Το Ε.ΠΑ.Μ. και οι συμμαχίες...

Δημ. Καζάκης: Η γραμμή που πρέπει να χαραχθεί για τον σχηματισμό συμμαχιών απο πολιτικές δυνάμεις και κινήματα, ώστε να σχηματισθεί εκείνος ο πολιτικός πόλος που θα βγάλει το λαό και τον τόπο απο την πρωτοφανή κρίση, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ:

ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΛΟΣ Ο ΣΥΡΦΕΤΟΣ ΤΩΝ ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΑΝ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ... 

Πολιτισμικές Διαστάσεις της Νεοαποικιοκρατίας στην Ελλάδα

Του Γρ. Σουλτάνη

Η πολιτισμική αντιπαράθεση δυτικής και ανατολικής Ευρώπης είναι που καθορίζει τα κίνητρα των δανειστών έναντι της Ελλάδας, περισσότερο ή εξίσου με τους οικονομικούς και πολιτικούς λόγους.

Γι αυτό και η Ελλάδα είναι η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που δέχθηκε τη νεοαποικιοκρατική επίθεση της ευρωατλαντικής ελίτ, όπου η λεηλασία συνδυάζεται με την πρόβα θανάτου της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και της εθνικής κυριαρχίας.

Η σφοδρότητα της νεοαποικιοκρατικής ιμπεριαλιστικής επίθεσης δε μπορεί να αποδοθεί στο σαδισμό του πιστωτή προς το χρεώστη, που απορρέει από την οικονομική σχέση εξάρτησης και που επιτρέπει στο δανειστή να βιαιοπραγεί και να εξαργυρώνει με αίμα το χρήμα που έχασε ή πιθανόν να χάσει.

Άλλωστε, και οι ίδιοι οι δανειστές γνωρίζουν ότι είναι συνυπεύθυνοι ως προς τη δημιουργία του ελληνικού χρέους, αφού είναι αποτέλεσμα των ανισορροπιών της ευρωζώνης, της διεφθαρμένης εγκάθετης πολιτικο-οικονομικής ελίτ που βρισκόταν στην υπηρεσία των δανειστών, και των πολιτικών της ΕΚΤ που χρηματοδότησε, μέσω της κατανάλωσης, την γερμανική οικονομία.

Τα παραλειπόμενα της μεγάλης εικόνας

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Η πρόκληση των δανειστών, η συγκυρία της διαπραγμάτευσης και ρόλος της ελληνικής παρωνυχίδας στους οικουμενικούς σχεδιασμούς της καπιταλιστικής «Διεθνούς»

«Η ψευδαίσθηση ότι αρκεί η πολιτική αλλαγή για την αντιμετώπιση του ελληνικού οικονομικού προβλήματος διελύθη στην κυριολεξία. Με άλλα λόγια, ο μεταπολιτευτικός πολιτικός κύκλος ολοκληρώθηκε». Αυτά συνέβησαν την περασμένη Πέμπτη, σύμφωνα με αρθρογράφο κορυφαίου συστημικού ΜΜΕ, όταν αποκαλύφθηκε η πρόταση-τελεσίγραφο των δανειστών. Παρ’ ότι ο μεταπολιτευτικός κύκλος έχει κλείσει δεκάδες φορές την τελευταία δεκαετία, ώστε να δώσουμε βάση σε μια ακόμη προαναγγελία του τέλους του, το πρώτο σκέλος της παρατήρησης είναι ακριβές. 

Η πολιτική αλλαγή της 25ης Γενάρη δεν ήταν η μόνη αναγκαία και ικανή συνθήκη εξόδου από την κρίση. Και υποθέτουμε ότι ακόμη και οι πρωταγωνιστές της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές δεν είχαν την ψευδαίσθηση ότι αρκούσε. Ωστόσο, η μακρά επανάπαυση στη λογική της ανάθεσης έχει αυτήν την καθοριστική παρενέργεια: Καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την κινητοποίηση του λαϊκού παράγοντα, τώρα που θεωρείται ξανά αναγκαίος. Ακόμη και υπό το «αίσθημα πατριωτικής ευθύνης» που επικαλέστηκε χθες ο πρωθυπουργός στη Βουλή.

Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω!

Του Δημήτρη Καζάκη

Ο Τσίπρας σε τριμερή με Ολάντ και Μέρκελ. Ο Γιούνγκερ διαμηνύει ότι του κρατά μούτρα. Με το χθεσινό τρισέλιδο υπόμνημά της η κυβέρνηση έκανε ένα βήμα πιο κοντά στις απαιτήσεις των δανειστών, διαμηνύουν οι Βρυξέλλες. Αλλά η απόσταση δεν έχει ακόμη καλυφθεί για να υπάρξει συμφωνία.

Εν τω μεταξύ η κυβέρνηση, για να δώσει δείγμα γραφής στους δανειστές, ενεργοποιεί το ΚΕΑΟ (***) έτσι ώστε να υποθηκευθούν τα σπίτια και ακίνητα όσων χρωστούν στα ασφαλιστικά ταμεία. Στα ίδια ταμεία που η ίδια λεηλάτησε τα ταμειακά διαθέσιμα. Κι επειδή οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν την διέξοδο του άρθρου 99, στόχος αυτής της κίνησης είναι να εξοντωθούν τελειωτικά οι ελεύθεροι επαγγελματίες και μικρομεσαίοι. Ότι ξεκίνησαν οι προηγούμενοι, το τελειώνουν οι τωρινοί κυβερνώντες.

Στις βρυξέλλες ανακοινώθηκε με ευχαρίστηση ότι επήλθε συμφωνία κυβέρνησης και δανειστών για αύξηση του ΦΠΑ. Η αύξηση αυτή θα επιβληθεί κατά μεσής της καλοκαιρινής περιόδου, ώστε να εξοντωθεί ολοκληρωτικά η μόνη δραστηριότητα της ελληνικής οικονομίας αποφέρει ακόμη ένα πενιχρό εισόδημα.