Του Απόστολου Διαμαντή
Το κουβάρι που μπλέχτηκε τον τελευταίο μήνα πρέπει να λυθεί. Πως όμως;
Υπάρχουν δύο σημαντικές εξελίξεις που καθορίζουν την απάντηση στο ερώτημα:
►Πρώτον, η στρατηγική εξόδου από το μνημόνιο, που πάνω της βασίστηκε ο στόχος της τετραετίας, κατέρρευσε, μετά τις απαιτήσεις του ΔΝΤ και της Γερμανίας.
►Και δεύτερον, οι ραγδαίες πολιτικές αλλαγές στην Ευρώπη υπέρ των ευρωσκεπτικιστών, μετέβαλαν τη θέση της Γερμανίας, η οποία δεν στηρίζει πλέον την κυβέρνηση.
Από καιρό είχαμε επισημάνει από τη στήλη πως ήταν εντελώς αδύνατον η κυβέρνηση να υλοποιήσει σχέδιο εξόδου από το μνημόνιο, το οποίο μάλιστα να έχει και πολιτικό αποτέλεσμα. Διότι το βάθος της κρίσης είναι τέτοιο που δεν αναστρέφεται με ένα - δυο χρόνια οριακής ανάπτυξης, εάν ταυτόχρονα δεν υπάρξει μεγάλο κούρεμα του χρέους και δεν υλοποιηθεί εκτεταμένο πρόγραμμα δημοσίων και ιδιωτικών επενδύσεων.
Επειδή όμως τέτοια σχέδια δεν είναι δυνατόν να υιοθετήσει η ευρωζώνη, εύκολα μπορούσε κανείς να συμπεράνει πως η στρατηγική εξόδου από το μνημόνιο ήταν αφελής. Βοηθούσε μεν στη συνοχή της πλειοψηφίας, αλλά δεν ήταν υλοποιήσιμη. Σε κάποια δεδομένη στιγμή θα έφτανε σε αδιέξοδο. Η στιγμή αυτή ήρθε...
