Πέμπτη 23 Απριλίου 2015

Ο μύθος του ανίκανου πολίτη


Του Γιώργου Κουτσαντώνη

Η εικόνα του ανίκανου, αμόρφωτου, αδιάφορου, ανενημέρωτου πολίτη ακόμη και του «πολιτικά ανώριμου» ο οποίος δρα με γνώμονα τα πάθη του και τα ιδιοτελή συμφέροντά του, για ολόκληρους αιώνες συνόδευσε πιστά την ανάπτυξη των πολιτικών συστημάτων. Η απεικόνιση του πολιτικά ανάξιου μέσου πολίτη, υπήρξε ιστορικά αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους ηγεμόνες. Αρχικά για να αποτραπεί η επέκταση του δικαιώματος ψήφου (στις γυναίκες, στη νότια Αφρική κ.ο.κ) και, στη συνέχεια, για να παρεμποδιστεί το αίτημα για μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών στα πολιτικά δρώμενα.

Το θέμα της πολιτικής ανικανότητας των λαών, σήμερα περισσότερο από ποτέ, θα έπρεπε να βρίσκεται στο επίκεντρο του συλλογικού διαλόγου, καθώς (με ευθύνη αμφοτέρων των εμπλεκομένων δηλαδή πολιτών και πολιτικών) κατασκευάστηκε ένα είδος κοινής αντίληψης, ότι δηλαδή ο μέσος πολίτης δεν είναι σε θέση να κρίνει ορθολογικά εφόσον δεν διαθέτει την απαραίτητη επάρκεια, ώστε να αποφασίσει για «σύνθετα πολιτικά ζητήματα».

Από τα παραπάνω προκύπτει ασφαλώς ένα βασικό ερώτημα: εάν οι πολίτες δεν είναι ικανοί να αποφασίσουν σχετικά με σύνθετα ή μη πολιτικά θέματα, πώς μπορούν να είναι ταυτόχρονα σε θέση να αξιολογούν ορθά τις υποψήφιες προσωπικότητες που στη συνέχεια θα τους αντιπροσωπεύσουν στα κοινοβούλιο και επομένως θα λάβουν αποφάσεις για λογαριασμό τους;

Το ριζοσπαστικό οικονομικό πείραμα της Ισλανδίας


Toυ Αλέξανδρου Μανωλάτου

Η Ισλανδία εξετάζει μια ριζοσπαστική λύση για την πρόληψη νέων οικονομικών κρίσεων. Έκθεση ειδικής επιτροπής της Βουλής προτείνει να αφαιρεθεί η δυνατότητα των εμπορικών τραπεζών να δημιουργούν νέο χρήμα. 

Ο νέος ρόλος της κεντρικής τράπεζας.

Μια χώρα με πληθυσμό περίπου χίλιες φορές μικρότερο από αυτό των ΗΠΑ εξερευνά πρωτότυπες μεθόδους για την πρόληψη οικονομικών κρίσεων, λίγα μόλις χρόνια μετά την εκκωφαντική κατάρρευση του τραπεζικού της συστήματος.

Το 2008 το ισλανδικό χρηματοπιστωτικό σύστημα κατέρρευσε εν μια νυκτί, όντας ένα από τα πρώτα θύματα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Είχε προηγηθεί μια δεκαπενταετία όπου οι ισλανδικές τράπεζες είχαν μετατρέψει την χώρα σε ένα παγκόσμιο hedge fund.

Σήμερα η Ισλανδία είναι πρόθυμη να εξετάσει οποιοδήποτε μέτρο θα απέτρεπε να επαναληφθεί κάτι τέτοιο. Η ισλανδική κυβέρνηση, μετά την απόφαση να κρατήσει την κορώνα ως εθνικό νόμισμα, σκέφτεται να απαγορεύσει στις τράπεζες της να δημιουργούν χρήμα όταν εκδίδουν νέα δάνεια. Η αύξηση της προσφοράς χρήματος θα ελέγχεται αποκλειστικά από την κεντρική τράπεζα.

Δ. Καζάκης:Π.Ν.Π."Πατριωτισμός-κουμπαράδες και ολλανδικοί νόμοι..."

17 Μαρ 2015:
Ο Δημήτρης Στρατούλης λέει:


22 Απριλίου 2015 ο Στρατούλης λέει:

Στρατούλης: Αν και πράξη πατριωτισμού, η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου δεν είναι καλή

Στρατούλης: Αν και πράξη πατριωτισμού, η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου δεν είναι καλή... 

«Δεν στιγματίζει αυτή η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου γιατί δεν αφορά μισθούς και συντάξεις», δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Δημήτρης Στρατούλης, όταν ειπώθηκε πως είναι στίγμα για αριστερή κυβέρνηση να χρησιμοποιεί για δεύτερη φορά ΠΝΠ.

Σχολιάζοντας την απόφαση της κυβέρνησης να χρησιμοποιήσει τα αποθεματικά φορέων του δημοσίου και των ΟΤΑ με ΠΝΠ, ο αναπληρωτής υπουργός τόνισε πως «δεν είναι καλό πράγμα να φέρνεις Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου έστω και για έκτακτα μέτρα», υπογραμμίζοντας, βέβαια, πως η απόφαση «δεν είναι πολύ δραματική», καθώς αφορά διαθέσιμα και όχι χρήματα για ανάγκες μισθοδοσίας.