Μάρτιος 25, 2017. 18:34
Οι εθνοτικές αντιπαλότητες στα Βαλκάνια, ξαναήρθαν στην επιφάνεια, αλλά τα προβλήματα είναι κατ’ ουσίαν πολιτικά και όχι εδαφικά.
Μήπως, όμως, αυτή η πολιτική αστάθεια που συνδέεται συχνά με εθνικές αντιπαλότητες, δηλώνει ότι η περιοχή έχει ανάγκη από νέα εδαφική λύση;
Ή από την άλλη, αυτό σημαίνει ότι το πρόβλημα είναι πολιτικό με την έννοια ότι υπάρχει διαρροή εγκεφάλων και δημογραφική παρακμή και οι χώρες έχουν αφεθεί στα χέρια οπορτουνιστών, ανόητων ή εγκληματιών, οι οποίοι δεν είναι πρόθυμοι ή δεν είναι σε θέση να προσφέρουν ένα ευρωπαϊκό μέλλον.
Είναι το δεύτερο: τα νέα σύνορα θα συντηρήσουν τους ίδιους ανθρώπους στις ίδιες κυβερνήσεις.
Γράφει ο Ρόμπερτ Ώστιν (Robert Austin)- καθηγητής ιστορίας και πολιτικής της Κεντρικής Ευρώπης και των Βαλκανίων του Πανεπιστημίου του Τορόντο ( από pamfleti.com)
Όχι πολύ καιρό πριν, ρώτησα έναν συνάδελφο στα Τίρανα, γιατί τα Βαλκάνια δεν είναι στο κέντρο των ειδήσεων.
Δήλωσε ότι «δεν κάνουμε τίποτε καλό για να προσελκύσουμε την προσοχή. Αλλά, από την άλλη πλευρά δεν κάνουμε και κανένα κακό».
Ωστόσο, το 2017, φαίνεται ότι η κακή είδηση έχει πλησιάσει. Κάποιοι μάλιστα, αναφέρουν ότι η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη.
Ευτυχώς, οι εθνοτικές αιματοχυσίες της δεκαετίας του 1990 είναι παρελθόν, παρόλο που η κατάσταση, σήμερα, εξακολουθεί να είναι τεταμένη.
Οι κυβερνητικές κρίσεις και η οικονομική στασιμότητα είναι παρούσες σε πολλές χώρες και η αναγκαία περιφερειακή συνεργασία έχει τεθεί κάτω από την αναζωπύρωση του εθνικισμού. Οι νέοι αντιμετωπίζουν μία επιλογή: την ανεργία ή τη μετανάστευση.
