Toυ Θέμη Τζήμα
Ο Ναζίμ Χικμέτ έγραφε: «Δε μοιάζει με κανένα φόβο, ο φόβος εκείνου που ξεπουλάει το λαό του». Είναι προφανής ο φόβος αυτός πίσω από το “σκάσε μαλάκα” του υπουργού εξωτερικών.
[ ΣΗΜ. ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ: Παραθέτουμε το σχετικό video στο τέλος του άρθρου]
Ο υπουργός εξωτερικών, με μια του φράση έτυχε να είναι αυτός που συμπύκνωσε όσα διαπερνούν το θυμικό της εν λόγω κυβέρνησης, όπως και της ευρύτερης μνημονιακής εξουσίας, η οποία συμπεριλαμβάνει τις προηγούμενες κυβερνήσεις και σήμερα αντιπολιτευόμενες, κοινοβουλευτικές, πολιτικές δυνάμεις. Η ματαίωση χωρίς αυτοκριτική, χωρίς ανάληψη ευθύνης, μετατρέπεται σε αγωνία, φόβο και επιθετικότητα απέναντι στα θύματα της ήττας και της προδοσίας.
Από τον Πάγκαλο έως το Φίλη, από το Γιώργο Παπανδρέου και το Σαμαρά έως τον Τσίπρα, από το Γ. Παπακωνσταντίνου έως τον Ε. Τσακαλώτο και από τον Άδωνι Γεωργιάδη έως το Νίκο Κοτζιά- δυστυχώς για τον τελευταίο διότι ξεκίνησε δημιουργώντας άλλες προσδοκίες καλώς ή κακώς σε αρκετούς εξ ημών-, η εγκατάλειψη των υποσχέσεων- “λεφτά υπάρχουν”, Ζάππειο Ι και ΙΙ, “σκίσιμο των μνημονίων”, “Merkel go home” κλπ- η προσχώρηση των κυβερνήσεων ακριβώς στις πολιτικές που κατήγγειλαν, η ματαίωση του κοινωνικού συμβολαίου που πρότειναν, συνοδεύονται πρώτα από το “δεν υπήρχε άλλος δρόμος” και έπειτα από τη χυδαία επιθετικότητα απέναντι σε οποιονδήποτε διαμαρτύρεται. Εκείνοι που σχολιάζουν δηκτικά το θράσος των Τόμσεν και λοιπών, συμπεριφέρονται με ακόμα μεγαλύτερο θράσος στον ελληνικό λαό, στα θύματα της πολιτικής τους ή στους διαφωνούντες με αυτήν.
