Σύμφωνα με το ΔΝΤ, οι εισοδηματικές ανισορροπίες οφείλονται κυρίως στην αδυναμία των εργατικών συνδικάτων – ενώ αυτές τροφοδοτούν το βουνό των 200 τρις $ του παγκόσμιου χρέους, μειώνοντας το ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας
«Παραδόξως, όταν κάτι εκπέμπεται ή/και δημοσιεύεται από τα «καθεστωτικά» ΜΜΕ, συνήθως με τη βοήθεια ορισμένων «διατεταγμένων» ειδικών που τα υπηρετούν έμμισθα ή για λόγους επαγγελματικής αυτοπροβολής, γίνεται αμέσως πιστευτό από την κοινή γνώμη – παρά το ότι τα κατηγορεί και θεωρητικά δεν τα εμπιστεύεται.Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνεται από το παράδειγμα της επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής του δημοσίου χρέους, την οποία επιδιώκει η κυβέρνηση – θεωρώντας πως, εάν το επιτύχει, θα πάρει «άφεση αμαρτιών» από τους Έλληνες, για την επιβολή του χειρότερου μνημονίου όλων των εποχών (με κριτήριο τη λεηλασία της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας που δρομολογεί).Η κυβέρνηση ισχυρίζεται λοιπόν, συνεπικουρούμενη από τους ειδικούς οικονομολόγους των ΜΜΕ ότι, η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής είναι δήθεν παρόμοια με την ονομαστική διαγραφή! Εν τούτοις, ακόμη και ο πιο ανόητος συνειδητοποιεί εύκολα το αυτονόητο:Πως η επιμήκυνση αυξάνει το χρέος μεταφέροντας το αθέμιτα στο μέλλον, στα παιδιά μας δηλαδή, ακόμη και όταν τα επιτόκια είναι της τάξης του 1% – αφού αυτό που μετράει είναι τα πραγματικά επιτόκια.Όταν δε μία χώρα είναι βυθισμένη σε έναν αποπληθωρισμό της τάξης του -2%, όπως η Ελλάδα σήμερα, ακόμη και το 1% ονομαστικό επιτόκιο (2,3% είναι το μέσο επιτόκιο δανεισμού μας) είναι 3% πραγματικό– με βάση την εξίσωση «Πραγματικό επιτόκιο = ονομαστικό + αποπληθωρισμός»Προφανώς λοιπόν οι δανειστές δεν θα φέρουν αντίρρηση, αφού βέβαια προσποιηθούν στην αρχή πως δεν πρόκειται να το κάνουν, όπως άλλωστε ήδη συμβαίνει – συνδέοντας τον μετέπειτα δήθεν συμβιβασμό τους, με νέους αποικιοκρατικούς όρους.Όσον αφορά δε τους Πολίτες, μάλλον δεν θα αποφύγουν ούτε αυτήν την παγίδα – ενώ η επιμήκυνση δεν θα ωφελήσει καθόλου τη βιώσιμη ανάκτηση της πιστοληπτικής ικανότητας του δημοσίου, τη διαγραφή μέρους των ιδιωτικών χρεών, την εξυγίανση των τραπεζών, την απεξάρτηση από τα δάνεια της Ευρώπης, την αποφυγή ενός τέταρτου μνημονίου κοκ.»
.Άρθρο
Τα τεράστιας αξίας ενεργειακά κοιτάσματα της Ελλάδας, λόγω των οποίων θεωρείται πως έχει τοποθετηθεί στο στόχαστρο της Γερμανίας και των Η.Π.Α., μέσω της χρεοκοπίας της, ίσως είναι ένας μεγάλος μύθος – μία θεωρεία συνωμοσίας, όπου οι «κακοί ξένοι» επιβουλεύονται τα πλούτη μίας μικρής χώρας, έχοντας την οδηγήσει στην παγίδα του χρέους και των μνημονίων.
