Γράφει ο Μιχαήλ Κόκκινος
Με τα όρια της παράνοιας φαίνεται πως φλερτάρει το πολιτικό σύστημα της Τουρκίας. Την ώρα που η γείτονα χώρα δίνει μία τριμέτωπη μάχη εναντίον Σύριων, Κούρδων και Τζιχαντιστών με αμφιλεγόμενο αποτέλεσμα για την μοίρα της στην περιοχή, δια στόματος Ερντογάν αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λοζάνης. Η αναφορά του Τούρκου Προέδρου δεν ήταν τυχαία. Τα τελευταία χρόνια μεταξύ των οπαδών κυκλοφορεί μία θεωρία συνωμοσίας που φέρει την Συνθήκη της Λοζάνης να περιλαμβάνει ένα “μυστικό” άρθρο για λήξη της ισχύος της!
Οι απόψεις που διατυπώνονται σχετικά με την υποτιθέμενη λήξη της Συνθήκης της Λοζάνης διαφοροποιούνται ανάλογα με τις πολιτικές απόψεις του εκάστοτε συνωμοσιολόγου. Οι επικριτές του Ερντογάν υποστηρίζουν ότι ο Τούρκος Πρόεδρος συνεργάζεται με την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν, ότι σχεδιάζει έναν νέο Βόσπορο για να διασφαλίσει την πρόσβαση των αμερικανικών πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα ή ότι επιχειρεί να υπονομεύσει την κυριαρχία που διασφάλισε ο Ατατούρκ για την Τουρκία. Οι υποστηρικτές του Ερντογάν αντίθετα θεωρούν ότι με τη λήξη της Συνθήκης της Λοζάνης η Τουρκία αποκτά τη δυνατότητα διόρθωσης των συνόρων που είχε διασφαλίσει πριν από 100 χρόνια, ανακαταλαμβάνοντας περιοχές όπως τη Μοσούλη και μέρος της δυτικής Θράκης.
Στον τομέα της τουρκικής εσωτερικής πολιτικής η συζήτηση για το τέλος της Συνθήκης της Λοζάνης αντανακλά τους φόβους ορισμένων και τις ελπίδες άλλων ότι με τον πρώην Πρωθυπουργό και νυν Πρόεδρο η Τουρκία εισέρχεται σε μια δεύτερη περίοδο δημοκρατίας, αυτή που ο Ερντογάν αποκαλεί “Νέα Τουρκία”. Οι υποστηρικτές του πιστεύουν ότι το τουρκικό κράτος θα απαλλαχτεί από τον αυταρχισμό που χαρακτήριζε τη δημοκρατία του Ατατούρκ, ενώ οι επικριτές ανησυχούν για την υποχώρηση του κοσμικού κράτους.
