Ξεκίνησε η άλωση της Ελλάδας...

...αφού η κυβέρνηση παρέδωσε τα κλειδιά της χώρας αμαχητί στους δανειστές, άρχισε η δεύτερη βάση αφελληνισμού της πατρίδας μας...

«Αλλάζει χέρια η Ελλάδα" – το σχέδιο άλωσης τραπεζών και επιχειρήσεων από ξένα κερδοσκοπικά κεφάλαια: Σε μια περιδίνηση χωρίς προηγούμενο βρίσκονται τα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας, καθώς μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, με αφορμή τις εξελίξεις στην Τράπεζα Πειραιώς, έγινε αντιληπτό πως εξυφαίνεται ένα σχέδιο άλωσης και αφελληνισμού των πιστωτικών ιδρυμάτων που εξυπηρετεί συγκεκριμένους στόχους.

Δηλαδή, την επικαρπία των «κόκκινων» δανείων και μέσω αυτής τον έλεγχο της εγχώριας οικονομίας, καθώς επίσης των ελληνικών επιχειρήσεων. Στόχος είναι συγκεκριμένες εταιρείες, μείζονος σημασίας για την Ελλάδα, να περιέλθουν στα χέρια κερδοσκοπικών κεφαλαίων.

Ύπουλο παιχνίδι για τον έλεγχο μεγάλου τμήματος της ελληνικής οικονομίας παίζουν ξένοι «επενδυτές». Το σχέδιο εξυφαίνεται, έτσι ώστε να ελεγχθούν οι τράπεζες και εν συνεχεία τα «κόκκινα» δάνεια – άρα η ιδιωτική περιουσία, επί πλέον της δημόσιας» (πηγή: msn).

Αυτή είναι η είδηση που κυκλοφορεί ως καινούργια. Χωρίς να αναφερθούμε εδώ σε περιττές λεπτομέρειες, υπενθυμίζουμε μέρος από ένα προηγούμενο άρθρο μας (το τραπεζικό κόλπο), σύμφωνα με το οποίο τότε επισημαίναμε τα εξής:

Προσφώνηση του Δημήτρη Καζάκη στο 5ο Συνέδριο του Ε.Πα.Μ.

Μοσχάτο, 1/3/2016

Αγαπητές φίλες, φίλοι, συναγωνίστριες και συναγωνιστές. Αγαπητοί προσκεκλημένοι.

Οι πολιτικοί δεν μπορούν να ακούνε τους λαούς τους. Πρέπει και οφείλουν να ακούνε τις παγκόσμιες ελίτ, οι οποίες έχουν ως κοινό σημείο αναφοράς τη βιωσιμότητα όχι των λαών, των εθνών και των χωρών, αλλά των τραπεζών και των χρηματαγορών.

Ειδικά μετά το δημοψήφισμα του βρετανικού λαού υπέρ του Brexit δεν είναι λίγοι εκείνοι που το θέτουν πλέον ανοιχτά. "Είναι ώρα για την ελίτ να ξεσηκωθεί ενάντια στις αδαείς μάζες. Το Brexit έχει απογυμνώσει το πολιτικό σχίσμα της εποχής μας. Δεν είναι η αριστερά εναντίον της δεξιάς. Είναι ανάμεσα στους λογικούς εναντίον των παράλογα οργισμένων." Έτσι έγραφε στις 26 Ιουνίου ένας από τους εκδότες του περιοδικού Foreign Policy, το οποίο είναι γνωστό για την επιρροή του στα υψηλά κλιμάκια διαμόρφωσης παγκόσμιας πολιτικής.

Κι αυτό είναι αλήθεια. Το Brexit έφερε ορμητικά στην επιφάνεια το κυρίαρχο πολιτικό σχίσμα της εποχής μας. Ανάμεσα στο δικαίωμα των λαών στην εθνική τους αυτοδιάθεση και τη δημοκρατία όπου όλες οι εξουσίες εκπορεύονται από το λαό και ασκούνται υπέρ αυτού, από τη μια και από την άλλη στις παγκόσμιες ελίτ και τα υπερεθνικά μορφώματα της παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Κι αυτό το σχίσμα δεν εκφράζεται πλέον μόνο ή απλά ανάμεσα σε χώρες δουλοκτήτες και χώρες δούλους, όπως συνέβαινε επί αποικιοκρατίας, αλλά διατρέχει, συνταράσσει και διαπερνά όλες τις χώρες. Μικρές και μεγάλες. Ανεπτυγμένες και λιγότερο ανεπτυγμένες. Ιμπεριαλιστικές και μη.

