Μετάβαση σε Εθνικό νόμισμα - Ομιλία Δ. Καζάκη Μαρούσι Κυριακή 22 Μαρτίου στις 10.30 πμ.

Την Κυριακή 22 Μαρτίου στις 10.30 πμ.

στα γραφεία του ΕΠΑΜ στο Μαρούσι, Σαλαμίνος 36,

θα γίνει διάλεξη με θέμα "ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΕ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ"

Ομιλητής ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ

Θα ακολουθήσει συζήτηση, 

για να λυθούν όλες οι απορίες πάνω σε αυτό το καυτό θέμα.

Μια σύγκρουση για όλες τις εποχές.

Από τον επιθανάτιο ρόγχο της φεουδαρχίας στην κρίση του υπαρκτού καπιταλισμού: Οι άνθρωποι, το ιστορικό πλαίσιο, τα διλήμματα.

Γράφει : Θανάσης Σκαμνάκης - Σκέψεις - 20/03/2015

Ανέβηκε στο θέατρο, νομίζω δεν παίζεται πια, η πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση «Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές”, του Ρόμπερτ Μπόλτ (σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου). Κι ενώ το έργο μιλάει για πάθη και παθήματα του 16ου αιώνα στην φεουδαρχική Αγγλία, κι ενώ μιλάει για βασιλιά και καγκελάριο και αυλικούς, δείχνει να μην είναι ξένο προς τα δικά μας. Καθώς, όπως νομίζω, κάτι από την Ιστορία, η οποία ασφαλώς δεν επαναλαμβάνεται, επανέρχεται με έναν περίεργο τρόπο, ή για να υπενθυμίσει ή για να μας καταστήσει προσεκτικούς. Ή και για να μας μάθει να μην είμαστε βιαστικοί και τόσο “ασφαλείς” στις προβλέψεις και στις τακτοποιήσεις μας.

Ας εστιάσουμε κι εμείς στα δύο κύρια πρόσωπα: ο βασιλιάς Ερρίκος ο Η΄ και ο καγκελάριος Τόμας Μόρ. Το σωτήριον έτος 1526, οπότε αρχίζει η διαμάχη, η Αγγλία είναι η πιο καθυστερημένη οικονομικά περιοχή της Ευρώπης. Καθολική και εξαρτημένη, διαιρεμένη σε φέουδα, με φεουδάρχες που ορίζουν την τύχη της. Όμως το εμπόριο έχει αρχίσει. Και αναπτύσσονται μικρές βιοτεχνίες. Η Ευρώπη ζει την αφύπνιση της Αναγέννησης, εδώ και καιρό.

Προς καταγραφή

Του Γιάννη Μακριδάκη

Μου τηλεφώνησε ο υπεύθυνος του Ιανού και μου είπε ότι θέλουν να μου κάνουν αφιέρωμα. Έχουν κάνει, είπε, αφιερώματα σε πολλούς γνωστούς σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς, μου τους απαρίθμησε κιόλας έναν προς ένα και μία προς μία και κατόπιν με ρώτησε αν θέλω να πάω κι εγώ, και πότε.

Τον ευχαρίστησα τον άνθρωπο που με σκέφτηκε αλλά του απάντησα ότι έχω ιδεολογικό πρόβλημα με τον Ιανό, δεν συμφωνώ με τις πρακτικές, τις οποίες μαθαίνω από διάφορες καταγγελίες του σωματείου εργαζομένων στον χώρο του βιβλίου, ότι εφαρμόζει ο ιδιοκτήτης του στους εργαζόμενους, συνεπώς δεν μπορώ να δίνω άλλοθι σε αυτές με την παρουσία μου εκεί, άρα ότι δεν θέλω να μου κάνουν αφιέρωμα.

Με ευχαρίστησε κι αυτός και μου είπε ότι αυτήν ακριβώς την απάντηση περίμενε από μένα…

Σε τέσσερις μήνες; Τα πάνω κάτω!

Του Λεωνίδα Βατικιώτη («Unfollow”)

Τι θα μπορούσε να κάνει η κυβέρνηση από τη στιγμή που ευθέως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Γερμανία και οι υπόλοιποι 18 υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης που απαρτίζουν το Eurogroup απείλησαν με επανάληψη του κυπριακού σεναρίου; Στέγνωμα δηλαδή των τραπεζών από ρευστό και bank run; Αυτό είναι ίο ερώτημα που αντιτείνει η κυβέρνηση μετά τον ατιμωτικό συμβιβασμό της στο συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης στις 20 Φεβρουάριου, επιχειρώντας να εμφανιστεί ότι βρέθηκε απροετοίμαστη απέναντι σε τέτοιο κυνισμό και, κυρίως, με την πλάτη στον τοίχο.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι πράγματι η κυβέρνηση δεν είχε ακούσει ποτέ τι συνέβη στην Κύπρο του Νίκου Αναστασιάδη το Μάρτιο του 2013 από πού κι ως πού επομένως να υποθέσει ότι θα κληθεί να απαντήσει στον ίδιο εκβιασμό και πράγματι πίστευε ότι το Eurogroup αποτελεί μια κοινοβιακή κοινότητα ισότιμων και αλληλέγγυων εταίρων, όπου με σεβασμό ακούει ο ένας τον άλλον, λαμβάνοντας πάντα υπόψη του τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Και στις 20 Φεβρουάριου έμαθε πρώτη φορά για τους εκβιασμούς και τις πιέσεις που ασκούνται. Το ερώτημα που χρήζει απάντησης επομένως είναι τι μπορεί να κάνει έστω και τώρα στο πλαίσιο των τεσσάρων μηνών που εξασφάλισε για να διαπραγματευτεί μια νέα μακροχρόνια συμφωνία με τους πιστωτές.

