E.Πα.Μ.:Μεταναστευτικό - προσφυγικό: Ένα απολύτως επίκαιρο ψήφισμα

Αναδημοσιεύουμε σήμερα, το απολύτως επίκαιρο ψήφισμα του 4ου Συνεδρίου του ΕΠΑΜ στις 14 Ιουνίου 2015 που αφορούσε στο τεράστιο πρόβλημα που δημιουργήθηκε στη χώρα με τα ολοένα διογκούμενα κύματα μεταναστών - προσφύγων από τα μέτωπα του πολέμου στην Εγγύς Ανατολή.

4ο Συνέδριο του Ε.ΠΑ.Μ.: Ψήφισμα για το μεταναστευτικό - προσφυγικό πρόβλημα

ΨΗΦΙΣΜΑ

Τη στιγμή που συνεχίζεται το θέατρο του παραλόγου με την σκληρή -υποτίθεται-διαπραγμάτευση μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών απορροφώντας το σύνολο της δημοσιότητας, έχοντας ταυτόχρονα φέρει σε πλήρη σύγχυση την ελληνική κοινωνία, ένα άλλο -βουβό αυτή τη φορά- δράμα εξελίσσεται στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, που έχει προσλάβει διαστάσεις μάστιγας και μαζικής εισβολής και ουδείς ασχολείται, τουλάχιστον σοβαρά!

Πρόκειται για τους χιλιάδες εξαθλιωμένους φυγάδες από τα πεδία των σφαγών στη Συρία, στο Ιράκ και σχεδόν παντού αλλού στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, που μην έχοντας άλλο τρόπο -θύματα της απίστευτης εκμεταλλευτικής μηχανής του σύγχρονου δουλεμπορίου- ξεβράζονται κυριολεκτικά στις ακτές των νησιών μας. Ένα φαινόμενο που εξυπηρετεί και εγχώρια συμφέροντα.

Έτσι δεκάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες, νέοι, γυναίκες, μικρά παιδιά ξεριζωμένοι από τις εστίες τους και τη φωτιά του ανελέητου πολέμου που έσπειραν οι φίλοι, οι εταίροι και οι σύμμαχοί μας διαλύοντας χώρες και λαούς, τρέχουν να ξεφύγουν το θάνατο για να πέσουν στα δίκτυα των αδίστακτων δουλεμπόρων, που τους «αδειάζουν» με τη «σέσουλα» στην Ελλάδα. Για να προστεθούν και αυτοί στους εκατοντάδες χιλιάδες άλλους που προηγήθηκαν και έχουν εγκλωβιστεί σε μια ταλαίπωρη χώρα. Μια χώρα που καταδικάστηκε με τον οικονομικό στραγγαλισμό να μην μπορεί να θρέψει τους ίδιους τους κατοίκους της και που δεν διαθέτει στοιχειώδεις υποδομές ανθρώπινων συνθηκών υποδοχής και διαβίωσης αυτών των «κολασμένων» της γης, οι οποίοι δεν μπορούν να φύγουν για να πάνε εκεί που οι ίδιοι θα ήθελαν, επειδή το απαγορεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι συνθήκες της.

Πάση θυσία στο ευρώ;

Του Δημήτρη Μηλάκα

Ας δούμε λοιπόν, έχει φτάσει η ώρα, τι ακριβώς σημαίνει (και πόσο κοστίζει οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά) η θέση «πάση θυσία στο ευρώ» η οποία αποτελεί κοινό παρονομαστή και σημείο «ομόνοιας» της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτικών δυνάμεων της χώρας.

Το βασικό επιχείρημα πίσω από το οποίο οχυρώνεται αυτή η αντίληψη (πάση θυσία στο ευρώ) είναι πολιτικό και συνοψίζεται στην εξής φράση: 

«Η Ελλάδα ως ισότιμο μέλος της ισχυρής οικονομικά και πολιτικά ευρωπαϊκής συμμαχίας, δεν είναι μόνη στο ασταθές διεθνές περιβάλλον και μπορεί να διασφαλίσει τα συμφέροντά της στο πλαίσιο των κανόνων που διέπουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και των αρχών της κοινοτικής αλληλεγγύης». 

Στις γενικές της αρχές αυτή η αντίληψη πράγματι ασκούσε  γοητεία (η χώρα μέλος στο club των ισχυρών) και αφόπλιζε εύκολα τους «απροσάρμοστους» και τους «παρωχημένους» «ευρωσκεπτικιστές». Με τη δύναμη αυτού του επιχειρήματος τελικά, ολόκληρο το ελληνικό πολιτικό σύστημα- από τη σοσιαλδημοκρατία του ΠΑΣΟΚ μέχρι την «αριστερά» του Τσίπρα και το «μοδάτο» Ποτάμι- έπεισε την ελληνική κοινωνία ότι η συμμετοχή της χώρας στη Ευρωπαϊκή Ένωση:

Επτασφράγιστα τραπεζικά μυστικά

Του Βασίλη Βιλιάρδου

Η λειτουργία των τοκογλυφικών ναυαρχίδων, καθώς επίσης μία από τις αιτίες, για τις οποίες οδηγεί το ελληνικό πειραματόζωο η Γερμανία στην παγίδα του παράλληλου νομίσματος – όπου μάλλον δεν εννοεί τη δραχμή, αλλά το ευρώ

«Αν ποτέ ο Αμερικανικός λαός επιτρέψει τις ιδιωτικές τράπεζες να ελέγξουν την έκδοση του νομίσματος του (κάτι που ήδη συμβαίνει, αφού η Fed είναι ιδιωτική), πρώτα με τον πληθωρισμό και ύστερα με τον αποπληθωρισμό οι τράπεζες και οι εταιρείες που θα αναπτυχθούν, θα αποστερήσουν από το λαό την περιουσία του – έως ότου μια μέρα τα παιδιά του θα ξυπνήσουν άστεγα στη χώρα που κατέκτησαν οι πατεράδες τους«. (T. Jefferson).

Ανάλυση

Με το κείμενο μας «η συνωμοσία των τοκογλύφων» έχουμε αναφερθεί ήδη στις αιτίες, για τις οποίες προωθείται η κατάργηση των μετρητών χρημάτων, με πρώτα τα μεγάλα χαρτονομίσματα – τα οποία συνήθως χρησιμοποιούνται για την εκτός των τραπεζών αποταμίευση. Υπάρχει όμως ακόμη μία πλευρά του θέματος, σύμφωνα με την οποία η απόσυρση των 500ευρων από την κυκλοφορία, θα ήταν ζημιογόνα για τη νομισματική ένωση: η απώλεια των εκδοτικών κερδών του συστήματος της Ευρωζώνης, η οποία δεν είναι καθόλου αμελητέα.

Αναλυτικότερα, τα κεντρικά τραπεζικά χρήματα δημιουργούνται όταν η κεντρική τράπεζα αγοράζει αξιόγραφα ή έντοκες απαιτήσεις των εμπορικών τραπεζών. Επειδή όμως για τα συγκεκριμένα χρήματα η κεντρική τράπεζα δεν πληρώνει τόκους, αφού η ίδια τα δημιουργεί από το πουθενά, απολαμβάνει κέρδη από τη χρήση τους – τα οποία στην Ευρωζώνη συσσωρεύονται και στη συνέχεια μοιράζονται στις εκάστοτε εθνικές κεντρικές τράπεζες, ανάλογα με το μερίδιο τους στην ΕΚΤ.