Αυτή είναι η κυρίαρχη αντίθεση της εποχής μας. Αυτή είναι η κυρίαρχη αντίθεση που διαπερνά πρωτίστως και το υπερεθνικό μόρφωμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ζούμε μια πρωτοφανή ιστορική οπισθοδρόμηση στα δόγματα του Imperium Universalis του μεσαίωνα, δηλαδή της παγκόσμιας αυτοκρατορίας. Αντί για ένα σύστημα διακυβέρνησης που να εξαρτάται από τη θέληση των πολλών, του έθνους και του λαού, δημιουργήθηκε κυρίως με την ΕΕ ένα σύστημα διακυβέρνησης από μια πεφωτισμένη ελίτ πολιτικών και γραφειοκρατών. Οι ΠΟΛΛΟΙ (εσείς και εγώ) είναι απλά πάρα πολύ αδιάφοροι, πάρα πολύ συναισθηματικοί, πολύ απαίδευτοι για να τους επιτραπεί με ασφάλεια η δυνατότητα να επιλέγουν τις κυβερνήσεις τους και τις πολιτικές που θα εφαρμόζονται στον τόπο τους.

Ο Νέρωνας της Ευρώπης...

Η CETA προωθείται δόλια, αφού σχεδιάζεται η παράκαμψη των εθνικών κοινοβουλίων και των πολιτών – οπότε λογικά θεωρείται πως ο πρόεδρος της Κομισιόν θα είναι ο «νεκρωτικός ηγέτης» που θα δρομολογήσει τη διάλυση της ΕΕ και της Ευρωζώνης...

«Αποφασίζουμε κάτι, το αφήνουμε να διαρρεύσει και περιμένουμε λίγο καιρό για να διαπιστώσουμε τι θα συμβεί. Εάν δεν σημειωθούν μεγάλες διαμαρτυρίες και εξεγέρσεις, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν καν τι έχει αποφασιστεί, τότε εφαρμόζουμε τις αποφάσεις μας – αργά και σταδιακά, έως ότου δεν υπάρχει πλέον κανένας δρόμος επιστροφής» (J.C.Juncker, πρόεδρος της Κομισιόν – πηγή).

Άποψη

Βιώνουμε σήμερα μία θεατρική παράσταση από τις καλύτερες του είδους της, με την οποία η γερμανίδα καγκελάριος θέλει να αποκρύψει ένα από τα πλέον δόλια σχέδια της ευρωπαϊκής Κομισιόν – χρησιμοποιώντας τη γνωστή μέθοδο, σύμφωνα με την οποία «όταν η κατάσταση σοβαρέψει, τότε πρέπει οπωσδήποτε να στηρίξεις τον ψεύτη J.C.Juncker». Εν προκειμένω, η κυρία Merkel βασίζεται σε ένα επόμενο ρητό του προέδρου της Κομισιόν – κατά τον οποίο «όταν τα πράγματα σοβαρεύουν, τότε πρέπει κανείς να λέει ψέματα».

Ο Νέρωνας της Ευρώπης λοιπόν, με αφετηρία την καταδίκη της Ελλάδας όταν είπε δημόσια πως «το παιχνίδι τελείωσε» (αφού τότε ξεκίνησε η ελληνική τραγωδία που πυροδότησε την ευρωπαϊκή κρίση χρέους), έχει σκοπό να επικυρώσει τη διατλαντική συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά, χωρίς να περάσει από τα εθνικά κοινοβούλια – υπενθυμίζοντας πως η σύμβαση αυτή (CETA, ανάλυση), αφενός μεν καθιστά προνομιακή τη θέση των πολυεθνικών απέναντι στις κυβερνήσεις, αφετέρου παρακάμπτει έμμεσα την ΤΤΙΡ, ενώ και οι δύο συμφωνίες δεν είναι αποδεκτές από τους Ευρωπαίους Πολίτες (ανάλυση).