Ο νομικός τρόπος εξόδου από την ευρωζώνη

Του Πέτρου Ι. Μηλιαράκη*

Με αφορμή τις δηλώσεις του Αυστριακού υπουργού Οικονομικών Χαν Γεργκ Σέλινγκ παρουσία του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που έλαβαν χώρα προσφάτως στις 12 Μαρτίου στη Βιέννη, επαναφέρεται προς συζήτηση το λεγόμενο ζήτημα του "Grexit".

Η στάση και συμπεριφορά αυτή των εταίρων συνεπάγεται κακή χρήση χειρισμού διαδικασιών της ευρωζώνης έναντι της ανθρωπιστικής κρίσης που σοβεί στην Ελλάδα εξ αιτίας των από καθέδρας μέτρων λιτότητας που επιβλήθηκαν στην ελληνική κοινωνία.

Ταυτοχρόνως η ανοίκεια αυτή συμπεριφορά των εταίρων, προδήλως συνιστά υπέρβαση του μέτρου (1), ειδικότερα ως προς τα δίκαια αιτήματα που η παρούσα κυβέρνηση έχει θέσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Η συμπεριφορά των δύο αυτών αξιωματούχων της ευρωζώνης, εγείρει το βάσιμο ερώτημα εάν η Ελλάδα συστηματικώς εξωθείται από την ευρωζώνη, με τρόπο όμως ανομολόγητο από τους εταίρους, προκειμένου εκείνοι να μην αναλαμβάνουν την ιστορική ευθύνη. Επίσης τίθεται ζήτημα εάν λόγω ανυπέρβλητης κρίσης, εξ αιτίας της στάσης των δανειστών, καταστεί αδιστάκτως αδύνατη η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη.

Σχέδιο Β : «Στις 20 Μαρτίου η παραπαίουσα Ελλάδα επιστρέφει στις 20 Φεβρουαρίου, όχι με τη συμφωνία του Βαρουφάκη, αλλά του Τσίπρα»

Πρώτο, ο πρωθυπουργός ζήτησε τη συνάντηση ορισμένων ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με βασική επιδίωξη να επιτύχει μέσω μιας “πολιτικής συμφωνίας” αύξηση της ρευστότητας σε ευρώ λόγω της απελπιστικής κατάστασης που έχει δημιουργηθεί στη χώρα.

Επιστρέφει έχοντας συναινέσει σε ένα κείμενο που δε μετακινεί , όπως διατυπώθηκε από τους επικεφαλής της Κομισιόν, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Eurogroup,   τις απαιτήσεις της τρόικας ούτε κατά ένα χιλιοστό. Καμία μετακίνηση -- ούτε στη ρευστότητα που εξαρτάται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ούτε σε σχέση με το υπόλοιπο των 7,2 δισ. ευρώ από το χρηματοδοτικό πρόγραμμα της τρόικας, και ιδιαίτερα όσον αφορά την άμεση καταβολή στην Ελλάδα του 1,8 δισ. ευρώ των κερδών που αποκόμισε η Ευρωζώνη από τα ελληνικά ομόλογα. Τα 2 δισ. που ανακοίνωσε ο Γιουνκέρ, ποσό μικρότερο από το αναγκαίο για την κάλυψη του κενού στις προβλέψεις του προϋπολογισμού, δεν είναι άμεσα αποδόσιμα για την εκτόνωση της οξείας έλλειψης ρευστότητας, πέρα από το ότι είναι αμφίβολο ότι θα δοθούν, εφόσον το πρόγραμμα της Κομισιόν, από το οποίο θα προέλθουν, δεν υφίσταται καν ακόμα.

Επισημοποιήθηκε η διπλή αποικιοκρατική κηδεμονία της χώρας

Ανακοίνωση

Στην Σύνοδο Κορυφής των Επτά στις Βρυξέλλες επιβεβαιώθηκε για ακόμη μια φορά το προφανές. Ότι η ελληνική κυβέρνηση παραμένει δέσμια της αποικιοκρατικής κηδεμονίας, που επιτεύχθηκε και επικαιροποιήθηκε από το Εurogroup της 20ής Φεβρουαρίου 2015. Στο κοινό ανακοινωθέν της μίνι Συνόδου η οποία έγινε μετά από αίτημα του Έλληνα πρωθυπουργού αναφέρεται: «Παραμένουμε προσηλωμένοι στην συμφωνία του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου 2015».

Επισημαίνουμε ότι στο Eurogroup του Φεβρουαρίου, η ελληνική πλευρά δεσμεύτηκε να μην ακυρώσει τίποτα απ’ όσα έγιναν, αφού όπως αναφέρεται στο κείμενο που εκδόθηκε: «...ο σκοπός της επέκτασης (της Κύριας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης) είναι η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης στην βάση της υπάρχουσας διευθέτησης».

Με άλλα λόγια στο περιβόητο κείμενο της δεσμευτικής συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου, η νέα ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε την συνέχεια της εφαρμογής όλων των βάρβαρων πολιτικών της προηγούμενης κυβέρνησης.