαλέσει έντονη ανησυχία -πολλώ δε μάλλον εάν συνυπολογιστούν οι σοβαρότατες αντιθέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στις διάφορες χώρες με στρατιωτική παρουσία. Γεννώντας, έτσι, το εύλογο ερώτημα εάν η ανακάλυψη μεγάλων ενεργειακών κοιτασμάτων αποτελεί ευλογία ή κατάρα...

1982 - Η αναγνώριση της Εθνικής μας Αντίστασης. Σήμερα οι σάλπιγγες ηχούν ξανά.....

Του Όθωνα Κουμαρέλλα

Σήμερα 32 χρόνια μετά, το αληταριό των γόνων των δωσιλόγων της κατοχής προκαλεί ξανά, προσπαθώντας να διχάσει, για ακόμα μια φορά, τον ελληνικό λαό αμφισβητώντας την αλήθεια. 

Στη διαστρέβλωσή της αλήθειας, στον διχασμό και το εμφυλιοπολεμικό κλίμα εναποθέτουν τις τελευταίες τους ελπίδες για να περισώσουν το καθεστώς τους, που τρίζει από παντού.

Σήμερα, ηχούν ξανά οι σάλπιγγες της Ενότητας και του Αγώνα. Ο ελληνικός λαός το χρωστάει στους νεκρούς του, αλλά πρώτα και κύρια στον εαυτό του και τα ίδια τα παιδιά του, να ανταποδώσει τα ίσα στους σύγχρονους προδότες. Στους νέους χίτες, στους καινούργιους ταγματασφαλίτες και στους "μεταμοντέρνους" μαυραγορίτες-τραπεζίτες που έφεραν τη νέα κατοχή στη χώρα και πλουτίζουν εξαθλιώνοντας τον λαό. 

Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους!

Πηγή:http://seisaxthia-epam.blogspot.gr/2014/11/1982.html

Στοχασμοί επί ελαιών

Του Γιάννη Μακριδάκη

Σήμερα κατά το μάζεμα της ελιάς ερχόταν επίμονα στον νου μου η πρόσφατη εκδήλωση στο καφέ Πόλις. Σκεφτόμουν τους τόσους ανθρώπους που με τίμησαν με την παρουσία τους εκεί και κατέκλυσαν την ευρύχωρη αίθουσα και το αίθριο για τρεις και πλέον ώρες. Γλύκαινε το είναι μου μέσα στην ψύχρα του βουνού η αγάπη που εισέπραξα με χίλιους δυο τρόπους, ρίγανες και βοτάνια, βιβλία, σπόρια, βλέμματα, λόγια, αγκαλιές, φιλιά και χειραψίες σφιχτές από παλαιούς και νέους συνοδοιπόρους.

Σκέφτηκα σήμερα εκεί, επί του όρους των ελαιών όπου βρισκόμουν, όλους εσάς που με τιμάτε καθημερινά αφιερώνοντας τον χρόνο της ζωής σας στην ταπεινή μου ύπαρξη. Που έρχεστε στις εκδηλώσεις, που διαβάζετε και έχετε φθάσει τα βιβλία μου στο να αναγράφουν πολλές εκδόσεις και πολλές χιλιάδες αντιτύπων, που μπαίνετε σε τούτο εδώ το ιστολόγιο και επικοινωνούμε καθημερινά με μέηλ και μηνύματα.