Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015

E ναί...φτάσαμε στον πάτο...


Γύρω από τούτο το ακούραστο τραπέζι, 
που το φαΐ και το πιοτό μας κουβαλά, 
τη μέρα κλείσαμε αδυσώπητη μέρα, 
με τα διλήμματά της και τις αναποδιές.
Α, βλέφαρα μολυβένια
α, και μάτια θολά!

Γεια σας πότες της στρογγυλής τραπέζης, 
που τα σαρκία σας η μέθη κυβερνά.
Ας είναι μια φορά τίποτα να μην πούμε, 
τον ψίθυρο των άστρων έπιασε η γκλάβα μου.
Α, αρμονία και χάος!
Πάλι στα ίδια γυρνώ...


Στίχοι:   Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Μπορεί να υπάρξει Σχέδιο Β για την Ευρωπαϊκή Ένωση;


Toυ Δημήτρη Καζάκη

Η Ευρωπαϊκή Ένωση μετεξελίσσεται ανοιχτά σε νέο Ράιχ. Ενώ η ευρωζώνη ακολουθεί με μαθηματική ακρίβεια την πορεία κατάρρευσης όλων νομισματικών ενώσεων στην ιστορία της Ευρώπης και παγκόσμια. Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν πάντα μαθητευόμενοι μάγοι που νομίζουν ότι μπορούν να αποφύγουν την αναπόφευκτη κατάρρευση με κάποιο Σχέδιο Β. Όπλο τους η διακονία της άγνοιας, της ανοησίας και της διατεταγμένης σκοπιμότητας που διακρίνει σήμερα την Ευρωπαϊκή Αριστερά.

Ένας απ' αυτούς τους μαθητευόμενους μάγους είναι ο Όσκαρ Λαφοντέν, ο οποίος γράφοντας στο Socialist Project (22/9/2015) ανακάλυψε το ματζούνι δια πάσα νόσο της ΕΕ. Ω, ναι! Υπάρχει Σχέδιο Β για την ΕΕ. Είναι αλήθεια! Το ανακάλυψε ο κ. Λαφοντέν. Επομένως προς τι ο οδυρμός; Προς τι οι αγώνες ενάντια στην ΕΕ και τη νομισματική ένωση; Τα κεφάλια μέσα. Υπάρχει Σχέδιο Β!

Για να το δούμε. Ο κ. Λαφοντέν βγάζει το εξής συμπέρασμα από την κατάληξη της λεγόμενης αντιμνημονιακής κυβέρνησης Τσίπρα: 
"Έχουμε μάθει ένα πράγμα: όσο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία ισχυρίζεται ότι είναι ανεξάρτητη και απολιτική, μπορεί να κλείσει την κάνουλα του χρήματος σε μια αριστερή κυβέρνηση, μια πολιτική που είναι προσανατολισμένη προς τις δημοκρατικές και κοινωνικές αρχές είναι αδύνατη."

Επιτέλους!


Του Γιάννη Μακριδάκη

Επιτέλους πιάσαμε τον κοινωνικοπολιτικό μας πάτο, στον οποίον καθ’ όλα αυτά τα χρόνια παρακμής και απαξίας πολλές φορές νομίσαμε ότι φτάσαμε, αλλά πάντοτε μετά έκπληξης και λύπης διαπιστώναμε ότι υπήρχε και πιο κάτω.

Τώρα όμως φτάσαμε. Αυτός είναι ο πάτος. Το ότι το σύνολο σχεδόν του εκλογικού σώματος εκφράζεται εντός Βουλής από μία και μόνον άποψη: Εσωτερική υποτίμηση, οικονομική εξαθλίωση, εκποίηση φυσικών πόρων και δημόσιας περιουσίας, εκπόρνευση φυσικού, ανθρωπογενούς περιβάλλοντος και πολιτισμικού κεφαλαίου της Ελλάδας, επιθυμία ανάπτυξης καταστροφικής.

Αυτός είναι ο πάτος. Το ότι δεν υπάρχει άλλη πολιτική άποψη πια μέσα στη Βουλή, πλην κάποιων διαφοροποιήσεων μιας οικτρής (και παρωχημένης όσον αφορά στα σύγχρονα θέματα της ανθρωπότητας και του οικοσυστήματος) μειοψηφίας.

Το ότι πιάσαμε πάτο βέβαια είναι πολύ καλό, όπως συνηθίσαμε να λέμε τόσα χρόνια, διότι οι επιλογές μας στένεψαν. Ή ανεβαίνουμε με τις δικές μας πια δυνάμεις ή μένουμε στον πάτο όπως είμαστε και για όσο αντέξουμε μέχρι τον θλιβερό μας θάνατο.